عکاسی از کودکان در عین سختی جالب هم هست. بچه‌ها به سرعت بزرگ می‌شوند و طبیعی است که بخواهید رشد آنها را ثبت کنید؛ اولین روز مدرسه تا اولین بازی ورزشی. با کمی تفکر بیشتر می‌توانید عکس‌های معمولی خانوادگی را به چیزی خاص و با ارزش تبدیل کنید.
۱
فعالیتشان را نشان بده
[photographing-children-1]

رخداد‌ها و روزهای خاصی وجود خواهند داشت که شما به عنوان والدین دوست دارید جاودانه بمانند. اگر یک اتفاق گروهی باشد نیاز دارید که کودک خود را از درون جمعیت بیرون بکشید. اگر مقدور است از یک لنز تله فوتو با قابلیت زوم کردن، استفاده کنید. لنز را آماده نگه دارید تا زمانی که فرزند شما در مرکز کادر قرار بگیرد. پس زمینه را با انتخاب یک عمق میدان (DOF) کم از فوکوس خارج کنید. برای ثبت حرکات سریع او، دوربین را در حالت ورزشی قرار دهید و یک سری عکس بگیرید.
۲
معصومیتشان را به تصویر بکش
[photographing-children-2]

معصومیت یکی از ویژگی‌هایی است که با کودکی همراه است – چرا ثبتش نکنیم؟ بگذارید فرزندتان بازی کند یا راجب چیزی با او صحبت کنید که به فکر فرو رود. می‌توانید از او بپرسید به بامزه‌ترین جوکی که به ذهنش می‌رسد فکر کند یا بپرسید آیا رازی دارد یا خیر. عمق میدان را کم انتخاب کنید تا فوکوس را روی کودک قرار دهید و سرعت شاتر را مناسب با آن انتخاب کنید.
۳
بی ریا عکس بگیر
[photographing-children-3]

بچه‌ها مملو از احساسات و خلاقیت هستند. از چیز های روزمره عکس بگیرید اما به جای اینکه از او بخواهید ژست بگیرد، بگذارید راحت باشد و در شرایطی که به او خوش می‌گذرد و کارهای عادی انجام می‌دهد از او عکس بگیرید؛ مثلا بازی کردن در حمام پر از کف و حباب باعث شیطنت و خوش گذشتن به او می شود. اگر نور محیط خانه کم است، از فلاش استفاده کنید تا هم نور کم را جبران کنید و هم حرکات را بهتر ثبت کنید. دقت کنید اگر محیط شما پر از اشیای بازتاب دهنده نور و سفید باشد، نور فلاش به شکل دایره ای سفید رنگ روشن در پس زمینه عکس می افتد.
۴
در مراسم خاص عکس بگیرید
[photographing-children-4]

مراسم و تعطیلات خاص متعددی وجود دارند که فرصت مناسبی برای عکس گرفتن هستند و تکرار این عکس‌ها در هر سال رشد کودک شما را نشان خواهد داد. برای رخدادی مثل هالووین کودکان خود را لباس بپوشانید و از یک پس زمینه با مزه استفاده کنید– مثلا دیوار قرمز با یک تارعنکبوت مصنوعی. از فلاش و عمق میدان کم بهره بگیرید تا فوکوس روی چهره کودک باشد. آتلیه بارداری
۵
عکس گروهی بگیرید


همیشه روزهای خاصی وجود دارند که مایلید آن ها را ثبت کنید، مثل اولین سفر مدرسه‌ای یا اولین باری که می توانند با دوستانشان بیرون بروند. اگر با یک نوجوان سر و کار دارید، به سرعت دست به کار شوید و آنها را مجبور نکنید لبخند بزنند یا ژست غیر طبیعی بگیرند. گروه را دور هم جمع کنید و از فلاش برای تثبیت حرکات استفاده کنید. به همه بگویید که جمع شوند و لبخند بزندد و بیشتر از ۳ عکس نیز نگیرید، چرا که نوجوانان کم طاقت هستند!
۶
چه بزرگ شدی!
[photographing-children-6]

کودکان به سرعت بزرگ می‌شوند، پس مرتبا عکس گرفتن از آنها طبیعی است. اگر به قدری خوش شانس باشید که بتوانید سر کلاس درس او حاضر شوید تا چند عکس ساده بگیرید، این را با استفاده از لنزهای تله فوتو و زوم کردن از راه دور انجام دهید. زوم کنید و یک عمق میدان کم انتخاب کنید که سایر کودکان را تار کند (مثلا f/4 یا کمتر) و از زدن فلاش برای روشن نگه داشتن صورت نیز نترسید؛ به خصوص در کلاس‌های تاریک.
ت
تنظیمات پیشنهادی

اگر با حجم قابل قبولی از نور مواجه هستید سرعت شاتر را ۱/۱۲۵ انتخاب کنید تا بتوانید حرکات را ثبت کنید – اما اگر از سرعت کمتری استفاده کردید فلاش را فراموش نکنید. عمق میدان کم موجب نگه داشتن فرد مورد نظر شما در فوکوس می‌شود پس از عمق میدان f/5 یا کمتر استفاده کنید؛ البته به شرطی که شرایط نوری اجازه این کار را بدهد.
الف
ابزار پیشنهادی

از فلاش برای تثبیت حرکات استفاده کنید؛ یا فلاش دوربین یا یک فلاش جانبی قدرتمندتر. فلاش جانبی می‌تواند در زمانی که سوژه دور از شما است یا یک عکس گروهی از کودکان می‌گیرید مفید باشد. می‌توانید از متعلقات دیگر مثل soft-box نیز استفاده کنید که نور فلاش را از یک نور شدید به یک نور ملایم تبدیل کند. تک پایه (monopod) نیز برای مواقعی که می خواهید سریع عمل کنید و به اطراف جا به جا شوید، مفید است.
ج
جمع‌بندی

