نگاه جدی به عکس و عکاسی نگاه به آن، به عنوان یک هنر است .فرقی نمی کند که با دیجیتال کار شود یا غیر آن .فرق نمی کند که عکس مستند اجتماعی باشد یا خبری باشد یا پرتره یا تبلیغیاتی صنعتی یا هر شاخه دیگر. هنر عکاسی در تمام این شاخه ها می تواند معنا پیدا کند .آن جا که خلاقیت به کار رود هنر هم پدیدار می شود. ضمن آن که به هیچ وجه مُنکر عکس های غیر خلاقانه که کاربردهای خاص خود را دارند نیستیم .

یک عکاس حرفه ای که رشته اصلی اش در زمینه عکاسی بارداری در آتلیه بارداری هنری است می گوید : من معتقدم که عکاس یا باید بلد باشد که مخاطب را شگفت زده کند و یا اصلا نباید عکاسی کند.

این اعتقادی است که می تواند به کنار گذاشتن دوربین هم منجر شود. این که یا باید حرفی برای گفتن داشته باشی یا این که دوربین را ببوسی و کنار بگذاری !

ذات ما انسان ها همیشه به دنبال خوبی و زیبایی بوده و همیشه در پی ثبت یک هنر یا کار در شرایط بهترین و خوب ترین . عکاسی هم همین ویژگی را دارد . این که می خواهیم عکس خوب بگیریم ، می خواهیم خوب عکاسی کنیم و ... .
جواب این امر در تکنیک ها و فنون مختلف آمده است. کتاب های آموزش عکاسی متعددی در این زمینه وجود دارد و پُر است ازروش های ساده ای که رموز عکاسی خوب را درخود دارد.

در همه این کتابها می خوانیم که ویژگی های عکس خوب در رعایت کادربندی ، زاویه ، کمپوزسیون ، نورو رنگ و محتواست. ولی در این صورت همه عکس های خوب باید شبیه به هم باشند ! چون عکاسان همه عکس های خوب تلاش می کنند تا این نکات را رعایت کند.پس چه چیزی باعث می شود که صدها عکس خوب آفریده شود و همه با هم متفاوت باشد ؟ شاید یکی از این عوامل اعتقادات و نوع نگاه و جهان بینی عکاسان باشد. عکاسانی که وظیفه خود را خوب عکس گرفتن می دانند و ادعایی هم برای آن ندارند معمولا همان هایی هستند که عکس هایشان همیشه در ذهنمان باقی می ماند.

«آمی ویتال »عکاسی هندی است که تا امروز برنده بهترین جوایز عکاسی دنیا شده و می شود. این زن هندی هر جای دنیا هم که باشد و از هر واقعه ای هم که عکس بگیرد ، عکسش خوب می شود ! همه مجلات معروف حاضرند هر مبلغی را برای پیش خرید عکس های آمی ویتال بدهند . چون معتقدند وقتی عکس می گیرد امکان ندارد محصول بدی را عرضه کند. خودش می گوید : هیچ وقت به این فکر نمی کنم که عکسی که می گیرم خوب می شود یآ نه ! فقط همان لحظاتی را ثبت می کنم ک روحم را به درد آورده و می خواهم که همه مردم دنیا ببینند در جنگ و خونریزی و حتی دوستیِ آدم ها چه چیزهایی وجود دارد.

او می گوید که«دلی »عکس می گیرد و این حس را هم بعد از سال ها سفر و تجربه به دست آورده . می گوید : دوست ندارم چیز ناخالصی در عکس هایم باشد . حتی دلم نمی خواهد واقعه ای را بازسازی کنم و عکس بگیرم چون دیگر صداقتی در آن وجود نخواهد داشت.

بیشتر عکاسان موفق دنیا که عکس های خوبشان بیش از متوسط‌شان است به صداقت و عشق و اخلاقِ کاری اشاره می کنند . برای اکثر آن ها حس انسانیت بیش از ترکیب بندی اهمیت دارد. این در حالی است که تعداد زیادی از ما همواره به دنبال تکنیک و محتوا هستیم و موقع فشردن دکمه شاتر به مسایل جانبی بیش از موارد مورد نظر عکاسان موفق فکر می کنیم.