عکاسی از نوزاد ان به دلیل حرکت کم آن ها ساده تر از عکاسی کودکان نوپاست. ولی به دلیل حساس بودن آن ها باید نکات خاصی را رعایت کنید.

آیا فکر می کنید با پیشرفت و بهبود عکاسی تان، نسبت تصاویری که نگه می دارید به عکس هایی که حذف می کنید بیشتر خواهد شد؟ پاسخ منفی است! من در این مقاله قصد دارم اشتباه بودن این افسانه یا باور را اثبات کرده و کاری کنم که شما به عکاسی به عنوان یک سفر فکر کنید، نه یک مقصد.
آتلیه عکاسی و عکاسی کودک
با انتظار این که یک روزه به حد عالی برسید، در واقع دارید خودتان را برای ناامید شدن آماده می کنید. بیایید ببینیم چرا اینطور است، و چه کاری می توانید انجام دهید تا رضایت بیشتری از تصاویر خود داشته باشید. ممکن است حتی در طول این روند کمی سرگرم شوید و ایده های عکاسی عالی بگیرید.
عکاسی یک سفر است – شما نمی توانید یکباره به انتهای جاده پرش کنید

برای این که منظورم را بهتر برسانم، از یک قیاس سفر استفاده می کنم. اگر شما بخواهید به یک جای جدید برسید، باید به نوعی به آنجا سفر کنید – با رانندگی، پرواز، یا هر نوع دیگری از حمل و نقل. شما نمی توانید این مرحله را رد کنید و بلافاصله آنجا باشید (البته هنوز! من بی صبرانه منتظرم تا روش انجام تله پورت (دورنوردی) کشف شود تا من بتوانم مرحله فرودگاه را رد کنم!)، و گاهی اوقات مسیر سفر برای رسیدن به آنجا بسیار سرگرم کننده و جالب است. به سفر جاده ای فکر کنید!

عکاسی هم همینطور است، جز این که در آن مقصد مورد نظر، رسیدن به یک تصویر خوب (یا عالی) است. هدف ایجاد تصاویری است که شما را راضی کنند، که از به اشتراک گذاری آنها با دیگران خوشحال شوید. تصور غلط این است که وقتی شما به یک مهارت و سطح تجربه بالا در عکاسی می رسید، دیگر «موفق شده اید و کار تمام است» و هر عکس دیگری که می گیرید شگفت انگیز خواهد بود. این درست نیست!

اجازه دهید چند نمونه به شما نشان دهم تا متوجه منظورم بشوید. من تقریبا به مدت ۳۰ سال است که کار عکاسی حرفه ای انجام می دهم. این نحوه عکاسی من است. لطفا توجه داشته باشید که من کمتر از ۱۰% کل عکس هایی که می گیرم را به عنوان «پنج ستاره» یا بهترین عکس مجموعه ام مشخص می کنم.
[عکاسی سفر است]

در نمونه بالا من صحنه ای را در یک گورستان در ساوانا، گرجستان دیدم که به نظرم جالب بود. من چهار عکس مختلف از آن گرفتم. هیچ کدام از آنها واقعا بهتر از دیگری نشد، آنها فقط متفاوت بودند. اما اگر من تصمیم نگرفته بودم چند عکس بگیرم، عکس های بعدی وجود نداشتند. شما باید تصمیم بگیرید که کدام یک را بیشتر از همه دوست دارید (از بین مجموعه بالا و تصاویر خودتان)، اما اگر بعد از گرفتن عکس اول دست از کار بکشید، دیگر نمی توانید به کاوش ادامه دهید.
کاوش شما را به طلا می رساند

عبارتی که من در بسیاری از کلاس ها و تورهایم استفاده می کنم این است «در اطراف سوژه راه بروید». منظورم دقیقا این است که به لحاظ فیزیکی در اطراف صحنه راه بروید. هنگامی که چیزی چشم شما را می گیرد، به آن توجهی که سزاراواش است را نشان دهید و صحنه را به طور کامل کاوش کنید.

چیزها را تغییر دهید، واقعا در اطراف حرکت کنید. پاهای خود را بجنبانید! تمام طرف ها و زوایای صحنه را کاوش کنید. اگر به سمت راست بروید نور چگونه تغییر می کند؟ یا به سمت چپ؟ چه می شود اگر برای به دست آوردن یک پرسپکتیو متفاوت روی زمین دراز بکشید؟

تنها با کاوش کامل صحنه خود می توانید طلای پنهان در آن را پیدا کنید. از خودتان بپرسید چه چیزی در وهله اول شما را به سمت این سوژه جذب کرد؟ آیا روشنایی صحنه بود؟ شاید یک پس زمینه جالب؟ یا یک شخص یا شیء بود؟ اکنون در نظر بگیرید که چطور می توانید سوژه را با چشم انداز آنچه که چشم شما را گرفته، ثبت کنید.
در اطراف سوژه راه بروید

این یک نمونه از محل یکی از کارگاه های من است.
[عکاسی سفر است] [عکاسی سفر است]

بالابر غلات در تصاویر بالا محل یکی از کارگاه های من در آلبرتاست. من به شرکت کنندگان یک تمرین می دهم که در اطراف آن راه بروند و حداقل شش عکس بگیرند که کاملا با هم متفاوت باشند. بنابراین خودم هم همین کار را انجام دادم تا روند تفکرم و این که چطور این مکان را کاوش کردم را به آنها نشان دهم.

در اینجا من چه چیزی را در ترکیب بندی ها تغییر داده ام؟ بیایید نگاهی بیاندازیم:

چند عکس افقی و عمودی گرفتم.
چند عکس کلوزآپ با جزئیات و چند عکس واید از فاصله دورتر گرفتم.
بعضی از عکس ها بر روی بالابر فوکوس شده اند، و برخی در پیش زمینه شارپ هستند.
از دیافراگم های مختلف استفاده کردم.
از لنزهای مختلف استفاده کردم.
در عکس آخر، حتی با نوردهی دوگانه داخل دوربین نیز آزمایش کردم.
بعضی از زوایا پایین (گلسنگ های روی بتن) و برخی بالا هستند.
همچنین از لحاظ فیزیکی موقعیتم را تغییر دادم و تمام اطراف بالابر را طی کردم. چطور می توانید این را ببینید؟ راهنمایی می کنم، به جایی که سایه ها افتاده اند نگاه کنید – در یکی از آنها بالابر از پشت روشن شده، در دیگری خورشید در مقابل آن قرار دارد (عکس واید)، در بقیه نور از کنار می آید.

چه چیز دیگری را می توانستم در عکاسی تغییر دهم؟ عکاسی ماکرو و حتی نزدیک تر شدن چطور است؟ شاید می توانستم چند عکس سیاه و سفید بگیرم؟ فکر می کنید من در کل چند عکس در این مکان گرفتم؟ حدود ۴۰ تا! این در واقع عکس مورد علاقه من است.
[عکاسی سفر است]

مربی همکار من در این کارگاه، بروس کلارک، در واقع به من نشان داد که چطور این کار را با دوربین کانن ام انجام دهم. من هیچ وقت این کار را امتحان نکرده بودم و کار کردن با تنظیمات نوردهی دوگانه داخل دوربین بسیار سرگرم کننده بود.
[عکاسی سفر است]

این یک نوردهی دوگانه است که من با کمک یکی از شرکت کنندگان کارگاه از بروس گرفتم.
منتظر نور باشید

چه می شود اگر شما به یک محل برسید و نور برای عکاسی مناسب نباشد؟ اگر بتوانید منتظر بمانید، این بهترین گزینه است، همان کاری که من در نمونه بعدی انجام دادم. خورشید داشت غروب می کرد و به طور کلی نور بسیار یکنواخت بود. من این حصار قدیمی را پیدا کردم و می خواستم بافت آن را ثبت کنم. سپس خورشید با شدت کامل بیرون آمد و همه چیز را تغییر داد.
[عکاسی سفر است]

تصاویر عمودی من – به دو عکس پایین توجه کنید که چطور خورشید بیرون آمده و نور طلایی گرم خود را بر روی حصار پاشیده است.
[عکاسی سفر است]

در این تصاویر، من دیافراگم های مختلف را برای تغییر عمق میدان امتحان کردم، و سپس با سرعت شاترهای آهسته کار کردم تا چمنی که در نسیم حرکت می کرد را ثبت کنم. باز هم نور طلایی را بر روی تصاویر گرفته شده در زمانی که خورشید بیرون می آید، می بینید.

آیا می توانید ببینید تغییر نور چه تفاوتی در صحنه بالا ایجاد کرده است؟ سرعت شاترهای مختلف به بیش از حد مات شدن چمن در برخی از تصاویر منجر شدند، بنابراین من مجبور شدم آزمایش کنم تا تنظیمات مناسب را برای ظاهری که می خواستم، پیدا کنم.

این روندی است که من در مورد آن صحبت می کنم! شما نمی توانید فقط یک عکس بگیرید و بروید، و انتظار داشته باشید بهترین تصویری شود که احتمالا می توانید در آن موقعیت بگیرید. آزمایش و امتحان کردن چیزهای مختلف فقط برای یادگیری نیست، بلکه برای تکامل به سمت تصویری که می خواهید ایجاد کنید ضروری است.
[عکاسی سفر است]

این عکس مورد علاقه من از میان مجموعه بود. چمن در نسیم حرکت می کند و به علت سرعت شاتر ۱/۵ ثانیه مات است. پرتو بی رمق نور طلایی خورشید بر روی حصار تصویر را گرم می کند. برای من این عکس به معنی «سرزمین» است!
پایین بروید!

در مجموعه های زیر، می توانید پیشرفت عکاسی من را در تخته های قدیمی و پوسیده یک پل سه پایه قدیمی قطار ببینید. یک بار دیگر من صحنه را کاوش کردم، و به دنبال چیز جالبی به عنوان سوژه ام گشتم. به مجموعه تصاویر زیر نگاه کنید، متوجه خواهید شد که تصویر اول اصلا شبیه تصویر آخر نیست. اگر بعد از گرفتن یک عکس از کار دست می کشیدم و تنها با پایین آمدن بر روی زمین برای به دست آوردن دید نزدیک تر، می توانستم تصویر آخر را بگیرم؟

ماهیت پوسیده تخته ها و بافت آنها چشم مرا گرفت. سپس من ترکیب بندی های مختلف را امتحان کردم و سعی کردم یک سوژه اصلی برای تصویر پیدا کنم – چیزی که توجه بیننده را بر روی خود نگه دارد. اول سعی کردم میخ را به طور برجسته نشان دهم – اما کمی در سایه قرار داشت و هنوز هم برای من کارساز نبود.
[عکاسی سفر است]

سپس برگ زرد کوچکی را در میان تخته ها پیدا کردم و می دانستم که یک سوژه عالی خواهد بود. این برگ به چند دلیل برجسته شده است.
[عکاسی سفر است]

برگ به دلیل رنگ زردش به راحتی قابل مشاهده است (رنگ های گرم جلب توجه می کنند) نور خورشید نیز با نورپردازی از پشت آن را به خوبی برجسته می کند. این واقعیت که یک موجود زنده از میان تخته های قدیمی و پوسیده یک پل در حال رشد است، توجه را جلب کرده و به تصویر هماهنگی و جذابیت می بخشد. در نهایت، من اشعه خورشید را نیز اضافه کردم.
[عکاسی سفر است]

این عکس نهایی از آن مجموعه است.

