در این مطلب، ما 3 نکته سریع برای عکاسیاز حرکات سریع و ورزش ها به شما ارائه می دهیم. حتی اگر عکاسیورزشی انجام نمی دهید، باز هم این آموزش می تواند برای شما مفید باشد چراکه یادگیری عکاسیاز حرکات سریع می تواند در ژانر اصلی عکاسیتان به شما کمک کند.
[ عکاسیاز ورزش ها]
اما اگر شما عکاسیورزشی انجام نمی دهید چطور؟

یادگیری نحوه ایجاد تصاویری که برای ژانرهای مختلف مناسب باشند، ارزش زیادی دارد. شما ممکن است از تصاویر ورزشی یا حیات وحش اجتناب کنید. شاید از نظر شما مناظر کسل کننده باشند. با این حال، هر ژانر به مجموعه مهارت منحصر به فردی نیاز دارد که به منظور ایجاد تصاویر مناسب باید آنها را تمرین کرد. هنگامی که شما «هم آموزی» عکاسی کودکدر آتلیه کودکرا تمرین می کنید، به نفع کار شما در ژانر اصلی نیز خواهد بود. به عبارت دیگر، هر از گاهی از منطقه امن خود خارج شوید.

صرف نظر از این که برای پروژه های شخصی یا تجاری دوست دارید از چه چیزی عکس بگیرید (مثلا، پرتره، منظره، مستند اجتماعی، مراسم عروسی، حیات وحش و غیره)، عکس العمل ها و هماهنگی دست و چشم شما باید دقیق و سریع باشد. هنگامی که مهارت های دیداری شما به خوبی تنظیم شوند، می توانید لحظات را قبل از وقوع پیش بینی کنید.
[ عکاسیاز ورزش ها]

چگونه می توانید پیش بینی حرکت را یاد بگیرید و چشم هایتان را با انگشت اشاره دست راست خود هماهنگ کنید؟

یک راه عالی برای تمرین این کار عکاسیورزشی است. عکاسی از تئاترهای زنده یا نمایش های رقص نیز فعالیت های مفیدی برای این منظور هستند، اما ورزش ها (به خصوص ورزش های موتوری) سریع ترین راه ممکن اند. لحظات به سرعت می آیند و می روند، بنابراین فرصت بهتری نسبت به انواع دیگر عکاسی است که سریع واکنش نشان دادن را تمرین کنید. در نظر داشته باشید که یک وسیله نقلیه که با سرعت ۶۰ مایل در ساعت حرکت می کند، در هر ثانیه ۸۸ فوت جابجا می شود!

بیشتر بخوانید: نکات آموزشی مقدماتی عکاسیاز ورزش های موتوری
۸ نکته برای عکاسیاز حرکات سریع

در هشت نکته زیر، من قصد دارم تنظیمات تکنیکی که هنگام عکاسیاز حرکت (اکشن) یا ورزش ها مفید هستند را با شما به اشتراک بگذارم. اگر این نکات را دنبال کنید، نه تنها به ایجاد تصاویر مناسب از حرکات و ورزش ها نزدیک تر می شوید، بلکه توانایی تکنیکی کلی شما به عنوان یک عکاس نیز بهبود می یابد.
[ عکاسیاز ورزش ها] [عکاسی از ورزش ها]

مسلما ایجاد این نوع تصاویر آسان نیست، اما هیچ وقت کاری که ارزش انجام دادن داشته باشد آسان نیست.
۱
از یک لنز بلند استفاده کنید

از یک لنز تله بلند مانند فاصله کانونی معمول ۸۵-۲۰۰mm استفاده کرده و سعی کنید به حرکت نزدیک شوید.

یک لنز تله به شما انعطاف پذیری می دهد تا بتوانید سریع خود را با شرایط در حال تغییر وفق دهید. ورزش ها به سرعت حرکت می کنند و شما هم باید همین کار را بکنید. در یک زمین فوتبال، حرکت ممکن است در عرض چند ثانیه از یک انتهای زمین به انتهای دیگر برود.

بسته به جایی که ایستاده اید، باید سریع حرکت کنید. یک پیچ سریع کمر و یک لنز زوم تله خوب شما را به این مقصود می رساند.
۲
از لنز بیش از حد بلند استفاده نکنید

شما می توانید از یک لنز بزرگتر مانند فاصله کانونی ۳۰۰-۶۰۰mm استفاده کنید، اما به لنزهای فوق العاده بلند نیازی نیست. آنها بزرگ، سنگین، و گران قیمت هستند.

لنزهای سوپر تله، به خصوص هنگام عکاسیاز ورزش های موتوری می توانند مفید باشند. یک ماشین یا موتورسیکلت مسابقه در مسیر بسیار سریع تر از یک بازیکن بیسبال در زمین حرکت می کنند. بسته به این که چقدر قصد دارید عکاسی ورزشی انجام دهید، می توانید برای خرید یک لنز سوپر تله صبر کنید.
[ عکاسیاز ورزش ها]
۳
حداقل سرعت شاتر

برای جلوگری از لرزش دوربین، سرعت شاتر باید نسبت معکوس با فاصله کانونی شما داشته باشد. به عنوان مثال، با یک لنز دارای فاصله کانونی ۲۰۰mm باید در حدود ۱/۲۰۰ یا ۱/۲۵۰ ثانیه عکس گرفت، در حالیکه با یک لنز ۴۰۰mm باید در ۱/۴۰۰ ثانیه به صورت دوربین در دست عکس گرفت.

سه پایه در واقع این قانون را نفی می کند. با این حال، استفاده از سه پایه در بعضی از مکان ها ممنوع است یا ممکن است ناامن باشد، بنابراین باید آمادگی عکاسیبدون استفاده از سه پایه را داشته باشید.

منبع:

لنزک

در این مقاله، من می خواهم چند نکته در مورد نحوه استفاده از برخی قابلیت های دوربین را به اشتراک بگذارم، که به شما کمک می کند با عکاسی در مُد دستی کنار بیایید. در ادامه این آموزش با ما همراه شوید.

گاهی اوقات برگشتن به اصول اولیه و استفاده از تجهیزات کم و قدیمی بدون هیچ کدام از قابلیت های مدرنی که دوربین های جدید دارند، می تواند به شما کمک کند تا به عنوان یک عکاس رشد کنید. گاهی اوقات استفاده خوب از تکنولوژی های انتخابی بر روی دوربین دیجیتالتان نیز می تواند بسیار آسان تر از آنچه که با دوربین های قدیمی امکان پذیر بود، در یادگیری و ایجاد نوردهی های دقیق تر به شما کمک کند.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

من یادگیری عکاسی را بر روی دوربینی شروع کردم که هیچ قابلیت خودکاری نداشت. هیچ گزینه دیگری غیر از یادگیری مُد دستی (Manual) وجود نداشت. من هنوز هم ۹۹% مواقع از مُد دستی استفاده می کنم.

من در طول کارگاه های عکاسی که برگزار می کنیم، افراد را تشویق می کنم که از مُد دستی استفاده کنند و برای مدتی به آن متعهد شوند. اگر شما مُد دستی را یک یا دو بار برای مدتی کوتاه امتحان کنید، احتمالا آن را نخواهید «پذیرفت». شما باید متعهد شوید و برای مدت طولانی در اکثر عکس هایی که می گیرید تنها از مُد دستی استفاده کنید، تا وقتی که احساس کنید دارید پیشرفت می کنید.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]
۱
نمای زنده/ منظره یاب الکترونیکی

بسیاری از دوربین ها در حال حاضر دارای صفحه نمایش های LCD یا منظره یاب الکترونیکی هستند که وقتی در مُد دستی یک عکس می گیرید، به شما نشان می دهند نوردهی چطور به نظر خواهد رسید. اگر دوربین شما این قابلیت را داشته باشد، نیاز به نگاه کردن به نورسنج یا تغییر مُد نورسنجی برای به دست آوردن عکس های به خوبی نوردهی شده را تا حد زیادی رفع می کند.

با متمرکز کردن توجه خود بر نوردهی تصویر بر روی صفحه نمایش LCD یا در منظره یاب الکترونیکی، در حالیکه دیافراگم، سرعت شاتر، و ایزو را تنظیم می کنید، به راحتی می توانید ببینید چه موقع عکس شما خوب به نظر می رسد.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

شما باید صفحه نمایش یا منظره یاب خود را طوری تنظیم کنید که خنثی باشد، نه خیلی روشن و نه خیلی تاریک. برای اطمینان از این مسئله، می توانید چند عکس آزمایشی بگیرید و سپس آنها را بررسی کنید (بر روی کامپیوتر). اگر آنها زیاد یا کم نوردهی شده بودند، میزان روشنایی صفحه نمایش LCD و/یا منظره یاب دوربین خود را تنظیم کنید، تا وقتی که عکس های شما همان میزان نوردهی را داشته باشند که در منظره یاب یا بر روی مانیتور خود در مُد نمای زنده (Live view) می بینید.
۲
از نورسنج نقطه ای خود استفاده کنید

اگر ترجیح می دهید از نمای زنده استفاده نکنید یا یک منظره یاب الکترونیکی ندارید که همانطور که کنترل های خود را تنظیم می کنید تغییرات میزان نوردهی را نشان دهد، استفاده از نورسنج نقطه ای می تواند به شما کمک کند تا به خوانش دقیق تری دست یابید و نوردهی های خود را دقیق تر تنظیم کنید.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

دوربین های مدرن دارای چندین مُد نورسنجی هستند که شامل یک نورسنج نقطه ای می باشد. اغلب اوقات استفاده از مُد میانگین گیری، که از چندین بخش تصویر خوانش می گیرد و مقدار نوردهی که دوربین محاسبه می کند را ارائه می دهد، کافی است.

با این حال، در برخی موقعیت ها، به خصوص اگر سوژه شما از پشت نورپردازی شده باشد یا کنتراست در صحنه ای که از آن عکس می گیرید بالا باشد، استفاده از تنظیمات نورسنجی نقطه ای به شما اجازه خواهد داد تا از قسمتی از تصویر که برای شما مهم تر است، خوانش بگیرید.

