عکاسی از نوزاد ان به دلیل حرکت کم آن ها ساده تر از عکاسی کودکان نوپاست. ولی به دلیل حساس بودن آن ها باید نکات خاصی را رعایت کنید.

آیا فکر می کنید با پیشرفت و بهبود عکاسی تان، نسبت تصاویری که نگه می دارید به عکس هایی که حذف می کنید بیشتر خواهد شد؟ پاسخ منفی است! من در این مقاله قصد دارم اشتباه بودن این افسانه یا باور را اثبات کرده و کاری کنم که شما به عکاسی به عنوان یک سفر فکر کنید، نه یک مقصد.
آتلیه عکاسی و عکاسی کودک
با انتظار این که یک روزه به حد عالی برسید، در واقع دارید خودتان را برای ناامید شدن آماده می کنید. بیایید ببینیم چرا اینطور است، و چه کاری می توانید انجام دهید تا رضایت بیشتری از تصاویر خود داشته باشید. ممکن است حتی در طول این روند کمی سرگرم شوید و ایده های عکاسی عالی بگیرید.
عکاسی یک سفر است – شما نمی توانید یکباره به انتهای جاده پرش کنید

برای این که منظورم را بهتر برسانم، از یک قیاس سفر استفاده می کنم. اگر شما بخواهید به یک جای جدید برسید، باید به نوعی به آنجا سفر کنید – با رانندگی، پرواز، یا هر نوع دیگری از حمل و نقل. شما نمی توانید این مرحله را رد کنید و بلافاصله آنجا باشید (البته هنوز! من بی صبرانه منتظرم تا روش انجام تله پورت (دورنوردی) کشف شود تا من بتوانم مرحله فرودگاه را رد کنم!)، و گاهی اوقات مسیر سفر برای رسیدن به آنجا بسیار سرگرم کننده و جالب است. به سفر جاده ای فکر کنید!

عکاسی هم همینطور است، جز این که در آن مقصد مورد نظر، رسیدن به یک تصویر خوب (یا عالی) است. هدف ایجاد تصاویری است که شما را راضی کنند، که از به اشتراک گذاری آنها با دیگران خوشحال شوید. تصور غلط این است که وقتی شما به یک مهارت و سطح تجربه بالا در عکاسی می رسید، دیگر «موفق شده اید و کار تمام است» و هر عکس دیگری که می گیرید شگفت انگیز خواهد بود. این درست نیست!

اجازه دهید چند نمونه به شما نشان دهم تا متوجه منظورم بشوید. من تقریبا به مدت ۳۰ سال است که کار عکاسی حرفه ای انجام می دهم. این نحوه عکاسی من است. لطفا توجه داشته باشید که من کمتر از ۱۰% کل عکس هایی که می گیرم را به عنوان «پنج ستاره» یا بهترین عکس مجموعه ام مشخص می کنم.
[عکاسی سفر است]

در نمونه بالا من صحنه ای را در یک گورستان در ساوانا، گرجستان دیدم که به نظرم جالب بود. من چهار عکس مختلف از آن گرفتم. هیچ کدام از آنها واقعا بهتر از دیگری نشد، آنها فقط متفاوت بودند. اما اگر من تصمیم نگرفته بودم چند عکس بگیرم، عکس های بعدی وجود نداشتند. شما باید تصمیم بگیرید که کدام یک را بیشتر از همه دوست دارید (از بین مجموعه بالا و تصاویر خودتان)، اما اگر بعد از گرفتن عکس اول دست از کار بکشید، دیگر نمی توانید به کاوش ادامه دهید.
کاوش شما را به طلا می رساند

عبارتی که من در بسیاری از کلاس ها و تورهایم استفاده می کنم این است «در اطراف سوژه راه بروید». منظورم دقیقا این است که به لحاظ فیزیکی در اطراف صحنه راه بروید. هنگامی که چیزی چشم شما را می گیرد، به آن توجهی که سزاراواش است را نشان دهید و صحنه را به طور کامل کاوش کنید.

چیزها را تغییر دهید، واقعا در اطراف حرکت کنید. پاهای خود را بجنبانید! تمام طرف ها و زوایای صحنه را کاوش کنید. اگر به سمت راست بروید نور چگونه تغییر می کند؟ یا به سمت چپ؟ چه می شود اگر برای به دست آوردن یک پرسپکتیو متفاوت روی زمین دراز بکشید؟

تنها با کاوش کامل صحنه خود می توانید طلای پنهان در آن را پیدا کنید. از خودتان بپرسید چه چیزی در وهله اول شما را به سمت این سوژه جذب کرد؟ آیا روشنایی صحنه بود؟ شاید یک پس زمینه جالب؟ یا یک شخص یا شیء بود؟ اکنون در نظر بگیرید که چطور می توانید سوژه را با چشم انداز آنچه که چشم شما را گرفته، ثبت کنید.
در اطراف سوژه راه بروید

این یک نمونه از محل یکی از کارگاه های من است.
[عکاسی سفر است] [عکاسی سفر است]

بالابر غلات در تصاویر بالا محل یکی از کارگاه های من در آلبرتاست. من به شرکت کنندگان یک تمرین می دهم که در اطراف آن راه بروند و حداقل شش عکس بگیرند که کاملا با هم متفاوت باشند. بنابراین خودم هم همین کار را انجام دادم تا روند تفکرم و این که چطور این مکان را کاوش کردم را به آنها نشان دهم.

