در این مقاله، من می خواهم چند نکته در مورد نحوه استفاده از برخی قابلیت های دوربین را به اشتراک بگذارم، که به شما کمک می کند با عکاسی در مُد دستی کنار بیایید. در ادامه این آموزش با ما همراه شوید.

گاهی اوقات برگشتن به اصول اولیه و استفاده از تجهیزات کم و قدیمی بدون هیچ کدام از قابلیت های مدرنی که دوربین های جدید دارند، می تواند به شما کمک کند تا به عنوان یک عکاس رشد کنید. گاهی اوقات استفاده خوب از تکنولوژی های انتخابی بر روی دوربین دیجیتالتان نیز می تواند بسیار آسان تر از آنچه که با دوربین های قدیمی امکان پذیر بود، در یادگیری و ایجاد نوردهی های دقیق تر به شما کمک کند.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

من یادگیری عکاسی را بر روی دوربینی شروع کردم که هیچ قابلیت خودکاری نداشت. هیچ گزینه دیگری غیر از یادگیری مُد دستی (Manual) وجود نداشت. من هنوز هم ۹۹% مواقع از مُد دستی استفاده می کنم.

من در طول کارگاه های عکاسی که برگزار می کنیم، افراد را تشویق می کنم که از مُد دستی استفاده کنند و برای مدتی به آن متعهد شوند. اگر شما مُد دستی را یک یا دو بار برای مدتی کوتاه امتحان کنید، احتمالا آن را نخواهید «پذیرفت». شما باید متعهد شوید و برای مدت طولانی در اکثر عکس هایی که می گیرید تنها از مُد دستی استفاده کنید، تا وقتی که احساس کنید دارید پیشرفت می کنید.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]
۱
نمای زنده/ منظره یاب الکترونیکی

بسیاری از دوربین ها در حال حاضر دارای صفحه نمایش های LCD یا منظره یاب الکترونیکی هستند که وقتی در مُد دستی یک عکس می گیرید، به شما نشان می دهند نوردهی چطور به نظر خواهد رسید. اگر دوربین شما این قابلیت را داشته باشد، نیاز به نگاه کردن به نورسنج یا تغییر مُد نورسنجی برای به دست آوردن عکس های به خوبی نوردهی شده را تا حد زیادی رفع می کند.

با متمرکز کردن توجه خود بر نوردهی تصویر بر روی صفحه نمایش LCD یا در منظره یاب الکترونیکی، در حالیکه دیافراگم، سرعت شاتر، و ایزو را تنظیم می کنید، به راحتی می توانید ببینید چه موقع عکس شما خوب به نظر می رسد.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

شما باید صفحه نمایش یا منظره یاب خود را طوری تنظیم کنید که خنثی باشد، نه خیلی روشن و نه خیلی تاریک. برای اطمینان از این مسئله، می توانید چند عکس آزمایشی بگیرید و سپس آنها را بررسی کنید (بر روی کامپیوتر). اگر آنها زیاد یا کم نوردهی شده بودند، میزان روشنایی صفحه نمایش LCD و/یا منظره یاب دوربین خود را تنظیم کنید، تا وقتی که عکس های شما همان میزان نوردهی را داشته باشند که در منظره یاب یا بر روی مانیتور خود در مُد نمای زنده (Live view) می بینید.
۲
از نورسنج نقطه ای خود استفاده کنید

اگر ترجیح می دهید از نمای زنده استفاده نکنید یا یک منظره یاب الکترونیکی ندارید که همانطور که کنترل های خود را تنظیم می کنید تغییرات میزان نوردهی را نشان دهد، استفاده از نورسنج نقطه ای می تواند به شما کمک کند تا به خوانش دقیق تری دست یابید و نوردهی های خود را دقیق تر تنظیم کنید.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

دوربین های مدرن دارای چندین مُد نورسنجی هستند که شامل یک نورسنج نقطه ای می باشد. اغلب اوقات استفاده از مُد میانگین گیری، که از چندین بخش تصویر خوانش می گیرد و مقدار نوردهی که دوربین محاسبه می کند را ارائه می دهد، کافی است.

با این حال، در برخی موقعیت ها، به خصوص اگر سوژه شما از پشت نورپردازی شده باشد یا کنتراست در صحنه ای که از آن عکس می گیرید بالا باشد، استفاده از تنظیمات نورسنجی نقطه ای به شما اجازه خواهد داد تا از قسمتی از تصویر که برای شما مهم تر است، خوانش بگیرید.