به عنوان مثال، در هنگام ایجاد پرتره ای که در آن پس زمینه به طور قابل توجهی روشن تر یا تاریک تر از سوژه شماست، بهتر است که یک خوانش با نورسنج نقطه ای از چهره سوژه بگیرید، چون این قسمت معمولا مهم ترین بخش تصویر شماست. استفاده از تنظیمات میانگینی که نورسنج دوربین شما از پس زمینه نیز می خواند و آن را به نتیجه حاصل محاسبه می کند، به طور بالقوه نوردهی چندان رضایت بخشی به شما نمی دهد.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

یادگیری استفاده از نورسنج نقطه ای در ایجاد نوردهی های دقیق تر به شما کمک خواهد کرد. من یکی از دکمه های عملکرد روی دوربین هایم را بر روی تغییر به نورسنجی نقطه ای تنظیم کرده ام، که به من اجازه می دهد تا سریع و آسان یک خوانش از هر بخش خاص ترکیب بندی ام بگیرم.
۳
عکس های خود را بررسی کنید

این تمرین درستی نیست که همیشه بعد از گرفتن هر عکس صفحه نمایش خود را بررسی کنید، چون این کار می تواند توجه شما را از سوژه اصلی منحرف کند. اما بررسی چند تصویر اول بعد از تغییر تنظیمات نوردهی می تواند مفید باشد.

نگاهی به نتایج بعد از تغییر دیافراگم، سرعت شاتر، یا ایزو ایده روشنی به شما می دهد که آیا تنظیمات شما برای عکس هایی که می خواهید بگیرید مناسب هستند یا نه. اگر عکسی را می بینید که به طور کلی یا در بخشی از ترکیب بندی بیش از حد روشن یا بیش از حد تاریک است که ترجیح می دهید نوردهی خوب داشته باشد، باید تغییراتی در تنظیمات خود ایجاد کنید.

لنزک: برای ارزیابی دقیق تر می توانید بعد از گرفتن عکس، هیستوگرام عکس را چک کنید. اینجا یک آموزش کامل تفسیر نمودار هیستوگرام برای شما عزیزان منتشر کرده ایم.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

همانطور که این تکنیک را تمرین می کنید، ممکن است بتوانید تخمین بزنید که چقدر باید تنظیمات نوردهی خود را تغییر دهید، به جای این که دوباره با نورسنج خود مشورت کنید. این مهارت به کمی تمرین نیاز دارد، اما اگر خودتان را به انجام این کار عادت دهید، متوجه خواهید شد که این روش سریع و آسانی برای دستیابی به یک نوردهی بهتر است.
۴
متادیتا های خود را بررسی کنید

دوربین های دیجیتال ما میزان قابل توجهی متادیتا را ثبت می کنند، که اطلاعات مربوط به هر عکسی است که می گیرید. یادگیری خواندن و درک حتی مقدار کمی از این اطلاعات می تواند به شما در ایجاد نوردهی های مطلوب تر کمک کند.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

امکان بررسی جداگانه میزان نوردهی (Exif – اطلاعات نوردهی) برای هر عکسی که گرفته اید می تواند به شما کمک کند تا درک کنید که چرا این نوردهی خوب است یا شاید نیاز به بهبود دارد. این اطلاعات زمانی که پشت کامپیوترم می نشینم و تصاویر یک جلسه عکاسی را بررسی می کنم، بسیار مفید است.

مقایسه عکس های گرفته شده با مقادیر نوردهی مختلف و نگاه کردن به متادیتاها می تواند به شما کمک کند تا درک بهتری از این که دفعه بعد از چه تنظیماتی می توانید استفاده کنید، به دست آورید.
ن
نتیجه گیری
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

فوکوس خودکار، تشخیص چهره، تراز سفیدی خودکار، و انعطاف پذیری ایزو همه پیشرفت های مدرن در تکنولوژی دوربین هستند که استفاده از مُد دستی را آسان تر می کنند. چون شما مجبور نیستید توجه زیادی به این چیزها داشته باشید و بهتر می توانید بر تنظیم درست نوردهی خود تمرکز کنید.

نوردهی یکی از المان های کلیدی هر عکساست. یادگیری درک این که چطور می توانید از قابلیت های مختلف دوربینخود استفاده کنید تا در ایجاد نوردهی های بهتر به شما کمک کند، شما را به عکاسی بارداریدر آتلیه بارداریخلاق تری تبدیل خواهد کرد.

نویسنده: کوین لندور یوهان (Kevin Landwer-Johan)

منبع:

لنزک

اگر به دنبال یک آموزش عکاسی نوزاددر آتلیه نوزادمبتدی و در عین حال گام به گام و جامع برای یادگیری ترکیب بندی هستید، این مطلب برای شماست. در دیدار اخیرم با چند عکاس، در جریان بحث در مورد ترکیب بندی، یکی از مبتدیان اظهار داشت: «چرا یک چک لیست ترکیب بندی برای تمام چیزهایی که لازم است در مورد آنها فکر کنیم وجود ندارد؟» این سوال خوب الهام بخش نوشتن این مقاله بود.
گرفتن تصاویر خوب وابسته به تجهیزات نیست

شما می توانید گران ترین تجهیزات دوربینو شگفت انگیزترین نور را داشته باشید. می توانید در یک مکان دیدنی افسانه ای، یا در حال عکاسیاز یک مدل خیره کننده باشید. موقعیت های زیادی وجود دارند که ممکن است فرصت گرفتن تصاویر نفس گیر را برای شما فراهم کنند، اما اگر ترکیب بندی درست نباشد، مهم نیست تجهیزات شما چقدر گران قیمت یا تجملی باشند.
[مبانی ترکیب بندی عکاسی]

برعکس این قضیه هم درست است، اگر درک شما از ترکیب بندی خوب باشد، می توانید تصاویر شگفت انگیزی با تجهیزات مبتدی (حتی تلفن همراه خود) بگیرید. هنگامی که قوانین و دستورالعمل ها را بدانید، می توانید از آنها به نفع خود استفاده کنید، و حتی موانع را کنار زده و واقعا خلاق باشید. هیچ کس اهمیتی نمی دهد شما از چه تجهیزاتی برای گرفتن عکس استفاده می کنید. اگر هم بگویند «واو، شما باید دوربین فوق العاده ای داشته باشید!» قطعا برای یک عکاس خوشایند نخواهد بود.
اصول ترکیب بندی را یاد بگیرید

با وجود این که انواع مختلفی از عکاسیوجود دارد، شما چه عکاسی خیابانی انجام دهید، چه منظره، ماکرو، استودیویی یا هر چیز دیگری، مفاهیم ترکیب بندی پایه زیادی وجود دارند که به کار برده می شوند. نیازی نیست که تمام مفاهیم برای هر تصویر در نظر گرفته شود، اما داشتن درک درستی از اصول اولیه تاثیر زیادی در پیشرفت عکاسی شما خواهد داشت.

درک درست ترکیب بندی یکی از گام های اصلی و بزرگ در پیشرفت عکاسیمن بود. مانند هر ایده جدیدی، شما باید برای یادگیری آن ایده کمی تلاش کنید، تمرین کنید، از اشتباهات خود یاد بگیرید و دوباره و دوباره تمرین کنید. هنگامی که بتوانید یک عکس را با ترکیب بندی خوب کادربندی کنید، بدون این که آگاهانه در مورد کاری که انجام می دهید و دلیل آن فکر کنید، آن وقت واقعا می توانید شروع به فکر کردن در مورد راه های جدید برای کادربندی و شکل دادن به تصاویر خود کنید.

اول، باید بر اصول اولیه مسلط شوید.
شروع کار

اول از همه، اینها قانون نیستند. اگرچه دستورالعمل هایی وجود دارد که باید هنگام ایجاد یک تصویر دلپذیر زیبا در نظر بگیرید، اما می توانید همه آنها را نادیده بگیرید و باز هم یک تصویر خیره کننده ایجاد کنید. با این حال، اگر از ابتدا بدانید دستورالعمل ها چه هستند، انجام این کار بسیار آسان تر می شود. بنابراین این لیستی از مفاهیمی است که باید برای هر تصویر در نظر بگیرید، نه قوانینی که مطلقا باید دنبال کنید.

بعضی چیزها آسان و واضح هستند، یا ممکن است شما اینطور فکر کنید. با این حال، تعداد زیاد تصاویری با خط افق های کج که به صورت آنلاین می بینید، گواه این واقعیت است که این مسئله همیشه واضح و بدیهی نیست، و یادگیری آن دشوار است. با خودتان مهربان باشید و مرحله به مرحله پیش بروید. شاید حتی باید لیست خود را بنویسید و آن را در کیف دوربین خود به عنوان یک یادآوری مفید به همراه داشته باشید.

همچنین، هر تصویر المان های مختلفی خواهد داشت، و مفاهیم مختلفی را به کار خواهند گرفت. بنابراین المان ها و مفاهیمی را انتخاب کنید که برای شما و صحنه مقابلتان مناسب باشند. به عنوان مثال، کارهایی هستند که شما هنگام کادربندی یک منظره انجام می دهید که هنگام عکاسیخیابانی کارایی ندارند.

بنابراین حساس باشید، مواردی را انتخاب کنید که برای شما یا برای شیوه عکاسیتان مناسب باشند. سپس آنها را تمرین کنید، تا وقتی که مانند نفس کشیدن برایتان عادی شوند – یعنی هنگامی که دوربین را برمی دارید و یک عکس می گیرید، خود به خود اتفاق بیافتند. وقتی به این مرحله رسیدید، چند مفهوم دیگر به روند کار خود اضافه کنید، و به همین صورت آنها را یاد بگیرید.
چک لیست ترکیب بندی

خب این چک لیست چیزهایی است که به عنوان یک نقطه شروع می توانید در ترکیب بندی خود آنها را مد نظر قرار دهید.