کودکان مملو از شادی و نشاط هستند و همین کار کردن با آن ها را لذت بخش می کند. با آنها دوست باشید و رفاقت ایجاد کنید و یک کودک را مجبور به گرفتن ژست خاص یا خندیدن نکنید؛ این کار آنها را خوشحال نخواهد کرد و این قضیه در چهره‌هایشان مشخص خواهد بود. این موارد را فراموش نکنید: زمینه، لباس هایشان، موی آنها و نمای کلی، باید شسته رفته باشد تا عکس با ارزشی تولید شود.

عکاسی از گل‌ها به شدت محبوب است و یکی از بیشترین حالات عکاسی و رایج‌ترین نمونه‌های چاپ شده و فروخته شده‌ی عکس نیز به حساب می‌آید. گل ها به انسان روحیه می بخشند و به دلیل تنوع زیادشان، عکس‌هایی که می‌توانید از آنها بگیرید تنوع زیادی دارند و احساسات متفاوتی را برمی‌انگیزند. در ادامه به نکات عکس گرفتن از گل ها می پردازیم.
۱
برای جزئیات زوم کن

تا بیشترین حد ممکن زوم کنید که جزئیات فوق العاده خود را نشان دهند. تنها راه مناسب برای گرفتن یک کلوزآپ با کیفیت از گل شما، استفاده از لنزهای ماکرو (۵۰ میلیمتر تا ۲۰۰ میلیمتری) است. لنزهای ماکرو (macro lenses) جزئیاتی را که برای چشم غیر مسلح به راحتی قابل درک نیستند آشکار می‌سازند و یک نمای جدید و جذاب از سوژه را رو می‌کنند. در کلوزآپ گلبرگ‌ها و جوانه‌های یک گل، یا قطرات آب نشسته روی گلبرگ‌ها انگار از صفحه بیرون زده اند.
۲
تنها روی یک بخش فوکوس کن


پس از استفاده از لنز ماکرو، مهم است که از فوکوس کردن انتخابی، بهره بجویید. اگر همه چیز در عکس شارپ (واضح) باشد دیگر نقطه کانونی (تمرکز اصلی) وجود نخواهد داشت. بنابراین بهتر است که یک ناحیه را انتخاب کنید و فقط آن را شارپ نگه دارید. ایده‌آل این است که از ISO کم برای حفظ کیفیت و از سه پایه یا تک پایه به منظور حذف لرزش‌ها استفاده کنید – مات شدن در عکس های ماکرو، بسیار فاحش خواهد بود. عمق میدان (DOF) کمی انتخاب کنید؛ عموما بین f/2.8 تا f/8 انتخاب کنید تا نقاط دیگر عکس را به صورت ملایمی مات کنید.
۳
نورپردازی


وقتی در محیط بیرون عکس می گیرید، با همه گونه آب و هوایی مواجه خواهید شد. در روزهای روشن آفتابی، نیاز دارید نور شدید خورشید را متعادل کنید؛ از فلاش پرکننده (تکمیلی) برای روشن کردن سوژه (حذف سایه ها) و متعادل نگهداشتن پیش زمینه و پس زمینه استفاده کنید. از یک رفلکتور (بازتابنده) طلایی برای حرارت (گرمی عکس) و رفلکتور نقره‌ای یا رنگ روشن برای تنظیم نور زمینه عکس استفاده کنید. بازتابنده‌ها به صورت حفاظی در برابر باد نیز عمل خواهند کرد.
۴
زوایای مختلف را امتحان کن


اگر مایل به تهیه تصاویر جذابی هستید، به نحوه ترکیب سوژه‌ها در عکس نیز فکر کنید. قانون یک سوم (rule of thirds) که راجب به آن صحبت کرده ایم را به خاطر داشته باشید و طبق این قانون جای سوژه را در کادر تنظیم کنید. برای جذاب تر کردن نما کمی دوربین را کج کنید تا از حالت افقی بیرون بیاید. می توانید از خورشید به شکل خلاقانه‌ای استفاده کنید؛ دوربین را به سمت خورشید بگیرید تا شراره های آن نمایان شوند؛ مثل پرتوهای نور روی عکس فوق.
۵
ایده‌های پس زمینه


یک راه عالی برای شبیه کردن فضای داخل استودیو به محیط بیرون، استفاده از صفحات رنگی است (گاهی، می‌توانید به سادگی گل‌ها را به استودیو ببرید). صفحات رنگی را به آسانی می‌توان پیدا کرد و از یک فروشگاه عرضه محصولات هنری خرید. صفحات را پشت گل قرار دهید و برای بهتر نشان دادن گلبرگ ها یک رنگ متضاد به کار ببرید. از نور افکن استفاده کنید و پشت و میانه عکس را نشانه بگیرید تا یک هاله نور ملایم ایجاد شود همچنین پس زمینه از یک رنگی در آید.
۶
جزییات و الگو ها