به عنوان مثال، در هنگام ایجاد پرتره ای که در آن پس زمینه به طور قابل توجهی روشن تر یا تاریک تر از سوژه شماست، بهتر است که یک خوانش با نورسنج نقطه ای از چهره سوژه بگیرید، چون این قسمت معمولا مهم ترین بخش تصویر شماست. استفاده از تنظیمات میانگینی که نورسنج دوربین شما از پس زمینه نیز می خواند و آن را به نتیجه حاصل محاسبه می کند، به طور بالقوه نوردهی چندان رضایت بخشی به شما نمی دهد.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

یادگیری استفاده از نورسنج نقطه ای در ایجاد نوردهی های دقیق تر به شما کمک خواهد کرد. من یکی از دکمه های عملکرد روی دوربین هایم را بر روی تغییر به نورسنجی نقطه ای تنظیم کرده ام، که به من اجازه می دهد تا سریع و آسان یک خوانش از هر بخش خاص ترکیب بندی ام بگیرم.
۳
عکس های خود را بررسی کنید

این تمرین درستی نیست که همیشه بعد از گرفتن هر عکس صفحه نمایش خود را بررسی کنید، چون این کار می تواند توجه شما را از سوژه اصلی منحرف کند. اما بررسی چند تصویر اول بعد از تغییر تنظیمات نوردهی می تواند مفید باشد.

نگاهی به نتایج بعد از تغییر دیافراگم، سرعت شاتر، یا ایزو ایده روشنی به شما می دهد که آیا تنظیمات شما برای عکس هایی که می خواهید بگیرید مناسب هستند یا نه. اگر عکسی را می بینید که به طور کلی یا در بخشی از ترکیب بندی بیش از حد روشن یا بیش از حد تاریک است که ترجیح می دهید نوردهی خوب داشته باشد، باید تغییراتی در تنظیمات خود ایجاد کنید.

لنزک: برای ارزیابی دقیق تر می توانید بعد از گرفتن عکس، هیستوگرام عکس را چک کنید. اینجا یک آموزش کامل تفسیر نمودار هیستوگرام برای شما عزیزان منتشر کرده ایم.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

همانطور که این تکنیک را تمرین می کنید، ممکن است بتوانید تخمین بزنید که چقدر باید تنظیمات نوردهی خود را تغییر دهید، به جای این که دوباره با نورسنج خود مشورت کنید. این مهارت به کمی تمرین نیاز دارد، اما اگر خودتان را به انجام این کار عادت دهید، متوجه خواهید شد که این روش سریع و آسانی برای دستیابی به یک نوردهی بهتر است.
۴
متادیتا های خود را بررسی کنید

دوربین های دیجیتال ما میزان قابل توجهی متادیتا را ثبت می کنند، که اطلاعات مربوط به هر عکسی است که می گیرید. یادگیری خواندن و درک حتی مقدار کمی از این اطلاعات می تواند به شما در ایجاد نوردهی های مطلوب تر کمک کند.
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

امکان بررسی جداگانه میزان نوردهی (Exif – اطلاعات نوردهی) برای هر عکسی که گرفته اید می تواند به شما کمک کند تا درک کنید که چرا این نوردهی خوب است یا شاید نیاز به بهبود دارد. این اطلاعات زمانی که پشت کامپیوترم می نشینم و تصاویر یک جلسه عکاسی را بررسی می کنم، بسیار مفید است.

مقایسه عکس های گرفته شده با مقادیر نوردهی مختلف و نگاه کردن به متادیتاها می تواند به شما کمک کند تا درک بهتری از این که دفعه بعد از چه تنظیماتی می توانید استفاده کنید، به دست آورید.
ن
نتیجه گیری
[عکاسی با مد نوردهی دستی]

فوکوس خودکار، تشخیص چهره، تراز سفیدی خودکار، و انعطاف پذیری ایزو همه پیشرفت های مدرن در تکنولوژی دوربین هستند که استفاده از مُد دستی را آسان تر می کنند. چون شما مجبور نیستید توجه زیادی به این چیزها داشته باشید و بهتر می توانید بر تنظیم درست نوردهی خود تمرکز کنید.

نوردهی یکی از المان های کلیدی هر عکس است. یادگیری درک این که چطور می توانید از قابلیت های مختلف دوربین خود استفاده کنید تا در ایجاد نوردهی های بهتر به شما کمک کند، شما را به عکاسی بارداری در آتلیه بارداری خلاق تری تبدیل خواهد کرد.

نویسنده: کوین لندور یوهان (Kevin Landwer-Johan)

اگر همیشه می خواستید مانند یک عکاس حرفه ای عکس پرتره بگیرید، خوش شانس هستید – تنها چند کار هست که باید انجام دهید تا عکس هایتان بلافاصله بهبود یابند. در ادامه این آموزش عکاسی پرتره جذاب با ما همراه شوید.

