در این بخش قصد داریم ۵ نکته‌ی مهم دیگر را در مورد نورهای داخلی، نورهای مصنوعی و سه جهت اصلی نورپردازی (روبرو، پشت و جانبی) بررسی کنیم. اگر قصد دارید مهارت استفاده از نور در عکاسی موبایل را به‌طور کامل بیاموزید با ما و بخش دوم این آموزش همراه باشید.
۶. استفاده از نور پنجره برای عکس‌های داخلی

طبیعتا ممکن است همواره در محیط‌های خارجی به عکاسی نپردازید؛ بنابراین آشنایی با نحوه‌ی استفاده از نور موجود هنگام عکاسی در خانه یا محیط‌های داخلی دیگر مهارت مهمی است که باید بیاموزید. در طول روز نور پنجره آشکارترین منبع نور برای عکاسی داخلی است. پنجره برای عکاسی پرتره و طبیعت بی‌جان نوری شگفت‌انگیز تولید می‌کند و انتخاب‌های عکاسانه‌ی زیادی را در اختیار شما قرار می‌دهد. نوری که از پنجره به داخل هدایت می‌شود قادر است بخشی از سوژه را روشن کرده و سایه‌هایی عمیق در مناطق دیگر صحنه ایجاد کند. تصاویر سیلوئت یا نیمه‌سیلوئت را می‌توانید با قرار دادن سوژه در برابر پنجره و نوردهی عکس بر اساس بخش روشن‌تر صحنه به‌سادگی تولید کنید.

نور در عکاسی موبایل - نور پنجره

می‌توانید لباس و موی سوژه را با استفاده از نور پنجره از پشت روشن کرده و رنگ‌هایی شگفت‌آور با حسی نرم و رویایی به دست آورید. پنجره‌هایی که رو به بخش شرقی یا غربی ساختمان باز می‌شوند در طول روز نور نرم بسیار خوبی را مهیا می‌کنند. ولی همچنین می‌توانید از نور روشن یک پنجره‌ی جنوبی برای ایجاد سایه‌هایی جذاب روی سوژه استفاده کنید.

۷. استفاده از نور مصنوعی در شب

مواقعی پیش می‌آید که نور طبیعی در صحنه‌ی عکاسی بسیار اندک است؛ مانند شب یا محیط‌های داخلی در یک روز تاریک بسیار ابری. در چنین شرایط لازم است سوژه را با استفاده از منابع نور مصنوعی روشن کنیم. راه‌های خلاقانه‌ی بسیار زیادی نظیر استفاده از چراغ‌های رومیزی، چراغ‌قوه، شمع، نور خودرو، چراغ‌های خیابان و حتی نور صفحه‌ی نمایش گوشی و تبلت برای تولید نور مصنوعی وجود دارد. این عکس در شب و در نزدیکی یکی از چراغ‌های خیابان گرفته شده. این منبع روشنایی با نور مستقیم جالب خود اجزای اصلی صورت سوژه را روشن کرده است.

نور در عکاسی موبایل - نور مصنوعی

فراموش نکنید که نورهای مصنوعی از هر نوعی که باشند، خواه لامپ رشته‌ای، فلورسنت یا LED، معمولا با دمای رنگ‌های متفاوتی عرضه می‌شوند. برخی از منابع نوری رنگ گرم نارنجی از خود ساتع می‌کنند و برخی دیگر رنگ سردتر آبی یا حتی سبز دارند. در بعضی موارد این رنگ‌ها می‌توانند به جلوه‌ی محیطی عکس کمک کنند ولی گاهی هم ممکن است ترجیح دهید برای تنظیم دمای رنگ یا تراز سفیدی با استفاده از اپلیکیشن‌های ویرایش عکس تاثیر آن‌ها را کم کرده یا کاملا حذف کنید. این عکس در شب و تنها با استفاده از نورهای داخلی استخر گرفته شده. روشنایی، غلظت رنگ و تراز سفیدی عکس پس از عکاسی توسط اپلیکیشن Snapseed ویرایش شده است.

نور در عکاسی موبایل - نور مصنوعی

گرچه ممکن است کار کردن با نورهای مصنوعی نسبت به نورهای طبیعی دشوارتر باشد ولی این نورها به شما فرصت‌های خلاق بی‌شماری برای گرفتن عکس‌های فوق‌العاده با موبایل حتی در تاریکی می‌دهند. شاید لازم باشد برای استفاده از این نوع نورها دست به آزمون بزنید ولی مطمئنا وقتی که صرف می‌کنید ارزش نتایج فوق‌العاده‌ای که ممکن است به دست بیاورید را خواهد داشت.

۸. روشن کردن سوژه از روبرو

حال که شما با انواع متفاوت نور آشنا شدید لازم است از تاثیر جهت تابش نور روی عکس‌هایتان هم آگاه باشید. نور می‌تواند از هر جهتی بیاید ولی در اینجا ما برای عکاسی تنها به سه جهت روبرو، پشت و کنار خواهیم پرداخت. نور روبرو زمانی است که منبع نوری در برابر سوژه قرار گرفته و آن را از جلو روشن می‌کند. بنابراین نور در پشت سر عکاس قرار خواهد داشت. هنگام استفاده از نور روبرو معمولا سوژه به شکلی یکدست روشن خواهد بود و سایه‌ی زیادی وجود نخواهد داشت. در عکاسی پرتره هرگاه قصد داشته باشید کل صورت شخص روشن باشد نور روبرو مناسب خواهد بود.

نور در عکاسی موبایل - نور روبرو

به یاد داشته باشید که در زمان گرفتن عکس‌های پرتره نور مستقیم خوشید ممکن است باعث شود سوژه چشمانش را تنگ کند؛ بنابراین در صورت امکان بهتر است به محلی بروید که نسبتا سایه باشد ولی نور محیطی همچنان به سوژه برسد.

۹. روشن کردن سوژه از پشت

نور پشت اشاره به زمانی است که منبع نوری در پشت سوژه قرار دارد و آن را از پشت روشن می‌کند. در این مورد نور در برابر و پیش روی عکاس قرار خواهد داشت. عکاسی به سمت نور جلوه‌ای کاملا متفاوت از عکاسی پشت به نور ایجاد می‌کند.

نور در عکاسی موبایل - نور پشت

یکی از اصلی‌ترین دلایل برای استفاده از نور پشت رسیدن به عکسی سیلوئت است که در آن سوژه به شکل یک طرح کلی تیره در برابر پس‌زمینه‌ای روشن ظاهر می‌شود. برای ساختن سیلوئت باید یک منبع نوری قوی نظیر خورشید در پشت سوژه‌ی شما قرار داشته باشد. سپس نوردهی را به شکلی تنظیم کنید که روشن‌ترین بخش صحنه مانند آسمان به‌درستی ثبت شود. بدین ترتیب سوژه‌ی اصلی شما در عکس همانند یک طرح‌واره‌ی تیره در برابر پس‌زمینه‌ی روشن‌تر نمایان خواهد شد.

نور در عکاسی موبایل - نور پشت

اگر می‌خواهید نوعی درخشش گرم دوست‌داشتنی دورتادور سوژه را دربر بگیرد، نورپردازی از پشت همان جهتی است که باید استفاده کنید. در عکاسی به این کناره‌های درخشان «روشنایی لبه» (Rim Lighting) می‌گوییم. این روش تکنیکی شگفت‌انگیز است که اجازه می‌دهد سوژه را از طریق ترسیم خطوط دور آن با نور برجسته کنید.

نور در عکاسی بارداری در آتلیه بارداری موبایل - نور پشت

همچنین نورپردازی از پشت همان جهتی از نور است که موجب پدید آمدن تاثیر لنز فلیر می‌شود. برای ساختن لنز فلیر کافی است دوربین را درست به سمت خورشید بگیرید و زاویه‌های مختلف را بیازمایید تا زمانی که زبانه‌های نور درجایی که می‌خواهید قرار بگیرند.

نور در عکاسی موبایل - نور پشت

درصورتی‌که نورپردازی از پشت را برای عکاسی از سوژه‌های نیمه شفاف نظیر برگ و گل به کار ببرید نور از میان آن‌ها عبور کرده و موجب آشکار شدن جزئیات و بافت‌هایی می‌شود که در هیچ حالت دیگری امکان ثبت آن‌ها توسط دوربین وجود ندارد.

۱۰. استفاده از نورپردازی جانبی

نورپردازی جانبی زمانی است که منبع نور یک سمت از سوژه را روشن می‌کند و جهت مخالف در سایه قرار می‌گیرد. این جهت از نور برای عکاسی پرتره بسیار مناسب است چراکه موجب تاکید بر اجزای چهره شده و حسی از عمق و بعد را در تصویر ایجاد می‌کند. یک راه ساده برای نورپردازی جانبی سوژه قرار دادن آن در کنار پنجره است؛ به صورتی که یک سمت آن با نوری که از میان پنجره می‌آید روشن شده و سمت دیگر فاقد منبع نور بوده و به‌صورت سایه ظاهر شود.

نور در عکاسی موبایل - نورپردازی جانبی

نورپردازی جانبی از جذاب‌ترین جهت‌های نوری است که می‌توانید به کار ببرید. این جهت از نوردهی برای تاکید روی لبه‌ها، بافت‌ها، سایه‌ها و عمق سوژه عالی است. این نورپردازی همچنین حال و هوایی رمزآلود به تصویر می‌دهد و کنجکاوی بیننده را نسبت به چیزهایی که در سایه‌ها مخفی شده برمی‌انگیزد.
منبع: iPhone Photography School

نور یکی از مهم‌ترین عناصری است که باید هنگام ثبت یک عکس در نظر گرفته شود. نوردهی نامناسب می‌تواند یک عکس فوق‌العاده را به‌کلی نابود کند. عکاسی با موبایل در شرایط نوری مختلف مستلزم این است که چشم خود را برای تشخیص نحوه‌ی تاثیر گذاشتن نور موجود بر صحنه تربیت کنید. در این آموزش با انواع مختلفی از نور که در طول یک روز وجود دارند آشنا می‌شوید و می‌آموزید که چگونه به بهترین شکل از آن‌ها برای عکاسی موبایل در فضاهای داخلی و خارجی بهره ببرید.

چرا نور تا این اندازه مهم است؟

عکاسی نوزاد در آتلیه کودک را می‌توان «نقاشی با نور» در نظر گرفت. حتی کلمه‌ی انگلیسی Photography از ترکیب ریشه‌ی یونانی دو کلمه‌ی Photos به معنی «نور» و Graphe به معنی «ترسیم» ساخته شده است. بدون نور عکاسی هم وجود نخواهد داشت. انواع بسیار متفاوتی از نور وجود دارد که هرکدام از آن‌ها تاثیری عظیم بر خروجی عکس‌های شما خواهند داشت. گرفتن عکس از یک صحنه یا سوژه‌ی ثابت در ساعات مختلف روز نتایجی بسیار متفاوت تولید می‌کند که برخی بهتر از مابقی هستند. ازآنجاکه چشمان شما و دوربین به شکلی یکسان چیزها را نمی‌بینند آگاهی از این‌که چه نوع نوری برای یک نوع عکس خاص نظیر پرتره، سیلوئت یا منظره مناسب است بسیار اهمیت می‌یابد. ممکن است چیزی که به چشم مناسب می‌آید هنگام دیده شدن از طریق دوربین عکاسی چندان جالب به نظر نرسد.

نکاتی که در این مقاله آمده است به شما کمک خواهد کرد تا کیفیات انواع مختلف نورهای طبیعی را در طول زمان‌های مختلف روز و در شرایط جوی متفاوت تشخیص دهید. همچنین خواهید آموخت که چگونه از انواع مختلف نورهای داخلی نظیر نور پنجره یا منابع نور مصنوعی استفاده کنید. با اتمام این آموزش شما نحوه‌ی برخورد با گستره‌ی وسیعی از شرایط نوری را خواهید دانست و بنابراین قادر خواهید بود فارغ از نوع نوری که در آن عکاسی می‌کنید همواره عکس‌هایی باورنکردنی بگیرید.



۱. ثبت جادوی ساعت طلایی (Golden Hour)

ساعت طلایی به دلیل رنگ‌های اعجاب‌آور و کیفیت خاص نور به‌عنوان لحظات جادویی روز تلقی می‌شود. ساعت طلایی دو بار در هر روز اتفاق می‌افتد: بار اول تا حدود یک ساعت پس از طلوع خورشید و بار دوم حدود یک ساعت پیش از غروب آن. زمانی که ارتفاع خورشید در آسمان کم است شعاع‌های خورشید از میان ذرات جوی فیلتر شده و نوری گرم و عمیق تولید می‌کنند که موجب می‌شود همه‌چیز و همه‌کس زیبا به نظر برسد.

نور در عکاسی موبایل

اکثر عکاسان ترجیح می‌دهند در این زمان از روز به عکاسی بپردازند چراکه نور در وضعیتی واقعا عالی قرار دارد. در این نوع نور تقریبا هر سوژه‌ای را که برای عکاسی انتخاب کنید شگفت‌انگیز به نظر خواهد رسید. ساعت طلایی زمانی مناسب برای ثبت هر نوعی از عکس است. ازآنجاکه نور در ساعت طلایی زیبایی ذاتی سوژه را چندین برابر می‌کند زمانی عالی برای گرفتن عکس‌های پرتره است. تنالیته‌های رنگ پوست گرم و لطیف به نظر می‌رسد و از سایه‌های خشن خبری نیست.

سایه‌های ناخوشایند روی صورت یکی از مشکلات معمول هنگام عکاسی در نور کامل خورشید است، بنابراین برای عکاسی پرتره صبر کردن تا زمان فرارسیدن ساعت طلایی می‌تواند گزینه‌ای به‌مراتب بهتر باشد. در طول ساعت طلایی شما قادر هستید از ارتفاع کم خورشید برای ایجاد یک افکت «لنز فلیر» (Lens Flare) ملایم یا سایه‌هایی بلند در عکس‌های خود بهره بگیرید. عکس‌های منظره در ساعت طلایی به شکلی ویژه خیره‌کننده هستند.

