کنترل استرس هنگام عکاسی از کودکان

در این مقاله قصد داریم به چند نکته مهم درباره کنترل استرس هنگام عکاسی از کودکان اشاره کنیم.

اگر شما در حال عکاسی از کودکان هستید ، می دانید که همیشه همراه بودن والدین با کودکان چه استرسی را به همراه دارد.

معمولا نگرانی های والدین در مورد بچه ها بر روی عکس های آن ها تاثیر گذار است.
کنترل استرس هنگام عکاسی از کودکان در آتلیه کودک
انعطاف پذیری خود را بالا ببرید

مسلما کار با کودکان سختی های خود را دارد.

هماهنگ کردن محیط برای عکاسی از کودک و برقراری ارتباط با او برای همکاری بیشتر هنگام عکاسی و در کنار آن مقابله با استرسی که از جانب والدین به شما انتقال داده می شود کار سختی است.

برای اینکه بتوانید در چنین شرایطی بهترین عملکرد را داشته باشید ، بهتر است که خود را از نظر روانی آماده کنید.

قدرت تحمل ، صبر و انعطاف پذیری خود را بالا ببرید.
برنامه ریزی

برای کنترل استرس هنگام عکاسی از کودکان ، برنامه ریزی کنید.

قبل از اینکه عکاسی را آغاز نمایی ، بهتر است که برای کار خود برنامه ریزی داشته باشید.

برنامه ریزی ، اولین گام برای ثبت عکس ها به شما می رود.

شما ابتدا باید در دفتری اطلاعات لازم را برای عکاسی از کودکان یاداشت نمایید.

به عنوان مثال ، فضاها و مکان هایی که می توانید برای عکاسی اختصاص دهید را مشخص کنید.

توجه داشته باشید که این مکان ها دارای نور مناسب برای عکاسی باشند.

هرچند که شما با ابزار و تجهیزات نور پردازی می توانید نور مناسب محیط را تامین کنید.

بهتر است که مکانی را برای عکاسی انتخاب کنید که نور محیط توسط نور طبیعی تامین شود.

با توجه به مکانی که مشخص شده است لباس ها و یا ابزار هایی را برای هماهنگی بیشتر با محیط تهیه نمایید.

بهتر است کمدی از لباس ها در سایز های مختلف و ابزار های متفاوت را تهیه نمایید.

اگر هدف شما عکاسی در فضای باز است ، برای این کار باید اسباب بازی ها و لوازم مختلف برای عکاسی را تهیه نمایید.

این اسباب بازی ها باید با محیط و نوع عکسی که قرار است ثبت نمایید هماهنگی داشته باشد.

به همین دلیل گفته می شود که قبل از عکاسی ، برنامه ریزی دقیق برای عکس مورد نظر را داشته باشید.
برنامه ریزی

برنامه ریزی
با کودکان ارتباط برقرار نمایید

یکی از راه های کنترل استرس هنگام عکاسی از کودکان ، برقراری ارتباط با کودک است.

بهتر است قبل از شروع عکاسی ، با کودکان صحبت داشته باشید.

به عبارت دیگر بهتر است که با کودکان ارتباط برقرار نمایید.

هنگامی که با کودکان وارد محیط مورد نظر برای عکاسی می شوید ، آن ها غافلگیر نشوند.

بهتر است که قبل از شروع عکاسی کمی با کودکان صحبت و بازی کنید.

به سوال ها و کنجکاوی هایشان با حوصله پاسخ دهید.

کم کم او را برای قرار گرفتن در حالت مورد نظر برای عکاسی آماده کنید.
با کودکان ارتباط برقرار نمایید

با کودکان ارتباط برقرار نمایید
عکاسی در فضای باز

برای کنترل استرس هنگام عکاسی از کودکان در فضای باز ، باید به این نکات توجه شود.

اگر قرار است عکاسی در فضای باز انجام شود ممکن است شرایط تغییر کند.

اگر در محیط مورد نظر چادر و لباس های سرخپوستی قرار داده اید تا در چنین تمی کار عکاسی را آغاز کنید ، مسلما می دانید که کودک با دیدن چنین فضایی به شدت هیجان زده خواهد شد.

به دنبال ماجراجویی و کشف سوالات خود خواهد بود.

بهتر است در ابتدا با او در این دنیای جالب همکاری نموده و تمام فضا و نکات هیجان انگیز را به او نشان دهید.

او را در ماجرا جویی هایش همراهی کنید.

در این صورت ما بین این ماجرا جویی ها می توان تصاویر فوق العاده ای از شور و هیجان موجود ، چهره او را ثبت نمایید.

این یک تجربه خاص برای شما و او خواهد بود.
عکاسی در فضای بازعکاسی در فضای باز
عکاسی در فضای بسته

هنگامی که قرار است عکاسی در فضای بسته انجام شود ، بهتر است از به هم ریختگی و در هم و بر هم بودن محیط جلوگری شود.

ابزار ها و لوازمی که مورد نیاز نیست را حتما از محیط مورد نظر خارج نمایید.

بهتر است مکانی را انتخاب کنید که در کنار پنچره باشد.

نور مورد نظر برای عکاسی توسط نور طبیعی تامیین شود.

در عکاسی در فضای بسته بهتر است که محیط را از اسباب بازی های مورد علاقه کودک پر کنید.

تنظیمات دوربین را متناسب با فضای داخلی انجام دهید.

برای اینکه بتوان عکس های مناسب و جذابی داشت ، بهتر است از والدین کودک بخواهید تا با کودک بازی کنند.

در این صورت شما از پشت دوربین تصاویری را که به نظر مناسب هستند را ثبت می کنید.
عکاسی در فضای بسته

عکاسی در فضای بسته
توجه به نور

یکی دیگر از راه های کنترل استرس هنگام عکاسی از کودکان ، توجه به نور است.

باید کودک را در فضای مورد نظر به گونه ای قرار دهید که نور ، تمام صورت و یا بخشی از آن را روشن کند.

هنگام بازی با کودک سعی کنید او را به سمتی که نور تابیده می شود بکشانید.

از تنظیم دوربین به حالت دستی استفاده نمایید تا زمانی که کودک در مکانی قرار می گیرد که نور بیشتر می شود ، تصویر دچار تاری نشود.