عکاسی نوزاد در آتلیه نوزاد در واقع بسیار آسان است. این حرف جسورانه ای است، اما تا زمانی که شما یک دوربین، یک سوژه و یک محل مناسب داشته باشید، ۷۵% از راه را طی کرده اید.

سخت ترین قسمت عکاسی پرتره – ۲۵% نهایی – نکات ظریفی است که به راحتی ممکن است آنها را نادیده بگیرید، یا از آنها آگاه نباشید. ما در این مقاله قصد داریم مسائل تکنیکی را رد کرده و مستقیما به سراغ آنچه که لازم است بدانید برویم.

بنابراین، اگر فکر می کنید که پرتره هایتان در یک الگوی تکراری گیر افتاده اند، یا می خواهید عکس های خود را بهبود ببخشید، این مطلب مناسب شماست.
۱
برای عکاسی خود برنامه ریزی کنید
[عکاسی پرتره]

هنگام فکر کردن در مورد یک جلسه عکاسی پرتره، ممکن است به راحتی به امید به دست آوردن بهترین نتایج به سراغ مدل بروید. اگرچه این کار ممکن است جواب دهد، اما هیچ چیزی بهتر از داشتن یک لیست از ایده هایی در مورد محل عکاسی که می دانید در زمان های مختلف روز و در شرایط آب و هوایی مختلف مناسب خواهد بود، نیست.

ساده ترین شرایط برای عکاسی، روزهای ابری هستند؛ علت آن این است که ابر مانند یک سافت باکس غول پیکر عمل می کند، که نور نسبتا یکنواختی در طول روز به شما می دهد. در روزهای روشن تر، حول و حوش طلوع یا غروب آفتاب که خورشید پایین است عکس بگیرید، و مدل خود را طوری قرار دهید که خورشید پشت سر او باشد. چه در محل عکاسی عکس می گیرید و چه در استودیو، تکنیک های مورد استفاده را با یک دوست تمرین کنید تا بتوانید در روز عکاسی همه چیز را عالی و بی نقص انجام دهید.
۲
با یک لنز پرایم به صورت واید عکس بگیرید
[عکاسی پرتره]

لنز پرایم لنزی است که یک فاصله کانونی ثابت مانند ۵۰mm، ۸۵mm یا ۱۳۵mm دارد – که همه آنها فواصل کانونی پرتره کلاسیک هستند. مزیت لنزهای پرایم این است که اغلب حداکثر گشودگی دیافراگم بزرگتری نسبت به لنزهای زوم دارند، که به این معنی است که راحت تر می توانید یک عمق میدان کم برای جدا کردن سوژه خود ایجاد کنید.

یک مشکل که ممکن است هنگام عکاسی در فضای باز، و در استودیو با فلاش، با آن مواجه شوید این است که با دیافراگم تنظیم شده بر روی f/1.4 یا f/1.8 نمی توانید به یک نوردهی درست دست یابید. راه چاره استفاده از یک فیلتر کاهنده نور (ND) است. این فیلترها میزان نور ورودی به لنز را بدون هیچ گونه تاثیر بر روی رنگ کاهش می دهند، که به این معنی است که می توانید با یک دیافراگم بازتر در شرایط نور روشن عکس بگیرید. فیلترهای ND دو استاپ (stop – پله) و متغیر بهترین گزینه ها برای عکاسان پرتره هستند.
۳
فوکوس عالی و بی نقص را هدف خود قرار دهید
[عکاسی پرتره]

فوکوس کردن صرف نظر از سوژه ای که از آن عکس می گیرید، یک مهارت بسیار مهم است، اما اگر از یک دیافراگم باز مانند f/1.8 استفاده کنید، درست به دست آوردن آن بسیار سخت تر می شود. در یک دیافراگم باز مانند این عمق میدان فوق العاده کم است، بنابراین فوکوس باید کاملا بی نقص و بر روی قسمت درستی از سوژه باشد.

هنگام عکاسی با دیافراگم کاملا باز (ضریب اف های کوچک مثل f/1.4 و f/1.8)، بر روی آن چشم سوژه که به دوربین نزدیک تر است فوکوس کنید. این برای اطمینان از این مسئله است که بخشی از تصویر که با بیننده ارتباط برقرار می کند – یعنی چشم ها – کاملا شارپ باشد. هنگام ترکیب بندی عکس از طریق منظره یاب، دوربین را بر روی AF تک نقطه ای تنظیم کرده و نقطه فوکوسی که به چشم سوژه نزدیک تر است را انتخاب کنید.