۱- آیا خط افق صاف است؟

۲- آیا سوژه در تصویر قوی و واضح است؟

۳- آیا لبه های کادر تمیز هستند؟ چیزی در کادر هست که حواس بیننده را پرت کند؟ المان هایی از تصویر وجود دارند که چشم را به بیرون از کادر هدایت کنند که بتوان آنها را در جای بهتری قرار داد؟

۴- آیا پس زمینه تمیز است – المان های حواس پرت کننده مانند یک ماشین پارک شده در پس زمینه، یا یک حصار یا خانه ای که متناسب با تصویر نیست وجود دارند؟ آیا می توانید برای حذف این المان ها جابجا شوید یا زاویه دید خود را تغییر دهید؟

۵- آیا پیش زمینه تمیز است؟ آیا از یک منظره یا صحنه طبیعی عکس می گیرید که در آن ممکن است شاخه ها یا برگ هایی در پیش زمینه وجود داشته باشند که بتوان آنها را تمیز کرد؟

۶- موقعیت اشخاص در عکس. آیا یک چراغ خیابانی یا یک درخت از بالای سر آنها بیرون زده است؟ آیا سر، پاها، دست ها یا بازوهای آنها در تصویر قطع شده است؟

۷- تماس چشمی – هنگام عکاسیاز یک گروه از افراد، آیا ما با تمام سوژه های شما تماس چشمی داریم؟

۸- موقعیت دوربین – آیا شما در ارتفاع/ زاویه مناسبی برای به دست آوردن بهترین ترکیب بندی قرار دارید؟

۹- نقطه فوکوس – هنگام عکس گرفتن از اشخاص/ موجودات/ حیوانات آیا بر روی چشم فوکوس کرده اید؟ در چشم آنها برق چشم وجود دارد؟

۱۰- آیا قانون یک سوم به طور موثر استفاده شده است؟

۱۱- آیا یک حس مقیاس دارید – به خصوص برای صحنه های منظره بزرگ؟

۱۲- نگاه چگونه در اطراف تصویر حرکت می کند؟ اول به کجا می رود؟ در کجا به پایان می رسد؟ این داستانی است که می خواهید به بیننده بگویید؟

۱۳- انتخاب لنز – آیا لنزی که استفاده می کنید به طور مثبت یا منفی بر ترکیب بندی تاثیر می گذارد؟ آیا یک لنز دیگر ارزش در نظر گرفتن دارد؟

۱۴- هرچه کمتر، بهتر – واقعا چه چیزهایی لازم است در کادر باشد؟ چه چیزهایی را می توانید بیرون بگذارید؟

۱۵- آیا تصویر شارپ است؟ می خواهید شارپ باشد؟
۱
آیا خط افق صاف است؟

هنگامی که در حال گرفتن یک عکس هستید، نسبتا آسان به نظر می رسد که ببینید خط افق صاف است یا نه. اصلاح آن در پس پردازش نیز بسیار آسان است، با این حال تصاویر زیادی به صورت آنلاین پست می شوند که خط افق آنها کمی تا قسمتی کج است. مغز ما وقتی با این مسئله مواجه می شود به طور خودکار قفل می کند، بنابراین این یک مشکل ترکیب بندی واقعی است که باید حل شود.

شما می توانید وقت بگذارید تا دوربین را طوری تنظیم کنید که کاملا صاف و هم تراز با خط افق باشد. هنگام عکاسیپانوراما، تایم لپس، ویدئو و موارد مشابه، کمی تلاش بیشتر ارزشش را دارد. برای استفاده عمومی، به راحتی می توانید آن را در پس پردازش ویرایش کنید.
[مبانی ترکیب بندی عکاسی]

خط افق حدود ۳ درجه به سمت چپ کج شده است – همین برای فشار آوردن به مغز شما کافی است.

بیشتر بخوانید: چرا تراز کردن خط افق در عکس ها آسان نیست
۲
آیا سوژه در تصویر قوی و واضح است؟

برخی مفاهیم ترکیب بندی وجود دارد که نسبتا ساده و واضح هستند، مانند نکته #۱ در بالا. اما برخی دیگر به تامل بیشتری نیاز دارند.

این نکته را می توان یکی از آن موارد در نظر گرفت. با این حال، من این سوال را به شما پیشنهاد می کنم. اگر سوژه قوی یا واضح نباشد، از کجا بدانیم که نکته تصویر شما چیست؟
[مبانی ترکیب بندی عکاسی]

المان های رقابتی زیادی در این تصویر وجود دارد، از کجا شروع کنیم؟
۳
آیا لبه های کادر تمیز هستند؟

آیا چیزهایی در کادر وجود دارد که حواس بیننده را پرت کنند؟ به دنبال المان هایی در تصویر بگردید که نگاه شما را به بیرون از کادر هدایت می کنند. آیا می توان آنها را در موقعیت بهتری قرار داد؟

گردش نگاه شما در اطراف لبه های کادر در هنگام ترکیب بندی عکستان گام ارزشمندی است که می تواند بسیاری از اوقات شما را نجات دهد. این درسی است که من شخصا مجبور شدم از راه سختی یاد بگیرم و در اکثر سبک های عمومی عکاسیبه کار می رود.

آیا چیزهایی از بیرون کادر وارد آن می شوند که خودشان را به عکس تحمیل کرده و حواس بیننده را پرت کنند؟ آیا المان های ماتی در پیش زمینه وجود دارند که بتوانید آنها را جابجا کنید یا برای کاهش اثر آنها نقطه دید خود را تغییر دهید؟ آیا نصف یک ماشین یا بخشی از یک ساختمان در پس زمینه دیده می شود؟

اغلب اوقات زمانی که شما در حال کادربندی یک عکس هستید، آنقدر به دقت بر روی سوژه تمرکز می کنید که ممکن است از دیدن کل تصویر غافل شوید. بنابراین ممکن است متوجه این جزئیات اضافی نشوید که می توانند عکس را بسازند یا آن را خراب کنند.
[مبانی ترکیب بندی عکاسی]

برگ و جوانه اضافی در گوشه بالا سمت چپ حواس بیننده را پرت می کنند.
۴
آیا پس زمینه تمیز است؟

آیا المان های حواس پرت کننده مانند یک ماشین پارک شده در پس زمینه، یا یک حصار یا خانه ای که متناسب با تصویر نیست در کادر وجود دارد؟ آیا می توانید جابجا شوید یا زاویه دوربین را تغییر دهید تا آن المان از تصویر حذف شود؟

این یک گام اضافه بر نکته #۳ بالاست – تلاش بیشتر برای ارزیابی پس زمینه.

آیا دارید از یک منظره خوب عکس می گیرید و یک آلونک مزرعه به وضوح در آن قابل مشاهده است؟ شاید یک تراکتور در فاصله دوردست یا یک وسیله نقلیه در جاده هست که باید صبر کنید تا از کادر بیرون برود. آیا رنگ ها با هم هماهنگ هستند؟ وضعیت آسمان خوب است؟ خورشید در ابرها کمی بیش از حد روشن است؟
[مبانی ترکیب بندی عکاسی]

در پشت این عمارت استعماری دوست داشتنی یک بیمارستان و مدرسه بسیار مدرن وجود داشت و کادربندی کردن آن بدون حذف آن المان های مزاحم سخت بود.
۵
آیا پیش زمینه تمیز است؟

آیا در حال عکاسیاز یک منظره یا صحنه طبیعی هستید؟ شاخه یا برگ اضافی در پیش زمینه وجود دارد که بتوان آن را از کادر حذف کرد؟

این مسئله به خصوص در عکاسیاز طبیعت و مناظر مهم است، اما خوب است که به طور کلی آن را به خاطر داشته باشید.

آیا چیزی که در پیش زمینه دارید به کیفیت کلی تصویر می افزاید یا فقط حواس بیننده را از سوژه اصلی پرت می کند؟ آیا آشغال یا چیز دیگری روی زمین هست که کثیف و شلوغ به نظر برسد؟ شاخه ای در فاصله خیلی نزدیک به لنز وجود دارد که تار شود؟ آیا می توانید شاخه یا هر چیز دیگری را از سر راه کنار بزنید یا لازم است که به جای آن زاویه عکاسیخود را تغییر دهید؟

منبع:

لنزک

اینها برخی از اشتباهات رایجی هستند که عکاسان هنگام شروع کار عکاسیاز غذا ها انجام می دهند. اگر می خواهید عکاسی حرفه ای از غذا ها انجام دهید باید از این اشتباهات اجتناب کنید. آیا شما هم دچار این پنج اشتباه می شوید؟

یک جمله معروف هست که می گوید اگر شما بتوانید از غذاها عکس بگیرید، می توانید از همه چیز عکس بگیرید. بعضی ها با این حرف موافق نیستند، چرا که هر ژانر عکاسیچالش های خاص خودش را دارد. با این حال، عکاسی از غذا می تواند بسیار دشوار باشد، صرفا به این دلیل که خیلی سریع در مقابل دوربیناز بین می رود.

یک دقیقه شما در حال روی هم گذاشتن پنکیک ها هستید که باعث می شود بزاق دهانتان راه بیفتد، یک دقیقه بعد آن پنکیک ها را به سگ هم نمی دهید. عکاسیحرفه ای از غذا، به عکاس و متخصص چینش غذا و کل تیم افراد بستگی دارد که تصاویر دلپذیری ایجاد کنند که شما در کتاب های آشپزی و مجلات می بینید.
[ عکاسیاز غذا]

عکاسیحرفه ای از غذا نیازمند برنامه ریزی و در نظر گرفتن تمام جزئیات است. همچنین یک فرآیند حل مسئله دائمی است. فکر کردن به جنبه های کلیدی که یک عکس غذای عالی را می سازند، قبل از انتخاب دوربینتان، کمک بسیار زیادی برای رسیدن به بهترین نتایج به شما خواهد کرد.
۱
نور بد

مانند هر نوع دیگر عکاسی، مهم ترین اصل در عکاسی از مواد غذایی نیز نور است. بدون نور، شما هیچ چیزی ندارید. به همین دلیل است که به عکاسی اغلب تحت عنوان «نقاشی با نور» اشاره می شود. شما چه از نور طبیعی استفاده کنید و چه نور مصنوعی، رویکردی که در مورد نورپردازی اتخاذ می کنید، عکس های شما را خواهد ساخت یا خراب خواهد کرد.

اغلب آنچه که عکاسان حرفه ای غذا را از عکاسان تفریحی جدا می کند، درک فیزیک نور و نحوه دستکاری آن برای رسیدن به اثر مورد نظر آنهاست. اگر یک مشتری از شما می خواهد که طوری از محصول آب پرتقال آنها عکس بگیرید که انگار در صبح زود یک روز آفتابی گرفته شده و شما در شهر بارانی لندن زندگی می کنید، باید بدانید چطور آن نور را بازسازی کنید.
[ عکاسیاز غذا]

نورپردازی تنها رساندن نور کافی به سوژه شما نیست. تا زمانی که شما کمی نور داشته باشید، می توانید با نوردهی طولانی تر یک عکس مناسب بگیرید. نورپردازی خوب وابسته به نور درست نیز هست.

به عنوان مثال، یک مورد رایج عکاسیاز رستوران است که در آن نورپردازی داخلی، صحنه را آلوده کرده، و باعث ایجاد ته رنگ های ناخواسته، به خصوص در هایلایت ها (قسمت های روشن) می شود. برطرف کردن این مشکل در پس پردازش می تواند دشوار باشد، اما با غلبه بر نور محیط با استفاده از یک سیستم فلاش، مانند یک اسپیدلایت، یا جلوگیری از برخورد نور ناخواسته به کمک مسدود کردن بالای چیدمان با پارچه یا صفحه سیاه می توانید از آن اجتناب کنید.
[ عکاسیاز غذا]
۲
ترکیب بندی ضعیف

ترکیب بندی تصویر به نوبه خود یک نوع هنر است. جدا از نور، تسلط بر این هنر یکی از سخت ترین جنبه های عکاسیاز مواد غذایی است. سال ها طول می کشد تا در ترکیب بندی مهارت کامل پیدا کنید. پرداختن به این مسئله فراتر از محدوده این مقاله است، اما چند نکته وجود دارد که آگاهی از آنها می تواند به شما کمک کند تا ترکیب بندی های خود را بهبود ببخشید.