در اینجا من چه چیزی را در ترکیب بندی ها تغییر داده ام؟ بیایید نگاهی بیاندازیم:

چند عکس افقی و عمودی گرفتم.
چند عکس کلوزآپ با جزئیات و چند عکس واید از فاصله دورتر گرفتم.
بعضی از عکس ها بر روی بالابر فوکوس شده اند، و برخی در پیش زمینه شارپ هستند.
از دیافراگم های مختلف استفاده کردم.
از لنزهای مختلف استفاده کردم.
در عکس آخر، حتی با نوردهی دوگانه داخل دوربین نیز آزمایش کردم.
بعضی از زوایا پایین (گلسنگ های روی بتن) و برخی بالا هستند.
همچنین از لحاظ فیزیکی موقعیتم را تغییر دادم و تمام اطراف بالابر را طی کردم. چطور می توانید این را ببینید؟ راهنمایی می کنم، به جایی که سایه ها افتاده اند نگاه کنید – در یکی از آنها بالابر از پشت روشن شده، در دیگری خورشید در مقابل آن قرار دارد (عکس واید)، در بقیه نور از کنار می آید.

چه چیز دیگری را می توانستم در عکاسی تغییر دهم؟ عکاسی ماکرو و حتی نزدیک تر شدن چطور است؟ شاید می توانستم چند عکس سیاه و سفید بگیرم؟ فکر می کنید من در کل چند عکس در این مکان گرفتم؟ حدود ۴۰ تا! این در واقع عکس مورد علاقه من است.
[عکاسی سفر است]

مربی همکار من در این کارگاه، بروس کلارک، در واقع به من نشان داد که چطور این کار را با دوربین کانن ام انجام دهم. من هیچ وقت این کار را امتحان نکرده بودم و کار کردن با تنظیمات نوردهی دوگانه داخل دوربین بسیار سرگرم کننده بود.
[عکاسی سفر است]

این یک نوردهی دوگانه است که من با کمک یکی از شرکت کنندگان کارگاه از بروس گرفتم.
منتظر نور باشید

چه می شود اگر شما به یک محل برسید و نور برای عکاسی مناسب نباشد؟ اگر بتوانید منتظر بمانید، این بهترین گزینه است، همان کاری که من در نمونه بعدی انجام دادم. خورشید داشت غروب می کرد و به طور کلی نور بسیار یکنواخت بود. من این حصار قدیمی را پیدا کردم و می خواستم بافت آن را ثبت کنم. سپس خورشید با شدت کامل بیرون آمد و همه چیز را تغییر داد.
[عکاسی سفر است]

تصاویر عمودی من – به دو عکس پایین توجه کنید که چطور خورشید بیرون آمده و نور طلایی گرم خود را بر روی حصار پاشیده است.
[عکاسی سفر است]

در این تصاویر، من دیافراگم های مختلف را برای تغییر عمق میدان امتحان کردم، و سپس با سرعت شاترهای آهسته کار کردم تا چمنی که در نسیم حرکت می کرد را ثبت کنم. باز هم نور طلایی را بر روی تصاویر گرفته شده در زمانی که خورشید بیرون می آید، می بینید.

آیا می توانید ببینید تغییر نور چه تفاوتی در صحنه بالا ایجاد کرده است؟ سرعت شاترهای مختلف به بیش از حد مات شدن چمن در برخی از تصاویر منجر شدند، بنابراین من مجبور شدم آزمایش کنم تا تنظیمات مناسب را برای ظاهری که می خواستم، پیدا کنم.

این روندی است که من در مورد آن صحبت می کنم! شما نمی توانید فقط یک عکس بگیرید و بروید، و انتظار داشته باشید بهترین تصویری شود که احتمالا می توانید در آن موقعیت بگیرید. آزمایش و امتحان کردن چیزهای مختلف فقط برای یادگیری نیست، بلکه برای تکامل به سمت تصویری که می خواهید ایجاد کنید ضروری است.
[عکاسی سفر است]

این عکس مورد علاقه من از میان مجموعه بود. چمن در نسیم حرکت می کند و به علت سرعت شاتر ۱/۵ ثانیه مات است. پرتو بی رمق نور طلایی خورشید بر روی حصار تصویر را گرم می کند. برای من این عکس به معنی «سرزمین» است!
پایین بروید!

در مجموعه های زیر، می توانید پیشرفت عکاسی من را در تخته های قدیمی و پوسیده یک پل سه پایه قدیمی قطار ببینید. یک بار دیگر من صحنه را کاوش کردم، و به دنبال چیز جالبی به عنوان سوژه ام گشتم. به مجموعه تصاویر زیر نگاه کنید، متوجه خواهید شد که تصویر اول اصلا شبیه تصویر آخر نیست. اگر بعد از گرفتن یک عکس از کار دست می کشیدم و تنها با پایین آمدن بر روی زمین برای به دست آوردن دید نزدیک تر، می توانستم تصویر آخر را بگیرم؟

ماهیت پوسیده تخته ها و بافت آنها چشم مرا گرفت. سپس من ترکیب بندی های مختلف را امتحان کردم و سعی کردم یک سوژه اصلی برای تصویر پیدا کنم – چیزی که توجه بیننده را بر روی خود نگه دارد. اول سعی کردم میخ را به طور برجسته نشان دهم – اما کمی در سایه قرار داشت و هنوز هم برای من کارساز نبود.
[عکاسی سفر است]

