سه تنظیمات اساسی در عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد منظره وجود دارد: ایزو، دیافراگم و سرعت شاتر (که تحت عنوان مثلث نوردهی شناخته می شوند). اگرچه درک هر سه اینها برای ایجاد تصاویر صحیح از لحاظ تکنیکی به یک اندازه مهم است، اما وقتی بحث تاثیر بصری یک تصویر مطرح باشد، یکی از آنها از اهمیت بیشتری برخوردار است. تنظیم سرعت شاتر تفاوت زیادی در عکس های شما ایجاد می کند و اغلب چیزی است که می تواند تصویر شما را در میان تصاویر دیگر برجسته کند.

هرچند انتخاب سرعت شاتر ایده آل کار آسانی نیست. به ندرت تنها یک سرعت شاتر صحیح وجود دارد، اما قطعا سناریوهایی وجود دارند که از یک سرعت شاتر خاص نفع می برند. در این مقاله، ما به چند سناریوی مختلف و این که چگونه سرعت شاتر بر هر یک از آنها تاثیر می گذارد، نگاهی خواهیم انداخت.
کار با سرعت شاترهای سریع

ساده ترین سرعت شاتر برای کار کردن، یک سرعت شاتر سریع است. کار با سرعت شاترهای سریع نیازی به سه پایه ندارد و شما به راحتی می توانید از سوژه هایی که به سرعت رد می شوند عکس بگیرید. همچنین رایج ترین انتخاب برای اکثر عکاسان تازه کار است، چون به تلاش زیادی نیاز ندارد (و اکثر حالات خودکار یک سرعت شاتر نسبتا سریع انتخاب می کنند).

در زیر یک مثال معمول از زمانی که لازم است از یک سرعت شاتر سریع استفاده کنید را می بینید. به منظور متوقف کردن حرکت آهو، من مجبور شدم سرعت شاتر را به ۱/۳۲۰ ثانیه افزایش دهم. اگر آهو با سرعت بیشتری حرکت می کرد، من مجبور بودم سرعت شاتر را حتی بیشتر افزایش دهم تا از هر گونه ماتی حرکتی جلوگیری کنم.
[عکاسی منظره]

هرچند عکاسی از حیوانات تنها موردی نیست که شما باید از یک سرعت شاتر سریع استفاده کنید. در تصویر زیر، من از سرعت شاتر ۱/۱۶۰۰ ثانیه استفاده کردم.

چرا من از چنین سرعت شاتر سریعی برای این صحنه استفاده کردم؟ اگر به آن نگاه کنید، آب کاملا ساکن است، هیچ سوژه متحرکی وجود ندارد و هنوز نور کافی برای استفاده از یک سرعت شاتر کمی آهسته تر وجود دارد، درست است؟ بله، با این حال، این عکس از روی یک قایق گرفته شد و با وجود این که آب تقریبا بی حرکت بود، من به یک سرعت شاتر بسیار سریع نیاز داشتم تا صحنه را بدون هیچ گونه تاری ناشی از حرکت دوربین، فریز (متوقف) کنم.
[عکاسی منظره]
استفاده از تنظیمات ایده آل نه تنظیمات عالی

اگر من روی زمین ایستاده بودم، می توانستم به راحتی از یک سرعت شاتر آهسته تر استفاده کنم و تصویر مشابهی به دست آورم. در واقع، اگر می توانستم از یک ایزوی پایین تر و یک دیافراگم ایده آل استفاده کنم، کیفیت کلی می توانست حتی از این هم بهتر باشد. با این حال، هدف عکاسی این نیست که همیشه تنظیمات عالی داشته باشیم؛ بلکه داشتن تنظیمات ایده آلی است که به شما اجازه می دهد تا عکس را در یک شرایط معین بگیرید. مهم ترین نکته در واقع ثبت تصویر است.