اما اگر من در اطراف آن پل بر روی دست ها و زانوهایم نمی خزیدم، احتمالا متوجه این برگ کوچک نمی شدم. بنابراین به یاد داشته باشید که پایین بروید – به معنای واقعی کلمه – و به دنبال سوژه هایی که نزدیک زمین هستند بگردید. ما جهان را در سطح چشم می بینیم و این برای ما «عادی» است. با عکاسی از یک موقعیت دوربین دیگر، تصاویری ایجاد خواهید کرد که متفاوت هستند و مردم به آنها توجه نشان خواهند داد.
یک نمونه دیگر

باز هم در گورستان گرجستان، ردیف های یکدست سنگ قبرها توجه مرا به خود جلب کرد. همانطور که در کل صحنه کاوش کرده و راه می رفتم چیزی پیدا کردم که بر روی آن فوکوس کنم. آیا می توانید تفاوت را در تصاویر زیر ببینید؟ چه چیزی تغییر کرده است؟
[عکاسی سفر است]

در اینجا من فاصله کانونی مورد استفاده، و محل قرار دادن نقطه فوکوس را تغییر دادم (سنگ قبر جلویی در مقابل ردیف بعدی در عقب).
[عکاسی سفر است]

پرچم کوچک و گل های سفید توجه مرا به این محل جلب کردند.
[عکاسی سفر است]

یکی از تصاویر مورد علاقه من از میان مجموعه. این عکس با یک لنز بلند (حدود ۱۵۰mm)، یک دیافراگم بزرگ (f/2.8) و فوکوس شده بر روی ردیف دوم سنگ قبرها گرفته شد.
زیاد عکس بگیرید – اما نه خیلی زیاد

پس چه تعداد عکس مناسب است؟ آیا می توانید تعداد خیلی زیادی عکس بگیرید؟

هیچ پاسخ درست یا کاملی برای سوال اول وجود ندارد، اما بله، شما می توانید تعداد خیلی زیادی عکس بگیرید. هر کدام از تصاویر در هر یک از مجموعه های بالا به دقت تنظیم شده و به طور آگاهانه ایجاد شدند. من در حالت عکاسی پشت سر هم با سرعت ۸ فریم در ثانیه عکس نمی گرفتم به امید این که چیز جالبی به دست آورم. اسم این کار «پرتاب تیری در تاریکی» است و توصیه نمی شود، چون در این صورت در واقع چیزی ایجاد نمی کنید، بلکه تنها دارید چیزی را به سمت دیوار پرتاب می کنید به امید این که به آن بچسبد.

نه – همه چیز را در داخل کادر خود آگاهانه انتخاب کنید. لنزی که می خواهید استفاده کنید، و تمام جزئیات تکنیکی را انتخاب کنید. تصمیم بگیرید که پاهای خود را کجا قرار دهید و چطور بایستید. فقط زمانی دکمه شاتر را فشار دهید که همه چیز خوب به نظر برسد. سپس آنچه را که ثبت کرده اید بررسی کرده و هر گونه تغییرات لازم را انجام دهید (دو اینچ به سمت چپ جابجا شوید، نوردهی را تنظیم کنید، و غیره) و عکس دیگری بگیرید.

به عکس گرفتن ادامه دهید تا وقتی که احساس کنید به عکس مورد نظر خود رسیده اید، یا از تمام امکانات و فرصت های موجود در صحنه خسته شده اید. سپس به نقطه بعدی بروید و همین کار را تکرار کنید. واضح است که این روش برای عکاسی از سوژه های متحرک قابل اجرا نیست، اما پیام یکی است:
عکاسی یک سفر است نه یک مقصد – چشم های خود را باز کنید و از سفر لذت ببرید!

نویسنده: دارلین هیلدربرانت (Darlene Hildebrandt)
برچسب ها
توصیه شده توسط لنزک مقدماتی نکات آموزشی
بیشتر بخوانید:

4 نکته برای ایجاد عمق و بُعد در عکس هایتان

40 عکس دیدنی از مایکل کنا

افسانه و واقعیت عکاسی در مُد دستی

آموزش ثبت پس زمینه های جذاب در عکاسی ماکرو

آموزش 8 نکته عکاسی منظره


لطفا نظرتان در مورد مطلب را در اینجا مطرح نمایید. اگر سوالی دارید، در بخش پرسش و پاسخ مطرح نمایید.
پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

نام *

ایمیل *

نام کاربری

رمز عبور

مرا به خاطر بسپار


ثبت نام
بازیابی رمز عبور

جستجو یرای:
صفحه اینستاگرام و کانال تلگرام لنزک
[لیزر حک]
بخش های تازه لنزک

پروژه های عکاسی
مصاحبه با عکاسان
مسابقه عکاسی
فروش عکس
عکس‌کاوی
نگاه عکاس



تازه ترین مطالب

بدون این سه مورد عکاسی حرفه ای انجام ندهید
آموزش ۸ نکته عکاسی منظره
آموزش عکاسی: ۶ نکته برای بوکه های بهتر
افسانه و واقعیت عکاسی در مُد دستی
آموزش ثبت پس زمینه های جذاب در عکاسی ماکرو
۵ نکته آموزشی در مورد چشم برای عکاسی بهتر از پرندگان
۴۰ عکس دیدنی از مایکل کنا
عکاسی یک سفر است – از اولین عکس خود انتظار عالی بودن نداشته باشید
مجموعه عکس درختان اثر علی شکری
۴ نکته برای ایجاد عمق و بُعد در عکس هایتان

انتخاب لنزک
کتاب آموزشی «هک عکاسی» - مراحلی ساده برای پیشرفت عکاسی شما
کتاب آموزشی «هک عکاسی» - مراحلی ساده برای پیشرفت عکاسی شما
نکات عکاسی مینیمالیستی
نکات عکاسی مینیمالیستی
ژست دهی ماهرانه با آگاهی از زبان بدن - آموزش 3 نکته ساده برای بهبود عکاسی پرتره
ژست دهی ماهرانه با آگاهی از زبان بدن - آموزش 3 نکته ساده برای بهبود عکاسی پرتره
آموزش انتخاب رنگ در عکاسی از کودکان
آموزش انتخاب رنگ در عکاسی از کودکان
10 باید و نباید در روتوش عکس ها
10 باید و نباید در روتوش عکس ها
درک نوردهی – همراه با توضیح ISO، دریچه دیافراگم و سرعت شاتر
درک نوردهی – همراه با توضیح ISO، دریچه دیافراگم و سرعت شاتر
مطالب محبوب

پروفایل
درک نوردهی – همراه با توضیح ISO، دریچه دیافراگم و سرعت شاتر
دانلود فایل
سوالات عکاسی
۷ ژست عکاسی برای افرادی که مدل نیستند
نکات عکاسی منظره
ژست های عکاسی – ۲۱ ژست برای آقایان
چگونه برای عکس پرتره یک ژست عالی بگیریم
راهنمای ژست گرفتن خانم ها – چطور در عکس های عروسیتان خوب دیده شوید
۱۰ اشتباه عمده در عکاسی دیجیتال

[تابلو های هنری شناسنامه دار]
برچسب‌ها
ISO آموزش عکاسی آموزش فتوشاپ الهام الهام عکاسی انواع عکاسی ایده های عکاسی ایزو ترفند عکاسی ترکیب بندی تنظیمات دوربین تکنیک عکاسی خلاقیت در عکاسی دریچه دیافراگم دوربین DSLR دوربین دیجیتال دیافراگم رفلکتور سایت 500px سرعت شاتر عمق میدان عکاسی عکاسی اجسام بی جان عکاسی از مدل عکاسی از پرندگان عکاسی از کودکان عکاسی در سفر عکاسی ماکرو عکاسی منظره عکاسی پرتره عکس الهام بخش عکس های الهام بخش فاصله کانونی فتوشاپ فلاش فوتوشاپ فوکوس لنز دوربین مجموعه عکس نوردهی نوردهی طولانی نورپردازی پرسپکتیو پروژه عکاسی ژست عکاسی
تبلیغ متنی

خرید دوربین عکاسی
آتلیه کودک
آموزشگاه عکاسی
کانون تبليغاتي
طراحي وب سايت

تازه ترین سوالات مطرح شده

مشکل در عکاسی
دانلود
چاپ عکس های گوشی ممکنه؟
انواع لنز
لنز ماکرو ۸۰d
تفاوت لنز
لنز مناسب برای اتلیه
عدم فوکوس
دوربین مناسب عکاسی پرتره سقف ۴میلیون
خرید لنز

این که بگوییم چشم ها پنجره روح هستند کلیشه ای است، اما آنها مطمئنا کلید یک عکاسی خیره کننده هستند. این مسئله هنگام عکاسی از اشخاص و حیوانات خانگی قابل درک است، اما برای عکاسی از پرندگان نیز صدق می کند. فقط عکاسی از آن سوژه های کوچک و سریع به دقت و مهارت بیشتری نیاز دارد. در آتلیه نوزاد و عکاسی نوزاد نیز باید این توصیه ها رعایت شود.

همیشه هدفتان عکاسی از یک چشم با یک پرنده متصل به آن باشد. هنگامی که چشم به درستی ثبت شود، بقیه اجزای پرنده نیز معمولا درست از کار درمی آیند. این آموزش ۵ نکته برای ثبت چشم یک پرنده، و در نتیجه یک عکس پرنده زیبا و جذاب را مطرح می کند.
۱
یکی از چشم ها باید قابل مشاهده و در شارپ ترین فوکوس تصویر باشد

در یک کار خلاقانه مانند عکاسی، عجیب به نظر می رسد که قوانینی وجود داشته باشد. آیا هدف نشان دادن چیزی منحصر به فرد نیست؟ خب، تعداد عکس های پرنده جالبی که من دیده ام و در آن یکی از چشم های پرنده نشان داده نشده یا در فوکوس شارپ نبوده، انگشت شمار هستند. و من هم قطعا هیچ وقت چنین عکسی نگرفته ام.

یکی از دردناک ترین کارهایی که من مجبور شده ام انجام دهم، حذف عکسی از یک گونه نادر یا یک عکس عالی از یک پرنده در حال پرواز بوده، به این دلیل که چشم پرنده در عمق میدان درستی قرار نداشته است.
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

خوب: نقطه فوکوس بر روی چشم است
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

بد: نقطه فوکوس بر روی نوک است

هنگام عکاسی از یک پرنده در حالت نشسته، معمولا بهتر است که از بازترین دیافراگم لنز خود با فوکوس تک نقطه ای قرار گرفته بر روی چشم استفاده کنید. این کار شارپ ترین چشم را با حداکثر ماتی یا بوکه پس زمینه به شما می دهد. هنگامی که سوژه سریع حرکت می کند یا در حال پرواز است، اغلب لازم است که از یک عمق میدان بازتر، مثل f/8 یا غیره استفاده کنید. این دیافراگم، همراه با فوکوس خودکار پیوسته، یک سرعت شاتر سریع تر (در محدوده ۱/۱۰۰۰ تا ۱/۲۰۰۰)، و چندین نقطه کانونی، شانس بیشتری به شما می دهد که چشم شارپ شود.
۲
جهت نوک یا منقار باید در حدود ۹۰ درجه (به چپ یا راست) نسبت به دوربین باشد.

به عبارت دیگر، پرنده باید به سمت دوربین نگاه کند یا در نیمرخ کامل باشد. برای عکاسان پرنده مبتدی، از جمله خودم، معمولا این مورد به اندازه نگه داشتن چشم در فوکوس شارپ قابل درک نیست. اما در شرایط عکاسی از اشخاص به آن فکر کنید. ما به طور معمول از پشت سر اشخاص یا افرادی که به جایی دور از دوربین نگاه می کنند، عکس نمی گیریم.
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

خوب: سر در نیمرخ مستقیم است
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

بد: سر بیشتر از نیمرخ چرخیده است

برای به دست آوردن موقعیت مناسب سر و ژست کلی، تقریبا همیشه لازم است که در حالت عکاسی پشت سر هم عکس بگیرید (که تحت عنوان عکاسی متوالی نیز شناخته شده است). پرنده ها اغلب سر خود را در تمام جهات حرکت می دهند، معمولا آنقدر سریع که ما نمی توانیم تنها با یک کلیک به ژست درست واکنش نشان دهیم. هنگامی که سوژه خود را پیدا کردید، بر روی سر آن فوکوس کرده و با پیش بینی حرکات آن شروع به عکاسی پشت سر هم کنید. بسیاری از گونه ها (به خصوص جانوران حشره خوار مانند مرغ مگس خوار) به سمت صدای جالب شاتر سریع نگاه می کنند.

وقتی نوردهی های متعدد را امتحان می کنید، به سرعت آنهایی که در آن منقار رو به سمت دوربین نیست را حذف کنید. در محدوده یک ژست نیمرخ، شکل بیضی کمی عمودی چشم، هنگامی که سر تنها کمی بیش از ۹۰ درجه دور از دوربین است، مشهود می باشد. ممکن است نامحسوس باشد، اما همان کمی دور شدن (چرخش) از دوربین می تواند به شدت جذابیت تصویر را کاهش دهد.
۳
ارتفاع دوربین از زمین باید با ارتفاع چشم یکی باشد

عدم عکاسی در سطح چشم شایع ترین عاملی است که بین عکس های پرنده آماتور و عکس های پرنده جذاب تفاوت ایجاد می کند. پرنده ها، با بال های مزاحم خود، اغلب بالای سر ما هستند. یا گاهی اوقات، به خصوص در مورد پرندگان آبزی، پایین تر از ما قرار دارند.

کمی چرخاندن دوربین رو به بالا یا پایین آسان است، بنابراین بسیاری از افراد همین کار را می کنند. آنها با این کار یک نمای آشنا را ثبت می کنند – همانطور که ما هر روز پرنده ها را می بینیم.