سپس برگ زرد کوچکی را در میان تخته ها پیدا کردم و می دانستم که یک سوژه عالی خواهد بود. این برگ به چند دلیل برجسته شده است.
[عکاسی سفر است]

برگ به دلیل رنگ زردش به راحتی قابل مشاهده است (رنگ های گرم جلب توجه می کنند) نور خورشید نیز با نورپردازی از پشت آن را به خوبی برجسته می کند. این واقعیت که یک موجود زنده از میان تخته های قدیمی و پوسیده یک پل در حال رشد است، توجه را جلب کرده و به تصویر هماهنگی و جذابیت می بخشد. در نهایت، من اشعه خورشید را نیز اضافه کردم.
[عکاسی سفر است]

این عکس نهایی از آن مجموعه است.

اما اگر من در اطراف آن پل بر روی دست ها و زانوهایم نمی خزیدم، احتمالا متوجه این برگ کوچک نمی شدم. بنابراین به یاد داشته باشید که پایین بروید – به معنای واقعی کلمه – و به دنبال سوژه هایی که نزدیک زمین هستند بگردید. ما جهان را در سطح چشم می بینیم و این برای ما «عادی» است. با عکاسی از یک موقعیت دوربین دیگر، تصاویری ایجاد خواهید کرد که متفاوت هستند و مردم به آنها توجه نشان خواهند داد.
یک نمونه دیگر

باز هم در گورستان گرجستان، ردیف های یکدست سنگ قبرها توجه مرا به خود جلب کرد. همانطور که در کل صحنه کاوش کرده و راه می رفتم چیزی پیدا کردم که بر روی آن فوکوس کنم. آیا می توانید تفاوت را در تصاویر زیر ببینید؟ چه چیزی تغییر کرده است؟
[عکاسی سفر است]

در اینجا من فاصله کانونی مورد استفاده، و محل قرار دادن نقطه فوکوس را تغییر دادم (سنگ قبر جلویی در مقابل ردیف بعدی در عقب).
[عکاسی سفر است]

پرچم کوچک و گل های سفید توجه مرا به این محل جلب کردند.
[عکاسی سفر است]

یکی از تصاویر مورد علاقه من از میان مجموعه. این عکس با یک لنز بلند (حدود ۱۵۰mm)، یک دیافراگم بزرگ (f/2.8) و فوکوس شده بر روی ردیف دوم سنگ قبرها گرفته شد.
زیاد عکس بگیرید – اما نه خیلی زیاد

پس چه تعداد عکس مناسب است؟ آیا می توانید تعداد خیلی زیادی عکس بگیرید؟

هیچ پاسخ درست یا کاملی برای سوال اول وجود ندارد، اما بله، شما می توانید تعداد خیلی زیادی عکس بگیرید. هر کدام از تصاویر در هر یک از مجموعه های بالا به دقت تنظیم شده و به طور آگاهانه ایجاد شدند. من در حالت عکاسی پشت سر هم با سرعت ۸ فریم در ثانیه عکس نمی گرفتم به امید این که چیز جالبی به دست آورم. اسم این کار «پرتاب تیری در تاریکی» است و توصیه نمی شود، چون در این صورت در واقع چیزی ایجاد نمی کنید، بلکه تنها دارید چیزی را به سمت دیوار پرتاب می کنید به امید این که به آن بچسبد.

نه – همه چیز را در داخل کادر خود آگاهانه انتخاب کنید. لنزی که می خواهید استفاده کنید، و تمام جزئیات تکنیکی را انتخاب کنید. تصمیم بگیرید که پاهای خود را کجا قرار دهید و چطور بایستید. فقط زمانی دکمه شاتر را فشار دهید که همه چیز خوب به نظر برسد. سپس آنچه را که ثبت کرده اید بررسی کرده و هر گونه تغییرات لازم را انجام دهید (دو اینچ به سمت چپ جابجا شوید، نوردهی را تنظیم کنید، و غیره) و عکس دیگری بگیرید.

به عکس گرفتن ادامه دهید تا وقتی که احساس کنید به عکس مورد نظر خود رسیده اید، یا از تمام امکانات و فرصت های موجود در صحنه خسته شده اید. سپس به نقطه بعدی بروید و همین کار را تکرار کنید. واضح است که این روش برای عکاسی از سوژه های متحرک قابل اجرا نیست، اما پیام یکی است:
عکاسی یک سفر است نه یک مقصد – چشم های خود را باز کنید و از سفر لذت ببرید!

