چگونه از کودکانمان عکاسی کنیم؟ این سؤالیست که بارها از من پرسیده اند، در اینجا می خواهم چند نکته برای جواب این پرسش بیان کنم. من این نکات عکاسی کودکرا در آتلیه کودکدر دو گروه دسته بندی کرده ام: تنظیمات دوربین – عکاسی

تنظیمات دوربین برای عکاسی کودک

اجازه بدهید با چند نکته درباره چگونگی تنظیم دوربین برای عکاسی کودکشروع کنیم.

حالت تقدم دیافراگم (Aperture Priority) – در عکاسی کودکبا تنظیم دوربینتان در حالت تقدم دیافراگم شروع کنید. انجام این کار به شما اجازه می دهد بر روی کنترل عمق میدان عکسهایتان احاطه داشته باشید، که این نقش مهمی در عکاسی کودک و پرتره بازی می کند.
دیافراگم – عدد دیافراگم را حدود ۵.۶ تنظیم کنید (گرچه در عکاسی کودکمی توانید دیافراگم های دیگر را نیز امتحان کنید). این کار باعث می شود که پس زمینه عکسهایتان محو شود (مگر اینکه کودنتان فاصله کمی با پس زمینه داشته باشند، مثلاً به دیوار تکیه داده باشند) اما عمق میدان عکستان در حدی باشد که کل صورت کودک واضح باشد.
ایزو – با توجه به اینکه در چه محلی عکاسی می کنید (فضای داخلی یا فضای باز) و اینکه میزان نور به چه اندازه است باید ایزو را تنظیم کنید. در صورتی که نور کافی وجود داشته باشد اعداد ایزو کمتر بهتر هستند و اگر در محیطی عکاسی می کنید که نور کم است و باعث می شود سرعت شاتر شما کند شود مقدار ایزو را بالا ببرید. ولی بهتر است از اعداد بالای تنظیم ایزو دوربینتان استفاده نکنید! در غیر این صورت با عکسی همراه با نویز بیش از اندازه روبرو خواهید شد.
سرعت شاتر – در عکاسی کودکباید همیشه گوشه چشمی به سرعت شاتری که دوربین انتخاب می کند داشته باشید. تلاش کنید که آن را بر روی ۱/۲۰۰ ثانیه و یا سریعتر نگه دارید. اگر با تنظیم سرعت شاتر راحت نیستید و عکس های شما بخاطر حرکت سریع کودکانتان محو می شوند می توانید دوربینتان را در حالت عکاسی ورزشی قرار دهید.
حالت فوکوس – فوکوس خودکار دوربین را در حالت تک نقطه ای قرار دهید. امکان اینکه از فوکوس چند نقطه ای هم در عکاسی کودکاستفاده کنید وجود دارد ولی من فکر می کنم هنگامی که سوژه بچه هایی هستند که دائم در حال حرکت و بازی هستند، دانستن اینکه دوربین دقیقاً روی چه نقطه ای فوکوس خواهد کرد از واجبات است! (البته این نظر شخصی من است).
عکاسی با فلاش – توصیه می کنم از فلاش سر خود دوربین در عکاسی کودکاستفاده نکنید. اگر فلاش جداگانه دارید و در محیط داخلی عکاسی می کنید، با چرخاندن سر فلاش به سمت دیوار یا سقف (البته اگر سفید رنگند!) و با استفاده از یک پخش کننده، نور را به صورت غیر مستقیم در بیاورید. در غیر این صورت سعی کنید خود را در موقعیتی قرار دهید که در نور طبیعی عکاسی کنید، اگر بتوانید در نور طبیعی عکاسی کنید دیگر لازم نیست نگران فلاش باشید، فقط اگر محل عکاسیتان زیر نور شدید آفتاب است می توانید از فلاش به عنوان نور پر کننده استفاده کنید.
لنز – وقتی صحبت از لنز در عکاسی کودکمی شود دوست دارم از چند منظر آن را بررسی کنم. روش اول این است که از لنزی استفاده کنم که توانایی زوم داشته باشد. من عاشق عکاسی با لنز ۲۰۰-۷۰ هستم! چرا که به من اجازه می دهد از فاصله زیاد عکاسی کنم و در عین حال هنوز قادر باشم کادرم را با سوژه پر کنم. به علاوه اینکه این لنز علاوه بر اینکه دیافراگم بازی دارد از تکنولوژی لرزشگیر هم بهره می برد. روش دیگر که بیشتر تفننی است عکاسی با لنزهای واید (زاویه دید باز) است. اگر با یک لنز واید به اندازه کافی به سوژه نزدیک شوید می توانید عکس هایی با پرسپکتیو اغراق شده و خنده دار بگیرید.