برای شروع، سادگی آن را حفظ کنید. سوژه اصلی شما با چند المان پشتیبان، مانند یک تکیه گاه (چیزی که غذا روی آن قرار گیرد) و یک تکه پارچه کتانی چهارگوش تمام چیزی است که نیاز دارید. از سه تا پنج المان در ترکیب بندی خود استفاده کنید. استفاده از اعداد فرد در هنگام ترکیب بندی صحنه، تقارن و تعادل بیشتری نسبت به اعداد زوج به آن خواهد بخشید – تعداد زوج می تواند بین المان ها رقابت ایجاد کرده و توجه بیننده را بین آنها تقسیم کند.
[ عکاسیاز غذا]

در مورد بافت ها در صحنه خود فکر کنید. اضافه کردن بافتی متناسب با وسایل صحنه یا سطوح و پس زمینه های شما، یا حتی مواد پشتیبان مانند ادویه جات و چاشنی ها واقعا می تواند ساده ترین تصاویر مواد غذایی را ارتقاء ببخشد.

نکته دیگر این است که سطوح و پس زمینه خود را خنثی نگه دارید. رنگ های روشن از جلوه غذا کاسته و حتی رنگ های ناخواسته بر روی غذا ایجاد می کنند.
۳
زاویه دید نامناسب

قبل از شروع عکاسی، بسیار مهم است که در مورد بهترین زاویه برای عکاسی از غذای خود تصمیم بگیرید. انتخاب زاویه درست به سوژه شما بستگی دارد.

غذاهایی که چند لایه دارند، مانند برگرها یا پنکیک های روی هم چیده شده، زمانی که در سطح چشم ثبت شوند بهتر به نظر می رسند، در این صورت تمام المان ها می توانند دیده شوند. از طرف دیگر، غذاهای تخت مانند پیتزا و کوکی ها بهتر است که از بالا یا با زاویه ۹۰ درجه گرفته شوند، چون این زاویه همه چیز را در یک سطح یکنواخت قرار داده و یک المان گرافیکی به سوژه می دهد.

این زاویه برای میزهای پر از غذا یا صحنه های دیگری که در آن المان های متعددی وجود دارد عالی است، در غیر این صورت ممکن است در کادر جا نشوند.
[ عکاسیاز غذا]

یک زاویه محبوب دیگر، چهل و پنج درجه یا نمای سه چهارم است. این زاویه برای بسیاری از موقعیت ها و انواع مختلف غذاها مناسب است. این زاویه برای اکثر فواصل کانونی جواب می دهد و شکل، ارتفاع و بافت سوژه اصلی نمایش داده می شود.
[ عکاسیاز غذا]

یک زاویه که من به ندرت توصیه می کنم نقطه دید پایین دوربین است، که در آن دوربین کمی رو به بالا نشانه می رود. گاهی اوقات شما این زاویه را در تبلیغات برگر می بینید، اما به ندرت برای انواع مختلف سوژه های غذایی مناسب است.
۴
فوکوس نادرست

هنگام عکاسی، شما باید از جایی که شارپ ترین فوکوس باید قرار گیرد نیز آگاه باشید. به طور معمول این قسمت بیشتر به سمت جلوی غذا خواهد بود. علاوه بر این، در مورد این که چه مقدار از آن ناحیه باید در فوکوس باشد فکر کنید. این مسئله f-stop (دیافراگم) انتخابی شما را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

من برای ترکیب بندی های مواد غذایی ام به ندرت در کمتر از f/5.6 عکس می گیرم، چون در غیر این صورت مقدار کافی از سوژه ام در فوکوس قرار نخواهد گرفت. هنگام عکاسیاز غذا، هدف این است که غذا را نشان دهید و کاری کنید که به بهترین شکل به نظر برسد، که این اتفاق نخواهد افتاد اگر بخش عمده آن تار باشد.

هنگامی که عکس خود را گرفتید (ترجیحا با دوربین وصل شده به لپ تاپ)، فوکوس خود را در بزرگنمایی ۱۰۰% بررسی کنید. مطمئن شوید که فوکوس همان جایی است که می خواهید و عمق میدان بیش از حد کم نیست.
[ عکاسیاز غذا]
۵
کراپ کردن نادرست

زیبایی عکاسیدیجیتال این است که گاهی اوقات می توانید در پس پردازش به مسائلی بپردازید که در طول عکاسی با آن مواجه شده اید. یک نمونه از این مسائل استفاده از ابزارهای کراپ در لایت روم یا فتوشاپ برای بهبود ترکیب بندی های شماست. با این حال، کراپ تصویر نکته ای است که باید هنگام عکاسی مورد توجه قرار گیرد.

یکی از اشتباهات متداولی که عکاسان مواد غذایی تازه کار انجام می دهند این است که از فاصله خیلی نزدیک از سوژه اصلی عکس می گیرند، تا جایی که بیننده نمی فهمد چه چیزی به تصویر کشیده شده است. یا کراپ آنقدر تنگ است که غذا را به بهترین شکل نشان نمی دهد.

در تصویر زیر، میگوهای طعم دار شده با ادویه هندی هنگامی که صحنه عریض تر گرفته شود و شامل چند المان باشد که مثلا با نان و چوتنی (نوعی سس غلیظ هندی) خورده می شوند، خیلی بهتر به نظر می رسند. عکس های نزدیک فاقد حرکت و جریان هستند و به طور کلی جذابیت کمتری دارند.
[ عکاسیاز غذا]

هنگام عکاسی، چند کراپ مختلف را امتحان کرده و ببینید کدام یک از آنها بهتر به نظر می رسد. همچنین، یک نکته خوب این است که صحنه خود را عریض تر از آنچه که می خواهید در تصویر نهایی دیده شود ثبت کنید تا بتوانید از راهنماهای کراپ در برنامه پس پردازش مورد نظر خود برای بهبود ترکیب بندیتان استفاده کنید.


امیدوارم که این نکات به شما کمک کند تا برای عکاسی کودکدر آتلیه کودکبعدی خود از مواد غذایی برنامه ریزی کنید. چالش هایی که در عکاسیاز مواد غذایی با آنها مواجه شده اید و نحوه غلبه بر آنها را در قسمت نظرات مطرح کنید. شما چه اشتباهاتی در عکاسی از مواد غذایی مرتکب شده اید؟

نویسنده: دارینا کاپکوک (Darina Kopcok)

منبع:

لنزک

اگر همیشه می خواستید مانند یک عکاس حرفه ای عکس پرتره بگیرید، خوش شانس هستید – تنها چند کار هست که باید انجام دهید تا عکس هایتان بلافاصله بهبود یابند. در ادامه این آموزش عکاسی پرتره جذاب با ما همراه شوید.

عکاسی نوزاددر آتلیه نوزاددر واقع بسیار آسان است. این حرف جسورانه ای است، اما تا زمانی که شما یک دوربین، یک سوژه و یک محل مناسب داشته باشید، ۷۵% از راه را طی کرده اید.

سخت ترین قسمت عکاسی پرتره – ۲۵% نهایی – نکات ظریفی است که به راحتی ممکن است آنها را نادیده بگیرید، یا از آنها آگاه نباشید. ما در این مقاله قصد داریم مسائل تکنیکی را رد کرده و مستقیما به سراغ آنچه که لازم است بدانید برویم.

بنابراین، اگر فکر می کنید که پرتره هایتان در یک الگوی تکراری گیر افتاده اند، یا می خواهید عکس های خود را بهبود ببخشید، این مطلب مناسب شماست.
۱
برای عکاسی خود برنامه ریزی کنید
[عکاسی پرتره]

هنگام فکر کردن در مورد یک جلسه عکاسی پرتره، ممکن است به راحتی به امید به دست آوردن بهترین نتایج به سراغ مدل بروید. اگرچه این کار ممکن است جواب دهد، اما هیچ چیزی بهتر از داشتن یک لیست از ایده هایی در مورد محل عکاسی که می دانید در زمان های مختلف روز و در شرایط آب و هوایی مختلف مناسب خواهد بود، نیست.

ساده ترین شرایط برای عکاسی، روزهای ابری هستند؛ علت آن این است که ابر مانند یک سافت باکس غول پیکر عمل می کند، که نور نسبتا یکنواختی در طول روز به شما می دهد. در روزهای روشن تر، حول و حوش طلوع یا غروب آفتاب که خورشید پایین است عکس بگیرید، و مدل خود را طوری قرار دهید که خورشید پشت سر او باشد. چه در محل عکاسی عکس می گیرید و چه در استودیو، تکنیک های مورد استفاده را با یک دوست تمرین کنید تا بتوانید در روز عکاسی همه چیز را عالی و بی نقص انجام دهید.
۲
با یک لنز پرایم به صورت واید عکس بگیرید
[عکاسی پرتره]

لنز پرایم لنزی است که یک فاصله کانونی ثابت مانند ۵۰mm، ۸۵mm یا ۱۳۵mm دارد – که همه آنها فواصل کانونی پرتره کلاسیک هستند. مزیت لنزهای پرایم این است که اغلب حداکثر گشودگی دیافراگم بزرگتری نسبت به لنزهای زوم دارند، که به این معنی است که راحت تر می توانید یک عمق میدان کم برای جدا کردن سوژه خود ایجاد کنید.

یک مشکل که ممکن است هنگام عکاسی در فضای باز، و در استودیو با فلاش، با آن مواجه شوید این است که با دیافراگم تنظیم شده بر روی f/1.4 یا f/1.8 نمی توانید به یک نوردهی درست دست یابید. راه چاره استفاده از یک فیلتر کاهنده نور (ND) است. این فیلترها میزان نور ورودی به لنز را بدون هیچ گونه تاثیر بر روی رنگ کاهش می دهند، که به این معنی است که می توانید با یک دیافراگم بازتر در شرایط نور روشن عکس بگیرید. فیلترهای ND دو استاپ (stop – پله) و متغیر بهترین گزینه ها برای عکاسان پرتره هستند.
۳
فوکوس عالی و بی نقص را هدف خود قرار دهید
[عکاسی پرتره]

فوکوس کردن صرف نظر از سوژه ای که از آن عکس می گیرید، یک مهارت بسیار مهم است، اما اگر از یک دیافراگمباز مانند f/1.8 استفاده کنید، درست به دست آوردن آن بسیار سخت تر می شود. در یک دیافراگم باز مانند این عمق میدان فوق العاده کم است، بنابراین فوکوس باید کاملا بی نقص و بر روی قسمت درستی از سوژه باشد.