نویسنده: دارلین هیلدربرانت (Darlene Hildebrandt)
برچسب ها
توصیه شده توسط لنزک مقدماتی نکات آموزشی
بیشتر بخوانید:

4 نکته برای ایجاد عمق و بُعد در عکس هایتان

40 عکس دیدنی از مایکل کنا

افسانه و واقعیت عکاسی در مُد دستی

آموزش ثبت پس زمینه های جذاب در عکاسی ماکرو

آموزش 8 نکته عکاسی منظره


لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.
پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

نام *

ایمیل *

نام کاربری

رمز عبور

مرا به خاطر بسپار


ثبت نام
بازیابی رمز عبور

جستجو یرای:
صفحه اینستاگرام و کانال تلگرام لنزک
[لیزر حک]
بخش های تازه لنزک

پروژه های عکاسی
مصاحبه با عکاسان
مسابقه عکاسی
فروش عکس
عکس‌کاوی
نگاه عکاس



تازه ترین مطالب

بدون این سه مورد عکاسی حرفه ای انجام ندهید
آموزش ۸ نکته عکاسی منظره
آموزش عکاسی: ۶ نکته برای بوکه های بهتر
افسانه و واقعیت عکاسی در مُد دستی
آموزش ثبت پس زمینه های جذاب در عکاسی ماکرو
۵ نکته آموزشی در مورد چشم برای عکاسی بهتر از پرندگان
۴۰ عکس دیدنی از مایکل کنا
عکاسی یک سفر است – از اولین عکس خود انتظار عالی بودن نداشته باشید
مجموعه عکس درختان اثر علی شکری
۴ نکته برای ایجاد عمق و بُعد در عکس هایتان

انتخاب لنزک
کتاب آموزشی «هک عکاسی» - مراحلی ساده برای پیشرفت عکاسی شما
کتاب آموزشی «هک عکاسی» - مراحلی ساده برای پیشرفت عکاسی شما
نکات عکاسی مینیمالیستی
نکات عکاسی مینیمالیستی
ژست دهی ماهرانه با آگاهی از زبان بدن - آموزش 3 نکته ساده برای بهبود عکاسی پرتره
ژست دهی ماهرانه با آگاهی از زبان بدن - آموزش 3 نکته ساده برای بهبود عکاسی پرتره
آموزش انتخاب رنگ در عکاسی از کودکان
آموزش انتخاب رنگ در عکاسی از کودکان
10 باید و نباید در روتوش عکس ها
10 باید و نباید در روتوش عکس ها
درک نوردهی – همراه با توضیح ISO، دریچه دیافراگم و سرعت شاتر
درک نوردهی – همراه با توضیح ISO، دریچه دیافراگم و سرعت شاتر
مطالب محبوب

پروفایل
درک نوردهی – همراه با توضیح ISO، دریچه دیافراگم و سرعت شاتر
دانلود فایل
سوالات عکاسی
۷ ژست عکاسی برای افرادی که مدل نیستند
نکات عکاسی منظره
ژست های عکاسی – ۲۱ ژست برای آقایان
چگونه برای عکس پرتره یک ژست عالی بگیریم
راهنمای ژست گرفتن خانم ها – چطور در عکس های عروسیتان خوب دیده شوید
۱۰ اشتباه عمده در عکاسی دیجیتال

[تابلو های هنری شناسنامه دار]
برچسب‌ها
ISO آموزش عکاسی آموزش فتوشاپ الهام الهام عکاسی انواع عکاسی ایده های عکاسی ایزو ترفند عکاسی ترکیب بندی تنظیمات دوربین تکنیک عکاسی خلاقیت در عکاسی دریچه دیافراگم دوربین DSLR دوربین دیجیتال دیافراگم رفلکتور سایت 500px سرعت شاتر عمق میدان عکاسی عکاسی اجسام بی جان عکاسی از مدل عکاسی از پرندگان عکاسی از کودکان عکاسی در سفر عکاسی ماکرو عکاسی منظره عکاسی پرتره عکس الهام بخش عکس های الهام بخش فاصله کانونی فتوشاپ فلاش فوتوشاپ فوکوس لنز دوربین مجموعه عکس نوردهی نوردهی طولانی نورپردازی پرسپکتیو پروژه عکاسی ژست عکاسی
تبلیغ متنی

خرید دوربین عکاسی
آتلیه کودک
آموزشگاه عکاسی
کانون تبليغاتي
طراحي وب سايت

تازه ترین سوالات مطرح شده

مشکل در عکاسی
دانلود
چاپ عکس های گوشی ممکنه؟
انواع لنز
لنز ماکرو ۸۰d
تفاوت لنز
لنز مناسب برای اتلیه
عدم فوکوس
دوربین مناسب عکاسی پرتره سقف ۴میلیون
خرید لنز

این که بگوییم چشم ها پنجره روح هستند کلیشه ای است، اما آنها مطمئنا کلید یک عکاسی خیره کننده هستند. این مسئله هنگام عکاسی از اشخاص و حیوانات خانگی قابل درک است، اما برای عکاسی از پرندگان نیز صدق می کند. فقط عکاسی از آن سوژه های کوچک و سریع به دقت و مهارت بیشتری نیاز دارد. در آتلیه نوزاد و عکاسی نوزاد نیز باید این توصیه ها رعایت شود.

همیشه هدفتان عکاسی از یک چشم با یک پرنده متصل به آن باشد. هنگامی که چشم به درستی ثبت شود، بقیه اجزای پرنده نیز معمولا درست از کار درمی آیند. این آموزش ۵ نکته برای ثبت چشم یک پرنده، و در نتیجه یک عکس پرنده زیبا و جذاب را مطرح می کند.
۱
یکی از چشم ها باید قابل مشاهده و در شارپ ترین فوکوس تصویر باشد

در یک کار خلاقانه مانند عکاسی، عجیب به نظر می رسد که قوانینی وجود داشته باشد. آیا هدف نشان دادن چیزی منحصر به فرد نیست؟ خب، تعداد عکس های پرنده جالبی که من دیده ام و در آن یکی از چشم های پرنده نشان داده نشده یا در فوکوس شارپ نبوده، انگشت شمار هستند. و من هم قطعا هیچ وقت چنین عکسی نگرفته ام.