یکی از مشکلات بالقوه در اینجا این است که مژه ها می توانند با نقطه AF انتخاب شوند، و این هنگام عکاسی از عکس های سر و شانه (هدشات) فشرده تر بیشتر مشکل ساز است. برای کراپ های سطح کمر و تمام قد، فوکوس کردن بر روی ناحیه چشم هنوز هم توصیه می شود، اما کم اهمیت تر است.

عکاسی از کودکان در عین سختی جالب هم هست. بچه‌ها به سرعت بزرگ می‌شوند و طبیعی است که بخواهید رشد آنها را ثبت کنید؛ اولین روز مدرسه تا اولین بازی ورزشی. با کمی تفکر بیشتر می‌توانید عکس‌های معمولی خانوادگی را به چیزی خاص و با ارزش تبدیل کنید.
۱
فعالیتشان را نشان بده
[photographing-children-1]

رخداد‌ها و روزهای خاصی وجود خواهند داشت که شما به عنوان والدین دوست دارید جاودانه بمانند. اگر یک اتفاق گروهی باشد نیاز دارید که کودک خود را از درون جمعیت بیرون بکشید. اگر مقدور است از یک لنز تله فوتو با قابلیت زوم کردن، استفاده کنید. لنز را آماده نگه دارید تا زمانی که فرزند شما در مرکز کادر قرار بگیرد. پس زمینه را با انتخاب یک عمق میدان (DOF) کم از فوکوس خارج کنید. برای ثبت حرکات سریع او، دوربین را در حالت ورزشی قرار دهید و یک سری عکس بگیرید.
۲
معصومیتشان را به تصویر بکش
[photographing-children-2]

معصومیت یکی از ویژگی‌هایی است که با کودکی همراه است – چرا ثبتش نکنیم؟ بگذارید فرزندتان بازی کند یا راجب چیزی با او صحبت کنید که به فکر فرو رود. می‌توانید از او بپرسید به بامزه‌ترین جوکی که به ذهنش می‌رسد فکر کند یا بپرسید آیا رازی دارد یا خیر. عمق میدان را کم انتخاب کنید تا فوکوس را روی کودک قرار دهید و سرعت شاتر را مناسب با آن انتخاب کنید.
۳
بی ریا عکس بگیر
[photographing-children-3]

بچه‌ها مملو از احساسات و خلاقیت هستند. از چیز های روزمره عکس بگیرید اما به جای اینکه از او بخواهید ژست بگیرد، بگذارید راحت باشد و در شرایطی که به او خوش می‌گذرد و کارهای عادی انجام می‌دهد از او عکس بگیرید؛ مثلا بازی کردن در حمام پر از کف و حباب باعث شیطنت و خوش گذشتن به او می شود. اگر نور محیط خانه کم است، از فلاش استفاده کنید تا هم نور کم را جبران کنید و هم حرکات را بهتر ثبت کنید. دقت کنید اگر محیط شما پر از اشیای بازتاب دهنده نور و سفید باشد، نور فلاش به شکل دایره ای سفید رنگ روشن در پس زمینه عکس می افتد.
۴
در مراسم خاص عکس بگیرید
[photographing-children-4]

مراسم و تعطیلات خاص متعددی وجود دارند که فرصت مناسبی برای عکس گرفتن هستند و تکرار این عکس‌ها در هر سال رشد کودک شما را نشان خواهد داد. برای رخدادی مثل هالووین کودکان خود را لباس بپوشانید و از یک پس زمینه با مزه استفاده کنید– مثلا دیوار قرمز با یک تارعنکبوت مصنوعی. از فلاش و عمق میدان کم بهره بگیرید تا فوکوس روی چهره کودک باشد. آتلیه بارداری
۵
عکس گروهی بگیرید


همیشه روزهای خاصی وجود دارند که مایلید آن ها را ثبت کنید، مثل اولین سفر مدرسه‌ای یا اولین باری که می توانند با دوستانشان بیرون بروند. اگر با یک نوجوان سر و کار دارید، به سرعت دست به کار شوید و آنها را مجبور نکنید لبخند بزنند یا ژست غیر طبیعی بگیرند. گروه را دور هم جمع کنید و از فلاش برای تثبیت حرکات استفاده کنید. به همه بگویید که جمع شوند و لبخند بزندد و بیشتر از ۳ عکس نیز نگیرید، چرا که نوجوانان کم طاقت هستند!
۶
چه بزرگ شدی!
[photographing-children-6]