۲. استفاده از نور جالب ساعت آبی (Blue Hour)

ساعت آبی به زمانی از روز می‌گویند که حدودا ۲۰ تا ۳۰ دقیقه قبل از طلوع خورشید و ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پس از غروب خورشید اتفاق می‌افتد. ساعت آبی زمان بسیار کوتاهی است و عکاسی در آن به دلیل کاهش میزان نور نسبت به ساعت طلایی سخت‌تر است.

نور در عکاسی موبایل - ساعت آبی

رنگ نور در ساعت آبی با رنگ نور در ساعت طلایی بسیار متفاوت است چراکه خورشید در بالای افق قرار ندارد. در ساعت آبی رنگ نور می‌تواند بین نوعی بنفش روحانی زیبا تا آبی درخشان متغیر باشد. به دلیل میزان نور کمتر در این زمان از روز ممکن است عکس‌های شما اندکی گرینی (دانه‌دار) شوند. گرین لزوما چیز بدی نیست ولی عکس‌هایی که بیش‌ازحد گرینی باشند معمولا زیبا به نظر نمی‌رسند. در نور کم دوربین مجبور به استفاده از سرعت شاتر کمتر است که می‌تواند منجر به تار شدن تصویر شود. اگر دچار لرزش دوربین می‌شوید بهتر است از یک سه‌پایه برای ثابت کردن گوشی استفاده کنید.

نور در عکاسی موبایل - ساعت آبی

یکی از بهترین انواع عکس‌هایی که می‌توانید در این نور ثبت کنید مناظر شهری هستند؛ چراکه رنگ زرد ملایم نورهای شهری با رنگ آبی ملایم دوست‌داشتنی تضادی زیبا می‌سازد. این عکس از نور کرم‌های شب‌تاب در ساعت آبی با استفاده از اپلیکیشن Slow Shutter ثبت شده است. نور چراغ‌برق خیابان به روشن شدن صحنه و ایجاد یک تابش گرم و دوست‌داشتنی کمک کرده است.

نور در عکاسی موبایل - ساعت آبی

اگر در زمانی که ساعت‌های آبی و طلایی با یکدیگر تلفیق می‌شوند مشغول عکاسی منظره باشید ممکن است بتوانید برای رسیدن به عکسی بسیار زیبا درخشش نارنجی‌رنگ ضعیف خورشید در افق را ثبت کنید. رنگ نارنجی گرم مکمل خوبی است برای رنگ آبی عمیق بخش‌های دیگر آسمان.

۳. استفاده‌ی موثر از نور درخشان مستقیم خورشید

نور درخشان مستقیم خورشید معمولا نور خوبی برای عکاسی نیست. خورشید درخشان می‌تواند مشکلاتی نظیر نوردهی بیش‌ازحد (over-exposure) ایجاد کند و سایه‌هایی خشن و ناخوشایند روی سوژه بیندازد. البته این موضوع به این معنی نیست که شما نباید در این زمان از روز به عکاسی بپردازید؛ درواقع امکان رسیدن به نتایج عالی هنگام عکاسی زیر آفتاب کامل وجود دارد. نور روشن به این معنی است که دوربین شما از سرعت شاتر بالا استفاده خواهد کرد و سرعت شاتر بالا برای فریز (ثابت) کردن حرکت سوژه در عکس‌های پرجنبش مناسب است.

نور در عکاسی موبایل - آفتاب مستقیم

گاهی سایه‌های حاصل از خورشید درخشان می‌تواند عکسی را خراب کند ولی مواقع دیگری هم هست که می‌توانید از این سایه‌ها به نفع خود بهره بگیرید. تلاش کنید عکس‌هایی بگیرید که از سایه‌های عمیق و بلند ساخته‌شده توسط آفتاب روشن استفاده می‌کنند. ممکن است با نتایجی بسیار جالب و مهیج روبرو شوید.

به‌طورمعمول عکاسی درست به سمت خورشید درخشان ایده‌ی خوبی نیست ولی این تکنیک می‌تواند نتایج جالبی مانند لنز فلیر ایجاد کند. کافی است لنز را به سمت خورشید بگیرید و زاویه‌ی عکاسی را با جابجایی دوربین آن‌قدر تغییر دهید تا به میزان دلخواهی از فلیر برسید.

نور در عکاسی موبایل - آفتاب مستقیم

تکنیک دیگری که می‌توانید هنگام عکاسی زیر آفتاب درخشان استفاده کنید تغییر زاویه‌ی دید است. عکاس به‌جای عکاسی از این گل زردرنگ از بالا، دوربین را پایین آورده و به‌گونه‌ای رو به بالا از آن عکس گرفته که گل توسط خورشید از پشت نوردهی شده است. دقت کنید که چگونه نور قوی بافت برگ‌ها و گلبرگ‌های گل را برجسته کرده است. این تکنیک همچنین روشی است عالی برای رهایی از مشکل افتادن سایه‌ی عکاس روی سوژه هنگام عکاسی از بالا. اگر برای آزمودن زوایای دید مختلف عکاسی وقت صرف کنید و نوردهی را به‌صورت دستی در اپلیکیشن دوربین تنظیم کنید درواقع قادر خواهید بود از نور درخشان برای تاکید روی شکل، خطوط، بافت‌ها و الگوهای موجود در سوژه بهره ببرید.

درنهایت هنگام عکاسی در آفتاب درخشان اگر امکان جابجا کردن سوژه وجود دارد فکر خوبی است که به دنبال محلی کاملا سایه یا نیم‌سایه بگردید. این کار به‌ویژه هنگام گرفتن عکس‌های پرتره مفید واقع می‌شود؛ چراکه مانع از تنگ شدن چشمان سوژه یا افتادن سایه‌های خشن روی صورت او می‌شود.

۴. بردن بیشترین بهره از آسمان ابری

هرگاه آسمان ابری باشد و احتمال بارندگی برود ما چتر خود را برداشته و به امید یک باران خوب و یافتن چاله‌ای از آب بیرون می‌رویم. شما هم از آب‌وهوای نامساعد دوری نکنید. معمولا یک روز ابری یا بارانی برای عکاسی بسیار مناسب است. بسته به میزان ابرها نور ممکن است روشن و نرم، کم و رام یا تیره و دراماتیک باشد.

نور در عکاسی موبایل آسمان ابری

آسمان ابری معمولا برای هر نوع عکاسی از پرتره و منظره گرفته تا ماکروهای بسیار نزدیک از گل‌ها مناسب است. با استفاده از اصطلاحات علم عکاسی می‌توانیم آسمان ابری را یک «سافت‌باکس» (Softbox) طبیعی فرض کنیم. ابرها به‌مثابه «دیفیوزر» یا پخش‌کننده (diffuser) عمل می‌کنند و موجب نرم شدن نور خورشید قرارگرفته در پشت خودشان می‌شوند. این موضوع تمام مشکلاتی را که نظیر سایه‌های خشن، اشتباهات نوردهی و تنگ شدن چشم سوژه در نور درخشان خورشید رخ می‌دهند از میان خواهد برد.

نور در عکاسی موبایل آسمان ابری

۵. ثبت کردن نور زیبای نرم شده در مه و غبار

مه و غبار یکی از نورها و اتمسفرهای محبوب ما برای عکاسی است. معمولا مه در ساعت ابتدایی صبح و اواخر عصر در مناطقی که به منابع بزرگ آب نظیر دریاچه و مرداب نزدیک هستند رخ می‌دهد. نوری که از میان مه و غبار عبور کرده و نرم می‌شود به شکلی اعجاب‌آور زیبا، مرموز و سورئال (Surreal) است. بااینکه رنگ‌ها اغلب ضعیف و معمولا متمایل به خاکستری هستند ولی همین موضوع می‌تواند به عکس‌ها حالتی نوستالژیک و پر از احساس بدهد.

نور در عکاسی موبایل - مه و غبار

هنگام عکاسی در مه از تنظیم دقیق فوکوس مطمئن شوید. معمولا بهتر است فوکوس را روی سوژه‌ای در پیش‌زمینه‌ی تصویر مانند درختان قرارگرفته در حاشیه‌ی این رودخانه قرار دهید. می‌توانید با ضربه زدن روی صفحه‌ی نمایش گوشی فوکوس را روی محدوده‌ی خاصی تنظیم کنید. مه و غبار می‌تواند تنظیمات نوردهی دوربین را فریب دهد. بنابراین اگر امکان تنظیم میزان نوردهی (Exposure) در اپلیکیشن عکاسی شما وجود دارد می‌توانید با کم‌وزیاد کردن آن به میزان روشنایی صحیح برسید.

نور در عکاسی موبایل - آسمان ابری

در نور کم دوربین مجبور است برای جذب نور کافی و رسیدن به تصویری با نوردهی مناسب از سرعت‌های شاتر پایین‌تر استفاده کند. درنتیجه اگر گوشی هنگام عکاسی حتی به میزان بسیار اندکی تکان بخورد ممکن است با عکسی تار روبرو شوید. تلاش کنید گوشی را تا جای ممکن بی‌حرکت نگه‌دارید یا از یک سه‌پایه برای ثابت کردن آن استفاده کنید.

نور در عکاسی موبایل - مه و غبار

روش دیگر برای ثبت عکس‌های شگفت‌آور در این نوع آب‌وهوا استفاده از نور خورشید در حال تابش از میان مه است. در این شرایط خورشید باریکه‌هایی خیره‌کننده از نور در تصویر ایجاد می‌کند که حسی حقیقتا جادویی به عکس می‌بخشد. در صورت لزوم می‌توانید از شاخ و برگ درختان برای سدکردن مسیر نور اضافی خورشید استفاده کنید.

نور در عکاسی موبایل - مه و غبار

تصاویر منظره، سیلوئت‌ها و دیگر عکس‌های مربوط به طبیعت در حضور مه به شکلی باورنکردنی تقویت می‌شوند. ممکن است عکاسی در مه و غبار نیاز به تمرین بیشتری برای رسیدن به نتایج صحیح داشته باشد؛ ولی به‌محض این‌که آن را بیاموزید نور جادویی این نوع آب‌وهوا به شما امکان ثبت عکس‌هایی فوق‌العاده تماشایی خواهد داد.

اگر برای اولین بار یک دوربین عکاسی خریده‌اید یا قصد دارید عکاسی موبایل را به تازگی شروع کنید، احتمالا با این سوال روبرو هستید که باید از کجا آغاز کرد. گاهی اوقات سخت‌ترین بخش شروع کردن یک فعالیت جدید ورود به آن است. ولی نگران نباشید؛ ما در این مقاله‌ی آموزش عکاسی قصد داریم به شما بگوییم عکاسی را از کجا باید شروع کنید.
اعتماد به نفس داشته باشید

شروع عکاسی

مشکل اصلی بسیاری از عکاسان تازه‌کار نداشتن مهارت نیست. حتی نداشتن تجهیزات عکاسی کودک مناسب در آتلیه نوزاد هم معمولا مشکل آن‌ها نیست. مشکل اصلی اغلب عکاسان تازه‌کار بحران اعتماد به نفس است. اما چگونه باید اعتماد به نفستان را در عکاسی بالا ببرید؟

مهم‌ترین کاری که باید انجام دهید این است که بیشتر عکس بگیرید و زمان بیشتری را برای عکاسی اختصاص دهید. بهترین روش برای بالا بردن اعتماد به نفس در عکاسی این است که هر روز عکاسی کنید. با این کار در آن واحد مهارت عکاسی خود را هم بالاتر می‌برید.

نکته و ترفند عکاسی

البته منظور ما این نیست که عکس‌های مشابهی را بارها و بارها دوباره بگیرید. به جای آن خودتان را در زمینه‌های جدیدی به چالش بکشید. با این کار همچنین می‌توانید دانش و مهارت عکاسی خود را در موقعیت‌های بسیار متفاوتی محک بزنید.

درست است که شاید نتوانید خود را در تمام موقعیت‌هایی قرار دهید که یک عکاس ممکن است با آن‌ها روبرو شود، ولی در هر حال هر چه بیشتر انواع مختلف عکاسی را با سوژه‌های مختلف تمرین کنید، عکاس بهتری خواهید شد.
خود را از قبل برای عکاسی آماده کنید

آموزش عکاسی مقدماتی

این یک راز بزرگ است! شاید در ویدیوهای آموزش عکاسی دیده باشید که عکاس ناگهان از خودرو پیاده می‌شود و عکس‌هایی باورنکردنی می‌گیرد. ولی در دنیای واقعی اوضاع این گونه نیست. در موارد بسیار نادری عکاسان به صورت اتفاقی به یک لحظه یا سوژه‌ی فوق‌العاده می‌رسند.

معمولا برای این که عکاس شانسش را برای رسیدن به یک عکس عالی بالا ببرد، باید از قبل فکر خیلی چیزها را کرده باشد و خود را آماده کند. همچنین میلیون‌ها ابزار مختلف وجود دارد که عکاسان می‌توانند برای رسیدن به یک عکس خاص از آن‌ها استفاده کنند.

گاهی اوقات حتی ابزاری به سادگی اپلیکیشن نقشه‌های گوگل (Google Maps) می‌تواند به شما کمک کند منطقه‌ای را که قصد دارید در آن عکاسی کنید از بالا زیر نظر بگیرید یا حتی در برخی موارد به صورت مجازی در آن بگردید.



اگر قصد دارید در زمان مشخصی از روز یا شب عکاسی کنید، می‌توانید از اپلیکیشنی مانند Photographer’s Ephemeris کمک بگیرید که محل دقیق خورشید، ماه و سایر اجرام سماوی را در یک زمان و مکان دقیق برای شما محاسبه می‌کند.

