در این مقاله، من می خواهم چند نکته در مورد نحوه استفاده از برخی قابلیت های دوربین را به اشتراک بگذارم، که به شما کمک می کند با عکاسی در مُد دستی کنار بیایید. در ادامه این آموزش با ما همراه شوید.

گاهی اوقات برگشتن به اصول اولیه و استفاده از تجهیزات کم و قدیمی بدون هیچ کدام از قابلیت های مدرنی که دوربین های جدید دارند، می تواند به شما کمک کند تا به عنوان یک عکاس رشد کنید. گاهی اوقات استفاده خوب از تکنولوژی های انتخابی بر روی دوربین دیجیتالتان نیز می تواند بسیار آسان تر از آنچه که با دوربین های قدیمی امکان پذیر بود، در یادگیری و ایجاد نوردهی های دقیق تر به شما کمک کند.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

من یادگیری عکاسی را بر روی دوربینی شروع کردم که هیچ قابلیت خودکاری نداشت. هیچ گزینه دیگری غیر از یادگیری مُد دستی (Manual) وجود نداشت. من هنوز هم ۹۹% مواقع از مُد دستی استفاده می کنم.

من در طول کارگاه های عکاسی که برگزار می کنیم، افراد را تشویق می کنم که از مُد دستی استفاده کنند و برای مدتی به آن متعهد شوند. اگر شما مُد دستی را یک یا دو بار برای مدتی کوتاه امتحان کنید، احتمالا آن را نخواهید «پذیرفت». شما باید متعهد شوید و برای مدت طولانی در اکثر عکس هایی که می گیرید تنها از مُد دستی استفاده کنید، تا وقتی که احساس کنید دارید پیشرفت می کنید.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]
۱
نمای زنده/ منظره یاب الکترونیکی

بسیاری از دوربین ها در حال حاضر دارای صفحه نمایش های LCD یا منظره یاب الکترونیکی هستند که وقتی در مُد دستی یک عکس می گیرید، به شما نشان می دهند نوردهی چطور به نظر خواهد رسید. اگر دوربین شما این قابلیت را داشته باشد، نیاز به نگاه کردن به نورسنج یا تغییر مُد نورسنجی برای به دست آوردن عکس های به خوبی نوردهی شده را تا حد زیادی رفع می کند.

با متمرکز کردن توجه خود بر نوردهی تصویر بر روی صفحه نمایش LCD یا در منظره یاب الکترونیکی، در حالیکه دیافراگم، سرعت شاتر، و ایزو را تنظیم می کنید، به راحتی می توانید ببینید چه موقع عکس شما خوب به نظر می رسد.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

شما باید صفحه نمایش یا منظره یاب خود را طوری تنظیم کنید که خنثی باشد، نه خیلی روشن و نه خیلی تاریک. برای اطمینان از این مسئله، می توانید چند عکس آزمایشی بگیرید و سپس آنها را بررسی کنید (بر روی کامپیوتر). اگر آنها زیاد یا کم نوردهی شده بودند، میزان روشنایی صفحه نمایش LCD و/یا منظره یاب دوربین خود را تنظیم کنید، تا وقتی که عکس های شما همان میزان نوردهی را داشته باشند که در منظره یاب یا بر روی مانیتور خود در مُد نمای زنده (Live view) می بینید.
۲
از نورسنج نقطه ای خود استفاده کنید

اگر ترجیح می دهید از نمای زنده استفاده نکنید یا یک منظره یاب الکترونیکی ندارید که همانطور که کنترل های خود را تنظیم می کنید تغییرات میزان نوردهی را نشان دهد، استفاده از نورسنج نقطه ای می تواند به شما کمک کند تا به خوانش دقیق تری دست یابید و نوردهی های خود را دقیق تر تنظیم کنید.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

دوربین های مدرن دارای چندین مُد نورسنجی هستند که شامل یک نورسنج نقطه ای می باشد. اغلب اوقات استفاده از مُد میانگین گیری، که از چندین بخش تصویر خوانش می گیرد و مقدار نوردهی که دوربین محاسبه می کند را ارائه می دهد، کافی است.

با این حال، در برخی موقعیت ها، به خصوص اگر سوژه شما از پشت نورپردازی شده باشد یا کنتراست در صحنه ای که از آن عکس می گیرید بالا باشد، استفاده از تنظیمات نورسنجی نقطه ای به شما اجازه خواهد داد تا از قسمتی از تصویر که برای شما مهم تر است، خوانش بگیرید.