فقط گلبرگ های یک گل مهم نیستند، بلکه برگ‌ها هم زیبا هستند. خلاق باشید و به دنبال جزئیات زیبا و الگوهای تکرار شونده بگردید. با استفاده از یک لنز ماکرو بهترین حالت بزرگنمایی را بدست آورید. می توانید از یک فلاش حلقه ای (ringlight flash) برای وضوح بیشتر عکس استفاده کنید، اما مراقب باشید که دوربین نلرزد و عکس تار نشود – این یک مشکل رایج در گرفتن عکس های کلوزآپ است. مقدار ISO را حدود ۵۰ تا ۱۰۰ انتخاب کنید که رنگ های روشن به درستی ثبت شوند.
ت
تنظیمات پیشنهادی

با عمق میدان (DOF) کم عکس بگیرید، اندازه دریچه دیافراگم را حدود f/4 قرار دهید تا گل واضح و شارپ اما پس زمینه مات باشد. اگر خارج از خانه و در نور روز عکس می‌گیرید، اکسپوژر (نوردهی) را یک پله کاهش دهید (-۱). به این طریق می‌توانید تمام جزییات شامل گل، برگ‌ها و ساقه را به عکس وارد کنید.
الف
ابزار پیشنهادی

ابزار مشخصی برای ساده‌تر کردن عکاسی کودک در آتلیه نوزاد از گل ها وجود دارد؛ یک لنز ماکرو با دریچه دیافراگم f/2.8 برای چنین کاری ایده‌آل است. چه در خانه باشید چه محیط بیرون در عکاسی کلوزآپ ریسک تار شدن عکس وجود دارد پس داشتن سه پایه یا تک پایه حتما توصیه می شود. با داشتن صفحه رنگی، هر کجا که باشید، یک پس زمینه استودیو فوری با شماست.
ج
جمع‌بندی

نکته جالب در خصوص گل‌ها این است که تقریبا می‌توان آنها را همه جا یافت! ممکن است چند نمونه آفتابگردان در باغچه خانه شما باشد، می‌توانید یک دسته گل را از فروشگاه محله خود خریداری کنید یا می‌توانید به پارک بروید و گل های فراوانی را در آنجا مشاهده کنید. لطفا عجله نکنید، چرا که گل‌ها فرار نمی‌کنند. این به شما کمک خواهد کرد که ترکیب عکس خود را به دقت مورد بازبینی قرار دهید.

هندسه و تقارن مانند تکنیک های عکاسی بارداری به نظر نمی رسند، بلکه بیشتر شبیه چیزهایی هستند که از یک کتاب ریاضی یاد می گیرید. آنها ممکن است مربوط به ریاضی باشند، اما ابزارهای ترکیب بندی زیبا و قدرتمندی نیز هستند که می توانند تصاویر واقعا برجسته و منحصر به فردی ایجاد کنند. تقارن و هندسه دو تکنیک هستند که هر کدام به نوبه خود خوب عمل می کنند، شاید حتی بهتر از وقتی که با هم ترکیب شوند. در این مقاله کوتاه ما قصد داریم نگاهی به این دو ابزار ترکیب بندی قدرتمند بیاندازیم.
هندسه و تقارن چه هستند؟

بیایید با تقارن در عکاسی شروع کنیم. تقارن زمانی ایجاد می شود که بالا و پایین، چپ و راست یا طرفین قطرهای یک تصویر آینه یکدیگر باشند. تقارن طبق تعریف، مستلزم این است که شما خارج از «قانون یک سوم» فکر کنید. اگرچه تقارن در آتلیه بارداری طبیعت اتفاق می افتد، اما در دنیای ساخت بشر بیشتر مشهود است.
[تقارن و هندسه در عکاسی]

تقارن همه جا در اطراف ما در دنیای ساخت بشر وجود دارد. اثر Bill Morrow

هندسه علم اَشکال است. مربع، خطوط مثلث، و دایره همه عناصر هندسی هستند که می توانیم در عکاسی استفاده کنیم. ما می توانیم از اَشکال هندسی با لبه های سخت برای ایجاد تصاویر برجسته یا از اَشکال هندسی ظریف تر با «لبه های نرم» برای تعریف یا کمک به یک ترکیب بندی استفاده کنیم.

تقارن و هندسه هیچ کدام لازم نیست به شرایط فیزیکی محدود شوند. نور و سایه نیز می توانند حاوی اَشکال هندسی باشند و تقارن را نشان دهند.
یادگیری دیدن و استفاده از هندسه و تقارن

با تقارن شروع می کنیم. ترکیب بندی های متقارن عالی اغلب زمانی اتفاق می افتند که ما سوژه ای داشته باشیم که درست در مرکز دو شیء یکسان قرار داشته باشد. این سوژه ممکن است شخصی که از وسط پله ها بالا می رود یا حتی فقط نقطه انتهایی یک تونل مستقیم طولانی باشد.

اگر تقارن ما بر اساس اشیاء سمت چپ و راست کادر باشد، ترکیب بندی اغلب بهتر از کار درمی آید اگر سوژه را در یک سوم بالا یا پایین کادر قرار دهیم. این به عنوان یک موازنه عمل می کند، چون تقارن محض می تواند باعث شود که یک تصویر بسیار بی روح به نظر برسد.
[تقارن و هندسه در عکاسی]

تقارن با قانون یک سوم خوب جواب می دهد. اثر (Thomas Leuthard (2008-2017

تقارن طبیعی ممکن است بازتاب یک منظره زیبا در سکون یک دریاچه پر از آب عمیق باشد. باز هم اگرچه این ممکن است در نگاه اول عالی به نظر برسد، اما شما اغلب احساس می کنید که یک چیزی آنجا درست نیست. ما می توانیم با قرار دادن یک سوژه در جایی در یک سوم سمت راست یا چپ با تقارن محض مقابله کنیم. این سوژه ممکن است یک قایق پارویی یا حتی یک تخته سنگ جالب باشد، تا زمانی که در تصویر آینه ای ما تعادل وجود داشته باشد.