یا در زمینه‌ی عکاسی موبایل اپلیکیشن‌هایی مانند +Camera وجود دارند که قابلیت‌های جدیدی مانند انواع گرید برای ترکیب‌بندی بهتر عکس یا تنظیم مجزای فوکوس و نورسنجی با لمس صفحه‌نمایش را به دوربین گوشی موبایل شما اضافه می‌کنند.

علاوه بر این‌ها، منابع بسیار زیادی وجود دارد که کمک می‌کند با دیدن عکس‌های عالی برای خلق آثار بهتر ایده بگیرید. برای مثال می‌توانید عکاسان مطرح را در شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام و فلیکر فالو کنید تا به مجموعه‌ای از عکس‌های ارزشمند دسترسی داشته باشید.
از نور مناسب استفاده کنید

آموزش عکاسی دیجیتال

بخشی از آماده شدن برای گرفتن یک عکس خوب این است که زمان‌بندی خود را به شکلی تنظیم کنید که در زمان عکاسی به شرایط نوری صحیح دسترسی داشته باشید. برای مثال عکاسی کردن زیر آفتاب مستقیم نیمروز چندان ایدئال نیست. نور در این زمان از روز بسیار شدید است و باعث رنگ و رو رفته شدن سوژه و ایجاد سایه‌های زننده می‌شود.

در سوی مقابل، ساعت طلایی به دلیل نور ملایم، گرم و طلایی رنگی که دارد برای عکاسی کردن در فضای باز زمان بسیار مناسبی است. همچنین از آنجا که در این زمان از روز خورشید در آسمان ارتفاع کمی دارد، سایه‌هایی بلند ایجاد می‌کند که به عکس عمق بیشتری می‌بخشند.

این نور مناسب حدود یک ساعت بعد از طلوع یا قبل از غروب خورشید پدید می‌آید. بنابراین اگر قصد دارید بهترین عکس‌ها را در فضای باز ثبت کنید، باید یا صبح زود از خواب بیدار شوید یا تا زمان غروب در محل عکاسی بمانید.
به تجهیزات و دوربین عکاسی اهمیت بدهید

دوربین عکاسی

بله، تجهیزات عکاسی مهم هستند. البته منظور ما این نیست که شما باید حتما یک دوربین DSLR چند ده میلیون تومانی داشته باشید. ولی قطعا اگر می‌خواهید در عکاسی پیشرفت کنید، باید ابزارتان به اندازه‌ی کافی خوب باشد.

خوشبختانه این روزها یک دوربین DSLR ارزان یا حتی دوربین موبایل هم می‌تواند ابزاری خوب برای عکاسی باشد. همچنین می‌توانید از یک دوربین بدون آیینه با چند لنز برای عکاسی استفاده کنید. نکته‌ی مهم این است که برای گرفتن عکس‌های عالی، لزوما نیازی به تجهیزات گران قیمت یا تعداد زیادی تجهیزات مختلف ندارید. یک دوربین، یک یا دو لنز و یک سه‌پایه هم می‌تواند کاملا کافی باشد.
نکات ساده‌تر در زمینه آموزش عکاسی را هم یاد بگیرید

آموزش عکاسی حرفه ای

برای فرا گرفتن نکات مهم و ساده‌ی دیگر در عکاسی می‌توانید به بخش مدرسه عکاسی موبایل ما سری بزنید. در این بخش تعداد بسیار زیادی مطلب آموزش عکاسی و نکته و ترفند در مورد عکاسی و عکاسی موبایل وجود دارد که می‌تواند به شما کمک کند به سرعت پیشرفت کنید.

فراموش نکنید که برای بهتر شدن بیش از هر چیز باید تمرین کنید. بنابراین حتما پس از خواندن هر کدام از مطالب آموزش عکاسی ما، زمانی را برای بیرون رفتن و تمرین کردن نکات آن در نظر بگیرید.

تام اوبرایان، مهندس مکانیک و مهندس فناوری عکاسی‌ است که در مجلۀ نشنال جئوگرافیک کار می‌کند. کار اصلی او طراحی و ساخت تجهیزات اختصاصی برای عکاسان در این مجله‌ است. در این مقاله او ده دوربین بر‌تر از دیدگاه مجلۀ نشنال جئوگرافیک برای سفر را معرفی می‌کند. دوربین‌هایی که تمام ویژگی‌های مفید و مناسب برای شما را به ارمغان می‌آورند.

۱- فوجی‌فیلم X-T2

برای مسافری که همه‌چیز را یک‌جا می‌خواهد.
این دوربین تمام ویژگی‌هایی که شما از یک بدنۀ حرفه‌ای در قطع سنسور کراپ انتظار دارید را یک‌جا در خود جای داده‌ است. ترکیبی از دایال‌های منوال برای کنترل تنظیمات دستی، سرعت بالا در پردازش تصویر، و کیفیت بالای ساخت لنزهای فوجی، ترکیبی دل‌پذیر ایجاد‌کرده‌ است و سبب شده بسیاری از عکاسان حرفه‌ای که دنبال یک دوربین رده‌ پیشرفته هستند از X-T2 به عنوان دوربین اصلی خود استفاده ‌کنند. این بدنه‌ای است که همه‌چیزی که نیاز دارید را یک‌جا در اختیار شما قرار می‌دهد و هیچ جایی برای خطا و اشتباه باقی نمی‌گذارد.

نکته اصلی: برای اینکه قادر به بالا‌ترین حد استفاده از امکانات این بدنه باشید، به ویژه در بحث عمر بیشتر عکاسی نوزاد در آتلیه کودک با هر بار شارژ باتری، باید از گریپ این بدنه که به صورت جداگانه فروخته‌ می‌شود، بهره ببرید. این گریپ امکان استفاده از دو باتری و همچنین امکان عکاسی پیاپی تا ۱۱ فریم در ثانیه را به شما می‌دهد؛ همچنین سرعت فوکوس سریع‌‌تر و فیلم‌برداری ۴K و مدت فیلمبرداری بیشتر. همچنین این بدنه امکان استفاده از بسیاری از فیلترهای خاص فوجی که در سری X تعبیه شده را در اختیار شما می‌گذارد؛ البته در فرمت عکاسی Jpeg.

سنسور: سنسور ۲۴.۳ مگاپیکسلی قطع (APSC) X-Trans CMOS III w/ primary color filter.
ویژگی‌ها: دایال‌های مکانیکی تنظیمات کامل روی بدنه، وای‌فای، چشمی الکترونیک، فیلمبرداری ۴K، بدنۀ مقاوم در برابر شرایط آب‌وهوایی، اسلات دوگانه کارت حافظه، فیلترهای خاص فوجی.
۲- المپیوس OM-D E-M1 MARK II

برای مسافرانی که عاشق فناوری هستند.
فناوری به کار رفته در این بدنه بسیار بالا است. این بدنه بسیار کوچک و سبک بوده و در مقابل رطوبت و شرایط آب‌وهوایی بسیار مقاوم و نفوذناپذیر است. در شرایطی که من در رودخانه‌ای در فلوریدا و در شرایط سخت آب‌وهوایی قایق‌سواری می‌کردم و بار‌ها به اطراف قایق پرت‌شدم، این بدنۀ مقاوم، کوچک‌ترین مشکلی پیدا نکرد و هیچ قطره‌ای نیز به آن نفوذ پیدا نکرد. المپیوس دارای یک اتوفوکوس افسانه‌ای‌ است. به طوری‌که شما می‌توانید در بد‌ترین شرایط، بهترین فوکوس را از لحاظ دقت و سرعت داشته باشید. حتی در بد‌ترین شرایط آب‌وهوایی و سرشار از غبار و آلودگی و یا شرایط جوی نامناسب، شما خیالتان از اینکه دوربین شما بهترین و شارپ‌ترین تصویر را خواهد گرفت، راحت خواهد بود. این دوربین، براستی برای شرایط سفر ایده‌آل‌ است.

نکته اصلی: امکان کنترل دوربین به صورت ریموت یک قابلیت بسیار مفید است و المپیوس این دوربین را به سادگی تمام به این ویژگی مجهز کرده‌ است. فقط کافی‌ است که شما نرم‌افزار مخصوص این بدنه را به‌ رایگان دانلود کنید و دوربین را در حالت وای‌فای قراردهید. اینک شما قادر خواهید بود که هر تصویری را که می‌گیرید همزمان در گوشی خود ببینید، و تمام تنظیمات دوربین را در گوشی خود انجام‌دهید. تنظیماتی چون نوردهی، فوکوس، تنظیم مد‌های عکاسی، و امکانات فیلمبرداری. شما با لمس صفحۀ گوشی خود می‌توانید نقطه‌ فوکوس را در دوربین انتخاب کرده و به سرعت فوکوس کنید و این قابلیت برای عکاسی که می‌خواهد ‌‌نهایت استفاده را از کنترل دوربین‌، توسط ریموت داشته باشد بسیار دوست‌داشتنی‌ است. در این زمینه، جیم ریچاردسون از عکاسان بنام نشنال جئوگرافی می‌گوید: «من دوربینم را روی سه‌پایه در بالا‌ترین ارتفاع، بالای سرم قرار می‌دهم و سپس به راحتی با گوشی خودم تصویر و تنظیمات دوربین را کنترل می‌کنم.»

سنسور: سنسور ۲۰.۴ مگاپیکسلی micro ۴/۳، Live MOS
ویژگی‌ها: عکاسی پیاپی ۶۰ فریم در ثانیه با شا‌تر الکترونیک، عکاسی پیاپی ۱۶ فریم در ثانیه با شا‌تر مکانیکی، مقاومت ویژه در برابر شرایط آب‌وهوایی، وای‌فای، لرزش‌گیر پنج‌محوره، فیلمبرداری ۴K.
۳- سونی RX100V

برای مسافران خواستار سبکی بیش‌ازحد.
این بدنه پنجمین نسل از سری بدنه‌های RX سونی است. این دوربین کامپکت بسیار کوچک و سبک، بسیار بیشتر از آن‌ چیزی‌ است که به چشم می‌آید. سونی یک شاهکار الکترومکانیکی اوریگامی را خلق کرده‌ است. آن‌ها در این شاهکار کوچک خود یک صفحه نمایش متحرک که به بالا می‌چرخد با قابلیت سلف‌فوکوس، چشمی الکترونیک کشویی، فلاش سرخود کشویی، لنز فوق‌العاده ۷۰-۲۴ سریع و با کیفیت بسیار بالا، و قابلیت فوکوس بسیار سریع سوژه‌های در حال حرکت را با ظرافت تمام در یک بدنۀ مستحکم کوچک فشرده کرده‌اند. این بدنه قابلیت فیلم‌برداری اسلوموشن با سرعت خیره‌کننده ۹۶۰ فریم در ثانیه را داراست. اگر شما به یک بدنۀ کوچک و فشرده و بسیار توانمند نیازمندید، این دوربین برای شما ساخته‌ شده است.

نکته اصلی: یکی از ویژگی‌های اصلی این دوربین این‌ است که شما می‌توانید عکس‌های خود را همزمان در فرمت RAW و JPEG عکاسی کنید. این به شما این امکان را می‌دهد که علاوه بر ثبت تصاویر با کیفیت بسیار بالا، آن‌ها را بتوانید بلافاصله از طریق اتصال وای‌فای به گوشی خود منتقل کرده و سپس در شبکه‌های مجازی منتشر کنید. وقتی شما در سفر هستید، این قابلیت بسیار مناسبی است که همزمان بتوانید عکس‌‎های خود را در شبکه‌های مجازی با دیگران به اشتراک بگذارید.

سنسور: سنسور این دوربین ۲۰.۱ مگاپیکسل و در قطع یک اینچی است.
ویژگی‌ها: وای‌فای، چشمی الکترونیکی کشویی، اتوفوکوس phase-detection، فیلم‌برداری ۴K، بدنه کامپکت سایز جیبی، ویدیوی سوپراسلوموشن، صفحه نمایش متحرک.

۴- پاناسونیک LUMIX GH5

برای مسافران علاقمند به فیلم‌برداری.
این بدنه، یکی از جذاب‌ترین بدنه‌های سری GH پاناسونیک است که امکانات فیلم‌برداری بسیار پیشرفته‌ای را برای نیازهای فیلم‌برداران حرفه‌ای در خود جای‌داده‌است که قادر است با بهترین و حرفه‌ای‌ترین دوربین‌های فیلم‌برداری به رقابت بپردازد. به نظر می‌رسد که کل این دوربین برای فیلم‌برداری طراحی و تولید‌ شده‌ است. این دوربین مجهز به یک سیستم لرزش‌گیر دوگانه بدنه و سنسور است که قادر به ثبت تصاویر بسیار باکیفیت و شارپ بوده و بهترین گزینه برای کسانی‌ است که مایل‌ هستند از سفرهای خود فیلم‌برداری کنند و سفرنامه‌های تصویری یا فیلم‌های مستند سفری بسازند.

نکته اصلی: برای تبدیل این دوربین به یک دوربین بسیار ایده‌آل برای فیلم‌برداری، این بدنه مجهز به یک ماونت هات‌شو است که با تهیه هات‌شوی ویژه XLR و نصب آن روی دوربین می‌توان یک میکروفون حرفه‌ای را به بالای بدنه متصل‌کرد و به کیفیت بالای ضبط صدا دست یافت.

سنسور: ۲۰.۳۳ مگاپیکسل.
ویژگی‌ها: مقاوم در برابر شرایط آب‌وهوایی، فرمت‌های فیلم‌برداری حرفه‌ای، وای‌فای، سیستم لرزش‌گیر دوگانه لنز و سنسور.