هدف یک عکاس برجسته کردن سوژه اش در یک نور غیر معمول است – تا به بینندگانش راهی جدید برای دیدن جهان نشان دهد. یک راه عالی برای انجام این کار این است که با عکاسی در سطح چشم، بیننده را در پرسپکتیو پرنده قرار دهد.
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

خوب: از سطح انگشت پا از طریق منظره یاب چرخیده (رو به بالا)
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

بد: از سطح سر در حالت ایستاده

البته، قرار دادن دوربین در سطح چشم پرنده به زبان ساده تر از عمل است. هیچ راه حل ساده ای برای آن وجود ندارد. تنها به خلاقیت، صبر، و شانس نیاز دارد. اینها چند ترفند هستند که به نظر من می توانند کارساز باشند.

برای پرنده های در حال پرواز یا آنهایی که در ارتفاع بالا روی درختان قرار دارند، سعی کنید به جایی با یک تپه شیب دار بروید. شیب اغلب به نفع شما عمل می کند.
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

از بالای یک تپه

شکارگاه های بعضی از پرندگان برج های دیده بانی دارند که برای این کار مناسب هستند، اما در نظر داشته باشید که یک پنجره از طبقه دوم رو به یک باغ نیز در واقع همان است.
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

از یک پنجره در طبقه دوم

وقتی هیچ کدام از این موارد امکان پذیر نبود، رو به بالا برگردید. زاویه ای که نسبت به پرنده دارید، به جای تفاوت ارتفاع مطلق، اهمیت دارد. بنابراین استفاده از یک لنز تله فوتوی بلند که به شما اجازه دهد کمی دور شوید، می تواند مقداری از شیب دوربین را جبران کند.

برای پرنده هایی که روی زمین، و به خصوص روی آب شناور هستند، تا آنجا که می توانید دوربین را پایین بر روی زمین قرار دهید. حتی چمباتمه زدن نیز اغلب کافی نیست. یک سطح دید شیب دار می تواند به شما اجازه دهد تا دوربین را تقریبا هم سطح با آب قرار دهید، اگر اینطور نشد، ممکن است لازم باشد بر روی شکم دراز بکشید.
۴
چشم باید برق بزند

آن انعکاس کوچک (به نام برق چشم یا کچ لایت) یک درخشش واقعی به چشم ها می دهد که آنها را برجسته می کند. به عنوان یک مزیت خوب، اگر نور درست در چشم برق ایجاد کند، معمولا آن طرف پرنده که به طرف دوربین است نیز به خوبی روشن می شود.
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

خوب: سر به طرف نور خورشید است
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

بد: سر از نور خورشید دور است

ثبت آن برق چشم عالی معمولا مستلزم این است که در وقت مناسب بیرون بروید و خورشید در پشت سر شما باشد. بهترین نور برای عکاسی از پرندگان نور کم و مستقیم است. این به معنی سایه های بسیار بلند و شارپی است که معمولا در طول اولین و آخرین ساعات روز وجود دارند. مقاومت در برابر وسوسه بیرون رفتن و عکاسی در طول ساعات دیگر به اضطراب کمتر برای حذف برخی عکس های خوب اما با روشنایی ضعیف منجر می شود.

هنگام کمین کردن و نزدیک شدن به پرندگان، از موقعیت خورشید آگاه باشید و سعی کنید خودتان را بین خورشید و پرنده قرار دهید. این کار می تواند سخت باشد چون به معنای نادیده گرفتن نیمی از میدان دید شماست، حتی اگر پرندگان بسیار خوبی آنجا وجود داشته باشند. خبر خوب این است که پرندگان زیاد به این طرف و آن طرف می روند، بنابراین گاهی اوقات تنها لازم است یک جای مناسب با نور خوب پیدا کنید و صبر کنید تا پرندگان به آنجا بیایند.
۵
چشم باید به درستی نوردهی شود

پرندگان انواع مختلفی از رنگ چشم ها را دارند، که برخی از آنها بسیار زیبا هستند. من عاشق عکس هایی هستم که زیبایی چشم پرنده را به طور برجسته نشان می دهند. هیچ چیزی بدتر از یک گردی (دایره) سیاه و بی جان که یک مردمک و عنبیه در آن قرار دارد نیست.

اگرچه به وضوح بهتر است که نوردهی درست را در هنگام عکاسی به دست آورید، اما من متوجه شده ام که اکثر عکاسان از افزایش نوردهی چشم (و گاهی اوقات اشباع) در پس پردازش نفع می برند. قلم مو یا ابزار ویرایش انتخابی موجود در اکثر ویرایشگرهای عکس عالی عمل می کند. اغلب تنها +۰٫۳ یا +۰٫۷ پله تفاوت بسیار زیادی ایجاد می کند.
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

خوب: نوردهی چشم افزایش یافته در پس پردازش
[چشم ها در عکاسی از پرندگان]

بد: چشم کم نوردهی شده و بی جان

همانطور که من به مرور زمان عکس های پرنده ام را بهبود بخشیدم، اینها مهم ترین نکاتی بودند که به آنها پی بردم.

نویسنده: تونی گنتیلکور (TONY GENTILCORE)

شما یک سوژه ماکروی عالی، زاویه عالی، و ترکیب بندی عالی دارید. فوکوس خود را چک کرده اید، و بر روی نقطه مناسب قرار دارد. انگشت شما در بالای دکمه شاتر است، اگر یک فشار سریع وارد کنید، عکس شما آماده است. همه چیز آنجا برای شما مهیاست… درست است؟ ۰شاید نه. یک چیز دیگر وجود دارد که من از شما می خواهم قبل از گرفتن عکس آن را چک کنید – و آن پس زمینه است. امید است در عکاسی بارداری در آتلیه بارداری نیز این نکات رعایت شود.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

ببینید، اگرچه سوژه، نورپردازی، و تنظیمات در عکاسی ماکرو بسیار مهم هستند، اما پس زمینه نیز مهم است، بسیار بیشتر از آنچه که مردم اغلب متوجه می شوند. بله کاملا قابل درک است؛ این فقط پس زمینه است. تا زمانی که شما سوژه مناسب دارید، چرا باید نگران باشید؟

اما زمانی که بحث عکاسی ماکرو مطرح است، پس زمینه می تواند عکس شما را بسازد یا خراب کند. شما اغلب با پالت ترکیب بندی محدودی کار می کنید. خطوط، رنگ ها، اَشکال؛ عکاسی ماکرو همه چیز را ساده می کند، که نباید بگوییم عکاسی ساده تر می شود. در عوض، هر المان را تقویت کرده و به جزئیات مهم تر توجه می کند.

خوشبختانه، به دست آوردن پس زمینه های خوب چندان کار سختی نیست. همانطور که شما شروع به آگاهی پیدا کردن در مورد پس زمینه ها و اهمیت آنها می کنید، نگاه شما پرورش خواهد یافت. اما برای تسریع تکنیکتان، در این مقاله به پنج نکته اشاره می کنیم که به طور چشمگیری تصاویر ماکروی شما را بهبود خواهند بخشید.
۱
سادگی کلید کار است

من گفتم که پنج نکته به شما می گویم، اما این یکی از همه مهم تر است. این نقطه شروع است که باید مقدم بر تمام ملاحظات دیگر در مورد پس زمینه باشد.

وقتی من می گویم سادگی، لزوما منظورم یک پس زمینه ایستا، یکنواخت، سیاه یا سفید نیست (اگرچه این هم می تواند خیلی خوب باشد). منظور من این است که پس زمینه شما نباید شلوغ و درهم و برهم باشد. شما یک پس زمینه پر از اَشکال و خطوط حواس پرت کننده که نگاه را از سوژه اصلی منحرف کنند نمی خواهید.

به عنوان مثال، یکی از انواع پس زمینه مورد علاقه من فقط یک رنگ تنهاست. هیچ چیز فانتزی ای ندارد، اما هیچ چیز حواس پرت کننده ای هم ندارد. اگر شما در یک منطقه طبیعی عکاسی می کنید، ممکن است بتوانید خودتان را در موقعیتی قرار دهید که کمی درخت در پشت سوژه وجود داشته باشد. سپس می توانید یک پس زمینه سبز و خوب ثبت کنید.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

پس زمینه در اینجا یک رنگ سبز ساده است، که سوژه رنگارنگ را برجسته می کند.

و اگر پاییز است، چه بهتر. رنگ طلایی برگ های در حال تغییر تصاویر زیبایی ایجاد می کند.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

هنگامی که من این گل را پیدا کردم، موقعیتم را تغییر دادم تا درختان دوردست را در عکس جای دهم، که برخی رنگ های پاییزی دوست داشتنی را به نمایش گذاشته بودند.

نکته مهم در اینجا این است که پس زمینه حواس پرت کننده نیست. هدفتان باید این باشد که پس زمینه سوژه را تکمیل کند بدون این که بر آن غالب شود. به طور کلی، یک پس زمینه یکنواخت مناسب است (اما می توانید چیزی کمی پیچیده تر را نیز امتحان کنید، همانطور که در نکات چهار و پنج در زیر مشاهده خواهید کرد).
۲
دستیابی به جدایی خوب بین سوژه و پس زمینه

زمانی که بحث عکاسی ماکرو مطرح باشد، جدایی کافی بین سوژه و پس زمینه بسیار مهم است. به عبارت دیگر، شما باید سوژه ای پیدا کنید که فاصله قابل ملاحظه ای با هر آنچه که در پشت آن قرار دارد، داشته باشد. زمانی که شما بر روی سوژه خود در پیش زمینه فوکوس می کنید، المان های پس زمینه دور به طور کلی تاری دلپذیری پیدا کرده، و پس زمینه یکنواختی که در بالا در مورد آن بحث کردم را ایجاد می کنند.

خب یک فاصله قابل توجه دقیقا چقدر است؟ به طور کلی، این مسئله به چند چیز بستگی دارد.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

این به عمق میدان بستگی دارد. به طور خلاصه، عمق میدان به مقداری از سوژه که شارپ و در فوکوس است اشاره دارد، که با باز و بسته شدن دیافراگم لنز، و فاصله دوربین تا سوژه تغییر می کند.

بیشتر بخوانید: عمق میدان را عمقی یاد بگیرید

اول، فاصله دوربین تا سوژه. هرچه دوربین شما به سوژه نزدیک تر باشد عمق میدان کم تر است و پس زمینه می تواند به سوژه نزدیک تر باشد. اگر دوربین شما تنها پنج اینچ از یک گل فاصله داشته باشد، احتمالا با پس زمینه ای که تنها ۱۰ اینچ با پشت گل فاصله دارد، مشکلی نخواهید داشت. با این حال، اگر دوربین شما پنج فومت از گل فاصله داشته باشد، آن وقت شاید باید ده فوت فاصله بین گل و پس زمینه وجود داشته باشد تا به آن تاری مطلوب دست یابید.

هرچه دیافراگم باز تر باشد (محدوده f/1.8-5.6) عمق میدان کم تر است در نتیجه، سوژه شما می تواند به پس زمینه نزدیک تر باشد، در حالیکه هنوز هم امکان به دست آوردن یک پس زمینه خوب و یکنواخت را فراهم می کند. اما هنگامی که از یک دیافراگم باریک استفاده می کنید (به عنوان مثال، f/8-32)، باید خیلی بیشتر مراقب باشید. بدون فاصله زیاد بین پس زمینه و سوژه، خواهید دید که هرچه در پس زمینه شما وجود دارد (برگ ها، ساقه ها، درختان و غیره)، کاملا مشخص باقی خواهد ماند، و در نتیجه، حواس بیننده را از سوژه اصلی منحرف می کنند.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

این گل چند فوت جلوتر از پس زمینه قرار داشت. فاصله زیاد، به علاوه عمق میدان کم در f/2.8 اجازه داد تا برگ های پس زمینه محو در نور خورشید بعد از ظهر، به طرز دلپذیری مات شوند.
۳
به سمت یک آسمان ابری عکس بگیرید

انجام این یکی آسان است، و می تواند به تصاویر واقعا دلپذیری منجر شود. تمام چیزی که نیاز دارد تمایل به عکاسی از زاویه پایین بر روی زمین است، به طوری که بتوانید آسمان را پشت سوژه خود قرار دهید. اگر طبق معمول همیشه عکس بگیرید، و برای سوژه اصلی نوردهی کنید، متوجه خواهید شد که پس زمینه به رنگ سفید یکنواخت و دلپذیری درخواهد آمد.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

من تا جایی پایین آمدم که این سوژه درست در بالای خط افق قرار گرفت، و توانستم ابرها را به عنوان پس زمینه ثبت کنم.
۴
در نور خورشید عکس بگیرید

اغلب اوقات، عکاسان ماکرو دوست دارند خورشید را پشت خود قرار دهند، به طوری که نور آن از بالای شانه های آنها عبور کرده و به جلوی سوژه بتابد. اگرچه این می تواند یک استراتژی عالی باشد، اما گاهی اوقات تغییر برخی چیزها می تواند جلوه های خلاقانه ای به وجود آورد.