من برای مدت طولانی بیش از حد بر روی این مسئله تمرکز می کردم که همیشه از تنظیمات عالی استفاده کنم. واقعیت این است که این کار اغلب به از دست دادن عکس منجر می شود، چون شما به جای کار کردن با شرایطی که دارید، بیش از حد بر روی جنبه تکنیکی تمرکز می کنید.

به عنوان مثال، استفاده از یک سرعت شاتر آهسته تر هنگام ایستادن بر روی یک قایق (مانند تصویر بالا) باعث می شود که توده های یخ شناور به علت حرکت تار شوند. شما کدام یک را ترجیح می دهید؟ یک تصویر تار که «از لحاظ تکنیکی» عالی است، یا یک تصویر واضح و شارپ که تنظیمات تکنیکی عالی ندارد؟

قبل از این که به سراغ سرعت شاترهای آهسته تر برویم، بیایید نگاهی به چند سناریو بیاندازیم که در آن استفاده از یک سرعت شاتر سریع توصیه می شود:

هنگام عکاسی به صورت دوربین در دست
عکاسی از سوژه های به سرعت در حال حرکت
زمانی که هدف فریز یا متوقف کردن حرکت است
هنگام عکاسی از یک وسیله نقلیه

کار با سرعت شاترهای آهسته

در عکاسی منظره، تفاوت بین سرعت شاترهای آهسته بسیار بیشتر از تفاوت بین سرعت شاترهای سریع است. اگرچه شما تفاوت چندان زیادی بین ۱/۳۲۰ ثانیه و ۱/۶۴۰ ثانیه نخواهید دید (در اکثر موارد)، اما ممکن است تفاوت زیادی بین ۱۰ ثانیه و ۶۰ ثانیه ببینید. به همین دلیل، من این بخش را به دو قسمت تقسیم می کنم: کمتر از ۳۰ ثانیه، و بیشتر از ۳۰ ثانیه (مُد Bulb).
[عکاسی منظره]

تعریف نوردهی طولانی تا حدودی مبهم است، اما من در کتاب «راهنمای نهایی برای عکاسی با نوردهی طولانی» خودم توضیح می دهم که نوردهی طولانی عکاسی با سرعت شاتری است که در آن شما دیگر نمی توانید یک تصویر را به صورت دوربین در دست واضح و شارپ ثبت کنید. به طور معمول، بسته به دوربین و فاصله کانونی شما این سرعت شاتر در محدوده ۱/۵۰ ثانیه است (یک فاصله کانونی طولانی تر برای ثبت یک تصویر شارپ به صورت دوربین در دست، به سرعت شاتر سریع تری نسبت به یک فاصله کانونی واید نیاز دارد).
سرعت شاترهای کمتر از ۳۰ ثانیه

اگرچه تفاوت بین سرعت شاتر ۱ ثانیه و ۳۰ ثانیه زیاد است، اما طبیعی تر است که اینها را با هم در یک بخش قرار دهیم تا بررسی آنها راحت تر باشد. با این حال، من سعی می کنم کمی قضیه را باز کنم تا به شما ایده بدهم که در شرایط مختلف کدام سرعت شاترها را باید امتحان کنید. باز هم تکرار می کنم، هیچ انتخاب صحیح محضی وجود ندارد و این مسئله اغلب به اولویت شما و ابزارهایی که برای کار کردن در اختیار دارید بستگی دارد.

هنگام عکاسی از سواحل و مناظر دریایی که در آن امواج به ساحل یا صخره های اطراف برخورد می کنند، من اغلب با سرعت شاتر ۰٫۵ تا ۱ ثانیه کار می کنم. من متوجه شده ام که این سرعت شاتر ماتی خوبی در آب ایجاد می کند، در حالیکه هنوز هم بافت آن را به اندازه کافی حفظ می کند. یک سرعت شاتر آهسته تر مانند ۸ ثانیه آب را مات می کند اما نه آن قدر که یک اثر «ابریشمی» که اغلب در عکاسی با نوردهی طولانی می بینید (در ادامه به آن خواهیم پرداخت)، به آن بدهد.
[عکاسی منظره]

این مسئله هنگام عکاسی از آبشارها و رودخانه ها نیز صادق است. من معمولا هنگام کار با این صحنه ها از یک سرعت شاتر نیمه آهسته به جای یک سرعت شاتر فوق العاده آهسته استفاده می کنم، چون ترجیح می دهم کمی از بافت آب را حفظ کنم.