کودکان به سرعت بزرگ می‌شوند، پس مرتبا عکس گرفتن از آنها طبیعی است. اگر به قدری خوش شانس باشید که بتوانید سر کلاس درس او حاضر شوید تا چند عکس ساده بگیرید، این را با استفاده از لنزهای تله فوتو و زوم کردن از راه دور انجام دهید. زوم کنید و یک عمق میدان کم انتخاب کنید که سایر کودکان را تار کند (مثلا f/4 یا کمتر) و از زدن فلاش برای روشن نگه داشتن صورت نیز نترسید؛ به خصوص در کلاس‌های تاریک.
ت
تنظیمات پیشنهادی

اگر با حجم قابل قبولی از نور مواجه هستید سرعت شاتر را ۱/۱۲۵ انتخاب کنید تا بتوانید حرکات را ثبت کنید – اما اگر از سرعت کمتری استفاده کردید فلاش را فراموش نکنید. عمق میدان کم موجب نگه داشتن فرد مورد نظر شما در فوکوس می‌شود پس از عمق میدان f/5 یا کمتر استفاده کنید؛ البته به شرطی که شرایط نوری اجازه این کار را بدهد.
الف
ابزار پیشنهادی

از فلاش برای تثبیت حرکات استفاده کنید؛ یا فلاش دوربین یا یک فلاش جانبی قدرتمندتر. فلاش جانبی می‌تواند در زمانی که سوژه دور از شما است یا یک عکس گروهی از کودکان می‌گیرید مفید باشد. می‌توانید از متعلقات دیگر مثل soft-box نیز استفاده کنید که نور فلاش را از یک نور شدید به یک نور ملایم تبدیل کند. تک پایه (monopod) نیز برای مواقعی که می خواهید سریع عمل کنید و به اطراف جا به جا شوید، مفید است.
ج
جمع‌بندی

کودکان مملو از شادی و نشاط هستند و همین کار کردن با آن ها را لذت بخش می کند. با آنها دوست باشید و رفاقت ایجاد کنید و یک کودک را مجبور به گرفتن ژست خاص یا خندیدن نکنید؛ این کار آنها را خوشحال نخواهد کرد و این قضیه در چهره‌هایشان مشخص خواهد بود. این موارد را فراموش نکنید: زمینه، لباس هایشان، موی آنها و نمای کلی، باید شسته رفته باشد تا عکس با ارزشی تولید شود.

روش هایی برای تشویق کودک به مطالعه و کتابخوانی:

وقتی که من دست به کار نوشتن یک مقاله در مورد عکاسی از مردها شدم، اصلا به ذهنم خطور نکرد که این موضوع در واقع چقدر وسیع است. درحالیکه می توان چیزهای زیادی در مورد عکاسی از آقایان نوشت، از نورپردازی گرفته تا ژست ها، پس پردازش و غیره، به نظر می رسد که عدم تعادل شدیدی در میزان مطالب اختصاص داده شده تنها به عکاسی از آقایان، در مقایسه با خانم ها، وجود دارد. در این مطلب لنزک به ۸ نکته جالب توجه در عکاسی از آقایان می پردازیم.عکاسی نوزاد

وقتی بحث زمینه مطرح باشد، از مردها به عنوان مثال در ژانرهای عکاسی خبری، مُد، ورزشی، سفر، مراسم عروسی و خانوادگی، و پرتره های شرکتی عکاسی می شود. ژانر عکاسی اصلی من خانواده است، و پرتره های شرکتی نیز می گیرم. تقاضای رو به رشدی برای پرتره های حرفه ای آرام تر برای مشتریان وجود دارد تا از آن در پروفایل لینکداین، صفحات حرفه ای فیس بوک، و حتی سایت های دوستیابی آنلاین استفاده کنند. مشتریان پرتره ای می خواهند که رنگ و لعاب دار باشد، ویترین شخصیت آنها یا شاید نوع کاری که انجام می دهند باشد، بدون این که بیش از حد شرکتی (رسمی) به نظر برسد. برای هدف این مقاله، من در مورد عکاسی از آقایان بیشتر در این دو زمینه صحبت خواهم کرد.عکاسی کودک
۱
او را در روند مشاوره دخیل کنید (شرکت دهید)

این نکته به دلیل خوبی در جایگاه اول قرار گرفته است. یکی از رایج ترین شکایاتی که من در فروم های عکاسی پرتره می شنوم مربوط به پدر/شوهر بی میل است – کسی که طوری در جلسات عکاسی پرتره خانوادگی حاضر می شود انگار این آخرین جا روی کره زمین است که او می خواهد در آن باشد. ناسازگاری او مسری است، و باعث می شود کار شما برای ثبت تمام آن ارتباطات خانوادگی شاد تقریبا غیرممکن شود.