استفاده از حالت نیمه اتوماتیک مانند اولویت در دیافراگم و شاتر نیز برای این نوع عکاسی مناسب است.

در مواردی که ISO دوربین شما به نور بسیار حساس است ، می توانید با ایجاد تغییر در دیافراگم اجازه نور بیشتر را برای داشتن پس زمینه مناسب ایجاد نمایید.

همیشه عکس های که از کودکان گرفته می شود خوب است که ترکیبی باشند.

به عبارت دیگر لازم نیست که کودک در تمام عکس ها در حال خنده باشد.

معمولا بیان چنین کلماتی برای ایجاد لبخند مصنوعی به کار گرفته می شود.

اگر به کمک والدین کودک بتوانید کودک را واقعا بخندانید این برای عکاسی بسیار مناسب است.

در غیر این صورت گرفتن عکس های طبیعی مناسب خواهد بود و دیگر نیازی به لبخند اجباری نیست.
عکاسی از بچه های کوچکتر از پنج سال

هنگام عکاسی از بچه های کوچکتر از پنج سال بهتر است آهنگ های مورد نظر آن ها را پخش کنید.

همراه با بچه ها با آهنگ همراهی و خوشحالی کرده و یا حتی برقصید.

شاید این کار ها از نظر شما کار های احمقانه ای باشد.

اما آواز خواندن و این سر و صدا ها برای بچه هایی در این سن بسیار جذاب است.

آن ها را می توان در حالت های مختلف قرار داد.

از آن ها تصاویر جذابی ثبت نمود.
عکاسی از بچه های کوچکتر از پنج سالعکاسی از بچه های کوچکتر از پنج سال
عکاسی از بچه های بزرگ تر
برای عکاسی از بچه های بزرگ تر می توانید قبل از عکاسی با آن ها صحبت نمایید.
نکات کلیدی و خنده دار را راجع به آن ها ثبت نمایید و هنگام عکاسی آن ها را به کار ببرید.
معمولا بچه ها در سنین بالاتر درک بهتری از عکاسی دارند و بیشتر با شما همکاری خواهند کرد.
با این وجود بهتر است هنگام عکاسی از موضوعات مورد علاقه آن ها صحبت کنید تا حس موجود در چهره آن ها حقیقی باشد.
دقت داشته باشید برای اینکه در عکس های شما پس زمینه به خوبی دیده شود ، بهتر است که از نور بازتابی فلش و یا بازتابنده ها استفاده نمایید.
در این صورت علاوه بر داشتن پس زمینه و عمق مناسب میدان ، چهره و نیمرخ کودکان به خوبی دیده می شود.
در صورتی که دسترسی به نور ملایم وجود ندارد ، بهتر است از نور مستقیم فلش خوداری نمایید و از بازتاب نور فلش استفاده کنید.
استفاده از نور مستقیم فلش منجر به ایجاد سایه های خشن در چانه و مسطح نشان دادن صورت می شود.
معمولا کودکان در هنگام بازی کردن ، کار های جالبی انجام می دهند.
مثل صحبت کردن با عروسک ها ، نوازش آن ها و …
هر کدام از این کار ها می تواند سوژه مناسبی برای عکاسی از کودکان به شمار رود.
برای ثبت تصاویر مناسب هرگز از بازی کودکان غافل نشوید.
عکاسی از بچه های بزرگ تر

عکاسی از بچه های بزرگ تر
آگاهی خود را نسبت به بچه ها بالا ببرید
یکی دیگر از راه های کنترل استرس هنگام عکاسی از کودکان این است که آگاهی خود را نسبت به بچه ها بالا ببرید. شما با کار کردن با بچه ها متوجه می شوید که کدام یک به چه بازی علاقه مند هستند. هنگام عکاسی چگونه می توان با آن ها ارتباط برقرار کرد. چگونه می توان از آن ها عکس گرفت. علاوه بر این اطلاعات ، شما باید علائم خستگی بچه ها را درک نمایید. به محض دیدن چنین علائمی سبک بازی و یا آهنگ آن را برای جذاب تر شدن تغییر دهید. گاهی اوقات لازم است که در کنار وسایل بازی ، از تنقلات مورد علاقه بچه ها استفاده نمایید. این امر علاوه بر رفع خستگی ، انرژی رفته را برای ادامه کار به آن ها برگشت می دهد. خوشبختانه در شبکه های مجازی ترفند های جالبی برای عکاسی از کودکان بین کاربران به اشتراک گذاشته می شود.
آگاهی خود را نسبت به بچه ها بالا ببرید

آگاهی خود را نسبت به بچه ها بالا ببرید

منبع:

گوگل

چگونه از کودکانمان عکاسی کنیم؟ این سؤالیست که بارها از من پرسیده اند، در اینجا می خواهم چند نکته برای جواب این پرسش بیان کنم. من این نکات عکاسی کودک را در آتلیه کودک در دو گروه دسته بندی کرده ام: تنظیمات دوربین – عکاسی

تنظیمات دوربین برای عکاسی کودک

اجازه بدهید با چند نکته درباره چگونگی تنظیم دوربین برای عکاسی کودک شروع کنیم.