همانطور که سرعت شاتر را افزایش می دهید، متوجه خواهید شد که المان های در حال حرکت بیشتر و بیشتر مات می شوند. در تصویر زیر، من از سرعت شاتر ۲۰ ثانیه برای مات کردن آب و دادن کمی حرکت به آسمان استفاده کردم. اگر به ابرها نگاه کنید، می توانید ببینید که آنها در حال حرکت بوده اند و کمی اثر «آسمان کشیده شده» در آن وجود دارد.
[عکاسی منظره]

به خاطر داشته باشید که سرعت ابرها تعیین می کند که برای ثبت این حرکت، سرعت شاتر چقدر باید آهسته باشد. هنگامی که ابرها به سرعت حرکت می کنند، می توانید حرکت آنها را حتی با یک سرعت شاتر ۵ تا ۱۰ ثانیه نیز ثبت کنید، اما برای این که واقعا آن اثر «آسمان کشیده شده» را به دست آورید، اغلب باید از یک سرعت شاتر (یا زمان نوردهی) آهسته تر از ۳۰ ثانیه استفاده کنید.
سرعت شاترهای بیشتر از ۳۰ ثانیه (مُد Bulb)

به منظور دستیابی به یک سرعت شاتر بیش از ۳۰ ثانیه، احتمالا باید Bulb Mode را فعال کنید.

زمانی که من برای اولین بار به سراغ عکاسی با نوردهی طولانی رفتم و اولین فیلترهای ND 10 استاپم را خریدم، بلافاصله به این سرعت شاترهای فوق العاده سریع معتاد شدم. اعتراف می کنم که دیگر به آن اندازه این کار را انجام نمی دهم، اما قطعا کار با آنها بسیار سرگرم کننده است.

دلیل اصلی استفاده از یک سرعت شاتر بیشتر (آهسته تر) از ۳۰ ثانیه برای عکاسی منظره، به دست آوردن یک اثر «آسمان کشیده شده» و کاملا مات کردن المان های در حال حرکت مانند آب است. همچنین می تواند راه خوبی برای حذف اشخاص از تصاویرتان باشد (اگر آنها در طول نوردهی ۳-۲ دقیقه ای شما در آن اطراف راه بروند، به احتمال زیاد «ناپدید می شوند»).
[عکاسی منظره]

برای تصویر بالا من از سرعت شاتر ۱۸۰ ثانیه استفاده کردم. همانطور که می توانید ببینید، این سرعت شاتر آب را کاملا مات کرده و آسمان در طول کادر کشیده شده است.
نتیجه گیری

کار با نوردهی های طولانی تر می تواند بسیار سرگرم کننده باشد، اما چیزی نیست که همیشه مفید باشد. به عنوان مثال، هنگام عکاسی از صحنه ای که هیچ المان متحرکی (و هیچ ابری) ندارد، نیازی نیست از یک سرعت شاتر فوق العاده آهسته استفاده کنید، چون به احتمال زیاد دقیقا مانند یک سرعت شاتر آهسته به نظر خواهد رسید.

بنابراین برای فهمیدن این که چگونه بهترین یا مناسب ترین سرعت شاتر را انتخاب کنید، تمرین کنید و به آنچه که می خواهید در تصویر خود به دست آورید، پی ببرید.

نویسنده: کریستین هویبرگ (Christian Hoiberg)