هنگام عکاسی با دیافراگم کاملا باز (ضریب اف های کوچک مثل f/1.4 و f/1.8)، بر روی آن چشم سوژه که به دوربین نزدیک تر است فوکوس کنید. این برای اطمینان از این مسئله است که بخشی از تصویر که با بیننده ارتباط برقرار می کند – یعنی چشم ها – کاملا شارپ باشد. هنگام ترکیب بندی عکس از طریق منظره یاب، دوربین را بر روی AF تک نقطه ای تنظیم کرده و نقطه فوکوسی که به چشم سوژه نزدیک تر است را انتخاب کنید.

یکی از مشکلات بالقوه در اینجا این است که مژه ها می توانند با نقطه AF انتخاب شوند، و این هنگام عکاسی از عکس های سر و شانه (هدشات) فشرده تر بیشتر مشکل ساز است. برای کراپ های سطح کمر و تمام قد، فوکوس کردن بر روی ناحیه چشم هنوز هم توصیه می شود، اما کم اهمیت تر است.

منبع:

لنزک

اگر شما یک عکاس باشید، روزی که بالاخره به بازار می روید تا دوربین یا تجهیزات عکاسیجدیدی را بخرید، قطعا روز هیجان انگیزی برای شماست. رویاهایی از تمام تصاویر نفس گیری که بعدا با این تجهیزات جدید خواهید گرفت در ذهنتان به رقص در می آیند. شما از اینکه بالاخره لوازمی را خواهید داشت که نه تنها نیازهای فعلی شما را برآورده می کنند، بلکه می توانید با آنها در آینده نیز پیشرفت کنید، هیجان زده خواهید شد.

با این حال، نیازی به گفتن نیست که روند خرید می تواند حداقل دلهره آور باشد. چیزهای زیادی برای انتخاب کردن هست! شما می خواهید کاملا مطمئن شوید که چیزی که می خرید واقعا ارزش سرمایه گذاری که می خواهید بر روی آن بکنید را دارد. در ادامه به پنج اشتباه مهم هنگام خرید دوربین و تجهیزات عکاسیو روش هایی برای اجتناب از آن ها خواهیم پرداخت.
[دوربین و تجهیزات عکاسی]
۱
اشتباه اول: مشاوره گرفتن از شخص اشتباه

طبیعی و عاقلانه است که قبل از گرفتن یک تصمیم خرید بزرگ از افراد دیگر مشاوره بگیرید. با این حال، مهم است که آن را از منابع درست به دست آورید. این که تنها به نظر برسد که طرف شما می داند دارد در مورد چه چیزی صحبت می کند کافی نیست.

آیا واقعا می داند در مورد چه چیزی صحبت می کند؟ آیا کسی است که واقعا روش استفاده از یک دوربین را بلد است، در مورد لوازم عکاسیمی توان او را یک متخصص به حساب آورد؟ آیا واقعا تمام ویژگی های مربوط به چیزی که می خواهید بخرید را به قدر کافی می داند که در مورد آن نظر بدهد؟ شما باید بتوانید با اطمینان به تمام این سوالات جواب «بله» بدهید. شما باید مطمئن باشید که آن شخص واقعا نیازهای منحصر به فرد شما، و روش های بسیاری که ممکن است با روش های شما متفاوت باشند را درک می کند.
[دوربین و تجهیزات عکاسی]

من این دوربین را برای کاری که انجام می دهم نیاز دارم، اما شما ممکن است به دوربینی تا این اندازه بزرگ نیاز نداشته باشید. چیزی را بخرید که برای نیازهای شما مناسب است.

از خریدن هر چیز فقط به خاطر این که عکاس دیگری که می شناسید آن را دارد، یا به خاطر این که تمام بررسی های اینترنتی می گویند این چیزی است که باید داشته باشید، خودداری کنید. مسلما تنها بر اساس گفته یک نفر که ممکن است واقعا عکاسیرا درک کند یا نکند، نباید خرید کنید. از متخصصان مورد اعتماد مشاوره بگیرید و این کار را برای چیزی که ارزشش را دارد انجام دهید – ابزاری عالی که می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید. با این حال، حتی بهترین مشاوره هم جایگزین مناسبی برای تحقیق و مقایسه دقیق قبل از خرید نیست.
۲
اشتباه دوم: فرض این که کیفیت معادل قیمت است

بله، برای لوازم با کیفیت خوب باید سرمایه گذاری کرد. قطعا تصمیم گیری برای خرید را باید با دقت انجام داد، به خصوص اگر شما یک عکاس حرفه ای هستید یا امیدوارید که روزی بشوید. با این حال، مهم است که به سادگی فرض نکنید که یک برچسب قیمت بالاتر به خودی خود به معنی یک مورد بهتر است.
[دوربین و تجهیزات عکاسی]

خودتان تحقیق و تلاش کنید.

حتی اگر پول شخصا برای شما مسئله ای نیست، پرداخت پول بیشتر تضمین نمی کند که خرید شما واقعا نیازهای شما را برطرف می کند. این کار گرفتن عکس های دیدنی و جذابی که همیشه آرزویشان را داشتید را هم تضمین نمی کند. حتی تجهیزات عکاسیعالی هم تنها به اندازه شخصی که با آنها عکس می گیرد خوب هستند.

کمتر بر روی برچسب قیمت، و بیشتر بر روی این که یک مورد مشخص برای شما مناسب است یا نه تمرکز کنید، به خصوص هنگام خرید یک دوربین. آیا متناسب با سطح مهارت فعلی شما هست؟ آیا شما با تمام کاربردها و ابزار آن آشنا هستید؟ با توجه به تحقیقات شما، برای نوع عکاسیکه شما انجام می دهید مناسب است؟ امکانات و تنظیمات بسیار زیاد برای شما هیچ کار خوبی انجام نخواهند داد اگر شما هم از آنها استفاده نکنید، یا آنها را بلد نباشید.
[دوربین و تجهیزات عکاسی]
۳
اشتباه سوم: عدم بودجه بندی مناسب

وقتی صحبت از تلاش زیاد باشد، برنامه ریزی مناسب کلید موفقیت است، و خریدن یک دوربین جدید یا لوازم عکاسینیز از این قضیه مستثنی نیست. بخش بزرگی از این کار بودجه بندی است، و در این زمینه افراد به طرق مختلف می توانند دچار لغزش شوند.

بسیاری از افراد چیزی که قرار است در ازای پول خود به دست آورند را بیش از حد دست بالا می گیرند. یک دوربین فوق العاده گران قیمت به طور جادویی باعث نخواهد شد که یک مبتدی به نحوی شروع به گرفتن عکس هایی با کیفیت تصاویر نشنال جئوگرافیک کند. دوربین ارزان قیمتی که قادر به گرفتن تصاویر با کیفیت حرفه ای نیست هم برای مهارت های عکاسی کودکدر آتلیه کودکسطح جهانی مناسب نیست.


بسیاری از خریداران نیز نمی توانند از پس هزینه کامل تمام لوازم جانبی ای که نیاز دارند، بر آیند. خب، پس شما در مورد دوربینی که نیاز دارید تا عکاسیمنظره خود را به سطح بعدی ببرید، تکالیف خود را انجام دادید. اما به یاد داشتید که لنزهای مورد نیاز خود را نیز در نظر بگیرید؟ در مورد باتری، سه پایه، کارت حافظه، و تمام چیزهای دیگر چطور؟ مهم است که از همان اول خیلی دقیق باشید.

منبع:

لنزک

به یک آموزش جامع برای عکاسی از مراسم عروسی نیاز دارید؟ این مقاله برای شماست. در اینجا ما با معرفی تجهیزات مناسب عکاسی از مراسم عروسی شروع کرده، سپس به تنظیمات دوربین، نوردهی، تکنیک های عکاسی، ژست دهی و ترکیب بندی می پردازیم. در ادامه این آموزش عکاسیاز مراسم عروسی با ما همراه شوید.

گرفتن عکس های خوب از یک مراسم عروسی مستلزم داشتن مسئولیت زیاد و مهارت جدی در عکاسیاست. در این ژانر فرعی عکاسی پرتره، همانند عکاسی خبری سطح بالا، اجازه اشتباه کردن ندارید. هیچ جایی برای نوردهی های اشتباه و تصاویر خارج از فوکوس وجود ندارد، چون هیچ شانس دومی برای ثبت یک لحظه خاص وجود ندارد.

با وجود این حقایق ترسناک، عکاسیاز مراسم عروسی می تواند یک تجربه بسیار ارزشمند برای عکاس باشد. این کار عناصر و سبک های مختلف موجود در ژانرهای دیگر، مانند عکاسی پرتره، منظره و مستند را گرد هم می آورد.

برای این که بتوانید تحت چنین فشاری کار خود را به بهترین شکل انجام دهید، بسیار مهم است که به خوبی سازمان یافته شوید. شما باید تجهیزات قابل اطمینان داشته باشید و در صورت امکان یک عکاس دیگر را نیز همراه خود بیاورید. همچنین مهم است که وقت شناس و دقیق باشید و برنامه را بدانید تا لحظات مهم را از دست ندهید.

از آنجا که تجهیزات بسیار ضروری است، ما با نکات و راهنمایی هایی برای تجهیزات عکاسیاز مراسم عروسی شروع کرده و سپس به توصیه های خاص تر در مورد تکنیک های عکاسی می پردازیم.
۱
بهترین تجهیزات برای عکاسیاز مراسم عروسی چیست؟ – چند توصیه
۱- دوربین فول فریم (به اضافه دوربین پشتیبان)

محبوب ترین گزینه ها در حال حاضر Canon EOS 5D Mark IV و Nikon D850 یا Nikon D5 و همچنین مدل های بدون آینه Sony A7R III و Fujifilm X-Pro2 هستند.

عکاسیاز مراسم های عروسی با دوربین های DX (سنسور کوچکتر در مقابل FX یا فول فریم) سخت و پردردسر است، چون سالن های عروسی اغلب نور ضعیفی دارند و شما به سنسور بزرگتری نیاز دارید تا بتوانید بدون فلاش یا لامپ های LED عکس بگیرید. علاوه بر مدل های فول فریم، دوربین های مدیوم فرمت مانند Pentax 645Z یا Hasselblad H5D-50c بسیار خوب عمل می کنند.
[ عکاسیاز مراسم عروسی]
۲- بهترین لنزهای زوم و پرایم برای عکاسیاز مراسم عروسی

برای داشتن انواع مختلفی از عکس ها، خوب است که از هر دو لنز زوم و پرایم استفاده کنید. به عنوان بهترین لنز برای مراسم عروسی، لنزهای زیر در میان عکاسان عروسی بسیار محبوب هستند:

Canon 35mm f/1.4L
Canon 85mm f/1.2L II
Canon 24-70mm f/2.8L II
Nikon 24-70mm f/2.8
Nikon 70-200mm f/2.8 VR II
Nikon 24mm f/1.4G
لنزهای هنری Sigma نیز امروزه بسیار محبوب هستند، مانند Sigma 35mm f/1.4 ART

عکاسیاز مراسم عروسی با لنزهای کیت به دلیل محدودیت های f-stop و کیفیت پایین تر آنها تقریبا غیر ممکن است.

