شارپ به دست آوردن کل یک تصویر با لنزهای وایدتر و پیش زمینه های افراطی تری که امروزه در عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد استفاده می شوند، سخت تر شده است. حتی دیافراگم های بهینه نیز برای شارپ به دست آوردن پس زمینه و پیش زمینه به اندازه دلخواه، کافی نیستند. اگرچه این بدان معنی نیست که این کار غیر ممکن است. انباشت فوکوس (فوکوس استکینگ – Focus Stacking) برای به دست آوردن تصاویر شارپ تر به یک تکنیک محبوب برای عکاسانی از تمام سطوح تبدیل شده است تا به کمک آن تصاویری به دست آورند که سرتاسر شارپ هستند. در این مقاله، تکنیک عکاسی انباشتن فوکوس یا فوکوس استکینگ را به شما عزیزان آموزش خواهیم داد.
انباشت فوکوس چیست؟

انباشت فوکوس یک تکنیک عکاسی است که با استفاده از یک دوربین و یک نرم افزار پس پردازش مانند Adobe Photoshop انجام می شود.

انباشت فوکوس به طور معمول در انواع مختلف عکاسی مورد استفاده قرار می گیرد، اما بیشتر در ژانرهای عکاسی منظره و ماکرو شناخته شده است. همچنین در عکاسی پرتره و حیات وحش نیز استفاده می شود، اما هنگام عکاسی از سوژه های در حال حرکت استفاده کمتری دارد.

این تکنیک شامل ثبت دو یا چند تصویر با نقاط فوکوس مختلف در سراسر صحنه است. بعدا، این تصاویر با هم ترکیب/ادغام می شوند (در مرحله ویرایش) که در آن تنها شارپ ترین قسمت های هر تصویر مورد استفاده قرار می گیرد. این امر به تصویری منجر می شود که یک پیش زمینه، زمینه میانی، و پس زمینه شارپ دارد، که آن را برای چاپ های بزرگ ایده آل می کند!
[انباشت فوکوس]
چرا انباشت فوکوس؟

انباشت فوکوس کردن تصاویر مزایای زیادی دارد، با وجود این که به زمان کار زیادی هم در محل عکاسی و هم در پس پردازش نیاز دارد.

همانطور که در بالا ذکر شد، اگر شما از یک لنز اولترا واید استفاده کنید و سوژه را نزدیک آن در پیش زمینه قرار دهید، کل تصویر شارپ نخواهد شد. هنگامی که چنین فاصله زیادی بین المان پیش زمینه و پس زمینه در دوردست وجود داشته باشد، تنها بخش هایی از تصویر شارپ خواهد شد. با گرفتن چند تصویر با نقاط فوکوس مختلف در سرتاسر کادر، کل تصویر نهایی از پیش زمینه تا پس زمینه واضح و شارپ خواهد شد.
[انباشت فوکوس]

من از دو نقطه فوکوس برای شارپ به دست آوردن پل و جزیره استفاده کردم.

این مسئله برای عکاسی ماکرو نیز صدق می کند. شارپ به دست آوردن کل گل اغلب یک عذاب است و زوم کردن نشان می دهد که قسمت هایی از آن کمی کمتر در فوکوس قرار دارند. این مسئله هنگام استفاده از دیافراگم های باز مانند f/2.8 یا f/5.6 متداول است. بنابراین، بسیاری از افراد معمولا چندین تصویر می گیرند و آنها را برای به دست آوردن یک تصویر فوق العاده شارپ با هم ترکیب می کنند.

اگر تنها تصاویر را بر روی یک گوشی هوشمند یا یک کامپیوتر کوچک نگاه کنید، تفاوت ها ممکن است قابل توجه نباشد، اما به محض این که آنها را چاپ کنید، تفاوت ها به طرز ناامید کننده ای قابل مشاهده می شوند. هنگام چاپ در فرمت (قالب) های بزرگ، حتی کوچک ترین اشتباهات نیز قابل رویت می شوند و اگر نیمی از تصویر فوکوس نشده باشد، چاپ کردن آن می تواند هدر دادن پول باشد.
چه موقع باید انباشت فوکوس بکنیم؟

انباشت فوکوس ممکن است یک تکنیک فوق العاده قدرتمند باشد، اما همیشه لازم نیست. در واقع، به احتمال زیاد شما برای اکثر تصاویر خود انباشت فوکوس نخواهید کرد.