اینها نکاتی در مورد دوربین و تجهیزات برای استفاده بهتر از تجهیزات در عکاسی کودکبود، اجازه بدهید به خود عکاسی بپردازیم!

عکاسی کودک

قبل از اینکه بحث را شروع کنم فکر کنم لازم است در ذهن داشته باشید، هنگام عکاسی کودکمهم است که کودکان تا حد امکان با شما و دوربینتان راحت باشند. بعضی از عکسهایی که می گیرید را به بچه ها نشان دهید و به آنها اجازه دهید از ویزور ( منظره یاب) دوربینتان ببینند و حتی چند عکس بگیرند (اگر به حد کافی بزرگ هستند). قبل از شروع عکاسی کودکزمانی را با سوژه سپری کنید. تمام این موارد باعث می شود که کودک هنگام عکاسی آرام تر باشد و هرچه این آرامش بیشتر باشد برای عکاسی شما بهتر است.

مکان عکاسی– جایی که در آن عکاسی می کنید بستگی زیادی به موقعیتتان دارد، ولی قبل از شروع عکاسی به دو یا سه صحنه فکر کنید. اگر وقت کافی دارید هم در یک محل بیرونی (مثل پارک) و هم یک محیط داخلی (مثلاً اتاق خواب یا بازی) عکاسی کنید. بد نیست جایی هم پیدا کنید که پس زمینه ساده ای داشته باشد (ترجیحاً رنگی) و چند عکس هم با حالت های مختلف آنجا بگیرید. در عکاسی کودکبهتر است جاهایی را پیدا کنید که بچه ها دوست داشته باشند و در فضا و حالت طبیعی و سرخوشانه خود قرار گیرند. اگر می توانید به باغ وحش، ساحل یا مکان های مشابه بروید.

عکاسی بدون اطلاع ( candid)– سعی می کنم تا جایی که ممکن است از کودکان بدون اطلاع آنها عکس بگیرم. آنها به کاری که دوست دارند مشغول باشند و شما شروع به عکاسی کنید؛ این روش در عکاسی کودکنتیجه بسیار خوبی می دهد! امکان دارد گاهی از آنها بخواهید دست از فعالیتشان بکشند و به دوربین نگاه کنند ولی به مرور زمان عکسهای زیادی از آنها خواهید داشت که فقط مشغول بازی هستند.

حالت دادن (posing)– بچه های بزرگتر به حالت های که شما می خواهید بیشتر عمل می کنند اما بچه های کوچکتر این صبر و حوصله را ندارند که به حرفهای شما گوش کنند و نچسب ترین و بی حالت ترین لبخند ممکن را در این موقعیت ها تحویلتان می دهند.

از زاویه دید آنها نگاه کنید– قد بچه ها معمولاً نصف شما و یا کمتر است. در عکاسی کودکنتیجه عکس گرفتن از زاویه دید بزرگتر ها و رو به پائین در بیشتر موارد عکسی معمولی است. به زانو بنشینید، دوربینتان را با چشمانشان در یک سطح قرار دهید (حتی کمی پائینتر) و دکمه شاتر را فشا دهید. با اینکار عکسی صمیمانه تر خواهید داشت.

زاویه دید خود را تغییر دهید– گاهی اوقات با شکستن قانون قبلی در عکاسی کودکمی توانید عکس های بسیار خوبی بگیرید. عکاسی از زوایای خیلی بالا یا خیلی پایین می تواند منجر به عکس های جالبی شود.

نزدیک شوید (زوم کنید)– اگر شما لنزی با فاصله کانونی نرمال دارید برای اینکه کودک کادر عکستان را پر کند نیاز دارید که زیادی به وی نزدیک شوید. در این مواقع بد نیست گاهی چند قدمی به عقب بردارید (زوم لنز را کم کنید) تا از محیط و فضایی که کودک در آن است هم عکس بگیرید. اما این را هم مد نظر داشته باشید که والدین معمولاً دوست دارند صورت بچه ها را در عکس ببینند پس مطمئن شوید که کودکان به تصاویر حکمفرمایی می کنند نه محیط اطرافشان!