حالت تقدم دیافراگم (Aperture Priority) – در عکاسی کودک با تنظیم دوربینتان در حالت تقدم دیافراگم شروع کنید. انجام این کار به شما اجازه می دهد بر روی کنترل عمق میدان عکسهایتان احاطه داشته باشید، که این نقش مهمی در عکاسی کودک و پرتره بازی می کند.
دیافراگم – عدد دیافراگم را حدود ۵.۶ تنظیم کنید (گرچه در عکاسی کودک می توانید دیافراگم های دیگر را نیز امتحان کنید). این کار باعث می شود که پس زمینه عکسهایتان محو شود (مگر اینکه کودنتان فاصله کمی با پس زمینه داشته باشند، مثلاً به دیوار تکیه داده باشند) اما عمق میدان عکستان در حدی باشد که کل صورت کودک واضح باشد.
ایزو – با توجه به اینکه در چه محلی عکاسی می کنید (فضای داخلی یا فضای باز) و اینکه میزان نور به چه اندازه است باید ایزو را تنظیم کنید. در صورتی که نور کافی وجود داشته باشد اعداد ایزو کمتر بهتر هستند و اگر در محیطی عکاسی می کنید که نور کم است و باعث می شود سرعت شاتر شما کند شود مقدار ایزو را بالا ببرید. ولی بهتر است از اعداد بالای تنظیم ایزو دوربینتان استفاده نکنید! در غیر این صورت با عکسی همراه با نویز بیش از اندازه روبرو خواهید شد.
سرعت شاتر – در عکاسی کودک باید همیشه گوشه چشمی به سرعت شاتری که دوربین انتخاب می کند داشته باشید. تلاش کنید که آن را بر روی ۱/۲۰۰ ثانیه و یا سریعتر نگه دارید. اگر با تنظیم سرعت شاتر راحت نیستید و عکس های شما بخاطر حرکت سریع کودکانتان محو می شوند می توانید دوربینتان را در حالت عکاسی ورزشی قرار دهید.
حالت فوکوس – فوکوس خودکار دوربین را در حالت تک نقطه ای قرار دهید. امکان اینکه از فوکوس چند نقطه ای هم در عکاسی کودک استفاده کنید وجود دارد ولی من فکر می کنم هنگامی که سوژه بچه هایی هستند که دائم در حال حرکت و بازی هستند، دانستن اینکه دوربین دقیقاً روی چه نقطه ای فوکوس خواهد کرد از واجبات است! (البته این نظر شخصی من است).
عکاسی با فلاش – توصیه می کنم از فلاش سر خود دوربین در عکاسی کودک استفاده نکنید. اگر فلاش جداگانه دارید و در محیط داخلی عکاسی می کنید، با چرخاندن سر فلاش به سمت دیوار یا سقف (البته اگر سفید رنگند!) و با استفاده از یک پخش کننده، نور را به صورت غیر مستقیم در بیاورید. در غیر این صورت سعی کنید خود را در موقعیتی قرار دهید که در نور طبیعی عکاسی کنید، اگر بتوانید در نور طبیعی عکاسی کنید دیگر لازم نیست نگران فلاش باشید، فقط اگر محل عکاسیتان زیر نور شدید آفتاب است می توانید از فلاش به عنوان نور پر کننده استفاده کنید.
لنز – وقتی صحبت از لنز در عکاسی کودک می شود دوست دارم از چند منظر آن را بررسی کنم. روش اول این است که از لنزی استفاده کنم که توانایی زوم داشته باشد. من عاشق عکاسی با لنز ۲۰۰-۷۰ هستم! چرا که به من اجازه می دهد از فاصله زیاد عکاسی کنم و در عین حال هنوز قادر باشم کادرم را با سوژه پر کنم. به علاوه اینکه این لنز علاوه بر اینکه دیافراگم بازی دارد از تکنولوژی لرزشگیر هم بهره می برد. روش دیگر که بیشتر تفننی است عکاسی با لنزهای واید (زاویه دید باز) است. اگر با یک لنز واید به اندازه کافی به سوژه نزدیک شوید می توانید عکس هایی با پرسپکتیو اغراق شده و خنده دار بگیرید.

اینها نکاتی در مورد دوربین و تجهیزات برای استفاده بهتر از تجهیزات در عکاسی کودک بود، اجازه بدهید به خود عکاسی بپردازیم!

عکاسی کودک

قبل از اینکه بحث را شروع کنم فکر کنم لازم است در ذهن داشته باشید، هنگام عکاسی کودک مهم است که کودکان تا حد امکان با شما و دوربینتان راحت باشند. بعضی از عکسهایی که می گیرید را به بچه ها نشان دهید و به آنها اجازه دهید از ویزور ( منظره یاب) دوربینتان ببینند و حتی چند عکس بگیرند (اگر به حد کافی بزرگ هستند). قبل از شروع عکاسی کودک زمانی را با سوژه سپری کنید. تمام این موارد باعث می شود که کودک هنگام عکاسی آرام تر باشد و هرچه این آرامش بیشتر باشد برای عکاسی شما بهتر است.

مکان عکاسی – جایی که در آن عکاسی می کنید بستگی زیادی به موقعیتتان دارد، ولی قبل از شروع عکاسی به دو یا سه صحنه فکر کنید. اگر وقت کافی دارید هم در یک محل بیرونی (مثل پارک) و هم یک محیط داخلی (مثلاً اتاق خواب یا بازی) عکاسی کنید. بد نیست جایی هم پیدا کنید که پس زمینه ساده ای داشته باشد (ترجیحاً رنگی) و چند عکس هم با حالت های مختلف آنجا بگیرید. در عکاسی کودک بهتر است جاهایی را پیدا کنید که بچه ها دوست داشته باشند و در فضا و حالت طبیعی و سرخوشانه خود قرار گیرند. اگر می توانید به باغ وحش، ساحل یا مکان های مشابه بروید.

عکاسی بدون اطلاع ( candid) – سعی می کنم تا جایی که ممکن است از کودکان بدون اطلاع آنها عکس بگیرم. آنها به کاری که دوست دارند مشغول باشند و شما شروع به عکاسی کنید؛ این روش در عکاسی کودک نتیجه بسیار خوبی می دهد! امکان دارد گاهی از آنها بخواهید دست از فعالیتشان بکشند و به دوربین نگاه کنند ولی به مرور زمان عکسهای زیادی از آنها خواهید داشت که فقط مشغول بازی هستند.

حالت دادن (posing) – بچه های بزرگتر به حالت های که شما می خواهید بیشتر عمل می کنند اما بچه های کوچکتر این صبر و حوصله را ندارند که به حرفهای شما گوش کنند و نچسب ترین و بی حالت ترین لبخند ممکن را در این موقعیت ها تحویلتان می دهند.

از زاویه دید آنها نگاه کنید – قد بچه ها معمولاً نصف شما و یا کمتر است. در عکاسی کودک نتیجه عکس گرفتن از زاویه دید بزرگتر ها و رو به پائین در بیشتر موارد عکسی معمولی است. به زانو بنشینید، دوربینتان را با چشمانشان در یک سطح قرار دهید (حتی کمی پائینتر) و دکمه شاتر را فشا دهید. با اینکار عکسی صمیمانه تر خواهید داشت.