یکی از دردناک ترین کارهایی که من مجبور شده ام انجام دهم، حذف عکسی از یک گونه نادر یا یک عکس عالی از یک پرنده در حال پرواز بوده، به این دلیل که چشم پرنده در عمق میدان درستی قرار نداشته است.
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

خوب: نقطه فوکوس بر روی چشم است
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

بد: نقطه فوکوس بر روی نوک است

هنگام عکاسی از یک پرنده در حالت نشسته، معمولا بهتر است که از بازترین دیافراگم لنز خود با فوکوس تک نقطه ای قرار گرفته بر روی چشم استفاده کنید. این کار شارپ ترین چشم را با حداکثر ماتی یا بوکه پس زمینه به شما می دهد. هنگامی که سوژه سریع حرکت می کند یا در حال پرواز است، اغلب لازم است که از یک عمق میدان بازتر، مثل f/8 یا غیره استفاده کنید. این دیافراگم، همراه با فوکوس خودکار پیوسته، یک سرعت شاتر سریع تر (در محدوده ۱/۱۰۰۰ تا ۱/۲۰۰۰)، و چندین نقطه کانونی، شانس بیشتری به شما می دهد که چشم شارپ شود.
۲
جهت نوک یا منقار باید در حدود ۹۰ درجه (به چپ یا راست) نسبت به دوربین باشد.

به عبارت دیگر، پرنده باید به سمت دوربین نگاه کند یا در نیمرخ کامل باشد. برای عکاسان پرنده مبتدی، از جمله خودم، معمولا این مورد به اندازه نگه داشتن چشم در فوکوس شارپ قابل درک نیست. اما در شرایط عکاسی از اشخاص به آن فکر کنید. ما به طور معمول از پشت سر اشخاص یا افرادی که به جایی دور از دوربین نگاه می کنند، عکس نمی گیریم.
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

خوب: سر در نیمرخ مستقیم است
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

بد: سر بیشتر از نیمرخ چرخیده است

برای به دست آوردن موقعیت مناسب سر و ژست کلی، تقریبا همیشه لازم است که در حالت عکاسی پشت سر هم عکس بگیرید (که تحت عنوان عکاسی متوالی نیز شناخته شده است). پرنده ها اغلب سر خود را در تمام جهات حرکت می دهند، معمولا آنقدر سریع که ما نمی توانیم تنها با یک کلیک به ژست درست واکنش نشان دهیم. هنگامی که سوژه خود را پیدا کردید، بر روی سر آن فوکوس کرده و با پیش بینی حرکات آن شروع به عکاسی پشت سر هم کنید. بسیاری از گونه ها (به خصوص جانوران حشره خوار مانند مرغ مگس خوار) به سمت صدای جالب شاتر سریع نگاه می کنند.

وقتی نوردهی های متعدد را امتحان می کنید، به سرعت آنهایی که در آن منقار رو به سمت دوربین نیست را حذف کنید. در محدوده یک ژست نیمرخ، شکل بیضی کمی عمودی چشم، هنگامی که سر تنها کمی بیش از ۹۰ درجه دور از دوربین است، مشهود می باشد. ممکن است نامحسوس باشد، اما همان کمی دور شدن (چرخش) از دوربین می تواند به شدت جذابیت تصویر را کاهش دهد.
۳
ارتفاع دوربین از زمین باید با ارتفاع چشم یکی باشد

عدم عکاسی در سطح چشم شایع ترین عاملی است که بین عکس های پرنده آماتور و عکس های پرنده جذاب تفاوت ایجاد می کند. پرنده ها، با بال های مزاحم خود، اغلب بالای سر ما هستند. یا گاهی اوقات، به خصوص در مورد پرندگان آبزی، پایین تر از ما قرار دارند.

کمی چرخاندن دوربین رو به بالا یا پایین آسان است، بنابراین بسیاری از افراد همین کار را می کنند. آنها با این کار یک نمای آشنا را ثبت می کنند – همانطور که ما هر روز پرنده ها را می بینیم.

هدف یک عکاس برجسته کردن سوژه اش در یک نور غیر معمول است – تا به بینندگانش راهی جدید برای دیدن جهان نشان دهد. یک راه عالی برای انجام این کار این است که با عکاسی در سطح چشم، بیننده را در پرسپکتیو پرنده قرار دهد.
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

خوب: از سطح انگشت پا از طریق منظره یاب چرخیده (رو به بالا)
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

بد: از سطح سر در حالت ایستاده

البته، قرار دادن دوربین در سطح چشم پرنده به زبان ساده تر از عمل است. هیچ راه حل ساده ای برای آن وجود ندارد. تنها به خلاقیت، صبر، و شانس نیاز دارد. اینها چند ترفند هستند که به نظر من می توانند کارساز باشند.

برای پرنده های در حال پرواز یا آنهایی که در ارتفاع بالا روی درختان قرار دارند، سعی کنید به جایی با یک تپه شیب دار بروید. شیب اغلب به نفع شما عمل می کند.
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

از بالای یک تپه

شکارگاه های بعضی از پرندگان برج های دیده بانی دارند که برای این کار مناسب هستند، اما در نظر داشته باشید که یک پنجره از طبقه دوم رو به یک باغ نیز در واقع همان است.
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

از یک پنجره در طبقه دوم

وقتی هیچ کدام از این موارد امکان پذیر نبود، رو به بالا برگردید. زاویه ای که نسبت به پرنده دارید، به جای تفاوت ارتفاع مطلق، اهمیت دارد. بنابراین استفاده از یک لنز تله فوتوی بلند که به شما اجازه دهد کمی دور شوید، می تواند مقداری از شیب دوربین را جبران کند.