اعتراف می کنم، این یکی از معضلات من بود تا وقتی که متوجه شدم من اغلب آقایان را در روند مشاوره دخیل نکرده و شرکت نمی دادم. در هر مورد پدر بدخلقی که با آن مواجه شدم، به اشتباه فرض می کردم که زنانی که در طول مشاوره با آنها صحبت می کردم، همه چیز را با همسر خود به اشتراک می گذاشتند، و به نوبه خود، هر گونه نگرانی که شرکای خود داشتند را با من در میان می گذاشتند.

پس از جرقه ای که در ذهنم زده شد، دخیل کردن آقایان در این روند را شروع کردم و این کار یک دنیا تفاوت به وجود آورد. معلوم شد که آنها تنها می خواهند شنیده شوند. هر چه بیشتر قبل از عکاسی یک مرد را در روند کار شریک کنید، وقتی دوربین را به دست می گیرید او بیشتر احساس راحتی خواهد کرد، و عکس های بهتری خواهید گرفت. چه وقتی که در حال عکاسی از یک مشتری، مرد همسایه، یا برادر خود باشید، این امر صادق است.

از او بپرسید آیا هیچ خصوصیتی دارد که نسبت به آن حساس باشد. بینی برجسته، غبغب، جای زخم آکنه و کمی شکم حساسیت های معمول هستند. اجازه دهید او ناامنی های خود را بدون احساس حماقت بیان کند، و به او اطمینان دهید که می توانید با ژست دهی، زاویه دوربین، نورپردازی، و پس پردازش بر این مشکلات غلبه کنید.

از او بپرسید در چه نوع لباس هایی احساس خوبی دارد، و مطمئن شوید که او می فهمد این مسئله چگونه می تواند در عکس ها به نفع یا ضرر او باشد.
[عکاسی از آقایان]

اگر او تلاش کرد تا خوب به نظر برسد، با توجه به جزئیات در عکس ها با او منصفانه رفتار کن.

اگر او تلاش کرد تا برای جلسه عکاسی شما خوب لباس بپوشد، که اغلب مردها این کار را خواهند کرد، با توجه به جزئیات در مرحله ویرایش، شما نیز همان احترام را به او نشان دهید. هنگام ویرایش از نزدیک (بیشتر) زوم کنید و مواردی چون موهای مزاحمی که ممکن است از زیر دست تیغ در رفته باشند، یک نخ آویزان، یا یک لکه به جا مانده از انگشتان یک کودک را تصحیح کنید.
۲
هدف و معنا را پیدا کنید

پس از نکته #۱ سعی کنید بفهمید که چرا او می خواهد این عکس ها گرفته شوند. اگر این یک پرتره تک نفره است، او آن را برای چه کاری استفاده می کند؟ اگر برای استفاده حرفه ای است، او چه جور کاری انجام می دهد؟ او چه نوع ظاهری می خواهد؟ اگر او یک مربی موج سواری با کایت پرشور است، ممکن است از عکس های سیاه و سفید شما تقدیر نکند – او به احتمال زیاد چیزی پر از رنگ و جنب و جوش می خواهد. با این حال، یک نویسنده در حال شکوفا شدن ممکن است عکس های سیاه و سفید را دوست داشته باشد.

اگر در یک جلسه عکاسی خانوادگی هستید، سوالاتی در مورد خانواده او بپرسید. این کار بدیهی به نظر می رسد، اما شگفت زده خواهید شد که چطور این مرحله مهم اغلب فراموش می شود. خانواده دوست دارند چه کاری با هم انجام دهند؟ چه چیز خاصی در مورد شریک زندگی او وجود دارد؟ او چه چیزی را در مورد فرزند یا نوه خود بیشتر از همه دوست دارد؟ عمیق کند و کاو کنید، و به پاسخ های او گوش دهید. از آنچه که آشکار می کند شگفت زده خواهید شد.

عکس زیر از پدرم و دختر بزرگم یکی از عکس های مورد علاقه شخصی من است. پدرم به من گفت که این واقعیت را دوست دارد که با وجود این که دخترم یک نوجوان است، هنوز هم وقتی با هم به پیاده روی در جنگل نزدیک خانه اش می روند، دست یا بازوی او را می گیرد. من عاشق قوس درختانم که آنها را مثل یک قاب در بر گرفته است. برای من، اینطور به نظر می رسد که آنها دارند با هم به سمت آینده راه می روند.
[عکاسی از آقایان]

از ارتباط هایی که معنی دار هستند عکس بگیرید.