زاویه دید خود را تغییر دهید – گاهی اوقات با شکستن قانون قبلی در عکاسی کودک می توانید عکس های بسیار خوبی بگیرید. عکاسی از زوایای خیلی بالا یا خیلی پایین می تواند منجر به عکس های جالبی شود.

نزدیک شوید (زوم کنید) – اگر شما لنزی با فاصله کانونی نرمال دارید برای اینکه کودک کادر عکستان را پر کند نیاز دارید که زیادی به وی نزدیک شوید. در این مواقع بد نیست گاهی چند قدمی به عقب بردارید (زوم لنز را کم کنید) تا از محیط و فضایی که کودک در آن است هم عکس بگیرید. اما این را هم مد نظر داشته باشید که والدین معمولاً دوست دارند صورت بچه ها را در عکس ببینند پس مطمئن شوید که کودکان به تصاویر حکمفرمایی می کنند نه محیط اطرافشان!

روی چشمها فوکوس کنید – در عکاسی کودک باید به چشم های کودکان توجه ویژه ای کنید. اگر از فوکوس تک نقطه ای استفاده می کنید چشم ها را به عنوان نقطه فوکوس انتخاب کنید. هنگام فوکوس نیاز چندانی به توجه به دیگر اعضای صورت نیست زیرا چشم بیننده معمولاً سراغ چشم های سوژه می رود.

پس زمینه (background) – باید دقت زیادی به پس زمینه عکسهایتان در عکاسی کودک داشته باشید. پس زمینه می تواند باعث ایجاد مفهومی مستقل از سوژه شود و البته می تواند باعث پرت شدن حواس بیننده هم بشود. پس قبل از شروع عکاسی تمام عوامل حواس پرتی را از پس زمینه حذف کنید. حداقل یکی از لوکیشن های عکاسی را محلی با حداقل جزئیات در پس زمینه انتخاب کنید. یکی از علایق شخصی من در عکاسی کودک این است که عکس هایی از بچه ها در مقابل دیواری ساده و یکدست (رنگی یا سفید) بگیرم. به عنوان یک راه حل می توانید به نحوی نور پردازی کنید که پس زمینه در عکس دیده نشود.

عکسهای انتزاعی بگیرید – در میان عکسهایتان چند عکس متفاوت هم بگیرید. به عنوان نمونه از کفشها، دست یا مژه هایشان عکس بگیرید، یا طوری کادر بندی کنید که فقط بخشی از سرشان در عکس باشد. گرفتن این عکسها حسی شوخ طبعانه به مجموعه عکاسی کودک شما اضافه می کند و البته باعث تنوع هم می شود.

لباسها – توصیه من این است که لباسی انتخاب کنید که کودک در آن راحت و نشان دهنده شخصیت او نیز باشد. اگر لباس پلو خوری! به آنها بپوشانید که در آنها اصلاً هم راحت نیستند عکسها معمولاً ناراحت و شق و رق خواهند شد. توصیه دیگرم این است که در عکاسی کودک گاهی رنگ های جیغ ولی یکدست نتیجه خوبی خواهند داشت. البته چند دست لباس اضافه هم برای عوض کردن بین عکس ها فکر بدی نیست.

پشت سر هم عکس بگیرید – برای حداقل قسمتی از برنامه دوربین را در حالت عکاسی پشت سر هم ( burst mode) قرار دهید. من بیشتر مواقع کل یک برنامه عکسی کودک را در این حالت عکاسی می کنم. در جایی که بچه ها فضای کافی برای حرکت و دویدن دارند (مثل پارک) عکاسی در این حالت بسیار کار راه انداز است. به دنبال مجموع ای از عکس هایتان بگردید که می توان آنها را در کنار هم در چندین کادر کنار هم برای یک قاب چاپ کرد و یا با نرم افزار کنار هم و تنها در یک کادر چید؛ مثل دویدن کودک، از سرسره پایین آمدن، بازی روی الاکلنگ، رقصیدن و یا دوچرخه سواری. اینها عکس هایی دوست داشتنی خواهند شد.

از دیگران هم عکس بگیرید – یک راه خوب برای غلبه بر استرس بچه در عکاسی کودک طراحی داستان و سناریوئی است که باعث شود شخص دیگری به کادر شما اضافه شود. این شخص می تواند برادر یا خواهر، پدر یا مادر و یا یک دوست باشد. بودن شخص دوم در کادر نقطه توجه دیگری به عکس اضافه می کند و باعث بوجود آمدن جو دوستانه در عکس شده و همچنین باعث پرت شدن حواس کودک از شما می شود و به آرام شدن تدریجی اش کمک می کند.

تمام تلاش خود را بکنید که در برنامه عکاسیتان به کودک خوش بگذرد – بعضی از عکس هایی را که می گیرید به کودکان نشان دهید و از آنها بخواهید کارهای خنده دار بکنند، و خودتان هم تلاش کنید که همین طور باشید. تمام اینها باعث ایجاد انرژی در عکس هایتان می شود و به آرامش بچه ها کمک می کند و شما را قادر می سازد تا قسمتی از روح آنها را به تصویر بکشید. هر چقدر بیشتر خوش بگذرد عکسهای ناب تری نصیبتان خواهد شد.

در قسمت سوم آموزش عکاسی به این نتیجه رسیدیم که یکی دیگر از ویژگی یک دوربین خوب خانگی برای عکاسی کودک، عکاسی نوزاد، عکاسی پرتره و عکاسی بارداری، فلاش سر خود توام با کفشک فلاش می باشد و در مود ویژگی ها و پارامترهای یک فلاش خوب نیز شرح داده شد.
برای گرفتن عکس های خوش آب و رنگ نکته ها ی زیادی وجود دارد. یکی از مواردی که به این امر کمک شایانی می کند بر میگردد به قابلیتی که دوربین های حرفه ای تر دارند یعنی لنز هود و لرزش گیر.
لنز هود یک سایه بان گرد است که در ناحیه جلوی لنزها بسته می شود و از ورود نورهای مزاحم به لنز جلوگیری می کند.