نور نقش بسیار مهمی در یک ترکیب بندی هندسی عالی ایفا می کند. اَشکال هندسی با لبه سخت توسط نوری که بر روی آنها می تابد و سایه هایی که نور ایجاد می کند، واضح تر می شوند. اغلب اوقات هندسه سخت با تکرار اَشکال یکسان مانند پنجره های یک ساختمان اداری مدرن یا کانتینرهای کنار هم در یک بندر ایجاد می شود.

این عکس ها از لحاظ بصری چشمگیر هستند، اما اغلب فاقد یک نقطه کانونی هستند که با آن نگاه را هدایت کنند. ما می توانیم با گشتن به دنبال المانی که تکرار را بشکند با آن مقابله کنیم، مانند شخصی که از یکی از پنجره های اداری به بیرون خم شده است. با قرار دادن آن شخص در یکی از یک سوم های کادر می توانیم یک تعادل بصری برای الگوهای تکرار ایجاد کنیم.
[تقارن و هندسه در عکاسی]

هندسه محدود به خطوط مستقیم نیست. اثر josef.stuefer

نوع دیگری از هندسه، هندسه نرم است. این نوع هندسه بیشتر در محیط های طبیعی اتفاق می افتد و جایی است که ما از اَشکال نه چندان مشخص و واضح مانند مثلث یا دایره به عنوان المان های ترکیب بندی برای عکس هایمان استفاده می کنیم. این المان می تواند منحنی طبیعی یک خط ساحلی که نگاه ما را به سمت سوژه جلب می کند یا یک چهره صخره ای مثلثی مورد استفاده برای کادربندی یک منظره با ابهت باشد.

پیدا کردن هندسه نرم در ابتدا می تواند دشوار باشد. علت آن این است که ذهن ما ناخودآگاه به دنبال اَشکال سخت و کاملا مشخص می گردد. با این حال، اگر با دقت به صحنه ها نگاه کنید، خیلی زود هندسه نرم را خواهید دید، مانند این صحنه که در آن خطوط هندسی نرم سایه ها نگاه ما را به سمت قایق هدایت می کنند.
[تقارن و هندسه در عکاسی]

هندسه نرم به شکل خطوط هدایتگر. اثر Jason Row Photography

اغلب هندسه و تقارن دست در دست یکدیگر عمل می کنند و هیچ مثالی برای آن واضح تر از خطوط هدایتگر نیست. خطوط هدایتگر یک شکل هندسی هستند که در بسیاری از موارد یک صحنه را به دو تصویر آینه ای مجزا تقسیم می کنند. با اضافه کردن یک سوژه به یک سوم بالای کادر، می توانیم یک تصویر بسیار برجسته و چشمگیر ایجاد کنیم.

تقارن و هندسه هر دو به نوبه خود ابزارهای ترکیب بندی بسیار قدرتمندی هستند. هر دو در طبیعت و در جهان ساخت بشر وجود دارند و زمانی که در یک عکس با هم ترکیب شوند، می توانند به تصاویر فوق العاده ای منجر شوند.

دفعه بعد که بیرون می روید، حتی اگر یک دوربین با خود به همراه نداشتید، نگاهی به جهان اطراف خود بیاندازید و به دنبال نمونه هایی از هر دو بگردید.

نویسنده: جیسون راو (Jason Row)

مناظر می توانند جزء زیباترین و جذاب ترین عکس ها باشند، اگر به خوبی ثبت شوند. مشکل این است که عکاسی منظره آسان نیست و یک منظره بد تنها مانند یک عکس فوری معمولی به نظر می رسد و نه یک تصویر حرفه ای. تازه واردان عکاسی منظره اغلب از نتایج خود ناامید می شوند، شاید تا جایی که حتی از کار خود دست می کشند. با این حال، اشتباهات بسیار رایج و به راحتی قابل اصلاحی وجود دارند که عکاسان اغلب مرتکب می شوند. امروز می خواهیم نگاهی به پنج مورد از آنها بیاندازیم.
۱
خط افق کج

هیچ چیز به اندازه یک خط افق کج، نمی تواند یک منظره عالی بالقوه را به یک عکس فوری (ناشیانه) تبدیل کند. به راحتی ممکن است مرتکب این اشتباه شوید، به خصوص هنگام عکاسی نوزاد در آتلیه کودک از روی یک سه پایه. خم شدن بر روی منظره یاب با یک زاویه (به صورت کج) علت اصلی این مسئله است، اما راه حل آن ساده و موثر می باشد. تقریبا تمام دوربین های مدرن می توانند یک خط افق مجازی را هم بر روی LCD و هم اغلب در منظره یاب نشان دهند. این در واقع یک تراز کننده الکترونیکی است که زاویه دوربین را نسبت به خط افق نشان می دهد. این گزینه را معمولا می توانید در میان تنظیمات صفحه نمایش دوربین خود پیدا کنید و ابزار ارزشمندی است. اگر به دلیلی دوربین شما این تنظیمات را ندارد، یک تراز کننده عکاسی واقعی و ارزان قیمت برای خودتان بخرید. آنها تقریبا بدون خطا هستند.


خط افق کج هر منظره ای را خراب خواهد کرد. Jason Row Photography
2
آسمان بی روح

آسمان اغلب بخش جدایی ناپذیری از هر منظره عالی است. آسمان ترکیب بندی ما را مشخص می کند و به زمین یا دریای مقابل ما تعادل بصری می دهد. همچنین یکی از ساده ترین چیزهایی است که ممکن است در مورد آن اشتباه کنید. اشتباه اصلی، عکاسی از یک آسمان بدون ابر یا زیاد نوردهی کردن آسمان است به طوری که بی روح به نظر برسد.