مردی که در عکس های زیر است، به من گفت که چقدر از کوچکی دست ها و پاهای دختر تاره متولد شده اش شگفت زده است. مانند بسیاری از پدران جوان، او در مرحله پرمشغله ای از زندگی حرفه ای خود، یعنی تامین آینده برای خانواده اش قرار دارد. اغلب اوقات وقتی او شب به خانه می رسد کودک خواب است، و بنابراین او لحظه های آرامی که با هم سپری می کنند را گرامی می دارد.
[عکاسی از آقایان] [عکاسی از آقایان]

پدران پر مشغله از لحظات آرام با کودکان خود تقدیر می کنند.

عکس زیر از دو عموزاده گرفته شده است. آنها در دوران کودکی با هم بازی می کردند، اما از وقتی که کوچک بودند و خانواده های آنها از کشور خود مهاجرت کردند، در قاره های جدا زندگی کرده اند. نکته قابل توجه برای من این بود که حرکات و زبان بدن آنها چقدر به هم شبیه بود، با وجود این که آنها بیشتر زندگی خود را جدا از هم زندگی کرده بودند، و من می خواستم آن شباهت ها را در یک عکس ثبت کنم. اقیانوس در این عکس نمادین است، که معمولا آنها را از هم جدا می کند. در این لحظه، هر دوی آنها در یک سمت آن بودند.
[عکاسی از آقایان]

من می خواستم شباهت بین این دو عموزاده را که بیشتر زندگی خود را در قاره های جدا زندگی کرده بودند، به تصویر بکشم. اقیانوس در این زمینه پرمعنی است: معمولا آنها را از هم جدا می کند، اما در آن لحظه ای که این عکس گرفته شد، هر دو در یک سمت آن بودند.
۳
به او چیزی بدهید که به آن تکیه دهد یا بر روی آن بنشیند

صرف نظر از این که شما چقدر از قبل آماده شده اید، بسیاری از افراد به شدت در مقابل دوربین ناراحت هستند، به خصوص در شروع عکاسی. اگر سوژه شما از ایستادن در مقابل دوربین احساس بدی دارد، از او بخواهید به یک سطح عمودی مانند یک دیوار، حصار، تیر چراغ برق، یا ماشین تکیه بزند. این کار به او کمک می کند تا احساس محکم بودن و تعادل کند، و به او اجازه خواهد داد تا بدون این که غیرطبیعی به نظر برسد، به بدن خود زاویه بدهد. اگر او نشسته است، شما برای نکته بعدی آماده هستید.
[عکاسی از آقایان]

یک سطح عمودی پیدا کنید تا او به آن تکیه دهد.
۴
غبغب، بینی برجسته، یا گونه (فک) سنگن را به حداقل برسانید

یک راه برای به حداقل رساندن غبغب، عکس گرفتن از بالای سطح چشم است، درحالیکه سوژه کمی به سمت جلو متمایل (خم) شده است. اگر سوژه نشسته است، از او بخواهید بازو هایش را روی ران پا استراحت داده و زانوانش را با زاویه ۴۵ درجه از شما تنظیم کند.

همچنین می توانید از نورپردازی به نفع خود استفاده کنید. نور قوی و مستقیم می تواند از نظر بصری یک چهره، یا نیم تنه را لاغرتر نشان دهد.

در عکس چپ دوربین زیر سطح چشم بود (سوژه بلندتر از من بود و ایستاده بود) و با نوری که بر روی هر دو طرف چهره او می تابید، گرفته شد. عکس سمت راست مطلوب تر است. سوژه نشسته، و رو به جلو و با زاویه دور از دوربین خم شده است. نور قوی بازتاب شده از یک دیوار در اواخر بعد از ظهر، روی گردن و سمت چپ صورت او سایه افکنده است.
[عکاسی از آقایان]

استفاده از سایه و زاویه در عکس سمت راست، پرتره برجسته تری ایجاد کرد.
۵
اگر خم می شود، آن را خم کنید

خم کردن بازوها و پاها باعث می شود سوژه شما طبیعی و آرام تر به نظر برسد، و مزیت دیگر آن جمع و جور (فشرده) تر کردن بدن است که به نفع ترکیب بندی می باشد.
۶
کاری به او بدهید که با دست هایش انجام دهد

«من با دست هایم باید چه کار کنم؟» سوالی است که اغلب در طول یک جلسه عکاسی از من پرسیده می شود. افراد وقتی که در مقابل یک دوربین قرار می گیرند ناگهان در مورد دست های خود آگاه می شوند و دست هایی که مستقیما رو به پایین در دو طرف بدن آویزان می شوند، ناشیانه و ناجور به نظر می رسند.