روی چشمها فوکوس کنید– در عکاسی کودکباید به چشم های کودکان توجه ویژه ای کنید. اگر از فوکوس تک نقطه ای استفاده می کنید چشم ها را به عنوان نقطه فوکوس انتخاب کنید. هنگام فوکوس نیاز چندانی به توجه به دیگر اعضای صورت نیست زیرا چشم بیننده معمولاً سراغ چشم های سوژه می رود.

پس زمینه (background)– باید دقت زیادی به پس زمینه عکسهایتان در عکاسی کودکداشته باشید. پس زمینه می تواند باعث ایجاد مفهومی مستقل از سوژه شود و البته می تواند باعث پرت شدن حواس بیننده هم بشود. پس قبل از شروع عکاسی تمام عوامل حواس پرتی را از پس زمینه حذف کنید. حداقل یکی از لوکیشن های عکاسی را محلی با حداقل جزئیات در پس زمینه انتخاب کنید. یکی از علایق شخصی من در عکاسی کودک این است که عکس هایی از بچه ها در مقابل دیواری ساده و یکدست (رنگی یا سفید) بگیرم. به عنوان یک راه حل می توانید به نحوی نور پردازی کنید که پس زمینه در عکس دیده نشود.

عکسهای انتزاعی بگیرید– در میان عکسهایتان چند عکس متفاوت هم بگیرید. به عنوان نمونه از کفشها، دست یا مژه هایشان عکس بگیرید، یا طوری کادر بندی کنید که فقط بخشی از سرشان در عکس باشد. گرفتن این عکسها حسی شوخ طبعانه به مجموعه عکاسی کودکشما اضافه می کند و البته باعث تنوع هم می شود.

لباسها– توصیه من این است که لباسی انتخاب کنید که کودک در آن راحت و نشان دهنده شخصیت او نیز باشد. اگر لباس پلو خوری! به آنها بپوشانید که در آنها اصلاً هم راحت نیستند عکسها معمولاً ناراحت و شق و رق خواهند شد. توصیه دیگرم این است که در عکاسی کودکگاهی رنگ های جیغ ولی یکدست نتیجه خوبی خواهند داشت. البته چند دست لباس اضافه هم برای عوض کردن بین عکس ها فکر بدی نیست.

پشت سر هم عکس بگیرید– برای حداقل قسمتی از برنامه دوربین را در حالت عکاسی پشت سر هم ( burst mode) قرار دهید. من بیشتر مواقع کل یک برنامه عکسی کودک را در این حالت عکاسی می کنم. در جایی که بچه ها فضای کافی برای حرکت و دویدن دارند (مثل پارک) عکاسی در این حالت بسیار کار راه انداز است. به دنبال مجموع ای از عکس هایتان بگردید که می توان آنها را در کنار هم در چندین کادر کنار هم برای یک قاب چاپ کرد و یا با نرم افزار کنار هم و تنها در یک کادر چید؛ مثل دویدن کودک، از سرسره پایین آمدن، بازی روی الاکلنگ، رقصیدن و یا دوچرخه سواری. اینها عکس هایی دوست داشتنی خواهند شد.

از دیگران هم عکس بگیرید– یک راه خوب برای غلبه بر استرس بچه در عکاسی کودکطراحی داستان و سناریوئی است که باعث شود شخص دیگری به کادر شما اضافه شود. این شخص می تواند برادر یا خواهر، پدر یا مادر و یا یک دوست باشد. بودن شخص دوم در کادر نقطه توجه دیگری به عکس اضافه می کند و باعث بوجود آمدن جو دوستانه در عکس شده و همچنین باعث پرت شدن حواس کودک از شما می شود و به آرام شدن تدریجی اش کمک می کند.

تمام تلاش خود را بکنید که در برنامه عکاسیتان به کودک خوش بگذرد– بعضی از عکس هایی را که می گیرید به کودکان نشان دهید و از آنها بخواهید کارهای خنده دار بکنند، و خودتان هم تلاش کنید که همین طور باشید. تمام اینها باعث ایجاد انرژی در عکس هایتان می شود و به آرامش بچه ها کمک می کند و شما را قادر می سازد تا قسمتی از روح آنها را به تصویر بکشید. هر چقدر بیشتر خوش بگذرد عکسهای ناب تری نصیبتان خواهد شد.