برای درک اهمیت و کاری که لنز هود انجام می دهد یک آزمایش ساده انجام می دهیم. ابتدا به یک منظره دلخواه نگاه می کنیم. در همین حال که به منظره مقابلمان خیره شده ایم با دستهایمان اطراف چشم هایمان را می بندیم تا مثل نقاب کلاه روی چشم ها سایه ایجاد کند. درست شبیه همام وضعیتی که در زیر نور شدید آفتاب برای چشمانمان سایه ایجاد می کنیم. و خواهیم دید که منظره مقابل را چقدر بهتر و شفاف تر می بینیم. لنز هود همین کار را برای لنز انجام می دهد و کمک می کند لنز ما بهتر ببیند.

لنزهود در لنز های ثابت لبه های کاملا گردی دارند. ولی لنز های زوم، مجهز به لنزهود هایی هستند که در لبه هایشان فرورفتگی هایی دارند. این فرورفتگی ها به این دلیل است که وقتی در حالت واید عکاسی می کنید لبه لنز هود در کادر عکس دیده نشود و در کناره ها ایجاد سیاهی نکند.

اهمیت جلوگیری از ورود نورهای مزاحم به داخل دوربین تا حدی است که داخل لنز هود یا بوسیله جیر مشکی پوشانیده می شود و یا بصورت شیار شیار و با رنگ مشکی مات ساخته می شوند تا هیچ نوری به داخل لنز منعکس نشود.

لرزش گیر:
یک اتفاق رایج در زمان عکاسی لرزش دست و در نتیجه آن تار شدن عکس می باشد. لرزش دست به این معنا نیست که دست شما مثل حالتی که در سرمای شدید قرار گرفته اید می لرزد و تکان می خورد. بلکه منظور، حرکت و تکان بسیار ظریفی است که در زمان عکاسی برای دست اتفاق می افتد و دوربین آن را ثبت می کند. به همین دلیل سازندگان دوربین های عکاسی امکانی را در روی دوربین و لنز ها ایجاد کرده اند به نام ( ُImage Stabilizer) که بطور اتوماتیک لرزش دست را بر طرف می کند.

نتیجه اینکه از دیگر مشخصات یک دوربین دیجیتال خوب برای عکاسی نوزاد، عکاسی کودک، عکاسی بارداری و عکاسی پرتره قابلیت نصب لنز هود برای لنز و امکان لرزش گیر می باشد تا تصاویری نت و با کیفیت داشته باشیم.

منبع:

نقش باران

در قسمت دوم آموزش عکاسی به این نتیجه رسیدیم که از دیگر ویژگی یک دوربین خوب خانگی برای عکاسی کودک، عکاسی نوزاد، عکاسی پرتره و عکاسی بارداری، امکان تنظیمات نور بطور مستقل می باشد. به عبارت دیگر بتوان با دوربین، تنظیم سرعت شاتر، دیافراگم و میزان حساسیت نور (ISO) را بصورت مجزا و مستقل از یکدیگر انجام داد.

یکی دیگر از مشخصه های مهم برای این دسته از دوربین ها فلاش سر دوربین همراه با کفشک فلاش است.

فلاش (Flash) یک منبع نور کوچک است که نور را بصورت آنی پرتاب کرده و نور مورد نیاز برای عکاسی را فراهم می آورد. فلاش ها انواع متعدد و ویژگی های منحصر بفردی دارند که هر یک از آنها برای یک کار و برای یک فضا کاربرد دارند. پیش از آنکه وارد مباحث فنی یک فلاش خوب شویم لازم است با انواع آنها آشنایی مختصری پیدا کنیم.

انواع فلاش:
1) فلاش های حرفه ای یا در اصطلاح فلاش های آتلیه ای
2) فلاش های External یا فلاش هایی که روی کفشک دوربین قرار می گیرند
3) فلاش های Internal یا فلاش هایی که بخشی از دوربین عکاسی بوده و روی آنها نصب شده اند

فلاش های حرفه ای: این دسته از فلاش ها بسیار بزرگ و حجیم اند و امکان نصب متعلقات ویژه ای را دارند که به کمک آنها انواع نور پردازی با افکت های ویژه انجام می شود. این فلاش ها مناسب کارهای حرفه ای و آتلیه عکاسی بوده و برای عکاسی های معمولی در منزل توصیه نمی شوند.

فلاش های External: این دسته از فلاش ها قابلیت دارند به کمک کفشک مخصوصی که در پایین فلاش قرار دارد روی دوربین قرار بگیرند و نور مورد نیاز برای عکاسی را فراهم آورند. این فلاش ها ابعاد نسبتا کوچکی دارند و مدل های پیشرفته آنها دارای متعلقات ویژه ای هستند که با کمک آنها می توان نور پردازی های نرم و ویژه ای را انجام داد.

فلاش های Internal: این فلاش ها ساده ترین و راحت ترین وسیله ای هستند که قادرند نور مورد نیاز برای عکاسی را فراهم آورند. استفاده از این فلاش ها سبب می شود تمام سایه های صورت از بین برود و تصویری بی روح و خشن ایجاد شود. ولی جای نگرانی نیست روش هایی وجود دارد که به کمک آنها می توان این نقیصه را بر طرف کرد و به حد اقل رسانید که در ادامه بحث به آن می پردازیم.

ویژگی های فنی فلاش ها:

فلاش های آتلیه ای ویژ گیهای فنی بسیار تخصصی دارند که از حوصله این بحث خارج است. از این رو به بررسی نکات فنی فلاش های External و فلاش های Internal می پردازیم که مورد استفاده عام تری دارند.

قدرت فلاش:
یک فلاش پر قدرت، یک نعمت بزرگ برای عکاس محسوب می شود. قدرت فلاش ها با دو فاکتور مورد ارز یابی قرار می گیرند:

1) میزان پرتاب نور
2) حجم نور

منظور از میزان پرتاب نور این است که نور فلاش ما تا چه مسافتی را می تواند روشن کند. 3 متر؟ 5 متر و یا بیشتر؟ بدیهی است هر چه توان پرتاب نور بیشتر باشد فلاش قوی تر است. مهمترین کاربرد این ویژگی در جایی است که فاصله عکاس با سوژه زیاد است و نور کافی هم برای عکاسی وجود ندارد.
همانطور که در بخش دوم آموزش عکاسی گفتیم از ویژگی های مهم یک دوربین عکاسی خوب برای عکاسی کودک،عکاسی نوزاد و یا عکاسی پرتره، لنز تله بلند می باشد. با یک لنز تله بلند می توان از فواصل دورتری اقدام به کادر بندی و عکاسی نمود حال اگر نور کافی وجود نداشته باشد از آن سوژه نمی توان عکس خوش آب و رنگی تهیه کرد. و اینجاست که وجود یک فلاش قدرتمند با توان پرتاب بالا اهمیت خود را نشان می دهد.