یکی از جالب ترین تکنیک ها این است که صبر کنید تا خورشید پایین بر روی خط افق قرار گیرد. سپس سوژه را بین خودتان و خورشید قرار دهید، پایین بروید، و برای سوژه اصلی نوردهی کنید. هدفتان نباید جای دادن خورشید در عکس باشد. در عوض، سعی کنید کمی از آن نور طلایی که درست در کنار خورشید قرار دارد را ثبت کنید.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

من این تصویر را در حالی گرفتم که بر روی چمن مقابل خودم دراز کشیده بودم، در حالیکه خورشید داشت از خط افق پایین می رفت. این رنگ ها در واقع مستقیم از دوربین بیرون آمده اند (ویرایش نشده اند).

بسیار مهم است که این کار را در اواخر عصر انجام دهید. اگر زودتر این کار را بکنید، نور خورشید بیش از حد روشن خواهد بود. در این صورت آن رنگ های طلایی غنی را به دست نمی آورید، و نوردهی برای سوژه اصلی سخت خواهد بود.

همچنین از شما می خواهم که مراقب باشید؛ از طریق منظره یاب دوربین خود به خورشید نگاه نکنید. این کار می تواند به چشم های شما آسیب برساند. در عوض، در حین استفاده از عملکرد نمایش زنده (Live View) دوربین خود عکس بگیرید.
۵
از رنگ های اطراف خود استفاده کنید

اگرچه یک پس زمینه یکنواخت اغلب بسیار خوب است، اما ممکن است بخواهید به عکس های خود چیزی اضافه کنید. کمی برجستگی. این جایی است که رنگ های شاداب و پر انرژی می توانند مفید واقع شوند.

در حال حاضر، من لزوما پیشنهاد نمی کنم که رنگ ها را مثل لباس هایتان ست کنید، و پیشنهاد هم نمی کنم که از نظریه رنگ استفاده کنید. هیچ نیازی به این کار نیست، نه وقتی که تازه شروع به کار کرده اید. در عوض، فقط سعی کنید به دنبال نقاط رنگارنگ در پس زمینه باشید، و عکس را طوری ترکیب بندی کنید که در پشت سوژه اصلی کمی رنگ وجود داشته باشد.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

برای این تصویر، من دوربینم را در زاویه ای قرار دادم که چند گل زرد رنگ در پس زمینه با رنگ قرمز سوژه کنتراست ایجاد کردند.

هنگامی که شما بیرون در حال عکاسی هستید، ممکن است خیلی از گزینه ها را نبینید، اما مکث کنید و به اطراف خود نگاه کنید. سعی کنید در حین تغییر زاویه دوربین از میان منظره یاب نگاه کنید. ممکن است معلوم شود که بعضی از قسمت ها هنگامی که خارج از فوکوس هستند، ناگهان زیبا می شوند.

یکی از تکنیک های مورد علاقه من در هنگام عکاسی از گل ها تنظیم ترکیب بندی است به طوری که یک غنچه دیگر کمی پشت اولی قرار داشته باشد، درحالیکه با یک عمق میدان کم عکس می گیرم. این غنچه در پس زمینه که به صورت یک تکه رنگ خارج از فوکوس نشان داده می شود، سوژه اصلی را کامل می کند.
[عکاسی ماکرو از گل ها]

در اینجا من در جایی قرار گرفتم که یک گل دیگر، کمی پشت اولی، به خوبی خارج از فوکوس نشان داده شد.
ن
نتیجه گیری

عکاسی ماکرو نیازمند توجه دقیق به پس زمینه است، اما اجازه ندهید این کار شما را عقب نگه دارد. با دستیابی به جدایی خوب بین سوژه و پس زمینه، با عکاسی به سمت آسمان، خورشید در حال غروب، یا گنجاندن رنگ های پر انرژی در عکس، و مهم تر از همه با تمرکز بر سادگی، در مسیر خود برای به دست آوردن تصاویر ماکروی فوق العاده موفق خواهید شد.

اگر نکته ای در ذهن دارید که من در اینجا به آن اشاره نکردم، دوست دارم آن را در قسمت نظرات بخوانم!

نویسنده: جیمیز دمپسی (Jaymes Dempsey)

من عکاس منظره نیستم. اما وقتی خودم را در موقعیتی می بینم که با مناظر زیبا احاطه شده ام، دوست دارم بتوانم عکس خوبی بگیرم که آن صحنه را منصفانه نشان دهد. من می خواهم بتوانم چیزی بیش از یک عکس فوری ثبت کنم – من می خواهم عکسی بگیرم که به آویزان کردن آن بر روی دیوارم افتخار کنم. بنابراین در این مقاله ۸ نکته که برای گرفتن آن عکس های دیواری ارزشمند یاد گرفتم را با شما به اشتراک می گذارم تا بتوانید این نکات را برای عکاسی کودک در آتلیه کودک نیز به کار بگیرید.
[نکات عکاسی منظره]
۱
نور کلید کار است

نور برای هر نوع عکاسی بسیار مهم است، اما به نظر من در مورد مناظر بسیار بیشتر اهمیت دارد. در یک جلسه پرتره به راحتی می توانید زیر چند درخت یا پشت یک دیوار بروید تا کمی سایه برای گرفتن عکس پیدا کنید. اما مطمئنا نمی توانید این کار را با یک کوه انجام دهید! شما باید صبر کنید تا یک نور عالی ظاهر شود، و سپس عکس بگیرید. و اگر این کار را نکنید، و تنها یک نور متوسط داشته باشید چه می شود؟ یک عکس متوسط به شما می دهد.

به عنوان مثال عکس زیر را در نظر بگیرید. این عکس در یکی از سفرهای جاده ای ما گرفته شده است، زمانی که در کنار یک دریاچه زیبا در جاسپر، آلبرتا، کانادا توقف کردیم.
[نکات عکاسی منظره]

این عکس در هنگام ظهر گرفته شد – که به شرایط نوری بد شناخته شده است. در این زمان، خورشید مستقیم نور سختی دارد که از بالای سر می تابد. می توانید ببینید که کوه ها بسیار کسل کننده به نظر می رسند، چون نور هیچ کاری به نفع آنها نمی کند. اگر این عکس بیشتر حول ساعت طلایی گرفته می شد، خورشید در آسمان پایین تر بود و نور جانبی داشت. در این صورت عمق و بُعد بسیار بیشتری به کوه ها می بخشید.

یادداشت جانبی: با وجود این که این بهترین نور برای ثبت کوه ها نیست، اما من هنوز هم خوشحالم که ما در هر حال این عکس را گرفتیم! این یک خاطره خوب است، حتی در شرایط نوری بد. اجازه ندهید نور کمتر از ایده آل شما را از ثبت یک خاطره بازدارد!

عکاسان منظره حرفه ای اغلب عکس های خود را قبل از این که خورشید طلوع کند می گیرند، و منتظر آن نور خورشید طلایی عالی، و یا غروب خورشید می مانند. اغلب عکاسی های آنها در طول این زمان ها اتفاق می افتد، چون نور در طول نیمروز اغلب چندان خوب نیست.

سعی کنید در طول ساعات طلایی زیاد عکس بگیرید، و آن وقت متوجه می شوید که نور عالی واقعا به ایجاد یک عکس منظره بهتر کمک می کند.
۲
از پیش زمینه استفاده کنید

این همیشه بزرگترین اشتباه من در مورد عکس های منظره بوده است. من یک چیز زیبا، مثل یک رشته کوه را می بینم، دوربینم را بالا می برم و عکس می گیرم. سپس با عکس چیزی که خیلی دور است مواجه می شوم.

اشتباه برداشت نکنید. این کار می تواند عکس های خوبی ایجاد کند. اما بدون المان هایی در پیش زمینه تصویر، شما واقعا نمود عمق را در عکس محدود می کنید. چیزهایی که در پیش زمینه قرار دارند، به جلب توجه بیننده کمک می کنند، و این احساس را می دهند که چیزها نزدیک، میانه، و دور هستند.

سعی کنید چیز جالبی برای قرار دادن در پیش زمینه خود پیدا کنید. شاید کمی گل بر روی زمین، اَشکال سنگی جالب، درختان، یا حتی اشخاص. از آن فواصل مختلف برای جذابیت و عمق بخشیدن به عکس استفاده کنید.
[نکات عکاسی منظره]
۳
اشخاص را اضافه کنید

برخی از عکس های منظره مورد علاقه من فقط از منظره نیستند – یک شخص هم در آنها وجود دارد. این کار به چند دلیل مفید است.

اول این که وقتی یک شخص در عکس شما باشد، یک حس مقیاس به آن می دهد، به خصوص اگر از مناظر حماسی عکس می گیرید. آن شخص به بیننده کمک خواهد کرد تا درک کند که صحنه چقدر با شکوه بوده است.

همچنین راهی به بیننده می دهد تا خودش را در همان نقطه تصور کند – خیلی راحت تر است که ببینید یک شخص بر روی صخره ای ایستاده است، و به این فکر کنید که بودن بر روی آن صخره چه حسی دارد. بدون آن شخص، ممکن است تنها به آن منظره نگاه کنید بدون این که خودتان را در آن تصور کنید. این تصویر زیاد سه بُعدی نیست.

اضافه کردن اشخاص به عکس همچنین می تواند جذابیت بیشتری به آن ببخشد. یک نقطه رنگ، یک حس حرکت (البته اگر شخص در حال حرکت است) – اشخاص المان های ترکیبی هستند که چیزی به کادر اضافه می کنند.
[نکات عکاسی منظره]
۴
به جزئیات توجه کنید

در مناظر به راحتی ممکن است غرق در صحنه بزرگ مقابل خود شوید و تمام جزئیات کوچک را نادیده بگیرید. هر زمان که یک مکان زیبا پیدا کردید، کمی وقت بگذارید و به پایین، بالا، و اطراف خود نگاه کنید. آن جزئیات کوچک چیزهایی هستند که اغلب توسط افراد معمولی نادیده گرفته می شوند، و توجه به آنها چیزی است که شما را به یک عکاس ماهر تبدیل می کند!
[نکات عکاسی منظره]
۵
ترکیب بندی، ترکیب بندی، ترکیب بندی

در یک پرتره چیزی که توجه شما را جلب می کند اغلب حالت است. انسان ها با چهره ها مرتبط هستند، و ناخودآگاه اول به آنها نگاه می کنند.

بنابراین در یک منظره، به خصوص منظره ای که هیچ شخصی در آن نیست، شما باید راه های دیگری برای جلب توجه بیننده پیدا کنید. و اینجاست که ترکیب بندی مهم می شود. شما به یک ترکیب بندی بسیار قوی نیاز دارید تا واقعا توجه کسی را جلب کرده و آن را حفظ کنید!

من قبلا به ارزش قرار دادن چیزهایی در پیش زمینه اشاره کردم – تکنیکی به نام لایه بندی (layering). تکنیک های ترکیب بندی دیگری که در ارتباط با مناظر مفید هستند، خطوط هدایتگر برای جلب نگاه، پیدا کردن المان هایی برای ایجاد تعادل، گنجاندن فضای منفی در عکس و استفاده از کادرها برای برجسته کردن سوژه می باشند.

لنزک: همه این تکنیک های ترکیب بندی را می توانید با مطالعه مقالات ترکیب بندی لنزک بیاموزید.
[نکات عکاسی منظره]
۶
آزمایش کنید!

یک سبک عکاسی منظره وجود دارد که کاملا استاندارد است: کوه زیبا، نور زیبا، پیش زمینه زیبا… حتما متوجه ایده شدید. شما این مناظر را همه جا دیده اید، و پس از مدتی کمی سخت می توانید بگویید کدام یک از آنها خیره کننده تر است.

به همین دلیل ارزشش را دارد که تمام آن قوانین منظره را در نظر بگیرید و آنها را کاملا معکوس کنید تا چیز متفاوتی به دست آورید. بله، راحت باشید و هر چیزی را که من به شما گفتم نادیده بگیرید، تا زمانی که به طور عمدی آنها را نادیده بگیرید! عکس های خوبی می توان در نور ظهر، بدون هیچ پیش زمینه ای، و هیچ شخصی در آن گرفت!
[نکات عکاسی منظره]
۷
پرسپکتیو خود را تغییر دهید

یک راه فوق العاده موثر برای گرفتن یک عکس منظره چشمگیر، تغییر پرسپکتیوتان است. اکثر افراد یک عکس را با ایستادن در یک مکان یکسان و قرار دادن دوربین در سطح چشم می گیرند. و این باعث می شود عکس های شما درست مثل عکس های هر کس دیگری به نظر برسند.