در قسمت سوم آموزش عکاسی به این نتیجه رسیدیم که یکی دیگر از ویژگی یک دوربین خوب خانگی برای عکاسی کودک، عکاسی نوزاد، عکاسی پرتره و عکاسیبارداری، فلاش سر خود توام با کفشک فلاش می باشد و در مود ویژگی ها و پارامترهای یک فلاش خوب نیز شرح داده شد.
برای گرفتن عکسهای خوش آب و رنگ نکته ها ی زیادی وجود دارد. یکی از مواردی که به این امر کمک شایانی می کند بر میگردد به قابلیتی که دوربین های حرفه ای تر دارند یعنی لنز هود و لرزش گیر.
لنز هودیک سایه بان گرد است که در ناحیه جلوی لنزها بسته می شود و از ورود نورهای مزاحم به لنز جلوگیری می کند.

برای درک اهمیت و کاری که لنز هودانجام می دهد یک آزمایش ساده انجام می دهیم. ابتدا به یک منظره دلخواه نگاه می کنیم. در همین حال که به منظره مقابلمان خیره شده ایم با دستهایمان اطراف چشم هایمان را می بندیم تا مثل نقاب کلاه روی چشم ها سایه ایجاد کند. درست شبیه همام وضعیتی که در زیر نور شدید آفتاب برای چشمانمان سایه ایجاد می کنیم. و خواهیم دید که منظره مقابل را چقدر بهتر و شفاف تر می بینیم. لنز هودهمین کار را برای لنزانجام می دهد و کمک می کند لنزما بهتر ببیند.

لنزهوددر لنز های ثابتلبه های کاملا گردی دارند. ولی لنز های زوم، مجهز به لنزهودهایی هستند که در لبه هایشان فرورفتگی هایی دارند. این فرورفتگی ها به این دلیل است که وقتی در حالت واید عکاسیمی کنید لبه لنز هود در کادر عکس دیده نشود و در کناره ها ایجاد سیاهی نکند.

اهمیت جلوگیری از ورود نورهای مزاحم به داخل دوربینتا حدی است که داخل لنز هود یا بوسیله جیر مشکی پوشانیده می شود و یا بصورت شیار شیار و با رنگ مشکی مات ساخته می شوند تا هیچ نوری به داخل لنز منعکس نشود.

لرزش گیر:
یک اتفاق رایج در زمان عکاسی لرزش دستو در نتیجه آن تار شدن عکسمی باشد. لرزش دستبه این معنا نیست که دست شما مثل حالتی که در سرمای شدید قرار گرفته اید می لرزد و تکان می خورد. بلکه منظور، حرکت و تکان بسیار ظریفی است که در زمان عکاسیبرای دست اتفاق می افتد و دوربینآن را ثبت می کند. به همین دلیل سازندگان دوربین های عکاسی امکانی را در روی دوربین و لنز ها ایجاد کرده اند به نام ( ُImage Stabilizer) که بطور اتوماتیک لرزش دسترا بر طرف می کند.

نتیجه اینکه از دیگر مشخصات یک دوربین دیجیتال خوب برای عکاسی نوزاد، عکاسی کودک، عکاسی بارداریو عکاسی پرترهقابلیت نصب لنز هودبرای لنزو امکان لرزش گیرمی باشد تا تصاویری نت و با کیفیت داشته باشیم.

منبع:

نقش باران

در قسمت دوم آموزش عکاسیبه این نتیجه رسیدیم که از دیگر ویژگی یک دوربین خوب خانگی برای عکاسیکودک، عکاسی نوزاد، عکاسی پرتره و عکاسی بارداری، امکان تنظیمات نور بطور مستقل می باشد. به عبارت دیگر بتوان با دوربین، تنظیم سرعت شاتر، دیافراگم و میزان حساسیت نور (ISO) را بصورت مجزا و مستقل از یکدیگر انجام داد.

یکی دیگر از مشخصه های مهم برای این دسته از دوربینها فلاش سر دوربینهمراه با کفشک فلاشاست.