برای درک حجم نور در ابتدا لازم است کمی با مفهوم دیافراگم و عملکرد آن آشنا شویم. دیافراگم دریچه است در داخل لنز دوربین عکاسی که از مرکز به سمت بیرون باز و بسته می شود و میزان عبور نور را کنترل می کند. فرض کنیم مقدار نور لازم برای ثبت یک عکس با کیفیت عالی معادل 100 شمع می باشد. چنانچه نور موجود در محیط معادل 120 شمع باشد عکس ما روشن تر و در اصطلاح عکاسی، Over Expose می شود. در این حال باید از دیافراگم بسته تری استفاده کرد تا مقدار نور وارد شده به دوربین به 100 شمع برسد. و بالعکس، یعنی اگر نور موجود معادل 80 شمع باشد عکس ما تاریک و در اصطلاح Under Expose می شود و در این حال باید از دیافراگم بازتری استفاده کرد تا نور بیشتری معادل 100 شمع از لنز عبور کند.
در شکل زیر محل قرار گیری دیافراگم در روی لنز و همچنین اعداد دیافراگم و رابطه آنها با روشنی و تیرگی عکس نشان داده شده است.

پس از این مقدمه کوتاه برگردیم سر موضوع حجم نور فلاش. میزان اندازه گیری حجم نور فلاش به دو عامل بستگی دارد: یکی فاصله فلاش از سوژه و دیگری دیافراگمی که میزان 100 شمع نور را وارد دوربین می کند که با اصطلاح f Number و یا Guide Number نشان داده می شود. به عبارت ساده اگر در فاصله 1 متری از سوژه فلاش بزنیم، دیافراگم لازم برای عبور 100 شمع نور، بیانگر قدرت فلاش و حجم نور فلاش خواهد بود.

بنابراین فلاشی در که فاصله یک متری از سوژه دیافراگم 11 بدهد دارای قدرت 11 ( Guide Number = 11) و فلاشی که در فاصله یک متری دیافراگم 22 بدهد، داری قدرت 22 ( Guide Number=22) می باشد. و بدیهی است هر چه این عدد بیشتر باشد حجم نور و قدرت فلاش بیشتر خواهد بود.

نکته مهم:
فلاشی که حجم نور بیشتری دارد الزاما قدرت پرتاب بیشتر و قدرت روشن کردن مسافت دورتر را ندارد! زیرا این امر جدا از قدرت فلاش در حجم نوری که تولید می کند به طراحی کاسه فلاش نیز بستگی دارد (یعنی جایی که لامپ در آن قرار می گیرد).

بنابراین بهتر است فلاشی را انتخاب نماییم که هم حجم نور بیشتری را تولید کند ( بالاتر Guide Number ) و هم قدرت پرتاب نور بیشتری داشته باشد. به همین دلیل سازندگان فلاش های حرفه ای در طراحی کلاهک سر فلاش ها مکانیزم های ویژه ای بکار برده اند تا توان پرتاب نور فلاش ها را بالاتر ببرند. کلاهک این فلاش ها می تواند به سمت جلو زوم کند و نور را تا مسافت دورتری پرتاب کند.

معایب فلاش های سر دوربین
فلاش های سر دوربین علیرغم سبکی و استفاده راحت، چندان خالی از اشکال هم نیستند. بزرگترین ایرادی که به این فلاش ها وارد است نور تخت و پر کنتراستی است که ایجاد می کنند. این امر موجب می شود عکس بدون سایه و کمی هم خشن شود. از این رو فلاش های حرفه ای مجهز به پوشش تلق مانندی به نام دیفیوزر هستند که نور ملایم تر و سایه های نرم تری ایجاد می کنند. از دیگر ویژگی های جالب توجه این فلاش ها قابلیت پرتاب نور به همه جهات است. بدین ترتیب که کلاهک فلاش می تواند به هر جهتی بچرخد و زاویه پرتاب نور را تغییر دهد. این ویژگی عالی موجب می شود نورهای عالی و منحصر بفردی به سوژه تابیده شود گویی در یک آتلیه عکاسی کودک گرفته شده است.

برخی از دوربین ها فلاش های ثابت و یا بالا جهنده دارند. این فلاش ها قابلیت نصب دیفیوزر ندارند. همچنین نمی توانند به هیچ جهتی بچرخند. در نتیجه فقط به جهت مستقیم نور پرتاب می کنند که در اثر آن سایه های صورت در عکاسی پرتره از بین می رود و تصویری خشن و بی روح ایجاد می شود. در طراحی این فلاش ها تلاش شده با قرار دادن یک شبکه چهار خانه در جلوی لامپ این اثر را تعدیل کنند ولی کافی نیست. از این رو می توان بطور موقت یک تکه کوچک دستمال کاغذی بر روی آن قرار داد تا نور ملایم تری بسمت سوژه بتابد و تصویر نرم تری ایجاد شود.

نتیجه گیری:
سومین ویژگی یک دوربین خانگی مناسب برای عکاسی کودک, عکاسی نوزاد, عکاسی بارداری و عکاسی پرتره فلاش سر خود توام با کفشک فلاش می باشد و مهمترین ویژگی این فلاش ها عبارتند از:
1) قدرت پرتاب نور بالا
2) حجم نور بالا (Guide Number)
3) قابلیت چرخش در تمام جهات
4) قابلیت استفاده از دیفیوزر

منبع:

نقش باران

در قسمت اول آموزش عکاسی مشخص شد اولین مشخصه بهترین دوربین دیجیتال برای عکاسی کودک، عکاسی نوزاد، عکاسی پرتره و عکاسی بارداری، لنز تله واید بلند با توانایی ماکرو می باشد.
یکی دیگر از مشخصه های مهم برای این دوربین ها تنظیمات سرعت شاتر (shutter speed) و دیافراگم بطور مستقل و مجزا از یکدیگر می باشد. این نوع دوربین ها اغلب یک صفحه گردان تنظیم نور دارند که حروفی بر روی آنها نوشته شده است. (شکل زیر )

در ابتدا به شرح این حروف و کاربرد آنها می پردازیم و در مطالب بعدی در مورد مفاهیم و نحوه عملکرد سرعت شاتر، دیافراگم و ایزو مفصلا شرح داده می شود.