به عنوان مثال، در هنگام ایجاد پرتره ای که در آن پس زمینه به طور قابل توجهی روشن تر یا تاریک تر از سوژه شماست، بهتر است که یک خوانش با نورسنج نقطه ای از چهره سوژه بگیرید، چون این قسمت معمولا مهم ترین بخش تصویر شماست. استفاده از تنظیمات میانگینی که نورسنج دوربین شما از پس زمینه نیز می خواند و آن را به نتیجه حاصل محاسبه می کند، به طور بالقوه نوردهی چندان رضایت بخشی به شما نمی دهد.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

یادگیری استفاده از نورسنج نقطه ای در ایجاد نوردهی های دقیق تر به شما کمک خواهد کرد. من یکی از دکمه های عملکرد روی دوربین هایم را بر روی تغییر به نورسنجی نقطه ای تنظیم کرده ام، که به من اجازه می دهد تا سریع و آسان یک خوانش از هر بخش خاص ترکیب بندی ام بگیرم.
۳
عکس های خود را بررسی کنید

این تمرین درستی نیست که همیشه بعد از گرفتن هر عکس صفحه نمایش خود را بررسی کنید، چون این کار می تواند توجه شما را از سوژه اصلی منحرف کند. اما بررسی چند تصویر اول بعد از تغییر تنظیمات نوردهی می تواند مفید باشد.

نگاهی به نتایج بعد از تغییر دیافراگم، سرعت شاتر، یا ایزو ایده روشنی به شما می دهد که آیا تنظیمات شما برای عکس هایی که می خواهید بگیرید مناسب هستند یا نه. اگر عکسی را می بینید که به طور کلی یا در بخشی از ترکیب بندی بیش از حد روشن یا بیش از حد تاریک است که ترجیح می دهید نوردهی خوب داشته باشد، باید تغییراتی در تنظیمات خود ایجاد کنید.

لنزک: برای ارزیابی دقیق تر می توانید بعد از گرفتن عکس، هیستوگرام عکس را چک کنید. اینجا یک آموزش کامل تفسیر نمودار هیستوگرام برای شما عزیزان منتشر کرده ایم.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

همانطور که این تکنیک را تمرین می کنید، ممکن است بتوانید تخمین بزنید که چقدر باید تنظیمات نوردهی خود را تغییر دهید، به جای این که دوباره با نورسنج خود مشورت کنید. این مهارت به کمی تمرین نیاز دارد، اما اگر خودتان را به انجام این کار عادت دهید، متوجه خواهید شد که این روش سریع و آسانی برای دستیابی به یک نوردهی بهتر است.
۴
متادیتا های خود را بررسی کنید

دوربین های دیجیتال ما میزان قابل توجهی متادیتا را ثبت می کنند، که اطلاعات مربوط به هر عکسی است که می گیرید. یادگیری خواندن و درک حتی مقدار کمی از این اطلاعات می تواند به شما در ایجاد نوردهی های مطلوب تر کمک کند.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

امکان بررسی جداگانه میزان نوردهی (Exif – اطلاعات نوردهی) برای هر عکسی که گرفته اید می تواند به شما کمک کند تا درک کنید که چرا این نوردهی خوب است یا شاید نیاز به بهبود دارد. این اطلاعات زمانی که پشت کامپیوترم می نشینم و تصاویر یک جلسه عکاسی را بررسی می کنم، بسیار مفید است.

مقایسه عکس های گرفته شده با مقادیر نوردهی مختلف و نگاه کردن به متادیتاها می تواند به شما کمک کند تا درک بهتری از این که دفعه بعد از چه تنظیماتی می توانید استفاده کنید، به دست آورید.
ن
نتیجه گیری
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

فوکوس خودکار، تشخیص چهره، تراز سفیدی خودکار، و انعطاف پذیری ایزو همه پیشرفت های مدرن در تکنولوژی دوربین هستند که استفاده از مُد دستی را آسان تر می کنند. چون شما مجبور نیستید توجه زیادی به این چیزها داشته باشید و بهتر می توانید بر تنظیم درست نوردهی خود تمرکز کنید.

نوردهی یکی از المان های کلیدی هر عکس است. یادگیری درک این که چطور می توانید از قابلیت های مختلف دوربین خود استفاده کنید تا در ایجاد نوردهی های بهتر به شما کمک کند، شما را به عکاسی بارداری در آتلیه بارداری خلاق تری تبدیل خواهد کرد.

نویسنده: کوین لندور یوهان (Kevin Landwer-Johan)