فلاش (Flash)یک منبع نور کوچک است که نور را بصورت آنی پرتاب کرده و نور مورد نیاز برای عکاسیرا فراهم می آورد. فلاشها انواع متعدد و ویژگی های منحصر بفردی دارند که هر یک از آنها برای یک کار و برای یک فضا کاربرد دارند. پیش از آنکه وارد مباحث فنی یک فلاشخوب شویم لازم است با انواع آنها آشنایی مختصری پیدا کنیم.

انواع فلاش:
1) فلاشهای حرفه ای یا در اصطلاح فلاش های آتلیه ای
2) فلاش های Externalیا فلاشهایی که روی کفشک دوربینقرار می گیرند
3) فلاش های Internalیا فلاشهایی که بخشی از دوربین عکاسیبوده و روی آنها نصب شده اند

فلاش های حرفه ای: این دسته از فلاشها بسیار بزرگ و حجیم اند و امکان نصب متعلقات ویژه ای را دارند که به کمک آنها انواع نور پردازیبا افکت های ویژه انجام می شود. این فلاشها مناسب کارهای حرفه ای و آتلیه عکاسیبوده و برای عکاسیهای معمولی در منزل توصیه نمی شوند.

فلاش های External: این دسته از فلاشها قابلیت دارند به کمک کفشکمخصوصی که در پایین فلاشقرار دارد روی دوربین قرار بگیرند و نور مورد نیاز برای عکاسیرا فراهم آورند. این فلاشها ابعاد نسبتا کوچکی دارند و مدل های پیشرفته آنها دارای متعلقات ویژه ای هستند که با کمک آنها می توان نور پردازی های نرم و ویژه ایرا انجام داد.

فلاش های Internal: این فلاشها ساده ترین و راحت ترین وسیله ای هستند که قادرند نور مورد نیاز برای عکاسیرا فراهم آورند. استفاده از این فلاشها سبب می شود تمام سایه های صورت از بین برود و تصویری بی روح و خشن ایجاد شود. ولی جای نگرانی نیست روش هایی وجود دارد که به کمک آنها می توان این نقیصه را بر طرف کرد و به حد اقل رسانید که در ادامه بحث به آن می پردازیم.

ویژگی های فنی فلاش ها:

فلاش های آتلیه ایویژ گیهای فنی بسیار تخصصی دارند که از حوصله این بحث خارج است. از این رو به بررسی نکات فنی فلاش های External و فلاش های Internalمی پردازیم که مورد استفاده عام تری دارند.

قدرت فلاش:
یک فلاشپر قدرت، یک نعمت بزرگ برای عکاسمحسوب می شود. قدرت فلاشها با دو فاکتور مورد ارز یابی قرار می گیرند:

1) میزان پرتاب نور
2) حجم نور

منظور از میزان پرتاب نور این است که نور فلاشما تا چه مسافتی را می تواند روشن کند. 3 متر؟ 5 متر و یا بیشتر؟ بدیهی است هر چه توان پرتاب نور بیشتر باشد فلاشقوی تر است. مهمترین کاربرد این ویژگی در جایی است که فاصله عکاسبا سوژه زیاد است و نور کافی هم برای عکاسیوجود ندارد.
همانطور که در بخش دوم آموزش عکاسیگفتیم از ویژگی های مهم یک دوربین عکاسی خوببرای عکاسی کودک،عکاسی نوزاد و یا عکاسی پرتره، لنز تله بلندمی باشد. با یک لنز تله بلندمی توان از فواصل دورتری اقدام به کادر بندیو عکاسینمود حال اگر نور کافی وجود نداشته باشد از آن سوژه نمی توان عکسخوش آب و رنگی تهیه کرد. و اینجاست که وجود یک فلاشقدرتمند با توان پرتاب بالا اهمیت خود را نشان می دهد.

برای درک حجم نور در ابتدا لازم است کمی با مفهوم دیافراگمو عملکرد آن آشنا شویم. دیافراگمدریچه است در داخل لنز دوربین عکاسیکه از مرکز به سمت بیرون باز و بسته می شود و میزان عبور نور را کنترل می کند. فرض کنیم مقدار نور لازم برای ثبت یک عکسبا کیفیت عالی معادل 100 شمع می باشد. چنانچه نور موجود در محیط معادل 120 شمع باشد عکس ما روشن تر و در اصطلاح عکاسی، Over Exposeمی شود. در این حال باید از دیافراگمبسته تری استفاده کرد تا مقدار نور وارد شده به دوربین به 100 شمع برسد. و بالعکس، یعنی اگر نور موجود معادل 80 شمع باشد عکسما تاریک و در اصطلاح Under Exposeمی شود و در این حال باید از دیافراگم بازتری استفاده کرد تا نور بیشتری معادل 100 شمع از لنز عبور کند.
در شکل زیر محل قرار گیری دیافراگمدر روی لنز و همچنین اعداد دیافراگم و رابطه آنها با روشنی و تیرگی عکسنشان داده شده است.