برای پرنده هایی که روی زمین، و به خصوص روی آب شناور هستند، تا آنجا که می توانید دوربین را پایین بر روی زمین قرار دهید. حتی چمباتمه زدن نیز اغلب کافی نیست. یک سطح دید شیب دار می تواند به شما اجازه دهد تا دوربین را تقریبا هم سطح با آب قرار دهید، اگر اینطور نشد، ممکن است لازم باشد بر روی شکم دراز بکشید.
۴
چشم باید برق بزند

آن انعکاس کوچک (به نام برق چشم یا کچ لایت) یک درخشش واقعی به چشم ها می دهد که آنها را برجسته می کند. به عنوان یک مزیت خوب، اگر نور درست در چشم برق ایجاد کند، معمولا آن طرف پرنده که به طرف دوربین است نیز به خوبی روشن می شود.
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

خوب: سر به طرف نور خورشید است
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

بد: سر از نور خورشید دور است

ثبت آن برق چشم عالی معمولا مستلزم این است که در وقت مناسب بیرون بروید و خورشید در پشت سر شما باشد. بهترین نور برای عکاسی از پرندگان نور کم و مستقیم است. این به معنی سایه های بسیار بلند و شارپی است که معمولا در طول اولین و آخرین ساعات روز وجود دارند. مقاومت در برابر وسوسه بیرون رفتن و عکاسی در طول ساعات دیگر به اضطراب کمتر برای حذف برخی عکس های خوب اما با روشنایی ضعیف منجر می شود.

هنگام کمین کردن و نزدیک شدن به پرندگان، از موقعیت خورشید آگاه باشید و سعی کنید خودتان را بین خورشید و پرنده قرار دهید. این کار می تواند سخت باشد چون به معنای نادیده گرفتن نیمی از میدان دید شماست، حتی اگر پرندگان بسیار خوبی آنجا وجود داشته باشند. خبر خوب این است که پرندگان زیاد به این طرف و آن طرف می روند، بنابراین گاهی اوقات تنها لازم است یک جای مناسب با نور خوب پیدا کنید و صبر کنید تا پرندگان به آنجا بیایند.
۵
چشم باید به درستی نوردهی شود

پرندگان انواع مختلفی از رنگ چشم ها را دارند، که برخی از آنها بسیار زیبا هستند. من عاشق عکس هایی هستم که زیبایی چشم پرنده را به طور برجسته نشان می دهند. هیچ چیزی بدتر از یک گردی (دایره) سیاه و بی جان که یک مردمک و عنبیه در آن قرار دارد نیست.

اگرچه به وضوح بهتر است که نوردهی درست را در هنگام عکاسی به دست آورید، اما من متوجه شده ام که اکثر عکاسان از افزایش نوردهی چشم (و گاهی اوقات اشباع) در پس پردازش نفع می برند. قلم مو یا ابزار ویرایش انتخابی موجود در اکثر ویرایشگرهای عکس عالی عمل می کند. اغلب تنها +۰٫۳ یا +۰٫۷ پله تفاوت بسیار زیادی ایجاد می کند.
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

خوب: نوردهی چشم افزایش یافته در پس پردازش
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

بد: چشم کم نوردهی شده و بی جان

همانطور که من به مرور زمان عکس های پرنده ام را بهبود بخشیدم، اینها مهم ترین نکاتی بودند که به آنها پی بردم.

نویسنده: تونی گنتیلکور (TONY GENTILCORE)

شما یک سوژه ماکروی عالی، زاویه عالی، و ترکیب بندی عالی دارید. فوکوس خود را چک کرده اید، و بر روی نقطه مناسب قرار دارد. انگشت شما در بالای دکمه شاتر است، اگر یک فشار سریع وارد کنید، عکس شما آماده است. همه چیز آنجا برای شما مهیاست… درست است؟ ۰شاید نه. یک چیز دیگر وجود دارد که من از شما می خواهم قبل از گرفتن عکس آن را چک کنید – و آن پس زمینه است. امید است در عکاسی بارداری در آتلیه بارداری نیز این نکات رعایت شود.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

ببینید، اگرچه سوژه، نورپردازی، و تنظیمات در عکاسی ماکرو بسیار مهم هستند، اما پس زمینه نیز مهم است، بسیار بیشتر از آنچه که مردم اغلب متوجه می شوند. بله کاملا قابل درک است؛ این فقط پس زمینه است. تا زمانی که شما سوژه مناسب دارید، چرا باید نگران باشید؟

اما زمانی که بحث عکاسی ماکرو مطرح است، پس زمینه می تواند عکس شما را بسازد یا خراب کند. شما اغلب با پالت ترکیب بندی محدودی کار می کنید. خطوط، رنگ ها، اَشکال؛ عکاسی ماکرو همه چیز را ساده می کند، که نباید بگوییم عکاسی ساده تر می شود. در عوض، هر المان را تقویت کرده و به جزئیات مهم تر توجه می کند.