لنزهای فیش آی یک ویژگی اضافی خوب برای قرار گرفتن در میان تجهیزات عکاسیاز مراسم عروسی شما هستند، چون ظاهر منحصر به فردی به همه چیز، حتی به صحنه های معمولی تر می دهند. اعوجاج خمره ای (barrel distortion) به سمت لبه های کادر می تواند یک احساس نسبتا هنری داشته باشد.

همچنین، لنزهایی مانند Nikon 16mm f/2.8 FX یا Canon 8-15mm f/4 USM نیز گزینه های رایجی هستند.
۳- استفاده از فلاش در مراسم عروسی

فلاش های روی دوربین یا اکسترنال هنگام عکاسیاز مراسم عروسی ضروری هستند (اما مطمئن شوید که اول با ادب و تواضع با برگذارکننده مراسم هماهنگ کنید). اگرچه نیازی نیست که همیشه از آنها استفاده کنید، اما گاهی اوقات اجتناب از آنها غیر ممکن است. بهترین راه حل این است که مدلی داشته باشید که از هر دو مُد TTL و دستی پشتیبانی کند.

مُد TTL برای عکاسان مراسم عروسی واقعا مفید است، چون آنها زیاد این طرف و آن طرف می روند و وقت کافی ندارند تا برای هر عکسی که می گیرند، تنظیمات را تغییر دهند.

فلاش دوربینهایی که بیش از همه برای عکاسی بارداریدر آتلیه بارداریاز مراسم عروسی رایج هستند Canon 600EX-RT، Nikon SB-910، Godox TT350 و Yongnuo YN-622 می باشند.
[ عکاسیاز مراسم عروسی]
۴- نورپردازی پیوسته پرتابل

فلاشتنها گزینه برای عکاسان مراسم عروسی که باید با نور ضعیف سالن ها مقابله کنند، نیست.

لامپ های LED این روزها دارند بیشتر و بیشتر رواج پیدا می کنند، چون بسیار قابل اطمینان هستند و کنترل و تغییر قدرت و جهت آنها آسان است.

تنها مشکل این است که برخی از مدل های آنها عمر باتری کمی دارند. محبوب ترین LED ها: Lowell GL-1 Power LED، Yongnuo YN-160 Video Light و Westcott Ice Light هستند.

منبع:

لنزک

آیا فکر می کنید عکاسیاز گل ها کسل کننده است؟ یا حتی خیلی ساده و واضح است؟ اما سوژه ای که شما احساس می کنید کسل کننده و آسان است، در واقع سوژه ای عالی برای به چالش کشیدن خودتان است. آیا می توانید تصویر گلی ایجاد کنید که به نوعی خلاقانه و دراماتیک باشد؟ در این آموزش چند ایده و تکنیک عکاسی برای شروع گرفتن عکس های دراماتیک تر از گل ها ارائه شده است.
۱
نور دراماتیک

اغلب تصاویر گل ها تحت شرایط نور نرم، یا در سایه یا در یک روز ابری گرفته می شوند. این به خاطر ماهیت نرم و ظریف گل است که به این نوع نور نیاز دارد.

اما لزومی ندارد اینطور باشد. برای گرفتن یک تصویر دراماتیک تر، سعی کنید گلی پیدا کنید که بر روی آن نور مستقیم و در پشت آن سایه وجود دارد. صحنه های دارای کنتراست بالا دراماتیک تر به نظر می رسند و گل شما در مقابل یک پس زمینه تاریک تر برجسته خواهد شد.
[ عکاسیاز گل ها]
۲
پرسپکتیو خود را تغییر دهید

اکثر تصاویر گل ها از پرسپکتیوی (زاویه ای) گرفته می شوند که به طور مستقیم به داخل گل باز شده نگاه می کند. برای به دست آوردن ترکیب بندی های جالب تر پرسپکتیوهای دیگر را امتحان کنید. شما می توانید از بالا، از کنار، یا از زیر به گل نگاه کنید.

برای ایجاد تصویر زیر، دوربینمن بر روی زمین و مستقیما رو به بالا به سمت گل قرار داشت. از آنجا که آسمان بسیار روشن تر از گل بود، یک نوع تصویر پرنورتر (high-key) ایجاد می کرد، با نوری که از میان گلبرگ ها می تابید و باعث درخشش آنها می شد.
عکاسی بارداریدر آتلیه بارداری

هنگامی که من عکسبعدی را گرفتم، به خطوط ایجاد شده توسط گلبرگ های گل کوکب که اندازه یک بشقاب غذاخوری بودند، علاقه مند شدم. اکثر عکس ها شامل کل گل می باشند، اما من تنها بخش کوچکی از گل بزرگ را در کادر جای دادم که از یک زاویه جانبی گرفته شده بود.
[ عکاسیاز گل ها]
۳
فوکوس کردن

من در یکی از تکنیک های مورد علاقه ام برای عکاسیاز گل ها، از یک لنز تله استفاده می کنم و بر روی گلی فوکوس می کنم که در فاصله حدود یک و نیم متری قرار دارد. سپس لنز را طوری قرار می دهم که یک گل دیگر درست در مقابل آن باشد. از آنجا که گل نزدیک بسیار خارج از فوکوس است، یک ناحیه رنگ نرم

عکاسیرا به سادگی نمی توان فراگرفت و به فردی تبدیل شد که در این زمینه می تواند عملکردی بزرگ از خود نشان دهد و استعداد خود را به خوبی به نمایش بگذارد. انجام این عمل نیاز است تا با آگاهی لازم همراه باشد.

این آموزش برای مبتدیان عکاسی از کنسرت در نظر گرفته شده است. اگر شما یک دوربین DSLR دارید و به یادگیری نحوه کنترل تنظیمات دوربین خود برای گرفتن عکس های عالی در کنسرت ها یا رویداد های مشابه علاقه مند هستید، این آموزش عکاسیبرای شماست. اگر شما یک عکاس با تجربه هستید که قبلا از نمایش ها عکاسی نکرده است، ممکن است اطلاعات مفیدی در این مطلب همراه با نکات زیادی که در حال حاضر می دانید، وجود داشته باشد. به دلیل پایه ای بودن آموزش (پرداختن به مقدمات عکاسی مثل نوردهی، نورسنجی و فوکوس) و همچنین در بر داشتن نکاتی که می توانند برای عکاسی در شرایط کم نور یا دارای حرکت زیاد مورد استفاده قرار گیرند، مطالعه این مطلب را به همه عکاسیی های عزیز توصیه می کنیم.

اول از همه: هیچ تنظیمات دوربین کامل و بی نقصی برای عکاسیاز کنسرت وجود ندارد.

هر موقعیت نیازمند تنظیمات دوربین متفاوتی است که بر اساس عوامل بی شماری می باشند. چقدر نور وجود دارد؟ آیا سوژه در حال حرکت است؟ من چقدر عمق میدان می خواهم؟ آیا اشکالی ندارد که عکس های من دانه دانه (نویز دار) باشند؟

اغلب به طور خاص از عکاسان موسیقی سوال می شود «از چه تنظیماتی استفاده می کنید؟» هر عکاس کنسرت، یا هر عکاس به طور کلی، می داند که پاسخ این سوال چندان مفید نخواهد بود، چون تنظیمات شما به طور مداوم با توجه به وضعیت تغییر می کند. آنچه مفید است به دست آوردن یک درک پایه از این که هر تنظیمات چطور عمل می کند، هر تنظیمات را تا چه حدی می توانید پیش ببرید، و یک پایه برای شروع عکاسیدر آن است.

بسیاری از مبتدیان عکاسیبه سمت عکاسی از کنسرت کشیده می شوند، چون جای جذابی برای شروع است! شما به گروه های موسیقی نزدیک می شوید و از مصاحبت با آنها لذت می برید، فرصت ثبت صدها لحظه با ارزش برای عکاس» را دارید، و با عکاسی خود کار نیز می کنید. علیرغم جذب مبتدیان، عکاسی از یک کنسرت یکی از سخت ترین شرایط برای هر عکاس است. نور بسیار کم، شرایط نوری دائما در حال تغییر، و سوژه های به سرعت در حال حرکت، گرفتن عکس های عالی را بسیار سخت می کنند.

هنگامی که شما برای اولین بار عکاسیاز کنسرت را آغاز می کنید، به احتمال زیاد با نمایش های محلی کوچک شروع می کنید تا مجموعه نمونه کارهای خود را بسازید. گاهی اوقات این نمایش ها بدترین شرایط نورپردازی را دارند، که کار را بسیار سخت می کند. اما خبر خوب این است که هیچ کس اهمیت نمی دهد اگر شما دوربینتان را آنجا بیاورید، و برای خودتان عکاسی کنید، بنابراین هیچ فشاری وجود ندارد و شما می توانید با خیال راحت آزمایش و تمرین کنید!

اگر هنوز یک « لنزسریع» ندارید، Yongnuo 50mm f/1.8 به عنوان اولین لنز برای عکاسیاز کنسرت، گزینه خوبی برای شروع است.

عکاسی بارداریدر آتلیه بارداری: به لنزی که بیشینه گشودگی دیافراگم بزرگ تری داشته باشد (ضریب اف کوچکی مثل f/1.8)، «لنز سریع» گفته می شود، چراکه اجازه تنظیم سرعت شاتر های سریع تر را می دهد.
نگاهی سریع به تنظیمات پایه دوربین

مُد نوردهی: دستی (Manual)

سرعت شاتر: ۱/۲۵۰ ثانیه یا سریع تر

دیافراگم: کاملا باز (f/1.4-f/2.8)

ایزو: بالاترین حد ممکن؛ ماکزیمم ۳۲۰۰

تراز سفیدی: WB خودکار

فوکوس خودکار: متوالی (Al-Servo)

حالت عکاسی: متوالی (پیوسته)

نورسنجی: N/A

کیفیت تصویر: RAW
تنظیمات دوربین برای عکاسیاز کنسرت

تمام تنظیمات دوربین شما با هم ترکیب می شوند تا به یک تصویر با نوردهی مناسب منجر شوند. داشتن یک درک پایه از مثلث نوردهی مهم است، و به شما کمک می کند تا بفهمید چطور باید تنظیمات خود را برای هر وضعیت تغییر دهید.