پس از این مقدمه کوتاه برگردیم سر موضوع حجم نور فلاش. میزان اندازه گیری حجم نور فلاشبه دو عامل بستگی دارد: یکی فاصله فلاشاز سوژه و دیگری دیافراگمیکه میزان 100 شمع نور را وارد دوربین می کند که با اصطلاح f Numberو یا Guide Numberنشان داده می شود. به عبارت ساده اگر در فاصله 1 متری از سوژه فلاشبزنیم، دیافراگملازم برای عبور 100 شمع نور، بیانگر قدرت فلاشو حجم نور فلاشخواهد بود.

بنابراین فلاشیدر که فاصله یک متری از سوژه دیافراگم11 بدهد دارای قدرت 11 ( Guide Number= 11) و فلاشیکه در فاصله یک متری دیافراگم22 بدهد، داری قدرت 22 ( Guide Number=22) می باشد. و بدیهی است هر چه این عدد بیشتر باشد حجم نور و قدرت فلاش بیشتر خواهد بود.

نکته مهم:
فلاشیکه حجم نور بیشتری دارد الزاما قدرت پرتاب بیشتر و قدرت روشن کردن مسافت دورتر را ندارد! زیرا این امر جدا از قدرت فلاش در حجم نوری که تولید می کند به طراحی کاسه فلاشنیز بستگی دارد (یعنی جایی که لامپ در آن قرار می گیرد).

بنابراین بهتر است فلاشیرا انتخاب نماییم که هم حجم نور بیشتری را تولید کند ( بالاتر Guide Number ) و هم قدرت پرتاب نور بیشتری داشته باشد. به همین دلیل سازندگان فلاشهای حرفه ای در طراحی کلاهک سر فلاشها مکانیزم های ویژه ای بکار برده اند تا توان پرتاب نور فلاشها را بالاتر ببرند. کلاهک این فلاشها می تواند به سمت جلو زوم کند و نور را تا مسافت دورتری پرتاب کند.

معایب فلاش های سر دوربین
فلاش های سر دوربینعلیرغم سبکی و استفاده راحت، چندان خالی از اشکال هم نیستند. بزرگترین ایرادی که به این فلاشها وارد است نور تخت و پر کنتراستی است که ایجاد می کنند. این امر موجب می شود عکسبدون سایه و کمی هم خشن شود. از این رو فلاش های حرفه ایمجهز به پوشش تلق مانندی به نام دیفیوزرهستند که نور ملایم تر و سایه های نرم تری ایجاد می کنند. از دیگر ویژگی های جالب توجه این فلاش هاقابلیت پرتاب نور به همه جهات است. بدین ترتیب که کلاهک فلاشمی تواند به هر جهتی بچرخد و زاویه پرتاب نور را تغییر دهد. این ویژگی عالی موجب می شود نورهای عالی و منحصر بفردی به سوژه تابیده شود گویی در یک آتلیه عکاسی کودک گرفته شده است.

برخی از دوربینها فلاشهای ثابت و یا بالا جهنده دارند. این فلاشها قابلیت نصب دیفیوزرندارند. همچنین نمی توانند به هیچ جهتی بچرخند. در نتیجه فقط به جهت مستقیم نور پرتاب می کنند که در اثر آن سایه های صورت در عکاسی پرترهاز بین می رود و تصویری خشن و بی روح ایجاد می شود. در طراحی این فلاشها تلاش شده با قرار دادن یک شبکه چهار خانه در جلوی لامپ این اثر را تعدیل کنند ولی کافی نیست. از این رو می توان بطور موقت یک تکه کوچک دستمال کاغذی بر روی آن قرار داد تا نور ملایم تری بسمت سوژه بتابد و تصویر نرم تری ایجاد شود.