خوشبختانه، به دست آوردن پس زمینه های خوب چندان کار سختی نیست. همانطور که شما شروع به آگاهی پیدا کردن در مورد پس زمینه ها و اهمیت آنها می کنید، نگاه شما پرورش خواهد یافت. اما برای تسریع تکنیکتان، در این مقاله به پنج نکته اشاره می کنیم که به طور چشمگیری تصاویر ماکروی شما را بهبود خواهند بخشید.
۱
سادگی کلید کار است

من گفتم که پنج نکته به شما می گویم، اما این یکی از همه مهم تر است. این نقطه شروع است که باید مقدم بر تمام ملاحظات دیگر در مورد پس زمینه باشد.

وقتی من می گویم سادگی، لزوما منظورم یک پس زمینه ایستا، یکنواخت، سیاه یا سفید نیست (اگرچه این هم می تواند خیلی خوب باشد). منظور من این است که پس زمینه شما نباید شلوغ و درهم و برهم باشد. شما یک پس زمینه پر از اَشکال و خطوط حواس پرت کننده که نگاه را از سوژه اصلی منحرف کنند نمی خواهید.

به عنوان مثال، یکی از انواع پس زمینه مورد علاقه من فقط یک رنگ تنهاست. هیچ چیز فانتزی ای ندارد، اما هیچ چیز حواس پرت کننده ای هم ندارد. اگر شما در یک منطقه طبیعی عکاسی می کنید، ممکن است بتوانید خودتان را در موقعیتی قرار دهید که کمی درخت در پشت سوژه وجود داشته باشد. سپس می توانید یک پس زمینه سبز و خوب ثبت کنید.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

پس زمینه در اینجا یک رنگ سبز ساده است، که سوژه رنگارنگ را برجسته می کند.

و اگر پاییز است، چه بهتر. رنگ طلایی برگ های در حال تغییر تصاویر زیبایی ایجاد می کند.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

هنگامی که من این گل را پیدا کردم، موقعیتم را تغییر دادم تا درختان دوردست را در عکس جای دهم، که برخی رنگ های پاییزی دوست داشتنی را به نمایش گذاشته بودند.

نکته مهم در اینجا این است که پس زمینه حواس پرت کننده نیست. هدفتان باید این باشد که پس زمینه سوژه را تکمیل کند بدون این که بر آن غالب شود. به طور کلی، یک پس زمینه یکنواخت مناسب است (اما می توانید چیزی کمی پیچیده تر را نیز امتحان کنید، همانطور که در نکات چهار و پنج در زیر مشاهده خواهید کرد).
۲
دستیابی به جدایی خوب بین سوژه و پس زمینه

زمانی که بحث عکاسی ماکرو مطرح باشد، جدایی کافی بین سوژه و پس زمینه بسیار مهم است. به عبارت دیگر، شما باید سوژه ای پیدا کنید که فاصله قابل ملاحظه ای با هر آنچه که در پشت آن قرار دارد، داشته باشد. زمانی که شما بر روی سوژه خود در پیش زمینه فوکوس می کنید، المان های پس زمینه دور به طور کلی تاری دلپذیری پیدا کرده، و پس زمینه یکنواختی که در بالا در مورد آن بحث کردم را ایجاد می کنند.

خب یک فاصله قابل توجه دقیقا چقدر است؟ به طور کلی، این مسئله به چند چیز بستگی دارد.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

این به عمق میدان بستگی دارد. به طور خلاصه، عمق میدان به مقداری از سوژه که شارپ و در فوکوس است اشاره دارد، که با باز و بسته شدن دیافراگم لنز، و فاصله دوربین تا سوژه تغییر می کند.

بیشتر بخوانید: عمق میدان را عمقی یاد بگیرید

اول، فاصله دوربین تا سوژه. هرچه دوربین شما به سوژه نزدیک تر باشد عمق میدان کم تر است و پس زمینه می تواند به سوژه نزدیک تر باشد. اگر دوربین شما تنها پنج اینچ از یک گل فاصله داشته باشد، احتمالا با پس زمینه ای که تنها ۱۰ اینچ با پشت گل فاصله دارد، مشکلی نخواهید داشت. با این حال، اگر دوربین شما پنج فومت از گل فاصله داشته باشد، آن وقت شاید باید ده فوت فاصله بین گل و پس زمینه وجود داشته باشد تا به آن تاری مطلوب دست یابید.

هرچه دیافراگم باز تر باشد (محدوده f/1.8-5.6) عمق میدان کم تر است در نتیجه، سوژه شما می تواند به پس زمینه نزدیک تر باشد، در حالیکه هنوز هم امکان به دست آوردن یک پس زمینه خوب و یکنواخت را فراهم می کند. اما هنگامی که از یک دیافراگم باریک استفاده می کنید (به عنوان مثال، f/8-32)، باید خیلی بیشتر مراقب باشید. بدون فاصله زیاد بین پس زمینه و سوژه، خواهید دید که هرچه در پس زمینه شما وجود دارد (برگ ها، ساقه ها، درختان و غیره)، کاملا مشخص باقی خواهد ماند، و در نتیجه، حواس بیننده را از سوژه اصلی منحرف می کنند.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

این گل چند فوت جلوتر از پس زمینه قرار داشت. فاصله زیاد، به علاوه عمق میدان کم در f/2.8 اجازه داد تا برگ های پس زمینه محو در نور خورشید بعد از ظهر، به طرز دلپذیری مات شوند.
۳
به سمت یک آسمان ابری عکس بگیرید