گزینه P: مخفف Program می باشد. وقتی دوربین روی این وضعیت قرار می گیرد سرعت و دیافرگم توسط خود دوربین تنظیم می شود. این گزینه برای کسانی که اطلاعات کافی در مورد تنظیمات دوربین ندارند گزینه مناسبی است. برای عکاسی کودک و یا نوزاد کافی است کادر بندی کنید و دکمه شاتر را فشار دهید.

گزینه AV: مخفف Aparture Value یا تقدم دیافراگم می باشد. وقتی دوربین روی این گزینه قرار می گیرد شما می توانید هر دیافراگمی را مایل هستید انتخاب نمایید دوربین، سرعت شاتر مناسب را بطور اتوماتیک تنظیم می کند. این گزینه در عکاسی کودک، عکاسی نوزاد، عکاسی پرتره و عکاسی بارداری و ... کاربرد های بسیاری دارد و به شما کمک می کند با تعیین محدوده عمق میدان وضوح میزان محوی را مشخص نمایید و تصاویر زیبایی خلق کنید.
پس تنها کاری که در این حالت عکسبرداری، لازم است انجام دهید این است که پس از کادر بندی با چرخاندن کلید تنظیم دیافراگم، یک دیافراگم را انتخاب و سپس دکمه شاتر را فشار دهید.

گزینه TV: مخفف Time Value یا تقدم سرعت می باشد. وقتی دوربین روی این گزینه قرار می گیرد شما می توانید بسته به اینکه سوژه چقدر متحرک به نظر برسد یا ثابت، و یا بسته به اینکه در چه سرعتی دست شما نمی لرزد و عکس تار نمی شود هر سرعت شاتری را که دوست دارید برگزینید چون دوربین بطور اتوماتیک دیافراگم مناسب را تنظیم می کند. این گزینه در عکاسی کودک، عکاسی نوزاد، عکاسی بارداری، عکاسی پرتره و ... کمک های شایانی می کند از جمله عدم لرزش دست و محو شدن عکس و یا بکارگیری تکنیک های پیشرفته برای ثبت حرکت سوژه.
روش استفاده از این مد عکاسی اینگونه است که پس از کادر بندی، یک سرعت را بسته به نیاز انتخاب و دکمه شاتر را فشار می دهید.

گزینه M: مخفف Manual و به مفهوم تنظیم دستی و غیر اتوماتیک است. وقتی دوربین روی این گزینه قرار دارد شما می توانید سرعت شاترو دیافراگم دلخواهتان را بطور دستی به دوربین عکاسی اعمال کنید. این گزینه در عکاسی کودک، عکاسی نوزاد، عکاسی بارداری، عکاسی پرتره و ... بخصوص برای دوستانی که با مفاهیم نورسنجی، سرعت شاتر و دیافراگم آشنایی دارند یک گزینه ایده آل برای خلق تصاویر هنری با کنترل بسیار زیاد تلقی می شود. ما در آتلیه کودک نقش باران همیشه دوربین را روی این گزینه قرار می دهیم تا حین عکاسی امکان هر گونه مانوری را داشته باشیم.

گزینه A: مخفف Automatic و به مفهوم تنظیم بطور کاملا اتوماتیک می باشد. وقتی دوربین روی این گزینه تنظیم می شود تمامی فرامین کنترلی در اختیار دوربین قرار گرفته و عکاس هیچ کنترلی بر آنها ندارد. تفاوت این گزینه با گزینه P در این است که در گزینه P برخی تنظیمات نظیر میزان حساسیت نور (ISO/ASA)، تنظیم نقطه فوکوس و تنظیم نقطه نور سنجی همچنان در اختیار عکاس است ولی در گزینه A حتی این موارد را هم خود دوربین عکاسی تنظیم می کند. گزینه A در عکاسی کودک، عکاسی نوزاد،عکاسی پرتره، عکاسی بارداری و ... برای کسانی مناسب است که هیچ چیز در مورد تنظیمات نور و نورسنجی نمی دانند و تنها کافی است که این دوستان، کادر بندی کرده و بدون در نظر گرفتن هیچ نکته ای، دکمه شاتر را بفشارند.

در برخی دوربین ها به جای واژه AV و TV تنها از حروف اول آنها استفاده شده است یعنی A و T. این کار به دو دلیل انجام میشود: یکی اینکه سایز این حروف روی صفحه گردان بزرگتر شود و راحت تر دیده شود و دیگر آنکه تعداد آپشن های اتوماتیک بر روی گردونه زیاد است و اگر این حروف را بزرگ و کامل بر روی گردونه قرار بدهند دیگر جایی برای دیگر آپشن ها باقی نمی ماند. در اینصورت برای آنکه میان گزینه A که در این دوربین ها تقدم دیافراگم است و گزینه A که بطور استاندارد، گزینه اتوماتیک است اشتباهی پیش نیاید، گزینه اتوماتیک را بصورت یک مستطیل سبز رنگ تو خالی نشان می دهند. پس گزینه اتوماتیک یا با حرف A نشان داده می شود و یا بصورت یک مستطیل سبز تو خالی.

شکل دونده: در این مد عکاسی، دوربین بطور اتوماتیک تنظیمات نور را برای عکاسی از صحنه های ورزشی و یا سوژه های متحرک تنظیم می کند. در این حالت کافی است کادر بندی و سپس دکمه شاتر را کامل فشار دهید.

شکل کوه: در این مد عکاسی، دوربین بطور خودکار تنظیمات نور را برای عکاسی طبیعت و سوژه هایی که فاصله زیادی با دوربین دارند تنظیم می کند. در این مد نیز کافی است پس از کادربندی، دکمه شاتر را بطور کامل پایین فشار دهید.