این تکنیک تنها در سناریوهای خاصی مفید است، که اکثر آنها در بالا ذکر شده اند. بیایید نگاهی به برخی از سناریوهایی که در آنها فوکوس استکنیگ برای تصویر نهایی مفید است، بیاندازیم:

عکاسی از یک صحنه با فاصله زیاد بین پیش زمینه و پس زمینه
استفاده از یک لنز اولترا واید و سوژه ای که نزدیک به آن قرار دارد
زوم کردن بر روی یک صحنه، مانند یک جنگل، و شما می خواهید همه چیز شارپ باشد حتی با یک دیافراگم باز
عکاسی از صحنه های کوچک و به طور کلی عکاسی ماکرو

تمام اینها سناریوهایی هستند که در آن انباشت فوکوس می تواند مفید باشد و شما باید استفاده از این تکنیک را در نظر بگیرید. با این حال، هر تصویر و صحنه باید به صورت جداگانه ارزیابی شود و ممکن است الزامات یکسانی نداشته باشند.
[انباشت فوکوس]

برای شارپ به دست آوردن کل صحنه من از دو نقطه فوکوس استفاده کردم

یک تمرین خوب این است که یک عکس آزمایشی با یک دیافراگم بهینه، مانند f/11 بگیرید و زوم کنید تا ببینید همه چیز شارپ است یا نه. اگر سوژه پیش زمینه یا کوه دوردست نرم به نظر می رسند و کمی خارج از فوکوس هستند، این نشانه خوبی است که باید از انباشت فوکوس (Focus Stacking) استفاده شود.
چگونه انباشت فوکوس کنیم

خب همه اینها عالی به نظر می رسد اما آیا این کار واقعا جواب می دهد؟ با وجود این که این یک تکنیک پیشرفته است، در واقع آنقدر که ممکن است از آن بترسید سخت نیست. گرفتن چند تصویر با نقاط فوکوس مختلف نسبتا آسان است و اگر با ترکیب نورهی های چندگانه برای به دست آوردن محدوده دینامیکی بهتر آشنا باشید، این کار چندان سخت نیست.

اگر قبلا با فتوشاپ کار نکرده اید، این کار ممکن است گیج کننده و حتی دلسردکننده باشد، اما به من اعتماد کنید، با کمی تمرین مدت زیادی طول نمی کشد که شما به هنر انباشت فوکوس (و خیلی چیزهای دیگر!) مسلط خواهید شد.
۱
بخش اول: گرفتن چند تصویر در محل عکاسی

اکنون که می دانیم انباشت فوکوس چیست، چرا باید از آن استفاده کنیم و چه موقع مفید است، بیایید ببینیم این کار چطور انجام می شود. همانطور که اشاره کردم این یک تکنیک دو مرحله ای است که بخش اول آن در محل عکاسی انجام می شود.

با آماده سازی تصویر خود درست همانطور که به طور معمول انجام می دهید، شروع کنید. ترکیب بندی و پرسپکتیوی که ترجیح می دهید را پیدا کرده و ایزو، سرعت شاتر، و دیافراگم را تنظیم کنید.

اگرچه ضروری نیست، اما به شدت توصیه می شود که از سه پایه برای این تکنیک استفاده کنید. از آنجا که شما چند تصویر از یک صحنه می گیرید، سه پایه تضمین می کند که دوربین ثابت و بی حرکت بماند، تا همه تصاویر یکسان باشند – این مسئله بعدا که آنها را در فتوشاپ با هم ترکیب می کنیم مهم است.
تنظیم فوکوس

بعد از پیدا کردن ترکیب بندی و انجام تنظیمات، نقطه فوکوس را به نزدیک ترین شیء به لنزتان تغییر دهید. این کار را می توان با استفاده از فوکوس دستی یا فوکوس خودکار یا هر دو انجام داد.