پس پرسپکتیو خود را تغییر دهید. صاف روی زمین دراز بکشید. از یک تپه (یا کوه!) بالا بروید. یا عکاسی هوایی با دِرون را امتحان کنید.

تغییر پرسپکتیوتان به شما اجازه می دهد تا یک صحنه یکسان را از یک نقطه دید متفاوت ببینید، و این چیزی است که جلب توجه می کند!
[نکات عکاسی منظره]
۸
وقت بگذارید

علت این که من یک عکاس منظره عالی نیستم این است که وقت کافی برای گرفتن یک عکس عالی نمی گذارم. به همین سادگی. بهترین عکاسان منظره اغلب یک آخر هفته کامل را به پیاده روی به یک محل دور که ماه ها وقت صرف جستجوی آن کرده اند می گذرانند، تنها برای این که یک عکس عالی در سپیده دم بگیرند. سپس آن فایل را به خانه می آورند، و اغلب کار زیادی برای پس پردازش آن انجام می دهند تا آن را کامل و بی نقص کنند. آنها وقت و تلاش زیادی را صرف یک تصویر می کنند، و اینگونه آن را به یک عکس عالی تبدیل می کنند.

من به این زودی قصد ندارم این کار را بکنم. اما می دانم که اگر هر بار که سعی می کنم یک عکس منظره خوب بگیرم کمی بیشتر تلاش کنم، چیزی بهتر از یک عکس فوری به دست خواهم آورد. با انجام تمام کارهای بالا – منتظر ماندن برای نور عالی، تغییر پرسپکتیو، اطمینان از این که یک پس زمینه قوی دارم – و وقت گذاشتن، بهترین شانس را برای گرفتن عکسی خواهم داشت که به گذاشتن آن بر روی دیوارم افتخار می کنم!

امیدوارم از این نکات سریعی که من در طول مسیر یاد گرفته ام لذت برده باشید. عکس های منظره ای که من گرفتم هیچ جایزه ای نبرده اند، اما یادگاری های زیبایی از برخی ماجراهای بزرگ زندگی من هستند – و این دقیقا همان چیزی است که من می خواهم. شما می توانید تنها با کمی تلاش بیشتر عکس های بهتری از سفرهای خود بگیرید، و یک عمر از نتایج کار خود لذت ببرید.
[نکات عکاسی منظره]

به طور معمول چیزی که در یک عکس کودک خوب توجه ما را به خود جلب می کند، چیزی است که در فوکوس قرار دارد. اما آیا تا به حال شده که به یک عکس نگاه کنید و متوجه شوید که قسمت های خارج از فوکوس چقدر زیبا هستند؟ گاهی اوقات قسمت های خارج از فوکوس ممکن است مانند یک توده نرم زیبا از تاری به نظر برسند. مواقع دیگر ممکن است به صورت ردیف خیره کننده بی پایانی از جرقه های درخشانی به نظر برسند که صحنه را پر می کنند. در این مطلب لنزک به آموزش ۶ نکته برای دست یافتن به بوکه های بهتر خواهیم پرداخت تا در آتلیه کودک بهترین عکس ها را بگیرید.
[عکاسی بوکه]

ISO 125, 70mm, f/2.8, 1/800s

«بوکه ویژگی زیبایی شناختی ماتی ایجاد شده در بخش های خارج از فوکوس تصویر است» (از ویکی پدیا).

در این مقاله ما نگاهی به چند تکنیک مختلف برای به دست آوردن بوکه های بهتر در عکس ها می اندازیم. یک نکته که باید در ذهن داشته باشید این است که اغلب بهترین بوکه ها از ترکیب تکنیک ها به دست می آیند!
[عکاسی کودک]

ISO 160, 35mm, f/1.6, 1/800s
1
از فاصله نزدیک تر از سوژه خود عکس بگیرید

هرچه به سوژه خود نزدیک تر باشید، پس زمینه بیشتر خارج از فوکوس خواهد بود.

اکنون مشکل این است که لنز دوربین معمولا دارای حداقل فاصله فوکوس است (نقطه ای که در آن لنز دیگر نمی تواند فوکوس کند، چون شما بیش از حد به سوژه خود نزدیک هستید). شما می توانید با عکاسی از سوژه از نزدیک ترین فاصله ای که می توانید، بدون نزدیک تر رفتن از حداقل فاصله فوکوس، میزان تاری پس زمینه خود را به حداکثر برسانید.
[عکاسی بوکه]

ISO 100, 50mm, f/1.6, 1/500s
2
فاصله سوژه تا پس زمینه را زیاد کنید

اولین غریزه شما هنگام عکاسی از اشخاص ممکن است این باشد که آنها را مستقیما در مقابل یک پس زمینه قرار دهید (مانند ایستادن در مقابل یک دیوار). گرفتن چنین عکس هایی خوب است، اما در این صورت بوکه زیادی به دست نخواهید آورد (اگر اصلا وجود داشته باشد)، و سوژه های شما قطعا زیاد در برابر پس زمینه برجسته نخواهند شد.

شما می توانید میزان تاری پس زمینه را با دورتر کردن سوژه خود از پس زمینه، افزایش دهید. هرچه فاصله بین سوژه و پس زمینه را بیشتر کنید، پس زمینه بیشتر مات می شود.
[عکاسی بوکه]

ISO 800, 200mm, f/5.6, 1/800s
3
با فواصل کانونی طولانی تر عکس بگیرید

لنزهای دارای فواصل کانونی طولانی تر (مانند ۲۰۰mm) نسبت به لنزهای دارای فواصل کانونی کوتاه تر (مانند ۲۴mm)، سوژه را بیشتر از پس زمینه جدا می کنند – با کاهش عمق میدان پس زمینه مات تری به شما می دهند. این می تواند به تاکید بر ظاهر بوکه در یک عکس کمک کند.

بنابراین، اگر از یک لنز زوم مانند ۱۸-۵۵mm استفاده کنید، آن وقت عکاسی در ۵۵mm بوکه را به حداکثر خواهد رساند!
[عکاسی بوکه]

ISO 200, 35mm, f/1.6, 1/2500s
4
با یک دیافراگم سریع عکس بگیرید

عکاسی با دیافراگم های سریع تر (f/1.4، f/1.8، f/2.8) می تواند به ایجاد عمق میدان کمتر کمک کند. هرچه دیافراگم شما بازتر باشد (اعداد f کوچک)، عمق میدان شما کمتر خواهد بود. ایجاد یک عمق میدان کم اجازه خواهد داد تا میزان بیشتری از تصویر شما خارج از فوکوس باشد – که پتانسیل ایجاد بوکه را افزایش می دهد.

این می تواند کمی گمراه کننده باشد، چون تنها عکاسی در f/1.4 تضمین نمی کند که شما در عکس های خود بوکه داشته باشید. به عنوان مثال، اگر از سوژه ای عکس می گیرید که خیلی دور است (مانند یک کوه)، آن وقت حتی اگر با یک دیافراگم سریع هم عکس بگیرید، هیچ بوکه ای به دست نمی آورید. چرا اینطور است؟ چون وقتی سوژه شما دور است، لنز دوربین بر روی بینهایت فوکوس خواهد کرد، و همه چیز در عکس در فوکوس خواهد بود. اگر همه چیز در عکس در فوکوس قرار داشته باشد، هیچ بوکه ای وجود نخواهد داشت.

بعضی از لنزها مانند لنزهای کیت، دیافراگم های بسیار سریع ندارند. به عنوان مثال یک لنز ۱۸-۵۵m ممکن است دیافراگم f/3.5-f/5.6 داشته باشد. این بدین معنی است که وقتی لنز در ۱۸mm است، بزرگترین دیافراگم f/3.5 است، اما وقتی که شما تا ۵۵mm زوم می کنید، بیشترین مقداری که دیافراگم اجازه دارد باز شود f/5.6 است. در این وضعیت، بهترین کاری که باید برای به دست آوردن بهترین بوکه انجام دهید این است که در ۵۵mm در f/5.6 عکس بگیرید. فاصله کانونی طولانی تر ۵۵mm (حتی در f/5.6) نسبت به تنظیم لنز بر روی f/3.5 در ۱۸mm، کار بهتری برای ثبت بوکه خواهد بود.

لنزک: به یک دیافراگم باز مثل f/1.4 سریع گفته می شود چراکه امکان انتخاب یک سرعت شاتر سریع را می دهد.
[عکاسی بوکه]

ISO 50, 55mm, f/1.8, 1/320s
5
یک چیز درخشان در پس زمینه/ پیش زمینه خود قرار دهید

زمانی که شما ترکیبی از هایلایت ها و سایه ها را داشته باشید (به عنوان مثال، فیلتر نور خورشید از میان یک درخت)، بوکه دراماتیک تر به نظر می رسد. هایلایت های (قسمت های روشن) خارج از فوکوس بوکه ای ایجاد می کنند که درخشان به نظر می رسد. داشتن ترکیبی از سایه ها کمک می کند تا آن هایلایت های درخشان برجسته شوند. اگر شما مجموعه ای از چراغ های ال ای دی داشته باشید که در اطراف آویزان شده اند، به راحتی می توانید ایجاد بوکه را تجربه کنید. نور میان درختان و آب اسپری شده نیز سوژه های جالبی هستند.

همچنین اغلب می توانید بافت ها و الگوهای جالبی بر روی زمین پیدا کنید که بوکه های جالبی ایجاد می کنند. این در واقع برای عکاسی پرتره مفید است – که بتوانید به سرعت در هر جایی که ایستاده اید یک پس زمینه جالب ایجاد کنید. نور روی چمن ها، صخره ها، یا شن و ماسه در هنگام غروب آفتاب نیز بوکه های واقعا زیبایی ایجاد می کند!
[عکاسی بوکه]

ISO 1600, 35mm, f/1.6, 1/125s
6
تعادل را پیدا کنید

آیا چیزی تحت عنوان بوکه بسیار زیاد وجود دارد؟ بله!

ببینید، اگر شما تمام تکنیک های بالا را با هم ترکیب کنید، می توانید بوکه ای ایجاد کنید که ذهن مردم را تحت تاثیر قرار خواهد داد! بوم!

اما چیزی که باید در مورد آن فکر کنید این است که بوکه در واقع چطور عکس شما را ارتقاء می دهد. آیا توجه بیننده را از سوژه شما منحرف کرده و کاملا نمایش را می دزدد؟ ثبت بوکه در تصاویرتان خوب است، اما اگر بوکه قرار است یک المان پشتیبان در ترکیب بندی شما باشد، آن وقت این وظیفه شماست که تعادل را پیدا کنید.

هنگامی که آن تعادل را پیدا کنید، بوکه قطعا کمی جادو به عکس شما اضافه می کند!
لنزهای توصیه شده برای بوکه

اگرچه شما می توانید با هر لنزی عکس های دارای بوکه بگیرید، اما داشتن لنزی با حداکثر دیافراگم سریع (بیشینه گشودگی دیافراگم زیاد) قطعا یک مزیت است. لنزهای دارای دیافراگم سریع معمولا لنزهای پرایم هستند (با یک فاصله کانونی ثابت، بدون زوم).

یک توصیه کلی برای به دست آوردن بوکه خوب این است که با یک لنز ۵۰mm f/1.8 عکس بگیرید.

هنگام استفاده از یک لنز ۵۰mm بر روی یک دوربین فول فریم، متوجه خواهید شد که این یک فاصله کانونی کاملا متنوع است که می تواند در بسیاری از شرایط مختلف مورد استفاده قرار گیرد. برای دوربین های APS-C یا کراپ سنسور، ۵۰mm هنوز هم یک فاصله کانونی فوق العاده است، به خصوص برای پرتره، اما ممکن است برای عکاسی با هدف کلی کمی بیش از حد بلند باشد و خیلی نزدیک به نظر برسد (در این صورت اگر یک دوربین کراپ سنسور دارید، یک لنز ۳۵mm را چک کنید که فاصله کانونی معادل با یک لنز ۵۰mm بر روی یک دوربین فول فریم را به شما خواهد داد).

امیدوارم این آموزش مورد توجه شما قرار گرفته باشد. حالا بروید بیرون و شروع به آزمایش ایجاد بوکه کنید! موفق باشید!