۵- فوجی X100F

برای مسافران علاقمند به عکاسی خیابانی.
این دوربین چهارمین نسل از خط تولید این سری‌ دوربین‌های دوست‌داشتنی‌ است. این ارتقای جذاب امکانات ویژه‌ای را با خود به همراه آورده از جمله سنسور ۲۴ مگاپیکسلی X-Trans CMOS III که گل سرسبد سنسورهای فوجی‌ است. سیستم فوکوس ارتقاء یافته و بسیار سریع، استفاده از یک باتری بزرگ‌تر، دکمه‌های مکانیکی بیشتر روی بدنه و یک جوی‌استیک که در بدنه‌های ردهٔ پیشرفتهٔ فوجی مورد استفاده است از دیگر مزایای این دوربین است.

نکته اصلی: این دوربین برای شرایطی طراحی شده‌ است که در حین حرکت و راه‌رفتن بتوانید به سرعت عکاسی کنید. اگر می‌خواهید هنگام عکاسی خود شناسایی نشوید و مخفیانه از سوژه‌های خود عکاسی کنید یا به سرعت در حین حرکت عکاسی کنید، شما می‌توانید امکانات جانبی این دوربین را تهیه‌کنید از جمله بند مچی که دوربین را به مچ خود بیاویزید و همچنین برای کسانی که دست‌های بزرگ‌تری دارند امکان نصب گریپ عمودی وجود دارد تا در دست بهتر قرار گیرد.

سنسور: ۲۴.۳ مگاپیکسل X-Trans CMOS III w/ primary color filter.
ویژگی‌ها: لنز ثابت فیکس، چشمی هایبریدی الکترواپتیکال مخصوص فوجی، وای‌فای، فوکوس هایبریدی، فیلتر ان‌دی تعبیه‌شده در خود دوربین، فیلم‌برداری HD، فیلترهای عکاسی مخصوص نگاتیوهای فوجی.

۶- لایکا Q

برای مسافران لاکچری.
برای مسافرانی که دنبال بهترین کیفیت ساخت و بهترین تصویر در یک دوربین می‌گردند که ساخت آلمان باشد، و البته پول هنگفتی داشته‌باشند، این دوربین را توصیه می‌کنیم. این بدنه ترکیبی‌ است از طراحی و ساخت آلمانی و سنسور فول‌فریم. محصولات لایکا همواره دارای بالا‌ترین کیفیت و کارایی هستند.
این دوربین بسیار ساده طراحی شده و کار با آن نیز بسیار راحت و ساده‌ است و در عین‌حال به عکاس اجازه می‌دهد که به سرعت و سهولت بر روی عکاسی خود و صرفا بر روی کادربندی و بیان احساسات خود تمرکز کند. بدنۀ مات و مشکی این دوربین از جنس آلیاژ منیزیوم ساخته‌شده و استحکام بسیار بالایی دارد. سنسوری که برای عکاسی با نور کم طراحی و ساخته‌شده، می‌تواند برای عکاسی شب و در نور تاریک، بهترین کیفیت تصویر را برای شما به ارمغان بیاورد. اگر با قیمت بسیار بالای این دوربین مشکلی ندارید، این دوربین یکی از گزینه‌های بسیار خوب برای عکاسی در سفر می‌تواند باشد.

نکته‌اصلی: این بدنه فاقد یک گریپ برای قرارگیری انگشتان و جای شست‌بوده و بدنهٔ آن ساده و تخت‌ است. بنابراین پیشنهاد می‌شود که گریپ برای این دوربین تهیه‌کنید تا راحت‌تر دوربین را در دست بگیرید. پیشنهاد دیگر تهیهٔ جداگانه هودلنز و درپوش مخصوص است که باید جداگانه آن‌ها را تهیه‌کنید ولی برای عکاسی در سفر بسیار ضروری هستند.

سنسور: ۲۴ مگاپیکسل فول‌فریم.
ویژگی‌ها: فوکوس دستی فوق‌العاده، عکاسی ماکرو، لنز ثابت ۲۸ م. م با دیافراگم ۱.۷، منظره‌یاب الکترونیک، صفحه‌ نمایش سه‌ اینچی لمسی (البته ثابت).

۷- المپیوس T G 5

برای عکاسان عاشق غواصی و ماجراجویی.
این دوربین ادامهٔ خط تولید این سری بدنه‌های المپیوس است و یک دوربین سطح مقدماتی‌ است برای کسانی که عاشق ماجراجویی و عکاسی در زیر آب و در شرایط سخت آب‌وهوایی هستند. اولین نکته‌ای که در این ارتقاء جدید دوربین نسبت به نسل قبلی دیده می‌شود کاهش مگاپیکسل سنسور از ۱۶ به ۱۲ مگاپیکسل است. این کاهش چگالی پیکسلی، در عوض باعث بزرگ‌تر شدن سطح پیکسل‌ها شده و در نتیجه در نور کم کیفیت تصویر بهبود یافته‌است. این بدنه ضدضربه و ضدآب است و تا عمق ۱۵ متری زیرآب قادر به عکاسی‌ است. همچنین تا دمای ۱۵- می‌تواند به خوبی کار کند.

نکته‌ اصلی: داشتن صفحهٔ نمایشی ثابت و غیرلمسی، و عدم امکان نصب فلاش، از نقاط ضعف این دوربین به شمار می‌آیند. همچنین سنسور کوچک این دوربین، صرفا برای انتشار عکس در شبکه‌های مجازی و یا چاپ در ابعاد کوچک کاربرد دارد. اما علاقمندان می‌توانند عکس‌های خود را با وای‌فای داخلی این دوربین به سرعت در شبکه‌های مجازی منتشر کنند و با جی‌پی‌اس پیشرفتهٔ این دوربین، اطلاعات عکس خود را ثبت و به اشتراک بگذارند.

سنسور: ۱۲ مگاپیکسل ۱/۲.۳ BSI CMOS
ویژگی‌ها: وای‌فای، جی‌پی‌اس پیشرفته، حالت عکاسی سوپرماکرو، حالت عکاسی زیرآب، فیلم‌برداری فول‌اچ‌دی، عکاسی پیاپی ۲۰ فریم در ثانیه.

۸- سونی a6500

برای عکاسان عاشق اپلیکیشن‌‌ها.
سری a6000 سونی تبدیل به خط تولیدی شده‌ است برای کسانی که عاشق فناوری هستند و دنبال یک دوربین جمع‌وجور می‌گردند. این سری دوربین‌های بدون آینه سونی با قطع سنسور APSC دارای امکانات بسیاری در یک بدنهٔ مستحکم و جمع‌وجور است. در a6500 شاهد امکانات بیشتری هستیم. از جمله لرزشگیر پنج‌محوره، فوکوس سریع‌تر، عکاسی پیاپی بیشتر، فیلم‌برداری اسلوموشن و فست‌موشن در حالت فول‌ اچ‌دی، فیلم‌برداری ۴K و ۴۲۵ نقطه فوکوس فازدیتکشن از امکانات این دوربین محبوب‌ است.

نکته‌ اصلی: شما می‌توانید با دانلود اپلیکیشن PlayMemories سونی، به نرم‌افزارهای بی‌شمار سونی دسترسی کامل داشته‌باشید که علاوه بر اتصال گوشی خود به دوربین، همزمان قادر به کادربندی و دیدن تصویر گرفته‌شده باشید و کنترل کامل تنظیمات دوربین خود را توسط گوشی خود انجام دهید. باب کریست، از عکاسان نشنال جئوگرافی می‌گوید: «یکی از نرم‌افزارهای مورد علاقهٔ من اپلیکیشن Sky HDR است که امکان عکاسی در آسمان تاریک شب را با حداکثر کنتراست به شما می‌دهد چنانکه وقتی از این حالت عکاسی استفاده می‌کنید گویی از فیل‌تر اپتیکال و حالت عکاسی تایم‌لپس بهره برده‌اید.»

سنسور: ۲۴.۲ مگاپیکسل سنسور APSC
ویژگی‌ها: صفحه نمایش لمسی متحرک، وای‌فای، چشمی الکترونیک، لرزشگیر پنج‌محوره، ۴۲۵ نقطه فوکوس، فیلم‌برداری ۴K با S-LOG.

۹- پاناسونیک GX8

برای مسافرانی علاقمند به دوربینی بسیار انعطاف‌پذیر
برای سال‌ها دوربین‌های سری GX پاناسونیک علاقمندان خود را داشته‌ است و سری جدید این دوربین نیز همین انتظارات را برآورده می‌کند. این دوربین با استایل رنج‌فایندر، امکان تعویض لنز و استفاده از لنزهای باکیفیت پاناسونیک در قطع میکروسه‌چهارم را دارد. پردازشگر ارتقاء یافته، و چشمی الکترونیک متحرک، که می‌تواند نود درجه بچرخد، امکان عکاسی به صورت عمودی از مناظر را برای شما مهیا می‌کند.

نکته اصلی: این دوربین در یکی از پروژه‌ها توسط بخش دانش و اکتشاف نشنال جئوگرافی استفاده شده‌ است. این دوربین، توسط مهندس ارشد نشنال جئوگرافیک، مارک شپرد به یک اتومبیل نصب‌ شده و برای عکاسی نزدیک از شرایط زندگی شیر‌ها در حیات وحش به کار رفته‌ است.

سنسور: ۲۰.۳ مگاپیکسل سنسور میکروسه‌چهارم.
ویژگی‌ها: وای‌فای، چشمی الکترونیک متحرک، لرزشگیر پنج‌محوره، صفحه نمایش لمسی متحرک، ضدآب و ضدضربه.

۱۰- فوجی X-T20

برای مسافران آگاه و قدردان.
سبک‌ترین دوربین بدون آینه فوجی با لنز قابل تعویض، با سنسور APSC و لنزهای ارزشمند که قیمت بسیار مناسبی هم دارد، می‌تواند گزینه بسیار مطلوبی برای عکاسانی باشد که به دنبال بهترین کیفیت تصویر و امکانات ارزشمند فوجی هستند. این دوربین علیرغم کوچک‌بودن بسیار خوش‌دست است حتی برای کسانی که دست‌های بزرگی دارند.

نکته اصلی: مهم‌ترین خصلت این دوربین کوچکی و سبک‌بودن آن است. بنابراین اگر دنبال سبک‌ترین و جمع‌وجور‌ترین حالت در این دوربین هستید می‌توانید آن‌را با یک لنز ۲۳ م. م فوجی F ۲ به کار ببرید، که در این حالت گزینهٔ بسیار مطلوبی خواهد بود برای سبکی و جابجایی راحت.

سنسور: ۲۴.۳ مگاپیکسل (APS-C) X-ترانس CMOS III.
ویژگی‌ها: دایال‌های مکانیکی و کامل تنظیمات دوربین، وای‌فای، چشمی الکترونیک، فیلم‌برداری ۴K، فیلترهای مخصوص فوجی.
۱۱- دوربین بونوس LIGHT L16

دوربینی برای علاقمندان آینده‌نگر
اجازه دهید این دوربین با طراحی انقلابی و نوآورانه، که همهٔ قالب‌های پیشین طراحی و ساخت دوربین را می‌شکند را نیز به این فهرست اضافه‌کنیم. L16 از شانزده سنسور و شانزده لنز تشکیل شده‌است تا یک تصویر واحد را خلق کند. بعد از فشار دادن شا‌تر، همه عکس‌ها همزمان گرفته می‌شوند و در الگوریتمی در یکدیگر تلفیق می‌شوند. هر یک از لنز‌های مورد استفاده در L۱۶ از دیافراگم f/۲.۴ بهره می‌برند و لنز‌ها در سه گروه ۳۵، ۷۰ و ۱۵۰ میلی‌متری تشکیل شده‌اند. این دوربین از وجود ۵ لنز ۳۵ میلی‌متری، ۵ لنز ۷۰ میلی‌متری و ۶ لنز ۱۵۰ میلی‌متری بهره می‌برد. لنز‌های مورد استفاده نیز ۱/۳.۲ اینچی بوده و رزولوشن هر یک ۱۳ مگاپیکسل است.

نکته اصلی: نرم‌افزار این ۱۶ لنز و سنسور برپایه اندروید کار می‌کند و دارای وای فای است که امکان ارسال تصاویر به صورت همزمان از دوربین را برای شما فراهم می‌کند. تصویری که بدین شکل به دست می‌آید می‌تواند تا ۵۲ مگاپیکسل رزولوشن داشته‌ باشد. L16 البته در مراحل مقدماتی‌ است و می‌تواند بهتر شود. این دوربین می‌تواند گزینه‌ای ایده‌آل برای کسانی باشد که دنبال یک دوربین با فناوری جدید و نو هستند. البته L16 در مرحلهٔ پیش‌سفارش‌ است و تحویل آن یک‌سال به طول خواهد انجامید و برای دریافت آن باید کمی صبر پیشه کنید.

سنسور: ۱۶ سنسور ۱۳ مگاپیکسلی.
ویژگی‌ها: وای‌فای، تعیین عمق‌میدان بعد از عکاسی، امکان آپدیت نرم‌افزاری.

سال ۱۳۹۶ به لحاظ اتفاقات و حوادث اجتماعی، سیاسی و اقتصادی سالی پرتنش بود؛ از زلزله‌ی کرمانشاه و سقوط هواپیما و غرق شدن کشتی گرفته تا انتخابات ریاست جمهوری و حمله به مجلس و بالا رفتن قیمت ارزهای خارجی. حوادث و اتفاقاتی که غیر از تصاویر ثبت‌شده آن توسط عکاسان خبری و بالا رفتن قیمت تجهیزات عکاسی شاید تاثیر چندان زیادی بر روند کلی عکاسی نداشت.