در واقع، مثلث نوردهی به دست آوردن نوردهی صحیح را بسته به سه چیز بیان می کند:

ایزو – سنسور دوربین شما نسبت به نور چقدر حساس است

سرعت شاتر – شاتر چه مدت باز می ماند تا به نور اجازه ورود دهد

دیافراگم – اندازه گشایش لنز شما، که اجازه می دهد نور وارد شود

در عکاسیاز کنسرت، شما دائما در حال تلاش هستید تا اجازه ورود بیشترین مقدار نور ممکن را بدهید. بنابراین می خواهید که دیافراگم کاملا باز، ایزو بالا، و سرعت شاتر پایین باشد… اما اگر زیاده روی کنید عواقبی برای هر یک از این تنظیمات وجود دارد. ما به هر یک از این تنظیمات و عواقب فراتر رفتن از محدودیت های آنها خواهیم پرداخت.
مُد نوردهی: دستی

عکاسیدر مُد نوردهی دستی (M) بیشترین کنترل را بر نوردهی تصویر به شما می دهد. شما می خواهید قادر به تغییر سریع تنظیمات خود برای غلبه بر شرایط نوری در حال تغییر، به خصوص هنگام عکاسی از کنسرت باشید.

برخی از افراد ممکن است مدهای AV (اولویت دیافراگم) یا TV (اولویت شاتر) را برای عکاسیاز نمایش ها توصیه کنند، اما من آنها را توصیه نمی کنم چون شما به کنترل کامل بر دیافراگم، ایزو، و سرعت شاتر برای تنظیم بر اساس موقعیت نیاز دارید. جنبه مثبت دیگر این است که عکاسی به صورت دستی به سرعت شما را مجبور خواهد کرد تا یاد بگیرید چطور هر تنظیمات بر تصویر شما تاثیر می گذارد و به همین دلیل شما عکاس بهتری خواهید شد!

عکاسی: یکی از نکاتی که به شما عزیزان توصیه می کنیم، تمرین برای تسلط پیدا کردن بر اعمال تنظیمات یا تنظیم سریع دوربین است. اینکه بتوانید سریع و بدون فکر، حتی در تاریکی، برای مثال سرعت شاتر را تغییر دهید. در عکاسی از رویداد هایی مثل کنسرت، عکاسی حیات وحش و یا عکاسی از برخی ورزش ها، صحنه ها و لحظات ناب خیلی سریع اتفاق افتاده و ناپدید می شوند. بنابراین علاوه بر اینکه مهم است توجه خود را به اطراف خود یا صحنه نگه دارید، باید دست تان نیز در کار کردن با دوربین خود روان و سریع باشد تا در صورت نیاز به تغییر تنظیمات لحظه ای ناب را از دست ندهید.
سرعت شاتر: ۱/۲۵۰ ثانیه یا سریعتر

در حالت ایده آل سرعت شاتر شما باید تا جایی که ممکن است سریع باشد، به اندازه ای که وضوح را حفظ کنید و سوژه ها تار نشوند، و در عین حال عکس هم به اندازه کافی روشن باشد.

اگر سرعت شاتر شما بیش از حد آهسته باشد، وقتی سوژه ها در کادر حرکت می کنند شما ماتی حرکت (motion blur) به دست می آورید. این یک چالش بزرگ در عکاسیاز کنسرت است، چراکه در آن سوژه های شما دائما در حال حرکت هستند و شما واقعا باید حرکت را متوقف یا فریز کنید.

۱/۲۵۰ ثانیه پایه خوبی است، اما یک قانون نیست. این سرعت بیشتر حرکت را به خوبی ثبت می کند، و اجازه می دهد نور کافی وارد شود بنابراین شما مجبور نیستید تنظیمات دیگر خود را بیش از حد تغییر دهید. اگر نورپردازی نمایش روشن است، و شرایط به شما اجازه می دهد تا سرعت شاتر خود را به چیزی مانند ۱/۴۰۰ یا ۱/۶۴۰ ثانیه افزایش دهید، آن وقت می توانید حرکت را به خوبی متوقف کنید.

در شرایط خیلی کم نور، ممکن است مجبور شوید سرعت شاتر خود را به زیر ۱/۲۵۰ ثانیه کاهش دهید. شما می توانید این کار را انجام دهید، اما باید در مورد سرعت آهسته تر از ۱/۱۰۰ ثانیه مراقب باشید، حتی اگر سوژه ها خیلی حرکت نمی کنند. بر روی صفحه پیش نمایش دوربینتان سخت می توانید بگویید که آیا مقدار کمی ماتی حرکت دارید یا نه، اما واقعا ناراحت کننده است که به خانه بروید و ببینید همه عکس هایتان تار و فاقد وضوح (شارپنس) هستند.

اینها چند نمونه خوب از «متوقف یا فریز کردن حرکت» در یک لحظه ناب هستند:

با استفاده از یک سرعت شاتر سریع، من توانستم پریدن خواننده را در کادر متوقف کنم؛ که یکی از جالب ترین لحظات بود.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۴۰۰، دیافراگم f/2.8، ایزو ۲۰۰۰

تجهیزات عکاسی: کانن EOS 5D Mark II، کانن ۱۶-۳۵mm f/2.8L II

برای این عکس من سرعت شاترم را بر روی ۱/۱۰۰۰ ثانیه قرار دادم، چون نمی خواستم کاغذ رنگی های در حال افتادن تار شوند. عکاسیدر مد دستی و توانایی تغییر سریع سرعت شاترم به من اجازه داد تا این لحظه را ثبت کنم.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۱۰۰۰ ثانیه، دیافراگم f/2.8، ایزو ۱۰۰۰

تجهیزات عکاسی: کانن EOS 6D، کانن ۱۶-۳۵mmm f/2.8L II
دیافراگم: f/1.4 – f/2.8+

برای عکاسیاز کنسرت ها، شما به یک لنز «سریع» تخصصی نیاز دارید که اجازه استفاده از یک دیافراگم با ضریب اف (f-number) کوچک را می دهد. آنها اغلب واقعا گران قیمت هستند، اما گزینه های مختلف لنز تقریبا با هر قیمتی وجود دارد. این لنزها اجازه ورود نور بیشتر را می دهند به طوری که شما مجبور نیستید سرعت شاتر خود را خیلی آهسته یا ایزو را واقعا زیاد کنید (بعدا به این مورد خواهیم رسید) تا تصاویر به اندازه کافی روشنی به دست آورید.

شما اغلب با باز ترین دیافراگم ممکن عکس می گیرید، یعنی از کوچک ترین ضریب اف که لنزتان اجازه می دهد استفاده می کنید. یک عیب آن این است که هرچه ضریب اف شما عدد کوچک تری (دیافراگم باز تر) باشد، عمق میدان کم تری خواهید داشت، و عکس شما به اندازه وقتی که یک ضریب اف بزرگتر تنظیم می کردید شارپ نمی شود. این امر می تواند به از دست دادن نقطه فوکوس شما منجر شود، اما لنزها و دوربین های خوب کمتر در این مورد دچار مشکل می شوند.

اما داشتن یک عمق میدان کم می تواند افکتی عالی برای استفاده باشد، حتی اگر به معنی از دست دادن چند عکس باشد. این کار می تواند عکس های شما را جالب تر کند، به خصوص اگر به سوژه خود نزدیک باشید. این امر به طور موثر سوژه و پس زمینه شما را از هم جدا می کند. اینها چند نمونه هستند.

عکاسی: عمق میدان کم، به عکاس اجازه می دهد روی سوژه فوکوس کرده و آن را واضح و شارپ ثبت کند، در عین حال پس زمینه ای مات داشته باشد – یا به عبارتی سوژه و پس زمینه را از هم جدا کند. اگر با عمق میدان آشنایی کامل ندارید، «عمق میدان را عمقی یاد بگیرید».

در این تصویر، می توانید ببینید که کل بدن سوژه در فوکوس است، در حالیکه دست ها در جلو یا پیش زمینه تصویر، و همچنین ابر ها و ساختمان در پشت یا پس زمینه تار هستند.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۲۰۰۰ ثانیه، دیافراگم f/1.8، ایزو ۱۰۰

تجهیزات عکاسی: کانن EOS 5D Mark II، سیگما ۵۰mm f/1.4 EX DG HSM

می بینید که ست درام و صحنه پشت سوژه، و همچنین جلوی صحنه با سیم میکروفون تار هستند. به دلیل عمق میدان کم، سطح بسیار باریکی از این تصویر در فوکوس است – شاید ۱۵ سانتیمتر یا بیشتر. شما می توانید این سطح را با توجه به این که چطور صورت و شانه های سوژه در فوکوس هستند شناسایی کنید، اما نزدیک ترین انتهای میکروفون و همچنین بازوی سمت چپ او خارج از فوکوس هستند.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۵۰۰ ثانیه، دیافراگم f/1.4، ایزو ۱۰۰۰

تجهیزات عکاسی: کانن EOS 5D Mark II، کانن ۳۵mm f/1.4L
ایزو: ۳۲۰۰-۵۰۰

اثر ایزو (ISO) بر روی عکس های شما بسیار ساده است؛ اگر ایزوی شما بالا باشد، در عکس هایتان دانه دانه یا نویز خواهید داشت، اگر پایین باشد نه.

اگر می خواهید عکس های به اندازه کافی روشن بگیرید، ایزو ممکن است اولین چیزی باشد که باید آن را تنظیم کنید. کمی نویز بیشتر در تصویر شما بهتر از داشتن یک عکس تار از مهم ترین عکس های شب نمایش است که شما به خاطر سرعت شاتر زیادی آهسته خود به دست آورده اید. شما معمولا با یک دیافراگم کاملا باز عکس می گیرید بنابراین برای افزایش نوردهی یا روشن تر کردن تصویر گزینه دیگری جز بالا بردن ایزو (افزایش حساسیت سنسور به نور) پیش رو ندارید.

توانایی دوربین ها در رابطه با ایزو های بالا و میزان نویز ایجاد شده متفاوت است. برخی از دوربین های DSLR قابل توجه در سمت کانن شامل کانن EOS 6D و کانن EOS 5D Mark III هستند. با دوربین هایی مانند اینها، شما قادر به تنظیم ایزوی خود به سطوح بالا مانند ۶۴۰۰ خواهید بود، بدون این که در نهایت تصویری بیش از حد دانه دانه (نویز دار) و غیر قابل استفاده داشته باشید.