زمانی که دوربین بر روی سوژه نزدیک فوکوس کرده است، اولین تصویر را بگیرید. هنگامی که عکس گرفته شد، نقطه فوکوس را کمی دورتر تنظیم کنید، به عنوان مثال، در زمینه میانی. این روند را تکرار کنید و سپس نقطه فوکوس را حتی دورتر ببرید.

در اغلب موارد دو یا سه تصویر کافی است. با این حال، برخی از تصاویر به دو برابر عکس نیاز دارند تا کل تصویر شارپ شود.
[انباشت فوکوس]

تصویر ۱: فوکوس بر روی سنگ، تصویر ۲ فوکوس بر روی پس زمینه

اگر مطمئن نیستید که باید چند عکس بگیرید، به آنهایی که در حال حاضر گرفته اید نگاه کنید و بررسی کنید که اگر آنها با هم ترکیب شوند، همه چیز واضح و شارپ می شود یا نه. اگر هنوز هم مطمئن نیستید، محض احتیاط چند عکس اضافی با نقاط فوکوس مختلف بگیرید.

همین! بخش اول این تکنیک آنقدر سخت نیست و بعد از این که چند بار آن را انجام دادید، فورا متوجه خواهید شد که یک تصویر خاص به چند عکس نیاز دارد.

بیایید یک خلاصه سریع از نحوه فوکوس استکینگ را با هم مرور کنیم:

۱- ترکیب بندی خود را طبق معمول همیشه پیدا کنید

۲- سه پایه مفید است، اما ضروری نیست

۳- بر روی نزدیک ترین شیء به لنز فوکوس کرده و یک عکس بگیرید

۴- فوکوس را دورتر تنظیم کنید (میزان آن بستگی به فاصله بین پیش زمینه و پس زمینه دارد) و یک عکس دیگر بگیرید

۵- مرحله ۴ را تکرار کنید تا وقتی که عکس های کافی برای شارپ کردن کل تصویر داشته باشید.
۲
بخش دوم: تکنیک پس پردازش انباشت فوکوس

اکنون که چند تصویر با نقاط فوکوس مختلف گرفتید، وقت آن است که به سراغ کامپیوتر بروید و آنها را با هم ترکیب کنید.

مراحل زیر ممکن است برای کسانی که تجربه زیادی در کار با نرم افزار پس پردازش ندارند گیج کننده باشد، اما با دنبال کردن گام به گام این دستورالعمل ها، نتیجه یک تصویر شارپ خواهد بود.
ترکیب تصاویر در فتوشاپ

Adobe Photoshop رایج ترین نرم افزار برای پردازش تصویر پیشرفته است. کاربران باتجربه می توانند در این نرم افزار به تکنیک ها و افکت های بی پایان دست یابند و بسیاری از عکاسان منظره آن را یک ابزار ضروری می دانند.

الگوریتم فتوشاپ تک تک پیکسل ها را تجزیه و تحلیل کرده و تنها شارپ ترین پیکسل ها را از هر تصویر انتخاب می کند، قبل از این که یک تصویر ادغام شده ایجاد کند.

آموزش انباشت فوکوس گام به گام در فتوشاپ:

۱- تصاویر را به عنوان لایه (Layers) در فتوشاپ باز کنید (اگر از لایت روم استفاده می کنید، تمام تصاویر را انتخاب کرده و از in Edit، گزینه Open as Layers in Photoshop را انتخاب کنید.

۲- تمام لایه ها را انتخاب کرده و به مسیر Edit -> Auto Align Layers بروید.

۳- تمام لایه ها را کپی کنید (این کار ممکن است بعدا مفید باشد)

۴- فقط لایه های کپی (یا فقط لایه های اصلی) را انتخاب کرده و به مسیر Edit -> Auto Blend Layers بروید. Stacking Images را انتخاب کرده و Seamless Tones and Colors را تیک بزنید.