جشنواره‌ها:

امسال نیز همچون سال‌های گذشته ترافیک جشنواره‌های متعدد عکاسی در طول سال برقرار بود و بازار عکاسی جشنواره‌ای (با آمار تقریبی هرماه، ۲ و نیم جشنواره) از هر بازاری گرم‌تر. جشنواره‌هایی با موضوعات آیینی و مذهبی که بیشتر اسپانسر دولتی داشت تا معدود جشنواره‌های خاص با اسپانسر شرکت‌های تولیدی، همه با هم در کنار جشنواره‌های برگزارشده توسط انجمن‌ها و نهادهای عکاسی، سال شلوغی برای عکاسان جشنواره‌ای رقم زده بود. از سوگواره‌های عاشورایی «بیرجند»، «میراث عاشورا در قاب عکس»، «خط سوم» تا جشنواره‌هایی با موضوعات فرهنگی-مذهبی همچون «وقف، چشمه همیشه جاری»، «تقریب»، «خانه دوست»، «موقوفات تهران».

از جشنواره‌هایی با تمرکز بر شهر و منطقه‌ای خاص همچون «قلب تهران»، «شیراز امروز»، «بیرجند در قاب ایران» و «جشن عکس هرمزگان» و «چشم‌انداز توسعه‌ی ایران و چین» تا جشنواره‌های نهادهای عکاسی همچون «دوربین.نت»+ + ، «ده روز با عکاسان»، «تصویر سال»، «شید» + + و «عکس خیام».

در کنار جشنواره‌های بخش‌های صنعتی و خصوصی همچون «خودرونما»، «عکس معدن»، «نورنگار» و «زندگی زیباست»، دانشگاه‌ها نیز با «سالانه‌ی عکس دانشجویان دانشگاه تهران» و «جشنواره‌ی عکس نقره، جشن عکس دانشگاه هنر» سهمی در این جریان داشتند. علاوه بر این، در کنار این جشنواره‌ها، در هفتمین و هشتمین حراج تهران نیز، شب پر رونقی از لحاظ فروش برای عکاسی ایران رقم خورد.




نمایشگاه‌های گروهی:

نمایشگاه‌های گروهی عکس احتمالا تنها رویدادی در سال ۹۶ است که بتواند با تعدد جشنواره‌ها رقابت کند. تعداد بسیار زیاد نمایشگاه‌های گروهی با رویکردهایِ مناسبتیِ مختلف اعم از سیاسی، تاریخی و هنری در سال ۹۶ کاملا محسوس است. برای مثال فقط موزه‌ی عکسخانه شهر هشت نمایشگاه با عنواین مختلف در سال ۹۶ برگزار کرد. نمایشگاه‌هایی چون «کارگران»، «اماکن مذهبی»، «مسافران»، «عکس‌های قدیمی رشت»، «عکس‌های تاریخی سوگواران»، «مردم معمولی»، «مستند انقلاب»، «دروازه‌های طهران قدیم» که معمولا با نشست‌هایی نیز همراه بود.

گالری‌های خصوصی نیز هر کدام با یک یا چندین نمایشگاه گروهی سهم زیادی در این تعدد داشتند. برای مثال گالری راه‌ابریشم با نمایشگاه‌هایی چون «انباشت»، «کمی دورتر»، محسن با «دال‌های ضمنی»، «پرتفولیوی۲»، هپتا با «مزامیر سکوت»، «سیتوپلاسم»، تم با «اربن»، «خانه‌ای که در آن دوستت دارم»، مهراوا با «موزه‌ی میهن‌پرستی»، آرته با «منظر»، بنیاد کاف با «پوسته»، پروژه‌های آران با «آثار عکاسان جوان ایرانی»، ای جی با ««تصویر کوچک، آینه بزرگ» و ... .

امسال علاوه بر اکثر جشنواره‌ها که دارای بخش موبایلی بودند، نمایشگاه‌های گروهی «عکاسی با موبایل» نیز همچون سال‌های گذشته هم در تهران و هم در شهرستان‌ها دایر بود. برای مثال «تهران شهر زندگی» در خانه‌ی هنرمندان ایران، «خانواده بشر» + + در مشهد و حتی «تهران به روایت تلفن همراه» در پاریس.

همچنین «یک تکه زندگی» یادبودی برای عباس کیارستمی در گالری ایوان، «این ما هستیم، نه آنها» آثار بیست عکاس مستند در گالری آریانا و «آتش سرد» آثار عکاسان جنگ در گالری سلام، از نمایشگاه‌های گروهی بزرگ و پرمخاطب و البته تا حدودی پر حاشیه‌ی امسال بودند.

در سال ۹۶ نیز به رسم چند سال‌ گذشته شاهد حضور آثار عکاسان ایرانی در نمایشگاه‌های گروهی خارج از ایران بودیم اما در این میان بزرگ‌ترین و پر تعدادترین حضور عکاسان ایرانی در فستیوال آرل فرانسه با نمایشگاه «ایران؛ سال ۳۸» رقم خورد که در پرونده‌ی «عکاسی بارداری در آتلیه بارداری ایران خارج از ایران» در سایت عکاسی به تفصیل مورد نقد و بررسی قرار گرفت.

اگر تعداد نمایشگاه‌های گروهی که در شهرستان‌ها برگزار شد را به تعداد نمایشگاه‌های گروهی این سال اضافه کنیم، به آماری بالغ بر چهار نمایشگاه گروهی در ماه خواهیم رسید که در نسبت به تعداد نمایشگاه‌های انفرادی جالب توجه است.




نمایشگاه‌های انفرادی:

در میان نمایشگاه‌های برگزار شده‌ توسط عکاسان قدیمی و با سابقه‌، از اتفاقات خوب سال ۹۶ می‌توان به نمایشگاه «سیب سوم» یحیی دهقانپور و نمایشگاه «انقلابیون» کاوه کاظمی، هر دو در گالری آران اشاره کرد. همچنین در این سال، عکاسان شناخته شده‌ای چون مریم زندی (چهره‌های ۵، سیمایی از موسیقی معاصر ایران در گالری ایوان)، ابراهیم حقیقی (خانه ابری در گالری گلستان) و نادر داودی (نادر داوودی با یک واو کمتر در گالری ایوان) همراه و همپای نسل فعلی عکاسی ایران همچون نیوشا توکلیان (می‌دانم چرا شورشی آواز سر می‌دهد در گالری آب‌انبار)، پیمان هوشمندزاده (خشک در گالری ای‌جی)، گوهر دشتی (خانه در گالری محسن)، امید صالحی (اینجا، من دو اسم دارم در گالری راه ابریشم) و محمد غزالی (بد و بدتر در گالری آب‌انبار) آثار خود را در معرض دید مخاطبان قرار دادند.

ساسان ابری با نمایشگاه «در معرض» در گالری محسن، تهمینه منزوی با نمایشگاه «گذشته‌ی استمراری» در گالری راه ابریشم، محسن شاهمردی با نمایشگاه «دوردست» در گالری امکان، سارا ساسانی با نمایشگاه «ویرانی» در گالری آرته، امین طلاچیان با نمایشگاه «قطعه‌ی ۴۱» در گالری اُ، سروش کیایی با نمایشگاه «برج آهن» در گالری آرته، آرش اکبری‌‌سنه با نمایشگاه «فضولی در تهران» در گالری الهه، مرضیه رشیدی با نمایشگاه «کنار» در گالری امکان و ژیلا مختاری با نمایشگاه «دیوانگی منهای یک ثانیه» در گالری شیرین، از جمله عکاسان جوانتری بودند که در سال ۹۶ نمایشگاه انفرادی برگزار کردند.

همچنین چند نمایشگاه از آثار عکاسان خارجی در گالری‌های داخل ایران به نمایش گذاشته شد که از مهمترین آنها می‌توان به نمایشگاه ««طبع و فروش در ایران ممنوع است» از هنرمندان مطرح معاصر برومبرگ و شانارین در گالری ای‌جی، نمایشگاه «آرنو فیشر» عکاس شناخته‌شده‌ی آلمانی در گالری راه ابریشم و نمایشگاه «ایران در ابتدای دهه‌ی ۵۰» عکس‌های یک شهروند کانادایی از ایران قدیم در گالری فرشته را نام برد. کارگاه چند روزه‌ی عکاس جوان و مطرح آلمانی ولفرام هان با عنوان «اکتشافات هر روزه» در پروژه‌های نیومدیا نیز از اتفاقات قابل توجه امسال بود.




مجلات:

با توجه به گران‌شدن نرخ کاغذ، در کنار پایین آمدن آمار فروش، سال ۱۳۹۶ ظاهراً سال مالی خوبی برای مجلات نبود. با این حال فصلنامه‌ی «حرفه هنرمند» هر چهار شماره‌ی ۱۳۹۶ خود را (شماره‌های ۶۳، ۶۴ ،۶۵ و ۶۶) به موقع راهی دکه‌ها کرد. ماهنامه‌ی «هنر آگه» نیز در نهایت با ۶ شماره (شماره‍ای ۱۷، ۱۸، ۱۹، ۲۰، ۲۱، ۲۲) توانست تقریبا هر دوماه یک بار منتشر شود.

در میان مجله‌های اختصاصی عکاسی «فصلنامه‌ی عکاسی» بر خلاف شروع سریع خود در سال گذشته، در سال ۹۶ فقط توانست چهارمین شماره خود را منتشر کند و «عکسنامه» برای سومین سال پیاپی غایب بزرگ مجلات عکاسی بود. اما در سال ۹۶ این نشریات دانشجویی بودند که چراغ مجلات اختصاصی عکاسی را روشن نگه داشتند؛ ششمین شماره «چشمک» نشریه‌ی عکاسی دانشگاه تهران منتشر شد و «کالوتیپ» نشریه‌ی عکاسی دانشگاه هنر نیز بعد از سال‌ها با هشتمین و نهمین شماره در دسترس مخاطبان قرار گرفت.

یک بار دیگر مجله‌ی «اطلاعات، حکمت و معرفت» در سال ۹۶ شماره‌ی ۱۳۸ خود را به ویژه‌نامه‌ی «فلسفه و عکاسی» اختصاص داد تا تعداد ویژه‌نامه‌های عکاسی و فلسفه‌‌ی خود را به رقم چهار برساند و در نهایت علاوه بر مجلات چاپی سایت عکاسی و تندیس، در کنار سایت‌هایی چون عکسخانه و کارنما هر یک بخشی از بار نقد و تحلیل نمایشگاه‌های عکاسی داخلی و خارجی را کمابیش بر عهده گرفتند.




کتاب‌ها:

بازار انتشار کتاب‌های عکاسی به لطف انتشارات پرگار در سال ۱۳۹۶ پر رونق بود. این انتشارات علاوه بر تجدید چاپ برخی کتاب‌ها (کتاب ۲ جلدی فتوژورنالیسم اثر کنت کوبر) پنج عنوان کتاب جدید را در سال ۹۶ روانه بازار کرد:

- کتاب «عکاسی مقدماتی» نوشته اسماعیل عباسی
- کتاب «مجموعه عکس چیست؟» نوشته اسماعیل عباسی
- کتاب «چهار هنرِ عکاسی، جستاری فلسفی» نوشته دومینیک‎مک‎آیور لوپس
- کتاب «عکاسی دیجیتال و ACR» نوشته ساسان پناهی
- کتاب «من رییس جمهور ایرانم» مجموعه عکس امیر نریمانی

از کتاب‌های عکس مهم امسال می‌توان به کتاب انقلابیون کاوه کاظمی اشاره کرد که همزمان با نمایشگاه او در گالری آران توسط انتشارات نظر منتشر شد. از نشر نظر همچنین کتاب‌های عکس رومین محتشم و تهمینه منزوی منتشر شد و نشر چشمه نیز دو کتاب عکسِ «بوشهر» بهمن جلالی و «صد» پیمان هوشمندزاده را روانه بازار کرد. همچنین مریم زندی، مرتضی پورصمدی، سید مهدی حسینی، فرزین ناظم‌زاده و علی شکری دیگر عکاسانی بودند که کتاب‌های عکس آن‌ها در این سال منتشر شد.

از دیگر کتاب‌های عکاسی امسال در بخش فنی می‌توان به کتاب ترکیب‌بندی در عکاسی، نوشته‌ی لوری اکسل، انتشارات آبان، کتاب هنر عکاسی (رویکردی به بیان شخصی در عکس)، نوشته‌ی بروس بارنبام، انتشارات پشتون و کتاب ذهن عکاس، نوشته‌ی مایکل فریمن، انتشارات آبان اشاره کرد. همچنین در بخش نظری کتاب‌های تاریخ‌نگاری و عکاسی (جستارهایی پیرامون عکس به‌ مثابه‌ی سندی تاریخی) مجموعه مقالاتی با ترجمه‌ی محمد غفوری از نشر آگه، تکان نخور خاطراتِ همراه با عکسِ سالی مان از انتشارت حرفه هنرمند، ذن در هنر عکاسی خیابانی اثر اریک کیم از انتشارات تیسا و از آشوب ادراک تا ستایش عکس (۳ جلدی) به نویسندگی کاوه فرزانه از انتشارات پازینه را برشمرد.




اگرچه تمرکز بیشتر فعالیت‌های عکاسی، همچون همیشه، در شهر تهران بود اما امسال نیز شاهد رشد فعالیت‌های عکاسی در شهرستان‌ها بودیم؛ از برپایی نمایشگاه عکس تا برگزاری جشنواره‌ی عکاسی و حتی چاپ کتاب. از جمله شهرهای فعال امسال در زمینه‌ی عکاسی می‌توان به شهرهایی چون اصفهان، ، شیراز، ارومیه، مشهد، بندرعباس، تبریز، اردبیل، بیرجند، اراک، رشت، بوشهر، سنندج، گرگان، کرمان، کاشان، یاسوج، همدان، خنج، کنگان و شهریار اشاره کرد.

سال ۱۳۹۶ همچنین با درگذشت دو عکاس همراه بود؛ علیرضا سلطانی‌شاد، عکاس پیشکسوت مطبوعاتی و عضو ادوار هیات مدیره‌ی انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران و شاهرخ حاتمی عکاس بزرگ و پیشکسوت ایرانی در عرصه‌ی فتوژورنالیسم که آثاری جهانی خلق کرد. با این حال سال ۹۶ سال چندان بدی برای عکاسی ایران نبود.