پ.ن: یک نکته نهایی: شما در واقع می توانید با ایجاد فیلترهایی که به جلوی دوربین خود وصل می کنید، شکل بوکه را تغییر دهید (شکل قلب، شکل ستاره، و غیره).

امروز می خواهم صد نکته از چیزهایی که درباره ی عکاسی یاد گرفتم را با شما در میان بگذارم، این نکات امیدوارم که ذوق عکاسی را در شما زنده کند.

هیچ وقت عکاسی را برای شهرت انتخاب نکنید.
از کاری که می کنید لذت ببرید.
همیشه آماده باشید چون ممکن است لحظه ی ثبت یک غروب دیدنی را به خاطر تمام شدن باتری ها از دست بدهید.
همیشه یک لباس گرم همراه خود داشته باشید.
هنگام گرفتن عکس در آتلیه کودک به افکار و قلب خود گوش کنید.
اهدافی را برای خودتان تعیین کنید.
نکاتی را راجع به آتلیه عکاسی برای خود یادداشت کنید چون نوشتن هم نوعی یادگیری است.
هیچ وقت بدون سه پایه به عکاسی نروید.
از موفقیت های کوچک لذت ببرید.
سعی کنید با سوژه عکس ارتباط برقرار کنید.
سوژه را اول با قلبتان ببینید بعد با دوربین.
همیشه خونسرد باشید.
خودتان را دست بالا بگیرید.
منظره ها فوق العاده اند.
خودتان را وقف عکاسی کنید اما هیچ وقت زیاد از حد به خودتان سخت نگیرید.
به انجمن عکاسان بپیوندید.
دوربین خود را تمیز نگه دارید.
هیچ وقت خودتان را در مورد مسایل خوب یا بد با کسی مقایسه نکنید.
سبک عکاسی خودتان را داشته باشید.
سعی کنید بیشتر دقت کنید و کمتر عکس بیهوده بیندازید.
یاد بگیرید انتقاد پذیر باشید.
خلاقیت به خرج دهید.
از کار دیگر عکاسان الهام بگیرید.
صادقانه و محترمانه انتقاد کنید.
از اطرافیان خود نظر خواهی کنید.
از سبک عکاسان دیگر تقلید نکنید.
شجاع باشید.
حد خودتان را بدانید.
لنز 10 mm بینظیر هست!
از خودتان عکس بگیرید.
کتاب هایی راجع به عکاسی بخوانید.
برای اینکه عکاس خوبی برای مناظر باشید, یک نفر را در آن بگنجانید (حتی خودتان).
موقعیت هر عکسی پیش بینی نشدنی است.
حواستان به منحنی S و خطوط باشد در عکستان باشد.
همیشه با فرمت خام (RAW) عکس بگیرید.
سنسورهای دوربین را تمیز کنید تا قبل از هر کار وقتتان را نگیرد.
دنبال سوژه هایی بروید که به نظر زیبا و جذاب می آیند.
زمان می برد تا عکاس خوبی شوید.
بهترین امکانات و وسایل همانی است که دارید.
نمی توانید از همه چیز عکس بگیرید.
با خلاقیتتان روی قوانین عکاسی پا بگذارید اما روی دوربین تان نه J
به قسمت های مختلفی از سوژه که نور به آنها می تابد توجه کنید.
قاب بندی عکس را کنترل کنید.
ابرها, به زیبایی مناظر می افزایند.
یک صفحه ی اینترنتی برای عکس هایتان بسازید.
تحسین را بپذیرید و تشکر کنید
گفتن ” عکس خوبیه ” در نظرات, خیلی درست نیست.
” عالیه ” هم خیلی رایج نیست. بهتر است بگویید چه چیزی در یک عکس نظر شما را جلب کرد و یا از آن خوشتان نیامد.
دید شما دید دوربین نیست.
بعد از اظهار نظرتان درمورد یک عکس, سوالی بپرسید تا گفتگوی کوتاهی با عکاس آن داشته باشید.
هر چند وقت یک بار مروری بر آثارتان داشته باشید. هرچه بیشتر سعی کنید, کارهای ارزشمندتری ارائه می دهید.
همیشه نقطه ی کانونی ( قسمتی که در عکس چشمگیر است ) را مشخص کنید.
هیچ چیزی بهتر از یک عکس بد نیست.
همه از کم شروع می کنند.
نظرتان راجع به عکاسی خیلی مهم است.
اظهار نظر شما باید جالب و قابل تامل باشد.
راجع به تجربه های خود با سوژه هایتان صحبت کنید.
عکسی مفهومی بیندازید.
در مذاکرات مربوط به عکس شرکت کنید.
قبل از شروع کار = خودتان را برای بهترین نتیجه آماده کنید.
گاهی تا جایی که امکان دارد از وسعت نوردهی عکس بگیرید.
بعضی وقت ها از photomatix (نرم افزار کار با تصاویر HDR ) استفاده کنید, HDR ها معمولا ترکیب بهتری دارند.
همیشه یادتان باشد چه چیزی شما را به سمت عکاسی می کشد.
هیچ وقت از کسی که راضی نیست از او عکس گرفته شود, عکس نگیرید – اجازه بگیرید.
همیشه دور تا دور خود را ببینید. گاهی بهترین سوژه پشت سرتان است.
همه چیز دست عکاس است نه دوربین.
ایرادی ندارد اشتباه کنید. هرچه بیشتر اشتباه کنید, بیشتر درس می گیرید.
اگر ایده ای به ذهنتان رسید و فکر کردید که شدنی نیست – باز هم انجامش بدهید. اگر شک کردید – باز هم عکس بگیرید.
یاد بگیرید که هنگام گرفتن عکس به نمودارها ( Histograms ) نگاه کنید چون اطلاعات خیلی مهمی راجع به عکس به شما می دهند.
کار با دوربین تان را بلد باشید تا وقتتان را هنگام عکاسی از دست ندهید.
اغلب اوقات عکس بگیرید.
به خودتان ایمان داشته باشید.
از کثیف شدن نترسید.
به کیفیت عکس توجه کنید.
عکس های شما طرحی خاص از روحیات شما هستند.
تنظیمات ISO را دوباره چک کنید.بهتر است که زودتر متوجه تنظیمات اشتباه شوید.
از نظرات طولانی و تامل برانگیز تشکر کنید.
به LCD تان اعتماد نکنید. معمولا پر نورتر و واضح تر از اصل عکس لست.
مموری دوربین را خالی نگه دارید چون به آن احتیاج پیدا خواهید کرد.
حتی زمانی که دوربین همراهتان نیست, از لحظات زیبا لذت ببرید.
همیشه نیم ساعت قبل از طلوع و غروب خورشید به محل عکس برداری برسید, عجله اصلا خوب نیست.
محدودیت های فکری و فیزیکی خود را کم کنید. هرگاه فکر کردید که دیگر کافی است, چند عکس دیگر بگیرید.
به وضعیت آسمان نگاه کنید. و صبر کنید تا آنچه می خواستید در پس زمینه قرار بگیرد.
بیشتر اوقات به همان جای قبلی بروید. کوهستان در نورهای مختلف نمای متفاوتی دارد.
عکس هایتان را در سایز های بزرگ چاپ کنید, خوشتان خواهد آمد.
مانیتورتان را تنظیم کنید. کار با مانیتوری که درست تنظیم نشده مانند بودن کنار کسی است که قابل اعتماد نیست. نتیجه ی خوبی نخواهد داشت.
به این که ممکن است دیگران چه فکری راجع به عکس هایتان بکنند اهمیت ندهید. اگر آن را دوست دارید چاپ اش کنید.
هیچ وقت خود را سرزنش نکنید. از اشتباهات درس بگیرید و به راهی که پیش رو دارید فکر کنید نه پشت سر.
با تنبلی بجنگید! خلاقیت از نظم بوجود می آید.
از خودتان بپرسید ” می خواهید چه چیزی را در عکس نشان دهید؟ “
همیشه سعی کنید آنطرف قضیه را هم ببینید. ایده های جدیدی برای عکاسی پیدا کنید و از خودتان بپرسید “چرا که نه؟ “
دنبال یک استاد بگردید.
عکاسی هیچ وقت هدر دادن زمان نیست.
هر کاری فراز و نشیبی دارد. کار را بخاطر یک حس اشتباه رها نکنید.
همیشه کسانی هستند که از کار شما ناراضی اند.
Henri Cartier-Bresson راست می گفت “10,000 عکس اول شما بدترین ها هستند.”
دوربین بهتر, عکس های بهتر را تضمین نمی کند.
همیشه چاپ شده ی عکسی که می اندازید را در نظر داشته باشید.
عکاسی منصف است. به نسبت کیفیت عکسی که می اندازید معروف می شوید. مگر اینکه عکس هایتان به سرقت بروند که در این صورت, راهی برای ارتقاء کارتان نخواهید داشت.
یک لیست 100 موردی خودتان بنویسید!!!

از مواردی که گفته شد چیزی یاد گرفتید؟

خوشحال می شوم اگر نظراتتان را با من در میان بگذارید

نکات عکاسی پرتره، محدوده ای کامل از ترفندهای ساده گرفته تا تنظیمات دوربین شما و کار به ظاهر غیر ممکن وادار کردن بچه ها به بی حرکت ماندن را در بر می گیرند. اگرچه بسیاری از عکاسان دوربین خود را به یک DSLR مناسب ارتقاء می دهند تا وقتی پرتره های خانوادگی یا عکس های دوستانه می گیرند، کنترل بیشتری به آنها بدهد، اما گرفتن عکس های خوب از افراد همیشه یک چالش است. تفاوت بین پرتره های آماتور و حرفه ای می تواند گسترده باشد. بنابراین در این مطلب لنزک ۱۴ مورد از مهم ترین نکات عکاسی بارداری که هر عکاسی باید بداند را، برای شما عزیزان گردآوری کرده ایم.

ما با اصول اولیه در مورد دیافراگم، سرعت شاتر و انتخاب لنز شروع خواهیم کرد، سپس به سراغ تکنیک های فوکوس کردن و ترکیب بندی عکس می رویم، قبل از این که به شما نشان دهیم چگونه از نور طبیعی و رفلکتورها برای بهبود چشمگیر نتایج خود استفاده کنید.

سپس در مورد برخی از نکات عکاسی از نوزاد پیشرفته تر، مانند مزایای استفاده از فلاش ها و لوازم جانبی دیگر در هنگام عکاسی پرتره بحث خواهیم کرد.

شما چه در حال عکاسی پرتره از دوستان خود باشید یا بخواهید از یک خانواده عکس بگیرید، و چه در حال عکاسی در یک استودیوی بکر یا بیرون در پارک محلی خود باشید، توصیه های مفید زیر به شما کمک خواهد کرد تا عکاس پرتره بهتری شوید.
۱
چه موقع از جبران نوردهی استفاده کنیم
[عکاسی پرتره]

جبران نوردهی ۱+ پله

یکی از مشکلات رایج عکاسی در هنگام عکاسی پرتره از تن رنگ های پوست روشن، پرتره های با نوردهی ناکافی (underexposed) است. هنگام عکاسی تصاویر تمام رخ یا وقتی مقدار زیادی رنگ سفید در صحنه وجود دارد، بیشتر متوجه این مسئله خواهید شد – عروس ها در مراسم عروسی یک نمونه بارز آن هستند.
[عکاسی پرتره]

بدون جبران نوردهی

برای روشن کردن سوژه ها در هنگام استفاده از مد اولویت دیافراگم، شما می توانید استفاده از گزینه جبران نوردهی را امتحان کنید.

برای روشن شدن چهره افراد، بالا بردن تنظیم جبران نوردهی را تا +۱ پله امتحان کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد استفاده از این ویژگی، به مطلب «جبران نوردهی» لنزک مراجعه نمایید.
۲
توصیه ای در مورد دیافراگم

هنگام عکاسی پرتره، برای ثبت یک عمق میدان کم، بهتر است که یک دیافراگم باز تنظیم کنید (حدود f/2.8-f/5.6)، در این صورت پس زمینه پشت سوژه شما به خوبی تار می شود، و باعث می شود سوژه برجسته تر به نظر برسد.

برای کنترل عمق میدان، در مد اولویت دیافراگم عکس بگیرید؛ در این مد SLR شما به طور مفید سرعت شاتر را برای نوردهی صحیح تنظیم می کند.

لنزهای مخصوص پرتره به منظور تار کردن بیشتر پس زمینه، معمولا دیافراگم بیشینه حتی باز تری دارند (به شما امکان تنظیم ضریب اف کوچکتر یا دیافراگم باز تری را می دهند).
۳
تنظیمات سرعت شاتر

هنگام تنظیم سرعت شاتر، فاصله کانونی لنز خود را در نظر بگیرید، در غیر این صورت لرزش دوربین (و نتایج تار شده) مشکل ساز خواهد شد.