۵- اکنون فتوشاپ به صورت خودکار تصاویر را با هم ترکیب می کند.

۶- ۱۰۰% زوم (بزرگنمایی) کرده و بررسی کنید که آیا تمام قسمت ها شارپ است یا نه.

۷- اگر قسمت هایی وجود دارد که شارپ نیستند، یک لایه ادغام شده با یک ماسک لایه سفید ایجاد کنید و یکی از لایه های ویرایش نشده را در زیر آن قرار دهید. با یک قلم موی سیاه تصویر شارپ (پشت آن) را رنگ کنید.
[انباشت فوکوس]

“Stack Images” را انتخاب کنید

پایان کار کمی گیج کننده می شود، درست است؟ اشکالی ندارد. در ۹۵% موارد، شما در واقع نیازی به استفاده از لایه های کپی شده ندارید. اگر می خواهید درک بهتری از آن ۵% باقیمانده به دست آورید، به شدت توصیه می کنم ویدئوی آموزشی رایان دایار با عنوان «کنار هم قرار دادن قطعه ها» را ببینید.
ترکیب تصاویر با Helicon Focus

Helicon Focus نرم افزار دیگری است که بسیاری از عکاسان از آن برای انباشت فوکوس استفاده می کنند، و همانطور که شاید از نام آن پیداست، نرم افزاری است که دقیقا برای همین هدف ساخته شده است.

عکاس منظره فلیکس ایندن (Felix Inden) اغلب از Helicon برای تصاویری استفاده می کند که فتوشاپ نمی تواند آنها را مدیریت کند و می گوید:

«ترکیب کردن تصاویر انباشت شده با نقاط کانونی مختلف به یک تصویر شارپ در Helicon Focus بسیار آسان است».
[انباشت فوکوس]

وارد کردن فایل ها به Helicon Focus Pro

«با وارد کردن فایل ها شروع کنید و سپس یکی از ۳ روش مختلف انباشت را انتخاب کنید. توضیح الگوریتم های مختلف بسیار تکنیکی است اما در واقع Helicon توصیه می کند که هر سه روش را آزمایش کرده و روشی را انتخاب کنید که برای تصویر خاص شما بهتر از همه جواب می دهد. (برای عکس های منظره من، به نظر می رسد که A و B بهتر جواب می دهند)».
[انباشت فوکوس]

رندر کردن در Helicon Focus

«در حالی که Helicon در حال رندر کردن فایل هاست، می توانید ببینید که یک ماسک ایجاد می شود که جالب است، چون هر الگوریتم یک ماسک متفاوت ایجاد می کند. پس از این که رندر شدن تمام شد (این کار حتی با حجم زیاد تصاویر برای عکاسی ماکرو یا عکس های محصولات، در مقایسه با فتوشاپ فوق العاده سریع انجام می شود) می توانید نتیجه را با ابزار زوم بررسی کرده و سپس آن را ذخیره کنید. اگر بخواهید، می توانید یک مقیاس و نام و غیره نیز اضافه کنید».
[انباشت فوکوس]

بررسی کنید که همه چیز خوب پیش برود
[انباشت فوکوس]

تصویر برای پردازش بیشتر آماده است!

برنامه های مختلف زیادی وجود دارد که می توان از آنها برای انباشت فوکوس تصاویر استفاده کرد، اما Adobe Photoshop و Helicon از همه محبوب تر هستند. یک نرم افزار با کیفیت دیگر Zerene Stacker است، که خیلی ها ادعا می کنند حتی از نرم افزارهای دیگر هم بهتر عمل می کند. امیدواریم که این آموزش برایتان مفید واقع شده باشد، و تکنیک عکاسی انباشتن فوکوس (فوکوس استکینگ – focus stacking) را به خوبی یاد گرفته باشید. لطفا دیدگاه خود را با ما به اشتراک بگذارید.

نویسنده: کریستین هویبرگ (Christian Hoiberg)