امید است همچون سال ۱۳۹۶، در سال جدید نیز روند رو به افزایش فعالیت‌های عکاسی بردوام باشد، صد البته به شکلی که این افزایش با بالا رفتن سطح کیفی فعالیت‌ها نیز همراه باشد و تنها شاهد تکرار اتفاقات متعدد نازل و باری به هر جهت نباشیم.

همواره در مواجهه با تصاویر مایلیم از درونشان پی به چیزهایی ببریم که در آنها دیده نمی‌شوند و سپس بی‌آنکه به نقشِ خودمان در این جریان توجهی داشته باشیم، عکاسان‌شان یا زمینه‌ای که نشان‌دهنده‌ی نواقص‌شان هستند را نقد می‌کنیم. هر چقدر هم که نقد، موثق و پذیرفتنی باشد می‌بایست صراحتاً موضع فکری‌اش را اعلام کند و به آن آگاه باشد؛ به عبارتی دیگر، سرچشمه‌ی نقد چیست و در این میان چه تصوراتی ملاک بوده؛ چه مواردی بدون تأمل درست پنداشته شده و چه پیش افکنده شده است. بدون در نظر گرفتن این عوامل، نقد عقیم خواهد بود.

همه‌ی ما از نظام‌های اعتقادی‌مان، طیف گسترده‌ای از مواضع فکری و مجموعه‌ای از باورها یا به دیگر سخن از ایدئولوژی [۱] شخصی‌مان پیروی می‌کنیم. بدین سبب نگریستن عاری از نظر به عکس‌ها بسیار سخت است لذا از زاویه‌ی دیدِ ویژه‌ای به آنها می‌نگریم و این خود تعریفی از آدمیت است: ما عقایدی داریم.

عکس‌ها خیلی کمتر از آنچه انتظار می‌رود را نمایان می‌سازند. آنها نشانه‌های جهان‌اند و حیله‌گر؛ زیراکه می‌پوشانند و مرز تعیین می‌کنند و در آنچه نشان می‌دهند صادق‌اند؛ با این حال امکان دارد با صداقت‌شان موافق یا مخالف باشیم (چیزی به عنوان حقیقت وجود ندارد مگر اینکه بخواهید به متافیزیک یا مذهب متوسل شویم).

برخلاف نقاشی یا سایر فرم‌های هنری (اجازه دهید عجالتاً فرض کنیم که عکاسی یک فرم هنری است، البته گاهی اوقات و نه همیشه) عکس،‌ مقاصد عکاس را بیان نمی‌کند و در این دوران شکل و شمایلی دیگرگون یافته است (این روزها حتی عادت کرده‌ایم عکس‌هایی را در اپلیکشین‌هایِ عکاسی ببینیم که به شدت با فیلترها تحریف و ویرایش شده‌اند) نه رد قلم‌مویی در کار است و نه سطحی. در این زمان، بیشتر عکس‌ها همچون پرفورمنس در زمانی کوتاه آشکار می‌شوند و سپس به حافظه فرستاده می‌شوند. با این وجود برخلاف پرفورمنس، عکس‌های دیجیتال را می‌توان به راحتی از نو دید. در واقع این مسئله به علت ماهیت الکترومغناطیسی آنهاست.

از این‌رو، عکس‌ها بر آن هستند تا زندگی و دیدن آن را همانندسازی کنند. چند روز پیش رفته بودم تماشای بازی بیس‌بال، امروز آن بازی و تمام حواشی‌اش برایم به چند خاطره تبدیل شده‌اند. از آن روز چند عکس در گوشیِ هوشمندم دارم که تجربه‌ی آن روز را برایم زنده می‌کند و تا حدودی آنچه دیده بودم را نشان می‌دهند با این تفاوت که چشم‌های من لنز واید ندارند. به‌واسطه‌ی این عکس‌ها و سایر تصاویر ذهنی‌ای که بی‌درنگ به آنها دسترسی دارم، می‌توانم امروزم را به آن روز پیوند بزنم. اما برخلاف آن عکس‌ها، تصاویر ذهنی‌ام به وضوح ماجرای در ترافیک ماندنم و یا گوش سپردنم به پسربچه‌ای ده ساله که تمام روز حرف می‌زد را مدام یادآوری می‌کنند.

عکس‌های گوشی‌ام به دلیل اینکه همچون مرجعی دیداری عمل می‌کنند، تجربه‌ی رفتنم به بازی بیس‌بال را زنده نگه می‌دارند، با اینکه چندان بی‌عیب هم نیستند. به‌عنوان مثال، آن روز جایی نشسته بودم که فنس‌هایی روبری‌ام بود، آن فنس‌ها در صفحه نمایش گوشی‌ام به‌صورت یک الگوی بصری درهم و عجیب‌وغریب دیده می‌شوند اما تجربه‌ی تماشای بازی چیزی نیست که این عکس‌ها بتوانند نمایشگر آن باشند. این تجربه بر پایه‌ی آنچه که بدان معتقدم شکل می‌پذیرد.

بنابراین اکنون به این عکس‌ها بر پایه‌ی باورهایم می‌نگرم. آن فضای وسیع و ژرف با هزاران تماشاگر و بازیکنانی که در لباس‌های بیس‌بال خیلی عجیب به نظر می‌رسیدند و مدام هم در تصاحب توپ بازنده بودند، همگی در نظرم به چیزی شدیداً متفاوت تغییر شکل داده‌اند؛ گونه‌ای اثرپذیری از فرهنگی بیگانه (چون که تقریباً بعد از هفده سال اقامتم در این کشور هنوز با برخی از فرهنگ‌ها و خلق‌وخوهایشان بیگانه‌ام). بدین جهت عکس‌های آن روز را علاوه بر دیدن موضوعاتشان، با یک ذهن ثبت‌کننده که از آنِ یک فرد خارجی است، مورد خوانش قرار می‌دهم؛ همان ایدئولوژی‌ای که در آغاز مطلب بدان اشاره کردم.

بدون این ایدئولوژی مداخله‌گر نمی‌توانم به عکس‌های آن روز بنگرم. هیچکدام از ما قادر به انجام چنین کاری نیستیم. اما این نیاز، مشکل محسوب نمی‌گردد. در حقیقت، عکاسی کودک در آتلیه نوزاد در قیاس با سایر فرم‌های هنری (به یاد داشته باشید که پیش‌تر گفتم، تنها گاهی مواقع عکاسی هنر است) این امکان را برای مخاطبش فراهم می‌آورد که بتواند باورها، داوری‌ها، کلیشه‌های فکری و جانب‌داری‌هایش را محقق سازد. تصویر عکاسی نسبت به دیگر فرم‌ها، به نحوی آسان‌تر امکان تحقق چنین امری را میسر می‌سازد زیرا که شدیداً فریبنده است. این در حالی است که عکس به نظر واقع‌نما و راستگو به نظر می‌رسد و به جهان خارجی شبیه است. اما همیشه این‌طور نیست.

گمان می‌کنم این جنبه‌ی عکاسی نه تنها فراموش شده‌ترین جنبه‌ی آن است که حتی ارزشمندترین آن نیز هست. سابق بر این در خصوص اینکه عکاسی اساساً کنشی اجتماعی است بحث کرده‌ام.‌ در دورانی که به سر می‌بریم، گرفتن یک عکس و اشتراک فوری آن، از خود عکس مهم‌تر است. هنوز قاطعانه به این وضعیت اعتقاد دارم و دلیلی است بر اهمیت عکاسی نزد عکاسان.

عکاسی تا حدود زیادی به همین منوال برای بیننده نیز واجد اهمیت می‌گردد. در جریان عکاسی به منزله‌ی کنشی اجتماعی، امکان دسترسی به عکسی متعلق به فردی دیگر، که می‌خواسته آن را ببینیم، مهیا می‌گردد. در این فرایند با فردی دیگر ارتباط پیدا می‌کنیم اما بدون آن فیلترهای ذهنی‌ای که پیش‌تر درباره‌شان صحبت کردیم، نمی‌توانیم ارتباط بگیریم. لذا عکاسی به ما این امکان را می‌دهد که آن فیلترها را بیازماییم. در واقع، زمینه‌های بخصوص عکاسی باید وادارمان کنند تا آن فیلترهای ذهنی را بیازماییم زیرا که آن زمینه‌ها (و نه آنچه به تصویر درآمده یا چه کسی آن را گرفته و یا کجا به نمایش درآمده) به ما می‌گویند چه می‌توانیم بکنیم یا چه باید بکنیم.

در جریان تماشای عکس یا به عبارتی روشن‌تر، موضوع عکس، تمام آنچه ضروری می‌نماید این است که بدانیم مشخصاً مشغولِ صحبت کردن در مورد چه هستیم. اگر موضوع بحث ما در عکس دیده نمی‌شود لازم است از خودمان بپرسیم که چگونه از نظر ما به عکس راه پیدا کرده است؟ چه عاملی سبب می‌شود چنین برداشتی از عکس داشته باشیم؟ چه معرفتی یا تصوراتی یا کلیشه‌ی فکری یا باوری سبب شده چیزی را در عکس مشاهده کنیم که عملاً در آن دیده نمی‌شود؟ و در نهایت باید از خودمان بپرسیم که این شیوه اندیشیدن به عکس‌ها، شامل چه نکاتی درباره‌ی خودِ ماست که این خود یک پرسش حیاتی است. اینکه چیزی را در تصویر می‌بینم که در آن نیست، به چه معناست؟

توجه داشته باشید که چنین نگرشی به عکس الزاماً نافیِ سایر برداشت‌ها از آن نیست از این‌رو فی‌ذاته مسئله‌ی اصلی به شمار نمی‌رود. اما امکان دارد بر پایه‌ی چنین نگرشی برخی از قطعیت‌ها، انکار شده یا مورد شک و گمان قرار گیرند.

مصداق‌های روشن زیادی وجود دارد که با اندیشه در آنها به آگاهیِ بیشتر در خصوص مسئله‌ی مزبور دست می‌یابیم: از توجه به این مصداق‌ها در می‌یابیم که چرا مفاهیم و افکار برونی (که ما به ازاءشان درون عکس نیستند) یاری‌دهنده‌ی ما در خوانش عکس هستند. درست است که عکاسی تبلیغاتی اساساً یک دروغ سترگ است اما این دروغ ساخته‌ی ماست که در اذهان جای می‌گیرد. اگر قلاب این دروغ به جان ما ننشیند، اثری نخواهد گذاشت.

همین سازوکار تا حدودی در مورد عکس‌های خبری هم صدق می‌کند حتی به گونه‌ای عمیق‌تر. البته مطمئنم بسیاری از عکاسان خبری شدیداً با ادعایم به مبارزه بر خواهند خواست. به هر حال اگر به این وضعیت بنگرید که بخش اعظمی از فتوژورنالیسم، فرمولی و کلیشه‌ای است، دیگر هر مجادله‌ای در این‌باره بی‌فایده خواهد بود. عکس‌های خبری برای ما ساخته شده‌اند نه برای نمایش موضوعات‌شان؛ بدین منظور که مجبورمان سازند به مقوله‌هایی تعیین‌شده بیندیشیم یا از آنها دور شویم. چون برخی از ایدئولوژی‌ها به‌طور بالقوه در ذهن‌مان ریشه دوانده، به راحتی با نیت عکس‌های خبری همسو می‌شویم و در مسیری که برای‌مان تعیین کرده‌اند، قرار می‌گیریم. (به‌عنوان مثال، بخشی از ایدئولوژیِ جمعیِ غربی ما این است که در فضای عمومی با بدبختی یا مصیبت ابراز همدردی کنیم.)

گمان می‌کنم در این دوره و زمانه‌ی حباب‌های فیلتری [۲]، بنا به تحلیل‌هایی که ارائه شد، لازم است به عکاسی عمیق‌تر نظر کنیم. به دنبال این نباشید که کدام ایدئولوژیِ همسو با تصاویر، بهترین گزینه برای جای‌گیری در حباب‌های فیلتری مطلوب‌تان است. هر چقدر هم که امکان درستی نظام‌های اعتقادی‌مان وجود داشته باشد، به دلیل اینکه در گذر زمان مورد تردید و پرسش قرار نگرفته‌اند، ضعیف و سست می‌شوند و اساساً پایدار هم نیستند. بسیاری از چیزهایی که در طی بیست سال گذشته شدیداً به آنها اعتقاد داشتم امروز تا حدی به آنها نگاهی متفاوت دارم یا به دیده‌ی اغماض به آنها می‌نگرم.

می‌توانیم عکاسی را به گونه‌ای مورد بحث قرار دهیم که انگار هنوز خیلی از مباحث غالباً سطحی و ناقصی که توسط سوزان سانتاگ ارائه شد را درک نکرده و پشت سر نگذاشته‌ایم (مباحث او دقیقاً شبیه هر نقدی، مشق‌هایی در زمینه‌ی ایدئولوژی هستند). اما امروزه عکاسی به تنهایی تغییر و تحولات بسیاری به خود دیده است که لازم است تفکرات ما نیز درباره‌ی آن، تغییر کند.

اگر در عکس‌ها ایدئولوژی وجود دارد دلیلش ما هستیم؛ آن ایدئولوژی را ما در عکس‌ها نشانده‌ایم. دیگری از این نظر نقش کم‌رنگ‌تری دارد.

خیلی از مواقع تشخیص دادن رنگ واقعی در عکس کار مشکلی است ( رنگی که با چشم دیده
میشه با رنگی که عکس خام به ما میده متفاوته منظور از این تفاوت‌ها گرایش عکس به زردی,
ابی یا … است )که این تشخیص رابطه مستقیم با تنظیمات تعادل رنگ سفید (که WB یا white balance نامیده می‌شود ) دوربین شما دارد .