آسمان ها وقتی که هیچ جذابیتی در آنها وجود ندارد، می توانند بی روح به نظر برسند. مثلا یک آسمان ابری صاف و کسل کننده، اما یک آسمان روشن بدون ابر یا با ابر کم نیز به همان اندازه می تواند بی روح باشد. هنگامی که ما این آسمان را با یک نوردهی اختصاصی برای پیش زمینه ترکیب می کنیم، اغلب یک آسمان بی روح و کسل کننده به دست می آوریم.

چند راه حل برای این مسئله وجود دارد. اولین راه حل این است که وقتی آب و هوا کمی جذابیت خوب به آسمان می دهد، عکس بگیریم. مثلا ابرهای پفی سفید در روز، ابرهای سیروس بلند در هنگام سحر یا غروب یا ابرهای طوفانی تاریک در هر زمان از روز. راه حل دوم که مکمل راه حل اول می باشد، استفاده از فیلترهای کاهنده نور تدریجی (ND grad) برای جلوگیری از نوردهی بیش از حد آسمان و اضافه کردن کمی جذابیت بیشتر به آن است.
[اشتباهات عکاسی منظره]

آسمان هیچ جذابیتی به این عکس نمی بخشد. اثر Jason Row Photography
3
نورپردازی تخت

در کنار یک آسمان بی روح، یک نورپردازی تخت کسل کننده نیز می تواند یک منظره خوب بالقوه را خراب کند. نمونه های معمول آن روزهای ابری و عکاسی در وسط روز می باشد. یک روز ابری مانند یک سافت باکس غول پیکر عمل می کند، که تمام سایه ها را از بین می برد. این به نوبه خود هر گونه جذابیت و عمقی را از صحنه حذف می کند.

عکاسی در وسط روز تاثیری برعکس با یک روز ابری دارد. نور شدید خورشید، سایه های خشن ایجاد می کند و هرگونه جزئیات را از نواحی سایه دار حذف می کند.

بهترین زمان ها برای عکاسی از مناظر در طول ساعات آبی و طلایی هستند که در آن نور ملایم است و سایه های با جزئیات و نرمی ایجاد می کند. اگر نمی توانید در این زمان ها عکاسی کنید، بهترین گزینه برای شما این است که از یک فیلتر پلاریزه برای روزهای آفتابی استفاده کنید یا برای روزهای ابری در ذهن خود به صورت سیاه و سفید عکس بگیرید.

لنزک: یک گزینه پیش رو در روز های ابری، عکاسی به صورت سیاه و سفید است
[اشتباهات عکاسی منظره]

هیچ پس پردازشی نمی تواند این نورپردازی تخت را نجات دهد. اثر Jason Row Photography
4
نداشتن عمق

یکی از المان های تعیین کننده یک منظره عالی شیوه ای است که نگاه شما را به داخل و اطراف تصویر هدایت می کند. این المان عمق نامیده می شود و اغلب چیزی است که تازه واردان هنگام عکاسی آن را فراموش می کنند. شاید یک منظره بیش از هر نوع عکس دیگری، تلاش می کند یک صحنه سه بُعدی را در یک تصویر ۲ بُعدی نمایش دهد.

ما می توانیم به شیوه های مختلف عمق به دست آوریم. یکی از متداول ترین آنها عکاسی در نور خوب است. ساعت طلایی که در بالا ذکر شد، سایه های جذاب زیبایی به شما می دهد که می توانید از آنها برای هدایت چشم در میان تصویر استفاده کنید. یک روش معمول دیگر استفاده از خطوط هدایتگر به عنوان یک ابزار ترکیبی است. در اینجا (خطوط هدایتگر) ما از المان های طبیعی در تصویر مانند یک جاده یا یک خط یا صخره ها برای جلب توجه بیننده به عکس و به سمت نقطه مورد نظر استفاده می کنیم.
[اشتباهات عکاسی منظره]

المان جذابی در پیش زمینه این عکس وجود ندارد. اثر Jason Row Photography
[اشتباهات عکاسی منظره]

تغییر موقعیت عمق بیشتری به تصویر بخشید. اثر Jason Row Photography
5
نداشتن هیچ نقطه جذابیتی

آخرین مورد که اهمیت آن هم کم نیست، داشتن یک نقطه جذابیت است. یک صحنه زیبا می تواند ما را فریب دهد که باور کنیم یک عکس عالی از آن خواهیم گرفت. هنگامی که ما به یک صحنه نگاه می کنیم، چشم های ما این مزیت را دارند که می توانند به تمام المان های مقابل و اطراف آن صحنه نگاه کنند. زمانی که ما آن صحنه را به یک تصویر تبدیل می کنیم، بینندگان ما این توانایی را از دست می دهند. آنها باید به نمایش دو بُعدی ما از آن صحنه نگاه کنند. به همین دلیل داشتن یک نقطه جذابیت، یا سوژه ای که در مرکز توجه باشد، برای یک عکس منظره خوب حیاتی است. این نقطه جذابیت می تواند یک کلبه کوچک در دوردست یا یک دسته علف خشک بزرگ در پیش زمینه باشد. هرچه که هست، باید چیزی باشد که چشم بیننده در سفر خود در میان تصویر بر روی آن متوقف شود. آن چیز باید جالب و با نورپردازی زیبا باشد، و چه بهتر که داستان عکس را هم بگوید.
[اشتباهات عکاسی منظره]

یک صحنه زیبا بدون هیچ نقطه جذابیتی. اثر Jason Row Photography

عکاسی منظره یک ژانر عکاسی فوق العاده است. چه چیزی می تواند بهتر از ایستادن در نور زیبا و عکاسی از یک صحنه خیره کننده باشد؟ با این حال، گاهی اوقات نتایج آنطور که انتظار می رود خوب از کار درنمی آیند. با بررسی پنج موردی که ما در اینجا ذکر کردیم، خواهید فهمید که چه چیزی کارساز است و چه چیزی نیست.