صرف نظر از اینکه چه دوربینی دارید، من پیشنهاد می کنم که ایزوی خود را از ۵۰۰ یا بیشتر شروع کنید، و سپس اگر خواستید تصویرتان روشن تر باشد سریع آن را تا ۲۰۰۰ افزایش دهید. نقطه بهینه شما باید چیزی بین ۱۲۵۰-۱۰۰ باشد، قبل از این که دانه دانه یا نویز قابل توجهی در عکس های شما نمایان شود. شما باید دوربین خود را تست کنید تا ببینید عکس در سطوح ایزوی بالاتر از آن چطور به نظر می رسد – اگر عالی به نظر نمی رسید، باید برای افزایش نوردهی سرعت شاتر یا دیافراگم خود را تنظیم کنید.

اینها چند نمونه از عکس هایی با ایزوی بالا هستند:

به وضوح می توانید دانه دانه ها را در این عکس ببینید، که به خصوص در تُن های میانی مشهود است. حتی با سرعت شاتر خیلی آهسته و دیافراگم کاملا باز، من مجبور شدم ایزو را مقدار زیادی افزایش دهم. خوشبختانه تصویر هنوز هم قابل استفاده است، چون کانن ۶D خیلی خوب با تنظیمات ایزوی بالا کار می کند.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۱۶۰ ثانیه، دیافراگم f/2.8، ایزو ۵۰۰۰

تجهیزات عکاسی: کانن EOS 6D، کانن ۷۰-۲۰۰mm f/2.8L IS II USM

این عکس با کانن ۵d Mkii قدیمی من گرفته شده، که ایزوی بالا را به خوبی دوربین فعلی ام کنترل نمی کرد. می توانید به وضوح دانه دانه ها را در سرتاسر تصویر ببینید، که من معتقدم از جلوه این عکس می کاهد.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۳۲۰ ثانیه، دیافراگم f/2.8، ایزو ۱۰۰۰

تجهیزات عکاسی: کانن EOS 5D Mark II، Tokina 11-16mm f/2.8
تراز سفیدی: WB خودکار

رها کردن تراز سفیدی بر روی حالت خودکار بهترین کاری است که شما به عنوان یک مبتدی می توانید انجام دهید. همانطور که به بقیه تنظیمات دوربین خود می پردازید، می توانید شروع به یادگیری کمی بیشتر در مورد نحوه کار تراز سفیدی، و نحوه تنظیم آن برای به دست آوردن رنگ های هماهنگ و سازگار در کل مجموعه تصاویر خود کنید. با این حال در موقعیت هایی مانند کنسرت، رنگ چراغ ها اغلب تغییر می کند که این کار را تقریبا بی فایده می کند. تا زمانی که شما در حال عکاسیدر فرمت RAW و نه JPEG هستید، قادر به تنظیم درجه حرارت رنگ و ته رنگ در یک نرم افزار ویرایش مانند ادوبی لایت روم خواهید بود.

بیشتر بخوانید: آموزش کامل تراز سفیدی در دوربین و با فتوشاپ
فوکوس خودکار: Al-Servo

معادل نیکون برای Al-Servo بر روی کانن AF-C است. این یک مد فوکوس پیوسته یا متوالی است، که به ردیابی سوژه شما و نقطه فوکوس همانطور که در میان کادر حرکت می کند، کمک می کند. هنگام عکاسیسریع از سوژه های متحرک مانند کاری که عکاسان کنسرت تقریبا همیشه انجام می دهند، فوکوس متوالی یک مزیت بزرگ است.

یک تکنیک مفید برای عکاسان کنسرت فوکوس با دکمه عقب دوربین است، که به شما اجازه می دهد تا دکمه دیگری را بر روی دوربین خود تنظیم کنید که مسئول فوکوس کردن باشد. برای کسب آموزش بیشتر در این زمینه شماره ۸ مطلب «بهترین تکنیک های فوکوس» عکاسیرا مطالعه نمایید.
حالت عکاسی: متوالی

هر دوربین DSLR یک حالت عکاسی(Drive Mode) متوالی دارد، که در آن شما قادر به گرفتن صدها عکس به صورت پی در پی می باشید. اوایل ممکن است پیش بیاید دکمه شاتر را کمی محکم فشار دهید یا طولانی نگه دارید و تعدادی عکس تصادفی ناخواسته بگیرید، اما خیلی زود به این مُد عادت خواهید کرد و یاد می گیرید که چطور فشار درست را به کار ببرید تا زمانی که می خواهید، به صورت پی در پی چند عکس بگیرید.

این مسلما مُد عکاسیمهمی برای ثبت لحظات ناب یک مجموعه است؛ پرش، چرخش، حرکت موها، و غیره. شما باید مطمئن شوید که به عنوان مثال بالاترین نقطه پرش را ثبت می کنید، و به جای تنها گرفتن یک عکس و امید به این که خوب از کار در می آید، عکاسی متوالی به شما اجازه می دهد تا از هر چیزی چندین فریم بگیرید تا بتوانید بهترین آنها را انتخاب کنید.
نورسنجی: نورسنجی نقطه ای

زمانیکه در حال عکاسیدر مُد نوردهی دستی (manual) باشید، تنظیمات نورسنجی دوربین تان روی نوردهی عکس تاثیری نخواهد داشت. اگر از مُد نوردهی دیگری مانند AV یا TV استفاده می کنید، سیستم نورسنجی با تغییر خودکار تنظیمات (تغییر سرعت شاتر یا دیافراگم) از طرف شما برای به دست آوردن نوردهی صحیح کار می کند. با این حال زمانی که درون منظره یاب دوربین در مُد نوردهی دستی نگاه می کنید، نورسنج می تواند به عنوان یک راهنما در یافتن راهی برای رسیدن به نوردهی مورد نظرتان مفید باشد.

زمانی که در منظره یاب دوربین خود نگاه می کنید، به آسانی قادر به فهمیدن نورسنجی خود خواهید بود. زمانی که شاخص در سمت راست قرار داشته باشد سیستم نورسنجی دارد به شما می گوید که نوردهی عکس بیش از حد خواهد شد. و زمانی که در سمت چپ قرار داشته باشد، می گوید که نوردهی ناکافی است.

از آنجا که کنتراست یا تضاد نوری زیادی بین هنرمند و پس زمینه وجود دارد، برخی از مُدهای نورسنجی نسبت به بقیه خوانش های مفیدتری به شما می دهند. نورسنجی نقطه ای (Spot metering) معمولا مفیدترین مُد برای عکاسیاز کنسرت است، و با ارزیابی نحوه نوردهی درستِ تنها یک نقطه کار می کند؛ نقطه فوکوس شما. این مفید است چون نقطه فوکوس شما تقریبا همیشه چهره هنرمند خواهد بود، که بخشی از تصویر است که نوردهی درست آن از همه مهم تر می باشد.

سایر مدهای نورسنجی در زمینه عکاسیاز کنسرت به این اندازه مفید نیستند. نورسنجی Evaluative (یا «ماتریسی») نوردهی را با در نظر گرفتن نقطه فوکوس شما، و همچنین عواملی در بخش های دیگر تصویر محاسبه می کند. این مد نورسنجی می تواند برای استفاده های دیگر عالی باشد، اما هنگام عکاسی از نمایش ها، تنها خوانش نوردهی ای که مهم است چهره هنرمند یا ویژگی خاصی است که شما می خواهید برای آن نوردهی کنید. نورسنجی مرکز محور (Center-weighted) تنها مرکز کادر را می سنجد. این مد نیز ایده آل نیست، چون ما همیشه سوژه هایمان را دقیقا در مرکز کادربندی نمی کنیم.
کیفیت تصویر: RAW

تصاویر RAW مزایای زیادی نسبت به تصاویر JPEG دارند. فایل های خام یا RAW اطلاعات بسیار بیشتری را ذخیره می کنند، که به شما اجازه می دهد تا عکس های خود را به یک نرم افزار ویرایش مانند ادوبی لایت روم ببرید و تراز سفیدی، نوردهی، و بسیاری از تنظیمات دیگر را تنظیم کنید. این یک مزیت فوق العاده است! شما می توانید برخی از تنظیماتتان را اشتباه انجام دهید، یا غیر فعال کنید، و با این حال به یک عکس نهایی فوق العاده برسید. ثبت اطلاعات بیشتر می تواند به تنظیم سایه ها و قسمت های روشن تصویر در پس پردازش کمک کرده، که ویرایش را بسیار ساده تر می کند. به دلیل این قابلیت ها، فایل های RAW حجم خیلی بیشتری از JPEG دارند. با وجود تفاوت حجم، عکاسیدر فرمت JPEG ارزش ندارد. کارت های SD و CF، و همینطور هارد دیسک ها این روزها ارزان قیمت هستند.

این یک مثال غیر افراطی از انعطاف پذیری ای است که عکاسیدر فرمت RAW می تواند به شما بدهد:

(چپ) قبل از ویرایش: اگر این عکس در فرمت JPEG گرفته شده بود، بسیاری از جزئیات سایه ها در روند ویرایش کاملا از دست می رفت، همانطور که می توانید ببینید بیشتر این تصویر بسیار تاریک است. (راست) بعد از ویرایش: اما بعد از ویرایش، من می توانم سایه ها را به طور چشمگیری بازیابی کرده، و رنگ ها را تغییر دهم، و همچین هایلایت ها (قسمت های روشن تصویر) را از بیش از حد روشن و زننده شدن حفظ کردم. عکاسیدر فرمت RAW انعطاف پذیری زیادی در هنگام ویرایش به شما می دهد.

تنظیمات: سرعت شاتر ۱/۶۴۰ ثانیه، دیافراگم f/1.4، ایزو ۱۲۵۰

تجهیزات عکاسی: کانن EOS 5D Mark II، کانن ۳۵mm f/1.4L
تنظیمات دوربین در عمل

وقتی من برای اولین بار وارد جایگاه عکاسیمی شوم، معمولا با دیافراگم کاملا باز، سرعت شاتر ۱/۲۵۰ ثانیه، و ایزو حدود ۶۴۰ شروع می کنم. به محض این که برنامه شروع می شود، من تنظیماتم را متناسب با وضعیت تنظیم می کنم – اگر هنوز خیلی تاریک باشد و من به تصاویر روشن تری نیاز داشته باشم، ایزو را بالا می برم. اگر خیلی روشن باشد، من سرعت شاترم را کمی سریع تر می کنم. همه چیز به آزمایش و دانستن این که تغییر تنظیماتتان چطور بر تصویر نهایی شما تاثیر خواهد گذاشت، بستگی دارد.

توجه به این نکات می تواند برای شما بسیار مفید و موثر باشد.

نویسنده: متی وگل (Matty Vogel)

منبع:

عکاسی