نتیجه گیری:
سومین ویژگی یک دوربینخانگی مناسب برای عکاسی کودک, عکاسی نوزاد, عکاسی بارداریو عکاسی پرترهفلاش سر خود توام با کفشک فلاش می باشد و مهمترین ویژگی این فلاش ها عبارتند از:
1) قدرت پرتاب نور بالا
2) حجم نور بالا (Guide Number)
3) قابلیت چرخش در تمام جهات
4) قابلیت استفاده از دیفیوزر

منبع:

نقش باران

در قسمت اول آموزش عکاسیمشخص شد اولین مشخصه بهترین دوربین دیجیتالبرای عکاسی کودک، عکاسی نوزاد، عکاسی پرتره و عکاسی بارداری، لنز تله واید بلند با توانایی ماکرو می باشد.
یکی دیگر از مشخصه های مهم برای این دوربین ها تنظیمات سرعت شاتر (shutter speed)و دیافراگمبطور مستقل و مجزا از یکدیگر می باشد. این نوع دوربین ها اغلب یک صفحه گردان تنظیم نور دارند که حروفی بر روی آنها نوشته شده است. (شکل زیر )

در ابتدا به شرح این حروف و کاربرد آنها می پردازیم و در مطالب بعدی در مورد مفاهیم و نحوه عملکرد سرعت شاتر، دیافراگم و ایزومفصلا شرح داده می شود.

گزینه P: مخفف Program می باشد. وقتی دوربینروی این وضعیت قرار می گیرد سرعتو دیافرگمتوسط خود دوربینتنظیم می شود. این گزینه برای کسانی که اطلاعات کافی در مورد تنظیمات دوربین ندارند گزینه مناسبی است. برای عکاسی کودکو یا نوزادکافی است کادر بندی کنید و دکمه شاتر را فشار دهید.

گزینه AV: مخفف Aparture Value یا تقدم دیافراگممی باشد. وقتی دوربینروی این گزینه قرار می گیرد شما می توانید هر دیافراگمیرا مایل هستید انتخاب نمایید دوربین، سرعت شاترمناسب را بطور اتوماتیک تنظیم می کند. این گزینه در عکاسی کودک، عکاسی نوزاد، عکاسی پرتره و عکاسی بارداریو ... کاربرد های بسیاری دارد و به شما کمک می کند با تعیین محدوده عمق میدان وضوحمیزان محوی را مشخص نمایید و تصاویر زیبایی خلق کنید.
پس تنها کاری که در این حالت عکسبرداری، لازم است انجام دهید این است که پس از کادر بندی با چرخاندن کلید تنظیم دیافراگم،یک دیافراگمرا انتخاب و سپس دکمه شاتررا فشار دهید.

گزینه TV: مخفف Time Value یا تقدم سرعتمی باشد. وقتی دوربینروی این گزینه قرار می گیرد شما می توانید بسته به اینکه سوژه چقدر متحرک به نظر برسد یا ثابت، و یا بسته به اینکه در چه سرعتی دست شما نمی لرزد و عکس تار نمی شود هر سرعت شاتریرا که دوست دارید برگزینید چون دوربینبطور اتوماتیک دیافراگممناسب را تنظیم می کند. این گزینه در عکاسی کودک، عکاسی نوزاد، عکاسی بارداری، عکاسی پرترهو ... کمک های شایانی می کند از جمله عدم لرزش دستو محو شدن عکسو یا بکارگیری تکنیک های پیشرفته برای ثبت حرکت سوژه.
روش استفاده از این مد عکاسیاینگونه است که پس از کادر بندی، یک سرعت را بسته به نیاز انتخاب و دکمه شاتر را فشار می دهید.

گزینه M: مخفف Manual و به مفهوم تنظیم دستی و غیر اتوماتیک است. وقتی دوربینروی این گزینه قرار دارد شما می توانید سرعت شاترو دیافراگمدلخواهتان را بطور دستی به دوربین عکاسیاعمال کنید. این گزینه در عکاسی کودک، عکاسی نوزاد، عکاسی بارداری، عکاسی پرترهو ... بخصوص برای دوستانی که با مفاهیم نورسنجی، سرعت شاتر و دیافراگمآشنایی دارند یک گزینه ایده آل برای خلق تصاویر هنری با کنترل بسیار زیاد تلقی می شود. ما در آتلیه کودکنقش بارانهمیشه دوربینرا روی این گزینه قرار می دهیم تا حین عکاسیامکان هر گونه مانوری را داشته باشیم.