نویسنده: جیسون راو (Jason Row)

اینها برخی از اشتباهات رایجی هستند که عکاسان هنگام شروع کار عکاسی از غذا ها انجام می دهند. اگر می خواهید عکاسی حرفه ای از غذا ها انجام دهید باید از این اشتباهات اجتناب کنید. آیا شما هم دچار این پنج اشتباه می شوید؟

یک جمله معروف هست که می گوید اگر شما بتوانید از غذاها عکس بگیرید، می توانید از همه چیز عکس بگیرید. بعضی ها با این حرف موافق نیستند، چرا که هر ژانر عکاسی چالش های خاص خودش را دارد. با این حال، عکاسی کودک در آتلیه نوزاد می تواند بسیار دشوار باشد، صرفا به این دلیل که خیلی سریع در مقابل دوربین از بین می رود.

یک دقیقه شما در حال روی هم گذاشتن پنکیک ها هستید که باعث می شود بزاق دهانتان راه بیفتد، یک دقیقه بعد آن پنکیک ها را به سگ هم نمی دهید. عکاسی حرفه ای از غذا، به عکاس و متخصص چینش غذا و کل تیم افراد بستگی دارد که تصاویر دلپذیری ایجاد کنند که شما در کتاب های آشپزی و مجلات می بینید.


عکاسی حرفه ای از غذا نیازمند برنامه ریزی و در نظر گرفتن تمام جزئیات است. همچنین یک فرآیند حل مسئله دائمی است. فکر کردن به جنبه های کلیدی که یک عکس غذای عالی را می سازند، قبل از انتخاب دوربینتان، کمک بسیار زیادی برای رسیدن به بهترین نتایج به شما خواهد کرد.
۱
نور بد

مانند هر نوع دیگر عکاسی، مهم ترین اصل در عکاسی از مواد غذایی نیز نور است. بدون نور، شما هیچ چیزی ندارید. به همین دلیل است که به عکاسی اغلب تحت عنوان «نقاشی با نور» اشاره می شود. شما چه از نور طبیعی استفاده کنید و چه نور مصنوعی، رویکردی که در مورد نورپردازی اتخاذ می کنید، عکس های شما را خواهد ساخت یا خراب خواهد کرد.

اغلب آنچه که عکاسان حرفه ای غذا را از عکاسان تفریحی جدا می کند، درک فیزیک نور و نحوه دستکاری آن برای رسیدن به اثر مورد نظر آنهاست. اگر یک مشتری از شما می خواهد که طوری از محصول آب پرتقال آنها عکس بگیرید که انگار در صبح زود یک روز آفتابی گرفته شده و شما در شهر بارانی لندن زندگی می کنید، باید بدانید چطور آن نور را بازسازی کنید.


نورپردازی تنها رساندن نور کافی به سوژه شما نیست. تا زمانی که شما کمی نور داشته باشید، می توانید با نوردهی طولانی تر یک عکس مناسب بگیرید. نورپردازی خوب وابسته به نور درست نیز هست.

به عنوان مثال، یک مورد رایج عکاسی از رستوران است که در آن نورپردازی داخلی، صحنه را آلوده کرده، و باعث ایجاد ته رنگ های ناخواسته، به خصوص در هایلایت ها (قسمت های روشن) می شود. برطرف کردن این مشکل در پس پردازش می تواند دشوار باشد، اما با غلبه بر نور محیط با استفاده از یک سیستم فلاش، مانند یک اسپیدلایت، یا جلوگیری از برخورد نور ناخواسته به کمک مسدود کردن بالای چیدمان با پارچه یا صفحه سیاه می توانید از آن اجتناب کنید.

۲
ترکیب بندی ضعیف

ترکیب بندی تصویر به نوبه خود یک نوع هنر است. جدا از نور، تسلط بر این هنر یکی از سخت ترین جنبه های عکاسی از مواد غذایی است. سال ها طول می کشد تا در ترکیب بندی مهارت کامل پیدا کنید. پرداختن به این مسئله فراتر از محدوده این مقاله است، اما چند نکته وجود دارد که آگاهی از آنها می تواند به شما کمک کند تا ترکیب بندی های خود را بهبود ببخشید.

برای شروع، سادگی آن را حفظ کنید. سوژه اصلی شما با چند المان پشتیبان، مانند یک تکیه گاه (چیزی که غذا روی آن قرار گیرد) و یک تکه پارچه کتانی چهارگوش تمام چیزی است که نیاز دارید. از سه تا پنج المان در ترکیب بندی خود استفاده کنید. استفاده از اعداد فرد در هنگام ترکیب بندی صحنه، تقارن و تعادل بیشتری نسبت به اعداد زوج به آن خواهد بخشید – تعداد زوج می تواند بین المان ها رقابت ایجاد کرده و توجه بیننده را بین آنها تقسیم کند.