اگر او ایستاده است، از او بخواهید یک یا دو دستش را در جیب خود قرار دهد، یا انگشت شست خود را در یک طرف کمر دور کمربند حلقه کند. اگر نشسته است، می تواند انگشتان خود را در هم جفت کرده، یا دست هایش را در هم قلاب کند. در صورتی که دارید یک عکس خانوادگی می گیرید، از او بخواهید دست یک کودک یا نوزاد را بگیرد.
[عکاسی از آقایان]
۷
جزئیات و تضاد

جزئیاتی مانند چشم ها، لب ها، و دست ها به گفتن یک داستان (داستان سرایی) کمک می کنند، و ارتباط بین افراد را به تصویر می کشند. از بین تمام این جزئیات، دست ها مورد علاقه من هستند. دست ها بیانگر قوی روابط عاطفی و مهربانی هستند. عکاسی از دست مردها به خاطر اندازه بزرگشان، در تضاد با دست زنان و کودکان، از نظر بصری چشمگیر است.

پرتره زیر یک لحظه لطیف و قدرتمند بین پدر و دختر را نشان می دهد. دست پدر در کنار دست دختر بزرگ و قوی است، و او همانطور که کف شیر روی انگشتان دخترش را می بوسد، لبخند می زند.
[عکاسی از آقایان]

پدری که با لبخند بر کف شیر روی انگشتان دخترش بوسه می زند.

در عکس زیر از یک پدر با نوزادش، اندازه و قدرت دست های او در برابر پوست نرم نوزاد و بدن کوچک او کنتراست (تضاد) ایجاد می کند. آنها نشان می دهند که او چقدر کوچک و آسیب پذیر است، و لطافت و اعتماد را به تصویر می کشند.
[عکاسی از آقایان]

اندازه دست های مرد در مقابل بچه تضاد ایجاد کرده، و محافظت و مراقبت را نشان می دهد.
۸
پس پردازش

اجازه دهید با این مسئله روبرو شویم، دوربین های دیجیتال می توانند بی رحم باشند. آنها در عرض یک دقیقه جزئیات تمام آن عیوب کمی که چشم غیر مسلح نمی بیند را ثبت می کنند، و آن را در تصویر ثابت نگه می دارند تا چشم به آن زل بزند.

در برخی از سبک های پرتره، این امر خوش آیند و مطلوب است. مردهای مسن با چهره های ناصاف سوژه های محبوبی برای عکاسان سفر و عکاسان خبری هستند. با این حال، چین و چروک ها و لکه ها چیزی نیستند که شما بخواهید در عکس های خانوادگی یا عکس های سر و شانه (headshot) حرفه ای توجه بیننده را به سمت آنها جلب کنید، بنابراین مهربان باشید!

مردها در طول مشاوره و عکاسی سرنخ هایی به شما می دهند. اگر آنها شوخی هایی مانند این کردند: «می توانی طوری از من عکس بگیری که ۱۰ سال جوانتر به نظر برسم؟» یا «می توانی کاری کنی که من شبیه جورج کلونی شوم؟»، احتمالا زیاد هم شوخی نمی کنند. تنها به این دلیل که او مرد است، به این معنی نیست که با جوشی که دیروز صبح روی صورتش سر درآورده، یا مویی که از سوراخ بینی اش بیرون زده و ماشین اصلاح آن را جا انداخته، مشکلی نداشته باشد.

وقتی صحبت از ویرایش باشد، تا حد زیادی به سبک شخصی شما بستگی خواهد داشت. اگرچه من طرفدار پرتره های خیلی ویرایش شده نیستم، اما هنوز هم معتقدم که کمی ویرایش لازم است. در مورد آقایان، من کمی از ابزار قلم مو برای نرم کردن پوست استفاده می کنم. این افکت باید ظریف باشد، و پوست او هرگز نباید نرم تر از پوست یک زن یا کودک در همان عکس به نظر برسد.

وقتی نوبت به لکه ها می رسد، قانون کلی من حذف هر گونه لکه ایست که موقتی می باشد. جوش، زخم، موهای پریشان، اگر قرار است تا دو هفته دیگر از روی صورتش محو شود، من در مرحله پس پردازش آن را از صورت او حذف می کنم. خال یا علامت تولد را حذف نمی کنم، مگر این که مشتری به طور خاص از من بخواهد این کار را انجام دهم.
[ عکاسی از آقایان]

من در این پرتره تصادفی از پدرم، برخی از لکه های موقتی را حذف کرده ام، اما پرتره اصالت خود را حفظ کرده است.
اکنون نوبت شماست!


نویسنده: کارن کوئیست (Karen Quist)
منبع

برگرفته از: digital-photography-school