تنظیم صحیح white balance این مشکل را برطرف میکند . که به دو روش دستی و اتوماتیک
بر رویه دوربین قابل اعمال است .

کارت خاکستری (gray card ) صفحه ای است که شامل یک رنگ یا سه رنگ است (سفید
,خاکستری, مشکی یا هر کدام از انها به صورت تکی )با تنظیم white balance بر رویه هر
یک از این کارت‌ها در محل عکاسی شما به طبیعی ترین بازتاب رنگ خواهید رسید که چگونگی
کار این کارت را به طور کامل در ادامه مطلب توضیح خواهم داد .

استفاده کردن از این کارت‌ها به دو صورت کلی انجام می‌شود :
روش اول تنظیمات دوربین

در این روش شما نیاز دارید که قبل از عکاسی white balance دوربین خود را در همان محیطی
که قرار است عکاسی انجام شود تنظیم کنید. white balance به نور محیط وا بسته است یعنی
شما باید در هر نور و محیطی white balance بخصوص ان محیط را تنظیم کنید .

فرض کنید در ساعاتی از روز شما قرار است که از گل‌هایی که به رنگ بنفش هستند عکاسی بارداری در آتلیه بارداری کنید.
شما نمی‌خواهید رنگ عکس زرد یا ابی یا بنفش باشد بلکه فقط رنگ طبیعی گل را که به چشم
دیده می‌شود را می‌خواهید .پس شما باید به یک تنظیمات white balance درست در آن
شدت نور و محیط دست پیدا کنید .که با استفاده از کارت خاکستری (gray card) شما به تنظیمات مورد نظر خود خواهید رسید.

کارت را در همان محیط و زاویه ای که قرار است عکاسی کنید بگذارید و از ان یک عکس بگیرید.کارت خاکستری در عکاسی Gray card چیست؟



به تنظیمات دوربین خود رفته در قسمت custom white balance عکس گرفته شده از کارت را معرفی کنید (که بر اساس آن white balance تنظیم شود )



کارت خاکستری در عکاسی Gray card چیست؟



حال تفاوت custom white balance را با auto white balance را در عکس زیر مشاهده میکنید.


بیشتر بخوانید
آموزش مبانی عکاسی

فوکوس اتوماتیک-Autofocus
۴ اسفند, ۱۳۹۶ ,۲۱:۱۶
آموزش مبانی عکاسی

بررسی کادر مربع و انواع کادر مستطیل
۲۴ بهمن, ۱۳۹۶ ,۰۲:۵۳
آموزش مبانی عکاسی

عکاسی سینمایی
۲۲ بهمن, ۱۳۹۶ ,۰۲:۰۹
آموزش مبانی عکاسی

گرفتن یک عکس سیاه سفید در عصر دیجیتال
۲۲ بهمن, ۱۳۹۶ ,۰۱:۲۴

کارت خاکستری در عکاسی Gray card چیست؟


روش دوم تنظیمات بعد از عکاسی



در روش دوم این ترفند , شما نیاز به تنظیمات دوربین ندارید بلکه همان عکس اول از کارت خاکستری می‌تواند تنظیمات white balance تمام عکس‌های بعدی را در همان محیط و با همان نور در نرم افزار‌ها فراهم کند .

به مثال زیر توجه کنید :

عکس اصلی به دلیل تنظیم نبودن white balance عکس کاملا متمایل به رنگ ابی است ولی با همان صفحه خاکستری , white balance مورد نظر انجام شده و تمام عکس به رنگ طبیعی خود مبدل شده .(این عکس رو با برنامه light room انجام دادم ولی هر برنامه دیگه ای هم از این خاصیت بر خورداره )

کارت خاکستری در عکاسی Gray card چیست؟
در عکاسی از محصولات یا اجناس یا مکانی که قرار است به مشتری با عکس ارئه شود واقعی بودن رنگ یکی از مهم ترین امتیازات عکس خواهد بود

ساخت کارت خاکستری

روش ساخت کارت خاکستری بسیار ساده است در رنگ سفید و مشکی که هیچ نکته ای نیست و فقط چاپ می‌شود ولی رنگ خاکستری نکته ایی دارد که شما

وارد برنامه مورد نظر خود شده (photoshop , paint یا هر برنامه ی دیگری) و باید خاکستری ۱۸% را تولید کنید به ان معنی که R و b و g را ۰ کنید و فقط B (brightness 82%) را روی ۸۲ بگذارید تا رنگ مورد نظر انتخاب شود !

حالا کارت خاکستری شما اماده است !

موفق باشید !

سالیانه هزاران نفر با عکاسی و دوربین DSLR یا Mirror Less وارد دنیای عکاسی می‌شوند و به قصد رسیدن
به اوج موفقیت در این عرصه همه ی تلاش خودشان را می‌کنند! اما در انتها به هر دلیل ممکن است به این مقصد
نرسند و مشابه خیلی از کارهای نیمه تمام دیگه رهایش کنند.
مشکل اینجاست! فکر می‌کنند شخصی که به این درجه از کیفیت در عکس‌ها رسیده است حتما وضع مالی خوبی داشته
و بهترین دوربین و تجهیزات را تهیه کرده است.
اگر با شما صادقانه باشم حرفی بی راهی نیست! اما کاملا هم درست نیست.

من بعد از سال‌ها هنوز دوربین ۴۵۰D کنون دارم و لنز های من آنالوگ هست!
لنز‌های من ۱۳۵ فیکس زنیت و ۴۴ میلی متر هلیوس است. فراموش کردم که لنز ۱۸-۵۵ هم یار قدیمی‌من هست که
هنوزم هم همراه من است.

مسلما دوستانی که دوربین‌های حرفه ای تر و لنز‌های حرفه ای تری دارند کیفیت عکس‌هاشون از من بیشتر هست ولی آیا تمام ماجرا همین موضوع خلاصه می‌شود؟!
در ادامه بیشتر راجب این موضوع صحبت خواهیم کرد.

چگونه عکاسی را شروع کنیم - خرید دوربین


راز اصلی چیست ؟

این درد و دل خیلی از عکاسان هست که آنها می‌دانند نه دوربین و نه لنز به تنهایی هیچ گاه یک عکاس را عکاس نکرده
ولی چه قدر خوب می‌شود دوستانی که تازه وارد این حرفه یا علاقه مندی شدند از این راز بزرگ آگاهی پیدا کنند.

شما اگر عکاسی کودک در آتلیه کودک را شروع کردید محکوم هستید به موفقیت در عکاسی! شما باید موفق شوید و هیچ راهی جز این موضوع نخواهید داشت. پس از همین حالا ذهن خود را برای فرمول موفقیت در این عرصه آماده کنید.

شاید خیلی از عکاسان و اساتید در عکاسی به این نوع ادبیات و نوع گفتار من خرده بگیرند چون بر خلاف اصطلاحات شاید کمی‌سخت عکاسی که در ابتدای کار شما, جز گیجی چیزی برای شما به همراه نخواهد داشت, من سعی کرده ام به ساده ترین روش ممکن به شما بگویم از کجا باید عکاسی را شروع کنید و در این مسیر چه چیزهایی در سر راه شما خواهد بود.
پیش گفتار

برای ساده تر شدن و فهم بهتر در این مقاله از دو اسم و شخصیت خیالی استفاده کرده ام, برای فهم بهتر داستان بهتر هست راجب شخصیت‌های داستان اطلاعاتی داشته باشید تا در داستان من نکته ی مبهمی‌برایتان پیش نیاید!
تمامی‌نام‌هایی که در داستان استفاده شده کاملا اتفاقی بوده و هیچ شخصیت واقعی در داستان وجود ندارد! اما داستان و مکان‌ها و اتفاقات می‌تواند واقعی باشد.

شخصیت اول داستان نام خودم هست “شایان مرادی” که چیزی از عکاسی نمی‌دانم و فکر میکنم تمام عکاسان خوب یا پولدارن یا شانس دارن یا استعداد دارند! و من زیاد شخصیت اهل عملی ندارم و همه کس و همه چیز جز خودم و مقصر میدونم برای ناکامی‌ام در عکاسی جز خودم.

اما شخصیت دوم داستان “پویا ادیب” نام داره شاید این اسم براتون عجیب باشه اما برای اینکه این اسم راحت در ذهنتون باقی بماند از این نام استفاده کردم, این شخصیت عکاس با تجربه ای هست که سال‌هاست در حال عکاسی کردن است و در حال حاضر خیلی علاقه مند هست که تجربیاتی که بسیار گران به دست آورده را به کسانی که واقعا علاقه مند به عکاسی هستند بیاموزد.

امیدوارم این آموزش‌هایی که به صورت داستان‌های کوچک بیان شده, بهتر در ذهن شما عزیزان باقی بماند. ضمنا این سری از آموزش‌ها به صورت ۱۰ مقاله در حال نگارش هست و امیدوارم قدم به قدم با هم پیش برویم تا بتوانیم مقدار کمی‌آگاهی به آگاهی اندکمان بیفزاییم. داخل تمام این داستان‌های کوچک محتوای ذهنی من نهان شده! سبک نگارش به روش رئال و خیلی ساده به تحریر درآمده!
امیدوارم بتوانید به خوبی با داستان ارتباط برقرار کنید.
پیروز و سربلند باشید – شایان مرادی

موفقیت

در یکی از روزهای پاییزی ماه مهر طبق معمول همیشه گوشیم در دستم هست و در گروه تلگرامی فتوبست در حال
دیدن عکس‌های دوستان و عزیزان بودم که ناگهان به خودم گفتم ای بابا این عاطفه هم دو روزه کلا دوربین خریده
عکس‌هایش از منم بهتر شد!
چرا بعد از این همه نقد عکس من هنور عکس‌هام مثل دیگران نمیشه!
این عکس را هرچی آب و تابش میدم رنگشو کم و زیاد میکنم نورشو کم و زیاد میکنم, اصلا فایده ندارد… من عکاس
نمیشم! اصولا منی که یک ساله عکاسی میکنم با کسی که یک ماهه شروع کرده باید تفاوت کنیم!
اما تفاوت ما محسوس نیست و گاهی اوقاتم سرعت پیشرفت اون فرد از من بیشتره, پشت سر هم بد و بی راه به
خودم میگفتم که “پویا” گفت شایان دقیقا مشکل چیه؟! چرا اینقدر از دست خودت ناراحتی!؟

گفتم راستش خیلی وقته عکاسی و شروع کردم ولی موضوعی که هست نه لنز من مثل اینا خفنه و نه دوربین آشغال
من به درد عکاسی میخوره! اصلا ببین کیفیت عکس‌هارو با کیفیت عکس‌های من! صورتم حسابی قرمز شده بود و
راستی راستی از زمین و زمان شاکی بودم!
“پویا” خیلی آرام دست روی شانه ی من گذاشت و گفت پاشو بریم خیابان ولی العصر یه کم عکاسی کنیم حالت
خوب شه! گفتم ای بابا الان میریم همه ی عکس‌های تو خوب میشه! عکس‌های من باید فرمت شه اینقدر افتضاحه!

چگونه عکاسی را شروع کنیم - خرید دوربین


بلاخره

در حال قدم زدن از پارک وی به سمت تجریش بودیم یادم نیست دقیقا کجا بودیم, فکر میکنم قبل از چراغ قرمز
پسیان! گرم صحبت بودیم هوای پاییزی و سردی که یهویی به سمت تهران هجوم آورده بود و ما اینقدر گرم صحبت
بودیم که من متوجه نشده بودم بینی ام بی حس شده از سرما!
به “پویا” گفتم واقعا یک بار صادقانه بگو این رمز موفقیت تو در عکاسی چی بوده؟!
-خندید!
گفتم واقعا برام جذابه بدونم…
– با صدایی که هنوز آثار خنده حس می‌شد بهم گفت داستان موفقیت تو هر کاری یک مسیر بی نهایت هست, هیچ
انتهایی نداره این مسیر! موفقیت مسیر هست راه هست و جاده است.

با کمی‌تعجب گفتم منظورت و متوجه نمیشم! یعنی تو آدم موفقی هستی؟! یا نیستی؟!
– من آدم موفقی هستم از دید تو و نه از دید خودم, من در یکی از این استراحتگاه‌های این جاده ایستادم و تو من را
در حال حاضر در این مکان داری میبینی و فکر میکنی فرد موفقی هستم اما واقعیت این است که از ابتدای راه با من
نبودی تا ببینی برای این استراحتگاهی که هیچی در عکاسی نیست چه سختی‌هایی کشیده ام.
لطفا بهم بگو خیلی وقته که دوست دارم بهم بگی از کجا شروع کردی… می‌دونی من عاشق دانستن شخصت افراد
موفق هستم!!

عکاسی لنداسکیپ یکی از ژانرهای پرطرفدار بعد از پرتره هستش که امروز قصد داریم نکاتی را بیاموزیم برای
بهتر شدن عکاسیمان در این ژانر!
مقدمه
قبل از اینکه نکات عکاسی لنداسکیپ – (Landscape) را شروع کنیم باید تفاوت آن را با عکاسی طبیعت
بدانیم٬ که البته خود عکاسی منظره نیر گاها با عکاسی شب – (Nightscape) و عکاسی شهر – (Cityscape)
اشتباه گرفته می‌شود!

عکاسی نوزاد و لنداسکیپ در آتلیه نوزاد به طور کلی ژانریست که ما برای مثال از تصویری که زیباست و کمتر در شهر دیده می‌شود
عکس برداری می‌کنیم که شاید در آن المان انسانی باشد اما محیط شهری خیلی در آن دخیل نیست!
نسبت به ثبتی که انجام می‌دهید حس داشته باشید!

یکی از مهم ترین نکات از نظر شخص بنده همین نکته هستش٬ داشتن حس!