به عنوان یک قاعده کلی، مطمئن شوید که سرعت شاتر شما بالاتر از فاصله کانونی موثر شماست. به عنوان مثال، در فاصله کانونی ۲۰۰ میلیمتر، از یک سرعت شاتر ۱/۲۵۰ ثانیه یا سریعتر استفاده کنید.

این همچنین به این معنی است که هنگام استفاده از یک لنز واید، شما می توانید با سرعت شاترهای آهسته تر عکس بگیرید – مانند ۱/۲۰ ثانیه با یک فاصله کانونی ۱۸ میلیمتر.

برای اطلاعات بیشتر در مورد این نکته عکاسی پرتره، راهنمای ما برای اشتباهات رایج در هر سرعت شاتر – و بهترین تنظیمات جهت استفاده – را ببینید.
۴
ایزو را افزایش دهید
[عکاسی پرتره]

افراد وقتی از آنها عکس گرفته می شود زیاد به این طرف و آن طرف حرکت می کنند، چشمک می زنند و دائما حالات چهره خود را تغییر می دهند – و هیچ چیز بدتر از عکسی که در آن یک نفر نیمه چشمک زده است یا به جای لبخند زدن یک حالت چهره عجیب و غریب (مضحک) دارد، نیست!

برای جلوگیری از بروز این مشکلات، و برای جلوگیری از به وجود آمدن تاری حرکت، شما باید از یک سرعت شاتر سریع استفاده کنید.

این کار همچنین به شما کمک می کند تا از به دست آوردن عکس های واضح و شارپ و جلوگیری از لرزش دوربین مطمئن شوید، چون شما اغلب اوقات عکس های پرتره خود را دوربین به دست می گیرید.

در صورتی که در مد اولویت دیافراگم بوده و یک دیافراگم باز را حفظ کنید، افزایش سرعت شاتر ایزو را افزایش می دهد (از ایزو ۱۰۰ تا ایزو ۴۰۰).

در نور کم (در داخل و خارج از خانه)، ممکن است لازم باشد آن را به ایزو ۸۰۰، ۱۶۰۰ یا حتی ۳۲۰۰ افزایش دهید. کمی نویز بهتر از یک عکس تار بی فایده است.
۵
انتخاب لنز
[عکاسی پرتره]

انتخاب لنز شما تاثیر زیادی بر عکس های پرتره شما دارد. یک لنز واید (حدود ۱۸ میلیمتر) زاویه دید عریض تری را ثبت می کند، بنابراین محیط اطراف سوژه شما بیشتر در عکس خواهد بود.

یک لنز تله فوتو (بیش از ۷۰ میلیمتر) زاویه دید باریک تری را ثبت می کند، و محیط اطراف سوژه شما کمتر در کادر ظاهر خواهد شد. فاصله کانونی همچنین بر عمق میدان (DoF) تاثیر می گذارد.

یک لنز واید عمق میدان بیشتری را در مقایسه با یک لنز تله فوتو ثبت می کند. به همین دلیل است که لنزهای تله فوتو بیشتر از لنزهای واید برای عکاسی پرتره طرفدار دارند، چون آنها بیشتر پس زمینه را از فوکوس خارج می کنند (مات می کنند) تا افراد را در صحنه برجسته تر کنند.

نکات عکاسی پرتره: فوکوس کردن و کادربندی کردن
۶
ترکیب بندی های خلاقانه
[عکاسی پرتره]

در مورد ترکیب بندی های خود تنبل نباشید. اغلب عکاسان عقب می ایستند و فکر می کنند بهتر است که تمام، یا حداقل بالا تنه سوژه خود را در عکس بگنجانند.

برای به دست آوردن یک ترکیب بندی عکس الهام بخش تر، زوم کنید و کادر را با سوژه پُر کنید. قرار دادن سوژه در یک طرف کادر، با «فضایی برای نگاه کردن به آن»، نیز تکنیک خوبی است، همچنین امتحان کردن دیافراگم های باز برای ثبت یک عمق میدان بسیار کم.

اما به یاد داشته باشید که مطمئن شوید فوکوس شما تا حد ممکن دقیق است – در عکس نمونه ما که در f/2.8 گرفته شد، ما بر روی چشم چپ مدل فوکوس کردیم، که چشم راست او را به خوبی از فوکوس خارج کرده است.
۷
استفاده از یک رفلکتور
[عکاسی پرتره]

عکس گرفته شده بدون رفلکتور

یک راه سریع و مقرون به صرفه برای روشن کردن پرتره های شما و دادن یک ظاهر حرفه ای به آنها، استفاده از یک رفلکتور است. از رفلکتورها در داخل خانه (نزدیک پنجره) یا خارج از منزل استفاده کنید تا نور را بر روی سوژه های شما بازتاب دهند و سایه های ناخواسته را حذف کنند.
[عکاسی پرتره]

یک رفلکتور سفید نتایج خنثی ایجاد می کند

بسیاری از رفلکتورها دوطرفه یا با درپوش قابل جدا شدن عرضه می شوند، بنابراین شما یک انتخاب از میان سطوح بازتابنده سفید، نقره ای و طلایی دارید. سطوح سفید رفلکتورها همچنین می توانند مانند دیفیوزرها دو برابر شوند تا نور آفتاب مستقیم و قوی را نرم کنند.
[عکاسی پرتره]

یک رفلکتور طلایی پرتره شما را گرم تر می کند
[عکاسی پرتره]

یک رفلکتور نقره ای تصویر شما را روشن می کند

اگر شما واقعا برای پول آن در مضیقه هستید، می توانید به سادگی با استفاده از یک ورقه بزرگ مقوای سفید یک رفلکتور بسازید – که برای به دست آوردن یک اثر نقره ای نیز می توانید آن را با فویل آلومینیومی نازک بپوشانید – و با این وجود باید خیلی خوب جواب دهد!
۸
فوکوس کردن دوربین شما

هنگام استفاده از دیافراگم های باز (به خصوص f/2.8 یا سریعتر)، عمق میدان شما به طور چشمگیری کاهش پیدا می کند، بنابراین بسیار مهم است که فوکوس شما دقیقا درست باشد، در غیر این صورت ممکن است در نهایت با برخی از ویژگی های چهره خارج از فوکوس (تار) مواجه شوید؛ ممکن است بینی فرد واضح و شارپ ثبت شود، اما چشم ها نرم و تار.

لنزک: به کار بردن «سریع تر» برای دیافراگم لنز، اصطلاح است. دیافراگم های باز تر سریع تر هستند، چراکه امکان تنظیم سرعت شاتر های سریع تری را به شما می دهند.

در عکس هایی که به طور بسته ترکیب بندی شده اند، بر روی چشم ها فوکوس کنید؛ در ترکیب بندی های باز تر، بر روی سر فوکوس کنید. برای کمک به فوکوس دقیق، به صورت دستی یک نقطه فوکوس خودکار (AF) تکی را انتخاب کنید.

یک روش خوب، تنظیم نقطه AF مرکزی است، دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا بر روی چشم ها/ سر فوکوس کنید، سپس دوباره ترکیب بندی کنید تا سوژه خود را در یک طرف قرار دهید، قبل از این که دکمه را به طور کامل فشار دهید – این کار اغلب راه بسیار سریع تری برای عکاسی است تا بازی کردن با نقاط AF.

روش دیگر این است که برای گرفتن عکس خود، نقاط AF را در گوشه بالا تنظیم کرده و آنها را بر روی چشمان سوژه خود قرار دهید. هر دو گزینه به شما کمک خواهند کرد تا برای رسیدن به یک ترکیب بندی متعادل تر، سوژه خود را خارج از مرکز قرار دهید.
۹
ژست گرفتن برای عکس های پرتره
[عکاسی پرتره] [عکاسی پرتره]

این که سوژه های شما چگونه می ایستند، ژست می گیرند و به نظر می رسند، تاثیر بسیار زیادی بر نتایج شما خواهد داشت. یک تغییر جزئی در حالت چهره – مانند این که آنها لبخند می زنند یا نه – می تواند کل احساس عکس را به طور اساسی تغییر دهد.

هنگام عکاسی، سعی کنید طیف وسیعی از حالات را ثبت کنید تا بتوانید هنگام بازگشت به خانه و ویرایش آنها بر روی کامپیوتر، هر کدام را که ترجیح می دهید انتخاب کنید.

همچنین تنظیم عکس های پرتره ای که در آن سوژه شما به جایی دور از دوربین، بالا یا پایین، یا به یک طرف دوربین نگاه می کند را نیز در نظر بگیرید. حالات مختلف را امتحان کنید و ببینید کدام یک از آنها بهتر جواب می دهد.

نکات عکاسی پرتره: استفاده از فلاش
[عکاسی پرتره]
۱۰
تصاویر هنری با نور فلاش

شما در صورتی که به یک فلاش، ریموت تریگر (فعالساز فلاش از راه دور) و یک دیفیوزر با اندازه خوب مجهز باشید، امکان داشتن طیف وسیعی از تنظیمات نورپردازی هوشمندانه و جالب را در اختیار دارید.

سوژه های خود را از پهلو نورپردازی کنید تا به پرتره های خود تاثیر ببخشید، و با کم نوردهی کردن آسمان یا پس زمینه خلاقیت به خرج دهید، و جبران نوردهی را بر روی -۲ پله تنظیم کنید تا یک پس زمینه گرم و پر احساس را در پشت سوژه خود ثبت کنید.
۱۱
تریگر های فلاش با سیم و بی سیم

اگرچه فلاش پاپ آپ (بالا جهنده) دوربین دیجیتال شما می تواند دم دست و مفید باشد، اما دلایل زیادی برای سرمایه گذاری بر روی یک فلاش اکسترنال متصل شونده به کفشک دوربین وجود دارد.

یکی از نکات عکاسی پرتره مورد علاقه ما، استفاده از فلاش جدا از دوربین یا همان اکسترنال است. یک فلاش اکسترنال بسیار قدرتمندتر است، که به معنی یک نور روشن تر می باشد، که شما را قادر می سازد تا دیافراگم های کوچک تری را برای ثبت عمق میدان بیشتر، یا روشن کردن عده ای از افراد، تنظیم کنید.

شما همچنین کنترل بیشتری بر روی تنظیمات آن دارید، و می توانید زاویه آن را به طرف بالا یا طرفین تغییر دهید تا نور را بر روی سقف و دیوارها بتابانید (عدم نورپردازی مستقیم سوژه، و استفاده از بازتاب نور برای یک نورپردازی پخش و نرم تر).
۱۲
کنار من بایست
[عکاسی پرتره]

سرمایه گذاری بر روی یک پایه فلاش، مانند پایه Manfrotto 5001B Nano (45 یورو)، به علاوه یک هد (سَری) Manfrotto 026 Lite Title Swivel Umbrella Adapter (29 یورو) را در نظر داشته باشید.

یک پایه نه تنها به عنوان یک جفت دست ثانویه عمل می کند، بلکه شما را نیز قادر می سازد تا فلاش خود را بسیار بالا یا بسیار پایین، و مستقیما به طرف سر، جایی که دقیقا می خواهید نور به آن بتابد، قرار دهید.
۱۳
استفاده از فلاش پُر کننده (fill flash) در روزهای آفتابی
[عکاسی پرتره]

اگرچه ممکن است استفاده از فلاش زمانی که خورشید در آسمان است عجیب به نظر برسد، اما این دقیقا وقتی است که شما باید از آن استفاده کنید!
[عکاسی پرتره]

بدون فلاش پر کننده

خورشید می تواند باعث ایجاد انواع مشکلات برای عکاسان پرتره شود: سایه های شدید در میان چهره، نوردهی های نامتعادل و هایلایت های سوخته.

کمی استفاده از «فلاش پر کننده یا تکمیلی» پرتره های شما را فورا بهبود خواهد بخشید؛ دوربین شما نوردهی بسیار متعادل تری ثبت خواهد کرد، چون فلاش شما سوژه را روشن خواهد کرد، درحالیکه دوربین نوردهی را برای پس زمینه انجام می دهد.
۱۴
مزایای فلاش اکسترنال
[عکاسی پرتره]

یک فلاش اکسترنال قابل جدا شدن است و می تواند از طریق یک کابل، یا به صورت بی سیم با استفاده از یک کنترل ریموت متصل به کفشک دوربین شما کار کند (برخی از آخرین دوربین های SLR حتی می توانند از راه دور، و بدون نیاز به یک تریگر اضافی فلاش را شلیک کنند).