شکل گل:

شکل گل: این نماد عکاسی ماکرو و یا عکاسی از فواصل نزدیک می باشد. در این مد دوربین، بطور خودکار تنظیمات نور و عمق میدان وضوح را برای عکاسی ماکرو تنظیم می کند. در این مد نیز کافی است پس از کادر بندی دکمه شاتر را کامل فشار دهید. فقط باید دقت کنید در ویزور دوربین دقیقا آن قسمت مورد نظر را واضح ببینید و بعد دکمه شاتر را فشار دهید. حروف SCN : برخی دوربین ها این قابلیت را دارند تا تنظیمات نور و رنگ عکس را که توسط شما تنظیم شده است در حافظه خود نگه دارند. زمانیکه شما به موقیعت مشابه می رسید نیازی نیست تمام تنظیمات قبلی را مجدد روی دوربین ست نمایید کافی است روی این مد بروید و تنظیم مورد نظر را انتخاب نمایید. نتیجه: نتیجتا دومین مشخصه مهم یک دوربین خانگی مناسب برای عکاسی کودک، عکاسی نوزاد، عکاسی بارداری و عکاسی پرتره و ... قابلیت تنظیم سرعت، دیافراگم و ISO بطور مستقل و مجزا می باشد. در مورد مفاهیم پایه ای سرعت، دیافراگم و نورسنجی در مطالب بعدی شرح کامل داده شده است و پیشنهاد می کنیم برای رسیدن به نتایج شگفت انگیز در عکاسی، حتما به آنها توجه کنید. چنانچه دوست دارید پیش از مطالعه قسمت سوم، این بخش را مطالعه نمایید روی لینک های زیر کلیک نمایید.

منبع:

نقاش باران

خیلی ها درمقابل آن لبخندهای بی دندان زیبا یا دست کوچکی که به انگشتی چنگ زده است دچار احساسی توام از عشق و تحسین می شوند: "بدو بیا، نی نی داره می خنده!"

در عکاسی از کودکان دوره نوزادی یک دوره گذرا است که پر است از تغییرات سریع و شما باید در هر لحظه برای ثبت این لحظات که ممکن است دیگر روی ندهد آماده باشید. همیشه با یک دوربین دیجیتال دم دست برای شکار لحظات ناب کودکتان آماده باشید. این لحظات می تواند خاطراتی زیبا را برای تمام عمر شما و کودکتان جاودانه سازد.
برای گرفتن یک عکس خوب از کودکان چکار کنیم؟

نزدیک بروید
اگر به اندازه کافی نزدیک نباشید، پس زمینه شلوغ تصویر کودک شما را تحت الشعاع قرار می دهد. حداقل یک سوم یا بیشتر کادر عکس را با کودکتان پر کنید.

کمی فاصله را تجربه کنید
حالتی دیگر را تجربه کنید. کمی دور بروید. تجربه کودک شما تا حد زیادی با محیطی که در آن قرار دارد بهم گره خورده است. با عکاسی از کودکتان در مقابل در ورودی یا در حالی که روی مبل یا کاناپه به خواب رفته است، اندازه قد و قواره او را در مقایسه با اشیاء نشان دهید.

به آرایش صحنه دقت کنید
هنگامی که در منظره یاب نگاه می کنید، کودک را در خارج از مرکز تصویر قرار دهید. این آرایش احساس طبیعی تری به عکس می دهد بدون اینکه نگاه بیننده را از نقطه مورد نظر در عکس (که همان سوژه می باشد) منحرف نماید.
از پس زمینه ساده استفاده کنید
برای این که تمرکز عکس را بر روی کودک قرار دهید، مطمئن شوید که زمینه عکس سوژه را تحت تاثیر قرار نمی دهد. بااستفاده از یک پس زمینه ساده توجه روی خود کودک حفط می شود. برای پرتره های کودک از این متد استفاده نمایید.

به رنگ ها دقت نمایید
به رنگهای اطراف کودکتان توجه نمایید. رنگهای زرد و قرمز رنگهای گرم هستند و تمایل به جدا شدن از زمینه را دارند. در حالی که رنگهای طیف آبی بهتر در زمینه عکس می نشینند. با تجربه بهتر می توانید تعیین نمایید کدام رنگها بیشتر به کودکتان می آید.

از گرفتن عکسهای عمودی غافل نشوید
هنگامی که کودک در حالت ایستاده یا نشسته است عکس را بصورت عمودی بگیرید. با این کار می توانید به سوژه نزدیکتر شوید و تنوع بیشتری به عکسهایتان بدهید.

از کودکتان در حال فعالیت عکاسی کنید
کودک را هنگام سینه خیز رفتن، چهار دست و پا رفتن، چنگ زدن به اشیاء برای بلند شدن یا گرفتن و... دنبال کنید. از پشت منظره یاب دوربین حالت کودک را بسنجید. مثلا او را در یک ساک در باز بنشانید و توپی را در کنار او روی زمین قرار دهید. از تقلای او برای خارج شدن و گرفتن توپ عکاسی کودک کنید. هنگامی که در حال سرکشی و فضولی در گنجه ها و کمدها است از او عکس بگیرید.
از ارتفاع پایین عکس بگیرید.
در سطح قد کودک دوربین را پایین ببرید. معمولا در این وضعیت نمای بهتری از کودک به دست می آید. حالات دیگر را آزمایش کنید. از بین میله های تخت کودک از او عکس بگیرید. یا هنگامی که روی صندلی کوچکش نشسته روی زمین دراز بکشید و از پایین از او عکاسی کنید. کمی ابتکار به خرج دهید. معمولا ایستادن ساده و مصنوعی در مقابل دوربین لطفی ندارد.

از حالات احساسی مختلف عکس بگیرید
گریه کردن، اخم کردن، خندیدن و سایر حالات بخشی از کودک شماست. از هر حالتی که کودک شما می تواند نشان دهد عکس بگیرید. برای ظهور حالات مختلف هنگام عکاسی از شخص دیگری کمک بگیرید تا مثلا او را بخنداند. (البته برای عکس گرفتن گریه اش را در نیاورید!)

از هر حالت چند عکس بگیرید

چون لحظات خاصی که برای کودکان بروز می کند بسیار گذرا و کوتاهند برای اطمینان از خوب شدن عکس از هر لحظه چند عکس بگیرید. تجربه کنید. از بین عکسها بهترینشان را انتخاب کنید یا از تمام آنها برای نشان دادن سریال یک اتفاق استفاده نمایید.

منبع:

عکاسی