در مورد بافت ها در صحنه خود فکر کنید. اضافه کردن بافتی متناسب با وسایل صحنه یا سطوح و پس زمینه های شما، یا حتی مواد پشتیبان مانند ادویه جات و چاشنی ها واقعا می تواند ساده ترین تصاویر مواد غذایی را ارتقاء ببخشد.

نکته دیگر این است که سطوح و پس زمینه خود را خنثی نگه دارید. رنگ های روشن از جلوه غذا کاسته و حتی رنگ های ناخواسته بر روی غذا ایجاد می کنند.
۳
زاویه دید نامناسب

قبل از شروع عکاسی، بسیار مهم است که در مورد بهترین زاویه برای عکاسی از غذای خود تصمیم بگیرید. انتخاب زاویه درست به سوژه شما بستگی دارد.

غذاهایی که چند لایه دارند، مانند برگرها یا پنکیک های روی هم چیده شده، زمانی که در سطح چشم ثبت شوند بهتر به نظر می رسند، در این صورت تمام المان ها می توانند دیده شوند. از طرف دیگر، غذاهای تخت مانند پیتزا و کوکی ها بهتر است که از بالا یا با زاویه ۹۰ درجه گرفته شوند، چون این زاویه همه چیز را در یک سطح یکنواخت قرار داده و یک المان گرافیکی به سوژه می دهد.

این زاویه برای میزهای پر از غذا یا صحنه های دیگری که در آن المان های متعددی وجود دارد عالی است، در غیر این صورت ممکن است در کادر جا نشوند.


یک زاویه محبوب دیگر، چهل و پنج درجه یا نمای سه چهارم است. این زاویه برای بسیاری از موقعیت ها و انواع مختلف غذاها مناسب است. این زاویه برای اکثر فواصل کانونی جواب می دهد و شکل، ارتفاع و بافت سوژه اصلی نمایش داده می شود.


یک زاویه که من به ندرت توصیه می کنم نقطه دید پایین دوربین است، که در آن دوربین کمی رو به بالا نشانه می رود. گاهی اوقات شما این زاویه را در تبلیغات برگر می بینید، اما به ندرت برای انواع مختلف سوژه های غذایی مناسب است.
۴
فوکوس نادرست

هنگام عکاسی، شما باید از جایی که شارپ ترین فوکوس باید قرار گیرد نیز آگاه باشید. به طور معمول این قسمت بیشتر به سمت جلوی غذا خواهد بود. علاوه بر این، در مورد این که چه مقدار از آن ناحیه باید در فوکوس باشد فکر کنید. این مسئله f-stop (دیافراگم) انتخابی شما را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

من برای ترکیب بندی های مواد غذایی ام به ندرت در کمتر از f/5.6 عکس می گیرم، چون در غیر این صورت مقدار کافی از سوژه ام در فوکوس قرار نخواهد گرفت. هنگام عکاسی از غذا، هدف این است که غذا را نشان دهید و کاری کنید که به بهترین شکل به نظر برسد، که این اتفاق نخواهد افتاد اگر بخش عمده آن تار باشد.

هنگامی که عکس خود را گرفتید (ترجیحا با دوربین وصل شده به لپ تاپ)، فوکوس خود را در بزرگنمایی ۱۰۰% بررسی کنید. مطمئن شوید که فوکوس همان جایی است که می خواهید و عمق میدان بیش از حد کم نیست.

۵
کراپ کردن نادرست

زیبایی عکاسی دیجیتال این است که گاهی اوقات می توانید در پس پردازش به مسائلی بپردازید که در طول عکاسی با آن مواجه شده اید. یک نمونه از این مسائل استفاده از ابزارهای کراپ در لایت روم یا فتوشاپ برای بهبود ترکیب بندی های شماست. با این حال، کراپ تصویر نکته ای است که باید هنگام عکاسی مورد توجه قرار گیرد.

یکی از اشتباهات متداولی که عکاسان مواد غذایی تازه کار انجام می دهند این است که از فاصله خیلی نزدیک از سوژه اصلی عکس می گیرند، تا جایی که بیننده نمی فهمد چه چیزی به تصویر کشیده شده است. یا کراپ آنقدر تنگ است که غذا را به بهترین شکل نشان نمی دهد.

در تصویر زیر، میگوهای طعم دار شده با ادویه هندی هنگامی که صحنه عریض تر گرفته شود و شامل چند المان باشد که مثلا با نان و چوتنی (نوعی سس غلیظ هندی) خورده می شوند، خیلی بهتر به نظر می رسند. عکس های نزدیک فاقد حرکت و جریان هستند و به طور کلی جذابیت کمتری دارند.


هنگام عکاسی، چند کراپ مختلف را امتحان کرده و ببینید کدام یک از آنها بهتر به نظر می رسد. همچنین، یک نکته خوب این است که صحنه خود را عریض تر از آنچه که می خواهید در تصویر نهایی دیده شود ثبت کنید تا بتوانید از راهنماهای کراپ در برنامه پس پردازش مورد نظر خود برای بهبود ترکیب بندیتان استفاده کنید.