گزینه A: مخفف Automatic و به مفهوم تنظیم بطور کاملا اتوماتیک می باشد. وقتی دوربینروی این گزینه تنظیم می شود تمامی فرامین کنترلی در اختیار دوربینقرار گرفته و عکاسهیچ کنترلی بر آنها ندارد. تفاوت این گزینه با گزینه P در این است که در گزینه P برخی تنظیمات نظیر میزان حساسیت نور (ISO/ASA)، تنظیم نقطه فوکوس و تنظیم نقطه نور سنجیهمچنان در اختیار عکاساست ولی در گزینه A حتی این موارد را هم خود دوربین عکاسیتنظیم می کند. گزینه A در عکاسی کودک، عکاسی نوزاد،عکاسی پرتره، عکاسی بارداریو ... برای کسانی مناسب است که هیچ چیز در مورد تنظیمات نور و نورسنجینمی دانند و تنها کافی است که این دوستان، کادر بندی کرده و بدون در نظر گرفتن هیچ نکته ای، دکمه شاتر را بفشارند.

در برخی دوربینها به جای واژه AV و TV تنها از حروف اول آنها استفاده شده است یعنی A و T. این کار به دو دلیل انجام میشود: یکی اینکه سایز این حروف روی صفحه گردان بزرگتر شود و راحت تر دیده شود و دیگر آنکه تعداد آپشن های اتوماتیک بر روی گردونه زیاد است و اگر این حروف را بزرگ و کامل بر روی گردونه قرار بدهند دیگر جایی برای دیگر آپشن ها باقی نمی ماند. در اینصورت برای آنکه میان گزینه A که در این دوربینها تقدم دیافراگماست و گزینه A که بطور استاندارد، گزینه اتوماتیک است اشتباهی پیش نیاید، گزینه اتوماتیک را بصورت یک مستطیل سبز رنگ تو خالی نشان می دهند. پس گزینه اتوماتیک یا با حرف A نشان داده می شود و یا بصورت یک مستطیل سبز تو خالی.

شکل دونده: در این مد عکاسی، دوربینبطور اتوماتیک تنظیمات نور را برای عکاسیاز صحنه های ورزشی و یا سوژه های متحرک تنظیم می کند. در این حالت کافی است کادر بندی و سپس دکمه شاتر را کامل فشار دهید.

شکل کوه: در این مد عکاسی، دوربینبطور خودکار تنظیمات نور را برای عکاسی طبیعتو سوژه هایی که فاصله زیادی با دوربین دارند تنظیم می کند. در این مد نیز کافی است پس از کادربندی، دکمه شاتر را بطور کامل پایین فشار دهید.

شکل گل:

شکل گل: این نماد عکاسی ماکرو و یا عکاسی از فواصل نزدیک می باشد. در این مد دوربین، بطور خودکار تنظیمات نور و عمق میدان وضوح را برای عکاسی ماکرو تنظیم می کند. در این مد نیز کافی است پس از کادر بندی دکمه شاتر را کامل فشار دهید. فقط باید دقت کنید در ویزور دوربین دقیقا آن قسمت مورد نظر را واضح ببینید و بعد دکمه شاتر را فشار دهید. حروف SCN : برخی دوربین ها این قابلیت را دارند تا تنظیمات نور و رنگ عکس را که توسط شما تنظیم شده است در حافظه خود نگه دارند. زمانیکه شما به موقیعت مشابه می رسید نیازی نیست تمام تنظیمات قبلی را مجدد روی دوربین ست نمایید کافی است روی این مد بروید و تنظیم مورد نظر را انتخاب نمایید. نتیجه: نتیجتا دومین مشخصه مهم یک دوربین خانگی مناسب برای عکاسی کودک، عکاسی نوزاد، عکاسی بارداری و عکاسی پرتره و ... قابلیت تنظیم سرعت، دیافراگم و ISO بطور مستقل و مجزا می باشد. در مورد مفاهیم پایه ای سرعت، دیافراگم و نورسنجی در مطالب بعدی شرح کامل داده شده است و پیشنهاد می کنیم برای رسیدن به نتایج شگفت انگیز در عکاسی، حتما به آنها توجه کنید. چنانچه دوست دارید پیش از مطالعه قسمت سوم، این بخش را مطالعه نمایید روی لینک های زیر کلیک نمایید.

منبع:

نقاش باران