انجام این یکی آسان است، و می تواند به تصاویر واقعا دلپذیری منجر شود. تمام چیزی که نیاز دارد تمایل به عکاسی از زاویه پایین بر روی زمین است، به طوری که بتوانید آسمان را پشت سوژه خود قرار دهید. اگر طبق معمول همیشه عکس بگیرید، و برای سوژه اصلی نوردهی کنید، متوجه خواهید شد که پس زمینه به رنگ سفید یکنواخت و دلپذیری درخواهد آمد.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

من تا جایی پایین آمدم که این سوژه درست در بالای خط افق قرار گرفت، و توانستم ابرها را به عنوان پس زمینه ثبت کنم.
۴
در نور خورشید عکس بگیرید

اغلب اوقات، عکاسان ماکرو دوست دارند خورشید را پشت خود قرار دهند، به طوری که نور آن از بالای شانه های آنها عبور کرده و به جلوی سوژه بتابد. اگرچه این می تواند یک استراتژی عالی باشد، اما گاهی اوقات تغییر برخی چیزها می تواند جلوه های خلاقانه ای به وجود آورد.

یکی از جالب ترین تکنیک ها این است که صبر کنید تا خورشید پایین بر روی خط افق قرار گیرد. سپس سوژه را بین خودتان و خورشید قرار دهید، پایین بروید، و برای سوژه اصلی نوردهی کنید. هدفتان نباید جای دادن خورشید در عکس باشد. در عوض، سعی کنید کمی از آن نور طلایی که درست در کنار خورشید قرار دارد را ثبت کنید.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

من این تصویر را در حالی گرفتم که بر روی چمن مقابل خودم دراز کشیده بودم، در حالیکه خورشید داشت از خط افق پایین می رفت. این رنگ ها در واقع مستقیم از دوربین بیرون آمده اند (ویرایش نشده اند).

بسیار مهم است که این کار را در اواخر عصر انجام دهید. اگر زودتر این کار را بکنید، نور خورشید بیش از حد روشن خواهد بود. در این صورت آن رنگ های طلایی غنی را به دست نمی آورید، و نوردهی برای سوژه اصلی سخت خواهد بود.

همچنین از شما می خواهم که مراقب باشید؛ از طریق منظره یاب دوربین خود به خورشید نگاه نکنید. این کار می تواند به چشم های شما آسیب برساند. در عوض، در حین استفاده از عملکرد نمایش زنده (Live View) دوربین خود عکس بگیرید.
۵
از رنگ های اطراف خود استفاده کنید

اگرچه یک پس زمینه یکنواخت اغلب بسیار خوب است، اما ممکن است بخواهید به عکس های خود چیزی اضافه کنید. کمی برجستگی. این جایی است که رنگ های شاداب و پر انرژی می توانند مفید واقع شوند.

در حال حاضر، من لزوما پیشنهاد نمی کنم که رنگ ها را مثل لباس هایتان ست کنید، و پیشنهاد هم نمی کنم که از نظریه رنگ استفاده کنید. هیچ نیازی به این کار نیست، نه وقتی که تازه شروع به کار کرده اید. در عوض، فقط سعی کنید به دنبال نقاط رنگارنگ در پس زمینه باشید، و عکس را طوری ترکیب بندی کنید که در پشت سوژه اصلی کمی رنگ وجود داشته باشد.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

برای این تصویر، من دوربینم را در زاویه ای قرار دادم که چند گل زرد رنگ در پس زمینه با رنگ قرمز سوژه کنتراست ایجاد کردند.

هنگامی که شما بیرون در حال عکاسی هستید، ممکن است خیلی از گزینه ها را نبینید، اما مکث کنید و به اطراف خود نگاه کنید. سعی کنید در حین تغییر زاویه دوربین از میان منظره یاب نگاه کنید. ممکن است معلوم شود که بعضی از قسمت ها هنگامی که خارج از فوکوس هستند، ناگهان زیبا می شوند.

یکی از تکنیک های مورد علاقه من در هنگام عکاسی از گل ها تنظیم ترکیب بندی است به طوری که یک غنچه دیگر کمی پشت اولی قرار داشته باشد، درحالیکه با یک عمق میدان کم عکس می گیرم. این غنچه در پس زمینه که به صورت یک تکه رنگ خارج از فوکوس نشان داده می شود، سوژه اصلی را کامل می کند.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

در اینجا من در جایی قرار گرفتم که یک گل دیگر، کمی پشت اولی، به خوبی خارج از فوکوس نشان داده شد.
ن
نتیجه گیری

عکاسی ماکرو نیازمند توجه دقیق به پس زمینه است، اما اجازه ندهید این کار شما را عقب نگه دارد. با دستیابی به جدایی خوب بین سوژه و پس زمینه، با عکاسی به سمت آسمان، خورشید در حال غروب، یا گنجاندن رنگ های پر انرژی در عکس، و مهم تر از همه با تمرکز بر سادگی، در مسیر خود برای به دست آوردن تصاویر ماکروی فوق العاده موفق خواهید شد.

اگر نکته ای در ذهن دارید که من در اینجا به آن اشاره نکردم، دوست دارم آن را در قسمت نظرات بخوانم!

نویسنده: جیمیز دمپسی (Jaymes Dempsey)