امیدوارم که این نکات به شما کمک کند تا برای عکاسی بعدی خود از مواد غذایی برنامه ریزی کنید. چالش هایی که در عکاسی از مواد غذایی با آنها مواجه شده اید و نحوه غلبه بر آنها را در قسمت نظرات مطرح کنید. شما چه اشتباهاتی در عکاسی از مواد غذایی مرتکب شده اید؟

نویسنده: دارینا کاپکوک (Darina Kopcok)

کمپانی ایریکس (Irix) از فیلتر کاهنده نور Edge ND32000 پرده بردای کرد و هم اکنون می‌توانید این فیلتر را با قیمت ۲۰۰ دلار آریکا از خرده فروشی‌های معتبر خریداری کنید. آتلیه نوزاد

این فیلتر جدید جایگزین قدرتمندی برای دیگر فیلتر کاهنده نور این شرکت (ND 1000) به حساب می‌آید که ۴.۵ چگالی اپتیکال و ۱۵ استاپ کاهش نور را ارایه می‌دهد که به گفته ایریکس می‌تواند تا پنج دقیقه با دیافراگم f/16 و ایزو ۱۰۰ در طول روز آفتابی به شما امکان نوردهی طولانی دهد.
عکاسی بارداری
این فیلتر از شیشه‌ی با پوشش چند لایه نانو ساخته شده که ضد آب و ضد روغن و چربی است. فیلتر ایریکس Edge ND32000 قطری برابر ۹۵ میلیمتری داشته و فقط یک شیار برای مچ شدن جلوی لنز دارد تا از نشت نور جلوگیری کند. قاب این فیلتر نیز ۳.۵ میلیمتر ضخامت دارد.

توکینا امروز از لنز حرفه‌ای Opera 50mm f/1.4 برای دوربین‌های فول فریم کنون و نیکون رونمایی کرد. این لنز، اولین نسخه از سری تازه معرفی شده اپرا (opera) به حساب می‌آید که مخصوص دوربین‌های حرفه‌ای فول فریم با مشخصات عالی طراحی و توسعه می‌یابد و اواسط تابستان آنرا در قفسه فروشگاه‌ها خواهیم دید.

پاناسونیک همانطور که در نمایشگاه CES 2017 نیز قول داده بود از لنز زوم Leica DG Vario 50-200mm رونمایی کرد که سومین لنز از سری لنزهای زوم این شرکت با گشودگی دیافراگم بین F/2.8-F/4.0 در حداقل و حداکثر فاصله کانونی به حساب می‌آید.

این لنز روی دوربین‌های با سنسور میکرو سه چهارم با ماونت MFT فاصله کانونی معادل یک لنز ۴۰۰-۱۰۰ میلیمتری ارایه می‌دهد و از بدنه‌ای ضد پاشش آب و گرد و خاک بهره می‌برد. لرزشگیر داخلی جدیدترین لنز زوم پاناسونیک با سیستم لرزشگیر داخلی دوربین‌های لومیکس بخوبی کار می‌کند و ترکیب آنها سیستم Dual I.S را در عکاسی بارداری شکل می‌دهد.

ساختار اپتیکی این لنز شامل ۲۱ عنصر در ۱۵ گروه بوده و مهمترین عدسی‌های بکار رفته در آن را می‌توان ۲ عنصر اسپریکال، دو عنصر UED، دو عنصر ED و پوشش نانو برای محافظت از المان جلویی لنز برد.
آتلیه بارداری
لنز پاناسونیک Leica DG Vario-Elmarit 50-200mm F2.8-4 از ژوئن ۲۰۱۸ با قیمت ۱۷۰۰ دلار به فروش خواهد رسید.

اگر در حال خرید دوربین یا لنزی از برند نیکون باشید و فروشنده به شما بگوید که این دوربین یا لنز کاملا نو و آکبند است، راه بسیار آسانی وجود دارد که می‌توانید با استفاده از آن پی ببرید که آیا محصولی که می‌خرید کاملا نو است یا رفرش یا ریفوربیشد (refurbished) است. عکاسی کودک

کمپانی مطرح چینی سازنده لوازم جانبی در زمینه عکاسی، نیسی (NiSi)، سری جدیدی از لوازم جانبی عکاسی مخصوص اسمارتفون‌ها را عرضه کرده است که پروسوریز (Prosories) نام دارند. پروسوریز جدید پی ۱ (Prosories P1) بسته‌ای متشکل از چند فیلتر لنز مربعی برای اسمارتفون‌ها و آتلیه عکاسی ست.
نیسی پروسوریز پی ۱
برای استفاده از این فیلتر‌ها باید یک کلیپس را به یک نگهدارنده فیلتر مخصوص پیچ کرد و سپس روی لنز دوربین اسمارتفون قرار داد.
نیسی پروسوریز پی۱
مجموعه نیسی پروسوریز پی ۱ شامل یک فیلتر کاهنده نور تدریجی متوسط (GND) و یک فیلتر پولاریزه است. هر دو فیلتر شیشه‌ای بوده و به پوشش نانو برای کاهش اثر فلر و گاستینگ مجهز شده‌اند و به آسانی در نگهدارنده فیلتر قرار می‌گیرند. عکاسی نوزاد
فیلتر مربعی مجموعه پروسوریز پی ۱ روی اسمارتفون
در زیر تاثیر استفاده از این فیلترها را در عکس‌های قبل و بعد مشاهده می‌کنید:

فیلتر کاهنده نور تدریجی میتواند نوردهی آسمان و پیش زمینه را به درستی انجام دهد.

بدون فیلتر کاهنده نور تدریجی

با استفاده از فیلتر کاهنده نور تدریجی

فیلتر پولاریزه، بازتاب‌ها و درخشش‌ها را کاهش می‌دهد.

بدون فیلتر پولاریزه

با استفاده از فیلتر پولاریزه

مجموعه نیسی پروسوریز پی ۱ را می‌توانید از وبسایت نیسی با قیمت ۴۰ دلار پیش خرید کنید. نیسی همچنین تاریخ فروش این محصول را ۲۱ مارس ۲۰۱۸ تخمین زده است.