شما همچنین می توانید برای داشتن تنظیمات نورپردازی پیچیده تر، از دو فلاش با هم استفاده کنید. استفاده از یک ریموت تریگر شما را قادر خواهد ساخت تا یک فلاش را فایر کنید، تا در حالت “master” عمل کنید، که به نوبه خود واحد فلاش “slave” دوم را در همان زمان فایر خواهد کرد.

برای به دست آوردن یک پخش نور بزرگتر، زیباتر و نرم تر، سافت باکس ها را متصل کنید.

پنج مورد ارتقاء و افزودنی برای فلاش

یک (یا دو) فلاش اکسترنال. Nissin Di866 را بررسی کنید.
دیفیوزر فلاش. Sto-Fen Omni_Bounce کاربردی و گزینه خوبی است.
سافت باکس فلاش. اتصالات فلاش LumiQuest Softbox در اندازه های مختلف عرضه می شوند.
یک کابل فلاش ریموت، مانند Canon OC-E3 Off-Camera Shoe Cord یا Nikon TTL Remote Cord SC 28.
تریگرهای فلاش بی سیم، مانند Hähnel’s Combi TF Remote Control و Flash Trigger.

عکاسی بارداری از جمله هنرهایی است که دوستداران فراوانی در جهان دارد. با عکس می‌توان به ساده‌ترین سوژه‌ها، معانی عمیق‌ بخشید. هر بیننده‌ نگاه متفاوتی به عکس دارد و این را می‌توان جذابیت هنر عکاسی دانست. اگر چه خرید دوربین خوب و مناسب برای خلق زیبایی اهمیت فراوانی دارد اما استفاده صحیح از دوربین و این که چگونه عکس خوب بگیریم نیز مهم است. گزارش بازار در نظر دارد در شماره‌های مختلف مجله، تعدادی از ترفندهای عکاسی را برای ثبت عکس‌های ماندگار، توضیح دهد. نکاتی که برای این شماره در نظر گرفته‌ایم، اصولی برای آماتورهاست. امید است با رعایت این اصول ساده و کوتاه، عکس‌های زیبایی در آتلیه عکاسی خود خلق کنید.
1
به سوژه نزدیک شوید
یکی از اشتباهات مشترک عکاسان آماتور، گرفتن عکس از فاصله دور و استفاده نکردن از زوم است. بیشتر مبتدی‌ها از این که روی سوژه زوم کنند هراس دارند و بیشتر عکس‌هایی که می‌گیرند از دور، بدون پیام، شلوغ و درهم‌برهم است و نمی‌توان تشخیص داد منظور عکاس از گرفتن چنین عکسی چه بوده است. توصیه ما برای داشتن یک عکس زیبا این است که از نزدیک شدن یا زوم کردن روی سوژه نترسید. تا حد امکان کادر را از سوژه پر و از پشت‌زمینه‌های شلوغ پرهیز کنید. سعی کنید عکس در عین سادگی موضوع و پیام هم داشته باشد تا بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
2
2 به پشت‌زمینه توجه کنید
سعــــی کنیــد از پشت‌زمینه‌های خلوت برای عکس استفاده کنید. به طور مثال، عکس گرفتن از یک شخص در خیابان شلوغ و پر جمعیت، اصلا زیبا نیست و تمرکز بیننده را از سوژه اصلی پرت می‌کند. بهتر است زمان یا مکانی را برای عکاسی انتخاب کنید که بتوانید تعداد موارد اضافه عکس را به صفر برسانید. همیشه سعی کنید تعادل را حفظ کنید. شاید بتوان با چند قدم جابه‌جا شدن، عکسی زیباتر و خلوت‌تر گرفت. بیشتر اوقات، پشت‌زمینه خلوت نمای زیباتری به عکس می‌بخشد.
3
سوژه را در مرکز قرار ندهید

یکی از کارهایی که میان بیشتر مبتدی‌‌ها رایج‌ است، قرار دادن سوژه در وسط کادر است. برای ثبت عکس‌های جذاب‌تر سعی کنید از قانون یک‌سوم استفاده کنید. به طور مثال اگر درختی در یک دشت وجود دارد، آن را در مرکز کادر نگذارید زیرا زیبایی‌اش را از دست می‌دهد. با قرار دادن آن در گوشه‌ای از کادر، عکس بهتر و زیباتری خواهید داشت. قانون یک‌سوم در هر دو حالت عمودی و افقی کاربرد دارد. برای مثال برای عکس گرفتن از دریا و آسمان، خوب است دریا در یک‌سوم پایین کادر و آسمان دو سوم باقی کادر را پر کنند.
4
فلاش دوربین را بشناسید

پیش از استفاده از دوربین، خوب است بدانید فلاش دوربین تا چند متر را پوشش می‌دهد. به طور مثال، بیشترین فاصله‌ای که بهترین فلاش‌ها پشتیبانی می‌کنند، کمتر از 10 متر است. به همین دلیل در مواقعی که فاصله زیاد است می‌توانید از exposure (سیستم نورسنجی دوربین) برای جبران نور استفاده کنید. البته بالا بردن حساسیت نوری هم در افزایش محدوده فلاش بی تاثیر نیست. یعنی با زیاد کردن میزان ISO، مثلا از 100 به 200، محدوده فلاش نیز از 3 به 6 متر افزایش می‌یابد. حتما به این نکته توجه داشته باشید که ممکن است هنگام عکاسی از چند چهره در یک کادر و استفاده از فلاش، چهره آنهایی که نزدیک‌تر هستند روشن‌تر و افرادی که عقب‌تر هستند، تیره‌تر شود. برای جلوگیری از چنین اتفاقی بهتر است فاصله عکاس از همه افراد تقریبا یکسان باشد.

5
بهترین زاویه دید را انتخاب کنید

انتخاب زاويه ديد و محل قرار گرفتن دوربين نسبت به موضوع عكاسي يكي از مهم‌ترين موارد خلق يك عكس خوب است. با انتخاب يك زاويه درست مي‌توانيد كاري كنيد كه عكس‌هاي شما كاملا متفاوت به نظر برسند. براي اين منظور یا سوژه را جابه‌جا کنید یا خودتان به عنوان عكاس آنقدر جابجا شويد تا موقعيت مناسب را بیابید. سعی کنید تا جای ممکن از زواياي مختلف از سوژه عكس بگيريد. این کار کمک می‌کند تا بهترین حالت را پیدا و عکس خوبی ثبت کنید.

6
در روز هم از فلاش استفاده کنید

یکی از روش‌های جالب برای عکاسی از چهره در نور روز، استفاده از فلش است. با روشن کردن فلاش، دوربین نور پشت‌زمینه را می‌سنجد و به اندازه لازم نور به صورت سوژه می‌تاباند. به این ترتیب چهره فرد روشن‌تر خواهد شد. حتی می‌توان سوژه را در سایه قرار داد تا نور خورشید باعث جمع و نیمه بسته شدن چشم نشود و پرتره، زیبایی بیشتری را به نمایش بگذارد. خوب است بدانید که فلاش‌های داخلی دوربین‌ها تا فاصله 3 متر را بیشتر تحت پوشش خود ندارند پس برای استفاده از فلاش، حتما سعی کنید فاصله‌تان از سوژه بیشتر از این نباشد.

7
روی سوژه موردنظر فوکوس کنید

سعی کنید همیشه روی سوژه فوکوس کنید تا شفاف‌تر و بهتر از بقیه جاهای عکس دیده شود. درست است که سوژه مهم‌ترین بخش تصویر است اما لزوما نباید در مرکز عکس باشد! نقطه فوکوس به صورت نرمال در وسط کادر است و برای استفاده از آن باید سوژه را همان وسط قرار دهید. اما سوژه هر کجا که باشد با استفاده از قفل فوکوس می‌توانید فوکوس را روی آن انجام و شاتر را فشار دهید. هنگامی که مستطیل وسط نمایشگر سبز شد فوکوس انجام شده است و تا زمانی که دکمه را رها نکنید فوکوس در همان وضعیت باقی می‌ماند.

8
عکاسی در نور کم

برای داشتن عکس‌های خوب در محیط‌های کم نور و تاریک باید چند نکته ظریف اما موثر را در نظر داشته باشید. نخست این که دوربین را محکم و ثابت در دست نگه دارید تا لرزش به حداقل خود برسد. اگر سوژه حرکت می‌کند حتما سعی کنید ساکن و ثابت شود بعد عکس بگیرید. از فلاش شب استفاده کنید و حتما از سوژه یا سوژه‌ها بخواهید چند ثانیه بعد از فلاش تکان نخورند و در آخر این که شاتر را خیلی آرام فشار دهید تا دوربین زیاد تکان نخورد.

9
جهت و شدت تابش نور

توجه داشته باشید زاویه‌ای که نور به سوژه می‌تابد تاثیر به‌سزایی در کیفیت و نمای عکس دارد. تابش نور مستقیم به ویژه هنگام عکاسی از چهره باعث بد دیده شدن چهره می‌شود. هنگامی که نور از پشت به سوژه می‌تابد نمای خوبی ایجاد می‌کند اما برای روشن‌تر و بهتر شدن عکس از فلاش دوربین کمک بگیرید. نورهایی هم که از کنار و زاویه‌دار می‌تابند، ایجاد سایه کرده و فقط یک طرف سوژه را روشن می‌کنند. برای از بین بردن این سایه می‌توانید از فلاش دوربین استفاده کنید یا زاویه دوربین نسبت به سوژه را تغییر دهید. می‌توانید از ان سایه‌ها برای خلق زیبایی منحصر به خودتان نیز بهره بگیرید. شدت تابش نور نیز در زشت یا زیبا شدن عکس نقش موثری دارد. به طوری که نور شدید لک و خال‌های صورت را بیشتر نشان می‌دهد.
10
اهمیت زمان را فراموش نکنید

به دنبال بهبود مهارت‌های خود در عکاسی هستید؟ می‌دانید با رعایت نکات کوچکی می‌توانید تا چه حد کیفیت عکس‌های خود را بالا ببرید؟ خوشبختانه مجموعه‌ای مصور توسط عکاس خبری معروف، استیو مک کاری(Steve McCurry) تهیه شده که می‌تواند راهنمای مناسبی برای ترکیب‌بندی عکس‌ها باشد. همه‌ی موارد آموزشی این مقاله بر روی نمونه‌های بی‌نظیر کارهای این هنرمند نشان‌داده شده‌است. با کجارو همراه باشید تا از زبان خود استاد، این نکات را یاد بگیرید و در عکاسی نوزاد و در عکاسی کودک از آن استفاده کنید.
۱ - قانون یک سوم
stevemccurry21 اگر تصویر را بوسیله دو خط عمودی و دو خط افقی به ۹ قسمت تقسیم کنیم از محل تلاقی این خطوط ۴ نقطه که به آنها نقاط طلایی می‌گویند بوجود می‌آید. تاثیرگذارترین نقاط در کادر همین نقاط طلایی هستند. پس سعی کنید سوژه مورد نظر را در همین نقاط قرار دهید. stevemccurry31 موقعیت عناصر مهم را در امتداد خطوط قرار دهید.
۲ - خطوط هدایت‌کننده
stevemccurry42 از خطوط طبیعی برای هدایت چشم بیننده، درون عکس استفاده کنید. stevemccurry52
۳ - خطوط مورب
stevemccurry63 خطوط مورب برای القا جابجایی و حرکت گزینه های بسیار مناسبی هستند. stevemccurry73
۴ - قاب‌بندی
stevemccurry84 از قاب‌های طبیعی موجود در صحنه مانند پنجره‌ها و درها استفاده کنید. stevemccurry94
۵ - استفاده از تضاد
stevemccurry105 سعی کنید کنتراستی بین موضوع و پس‌زمینه پیدا کنید. stevemccurry115
۶ - کادر را پر کنید
stevemccurry126 به موضوع خود نزدیک شده و نمایی بسته از آن بگیرید. stevemccurry136
۷ - چشم غالب و برتر در مرکز عکس
stevemccurry147 چشم غالب و برتر سوژه را در مرکز عکس قرار دهید. stevemccurry157 استفاده از چنین تکنیکی، به بیننده این حس را القا خواهد‌کرد که چشم سوژه او را دنبال می‌کند.
۸ - تکرار
stevemccurry168 طرح و نقشی که از تکرار بوجود می‌آید زیبا و دل‌انگیز است. stevemccurry178 اما زیبایی بیشتر زمانی خود را نشان می‌دهد که این نقش و الگوها دارای تضاد باشند.
۹ - تقارن