در عکاسی پرتره به راحتی می‌توان به مدل گفت حسی را که می‌خواهید به بیننده منتقل کنید (برای مثال:حس ترس٬اضظراب٬شادی) برای شما اجرا کند اما در عکاسی لنداسکیپ اینطور نیست!

پس مهم است که شما قبل از اینکه بروید و شروع کنید به عکاسی٬ نسبت به این ژانر و ثبتی که انجام می‌دهید
حس داشته باشید که کار راحتی نیست اما اگر بتوانید با این ژانر ارتباط برقرار کنید بسیار از آن لذت خواهید برد!
یک لنز واید تهیه کنید!

برای عکاسی لنداسکیپ شما نیاز به یک لنز واید دارید که این لنز واید بهتراست بر دوربین‌های فول فریم
متصل شود تا دوربین‌های کراپ دار!

در دوبین‌های فول فریم برای مثال اگر شما لنز ۲۲-۱۰ را وصل کنید واقعا فوکال ۱۰ به شما خواهد داد ! اما
در دوربین‌های کراپدار مثلا اگر نیکون باشد ضریب ۱.۵ به شما خواهد داد که ۱۰ می‌شود ۱۵ و دوربین‌های
کنون ضریب ۱.۶ پس در واقع به شما فاصله کانونی ۱۶ را می‌دهد!

به طورکلی چون در عکاسی لنداسکیپ شما نیاز دارید که وسعت را ثبت کنید به همین دلیل ۱ و ۲ میلی
متر هم در عکس شما تاثیر دارد و می‌تواند عکس شما را حرفه ای تر کند!

البته شما به یک لنز تله ۲۰۰-۷۰ و یا ۷۰-۲۴ نیز ممکن است نیاز پیدا کنید!
لوکیشن خوب پیدا کنید!

عکاسی لنداسکیپ به افرادی نیاز دارد که ایرانگرد٬ طبیعت گرد و یا حتی اگر امکانش را دارند جهانگرد‌های
خوبی باشند! چرا که شما نیاز دارید که مناطق بکر را پیدا کنید!

جاهایی زیادی را می‌توانید پیداکنید حتی در همین تهران! برای مثال کوه‌های دارآباد٫ کاشونک و …

می‌توانید سمت دریاچه‌ها٫ برکه‌ها و یا دشت‌هایی بروید که فصل‌های خاصی دارند!

نکته مهم شناخت لوکیشن مدنظرتان و فصل خوبش است که باید به خاطر بسپارید.
ابزارهای جانبی تهیه کنید!
بیشتر بخوانید
عکاسی منظره

عکاسی سیلوئت - ضدنور چیست؟
۶ شهریور, ۱۳۹۶ ,۲۲:۱۳

بعدازاینکه شما دوربین و لنز را تهیه کردید نیاز به یکسری لوازم جانبی دارید.

پیشنهاد من این است که یک باتری گریپ تهیه کنید٫ ۱ یا ۲ باطری یدکی داشته باشید چرا که وقتی به
ارتفاع و هوا سرد بروید عمر باتری شما کم می‌شود پس نیاز به باتری اضافه دارید!

اگر به صحرا می‌روید نیاز به کاور مناسب دارید٬ اگر به سمت رودخانه‌ها می‌روید نیاز به کاور ضد آب
دارید که به دوربین شما آسیبی نرسد!

به طورکلی بر اساس لوکیشنی که می‌روید لوازم جانبی را باید تهیه کنید! اما تعدادی فیلتر هست که
لازمه ی کار شما هستش.

اولین فیلتر فیلتر پولاریزه می‌باشد:فیلتر پولاریزه انعکاس اضاف نور را خنثی می‌کند
(که برای عکاسی پرتره نیز استفاده می‌شود مثلا گرفتن رفلکت سوژه پشت شیشه کافی شاپ را فرض کنید)
و برای مثال زمانی که می‌خواهید تصویری از آسمان ثبت کنید این فیلتر رنگ آبی خاصی را برا شما ثبت می‌کند
که در این صورت کارتان در ریتاچ راحت تر است!

فیلتر بعدی که توصیه می‌کنم فیلتر Nd هستش٬فیلتر Nd یک جوری خنثی کننده هستش و مثل شیشه دودی
عمل می‌کند.

فیلتر ND




یک همراه داشته باشید!

به این قسمت خیلی تاکید دارم (خیلی افراد این نکته را بیان نمی‌کنند)زیرا ممکن شما زمانی به یک
لوکیشنی بروید که خطراتی داشته باشد!

ممکن است بخواهند از شما دزدی کنند و یا دوربینتان را بگیرند و یا حتی در لوکیشنی باشید که موجوداتی
به شما حمله کنند!

پس نیاز به همراه دارید و البته تجهیزات غیر عکاسی که درصورت لزوم از خودتان محافظت کنید!
ادیت

هنگام عکاسی حتما حتما فرمت عکاسی را روی RAW(خام) قرار دهید زیرا هنگام ادیت فکت کیفیت نخواهید
داشت و دستتان در ادیت باز است ! البته یه بدی هم دارد که آن حجم بالای عکس‌هاست٬بنابراین توصیه
می‌کنم رم ۱۶ یا ۳۲ داشته باشید و اگر رم ۴ یا ۸ دارید ۲تا داشته باشید که مجبور به پاک کردن عکس‌های
خود نشوید!

تجربه ی شخصی من در عکاسی لنداسکیپ این است که ۳۰ درصد دوربین و تجهیزات و عکاسی است و
۷۰ درصد ریتاچ لنداسکیپ است! من با دوربین ۴۵۰d و لنز ۵۵-۱۸ عکاسی کردم که ممکن است خیلی‌ها نتوانند
با این دوربین و لنز عکاسی کنند اما مهم ریتاچ بعد از آن است!

برنامه‌های مناسب ریتاچ: من شخصا با برنامه ی lightroom خیلی راحت هستم. البته می‌توانید ریتاچ را با
برنامه‌های دیگر مثل photoshop و یا camera raw انجام بدید.

در ریتاچ شما باید تمام ابزارهای خود را بشناسید تا بتوانید ریتاچ با حسی انجام دهید مثلا تفاوت شادو و
هایلایت را با بلک و وایت بدانید و …

یک نکته ای که اصلا بهش در ایران توجه نمی‌کنند زمانیست که ما به ریتاچ اختصاص می‌دهیم!

بعضی می‌گویند ما در ۱۰ دقیقه ریتاچ انجام می‌دهم و تمام٬ اما تفاوت‌هایی وجود دارد که با بیان یک مثال توضیح می‌دهم: فرض کنید که شما و یک فرد خارجی در یک لوکیشن قرار دارید و از یک زاویه وبا یک لنز و دوربین عکاسی می‌کنید٬ فرد خارجی ۵ساعت و یا حتی ۱ روز و یا بیشتر به ریتاچ عکس اختصاص می‌دهد و شما ۱ ساعت! مسلما عکس اون فرد خارجی حس و حال بهتری خواهد داشت و زیباتر خواهد بود!
سخن آخر:
لنداسکیپ ژانر دشواریست که لذت‌های خودش را دارد ! اگر شما وارد این ژانر می‌شود نیازمند داشتن حس هست و اگر این حس را داشته باشید همه از عکس‌های شما لذت خواهند برد!
همانطور که گفته شد ژانریست که لوازم و تجهیزات می‌تواند بسیار کار شما را بهترکند و نوع ریتاچ شما هم تاثیر شدیدی در بهتر شدن یا بدتر شدن عکس شما دارد!
مهم ترین عنصر در عکاسی لنداسکیپ دیدن عکس و یادگرفتن ریتاچ هستش.
هیچ موقع به خود مغرور نشوید زیرا غرورشما مساویست با تمام شدن عمرکاریتان در ژانر لنداسکیپ.
خیلی زمان‌ها باید خوش شانس باشید٬تجربه ی زیادی داشته باشید و البته صبر و حوصله زیاد برای ثبت تصویر خاص و استثنایی!

دوربین دیجیتال (DSLR) خریده اید؟ در ادامه شما را با چگونگی کارکرد دوربین های دیجیتال و بخش های مهم آن ها آشنا می کنیم.
۱
تنظیمات دوربین
[camera-parts-2]
۲
حسگر تصویر
[image-sensors]

از ابتدای طلوع عکاسی، دوربین‌ها تصاویر را روی صفحات شیشه‌ای یا فیلم ثبت و نگهداری می‌کردند. امروزه دوربین‌های دیجیتال تصاویر را روی قطعه هوشمندی از تکنولوژی ذخیره می‌کنند – حسگر تصویر (image sensor). هر حسگر تصویر متشکل از میلیون‌ها دیود نوری حساس به نور است که روی یک شبکه قرار گرفته‌اند و هر دیود نوری بخش کوچکی از تصویر را به عنوان یک متغیر عددی مربوط به سطح روشنایی همان نقطه دریافت و ذخیره‌سازی می‌کند. حسگرهای تصویر چه از نوع CCD و چه از نوع CMOS باشند، از دوربین به دوربین متفاوت خواهند بود اما اساس کاری همه آنها مشابه است. هنگام خرید یک دوربین باید به اندازه سنسور توجه بیشتری کرد زیرا از عدد مگاپیکسل اهمیت بیشتری دارد. چرا که هرچقدر مگاپیکسل بالا باشد، پیکسل ها در یک سنسور کوچک قادر به ثبت نور زیادی نیستند، برای این است که می بینیم دوربین های موبایل قادر به گرفتن عکس هایی به خوبی دوربین های DSLR نیستند.
۳
لنزهای دوربین
[camera-lens]

لنز یک المان نوری است که از شیشه، پلاستیک با کیفیت بالا یا سرامیک ساخته می‌شود که نور را جذب و روی یک نقطه کانونی جمع می کند. اگر به دنبال سادگی استفاده هستید، از دوربین‌های ببین و بگیر (point-and-shoot) استفاده کنید که لنز های ثابت و غیر قابل تعویض دارند. اما اگر به کیفیت عکسی که می گیرید اهمیت می‌دهید، روی یک دوربین SLR دیجیتال (DSLR) سرمایه‌گذاری کنید و از لنزهای قابل تعویض و تغییر نیز بهره بجویید. لنزهای قابل تعویض برای شما امکان کنترل بیشتری روی عکس، فراهم می آورند و می‌توانید با استفاده از آنها خلاقیت بیشتری در مقایسه با دوربین‌های ببین و بگیر نشان دهید. در یک کلام دوربین‌های DSLR عکس‌های حرفه‌ای تری خواهند گرفت.
[DSLR_cross_section]

“لنز های قابل تعویض روی دوربین نصب می شوند (۱) . یک آینه مکانیکی که بالا و پایین می آید (۲) نور را از لنز با زاویه ۴۵ درجه ای به یک صفحه مات متمرکز کننده (۵) تابانده که این نور از یک عدسی متراکم کننده (۶) گذشته و به (۷) pentamirror می رسد که این قطعه، تصویر واژگون در اثر تابیده شدن در آینه را برای درست دیده شدن در چشمی نمایاب دوربین (۸) تصحیح می کند. برای گرفتن عکس، آینه در جهت نشان داده شده به بالا می پرد. صفحه شاتر مقابل سنسور(۳) باز شده و تصویر روی سنسور (۴) تابیده و ثبت می شود. بعد از آن شاتر بسته شده و آینه به زاویه ۴۵ درجه باز می گردد”
۴
حالات دوربین
[camera-modes]

دوربین‌های DSLR تنوعی از حالات مختلف عکاسی بارداری را در اختیار شما می‌گذارند که به کمک آنها در خصوص تصمیم‌گیری خودکار دوربین، دست شما بازتر خواهد بود. خوشبختانه این دوربین‌ها دارای حالات نیمه خودکار و دستی نیز هستند که تنظیمات بیشتر را برای کاربردهای فنی‌تر و خلاقانه‌تر در دستان عکاس قرار می‌دهند.در حالت PROGRAM دوربین اکسپوژر را تنظیم می‌کند اما خود عکاس می‌تواند تعادل رنگ سفید، ISO، فوکوس و نورسنجی را انجام دهد. دو حالت وجود دارند: ۱) عکاسی با اولویت شاتر (TV) که در آن عکاس سرعت شاتر را تنظیم می‌کند و دوربین اندازه دریچه دیافراگم (aperture) را مشخص می‌کند. این تنظیم دست عکاس را در چگونگی ثبت حرکت باز می گذارد. ۲) اولویت دریچه (AV) که عکاس در آن اندازه دریچه دیافراگم را دستی وارد می‌کند و دوربین سرعت شاتر را به صورت خودکار در نظر می‌گیرد. اولویت دریچه به عکاس اجازه کنترل عمق میدان (Depth of field) را در عکس می‌دهد.
۵
فلاش داخلی
[builtin-and-popup-flash]

فلاش داخلی در تمام دوربین‌های دیجیتال وجود دارد. محاسبه‌گر داخلی دوربین نیاز به فلاش را با اندازه‌گیری میزان اکسپوژر، فوکوس و سیستم زوم تعیین می‌کند. در دوربین‌های کامپکت (compact cameras) فلاش داخلی در یک همزمانی خوب با شاتر مورد استفاده قرار می‌گیرد اما دقت کافی در زمان روشن شدن فلاش و همچنین محاسبه دقیق در خصوص میزان نور آن، امر دشواری است. این مورد خود می‌تواند موجب گرفتن عکس‌های رنگ پریده نیز شود. دوربین‌های DSLR دارای فلاش‌های بازشونده (pop-up flash) هستند که برای توازن در استفاده می‌توانند به اشکال مختلف تنظیم شوند؛ علاوه بر این شدت نور آنها نیز با توجه به نور کل صحنه قابل تغییر می‌باشند. دوربین‌های DSLR امکان استفاده‌های خوش‌آیندتر و هنری‌تری از فلاش را به عکاس می‌دهند.
۶
نمایاب


اکثر دوربین‌های دیجیتال دارای دو سیستم برای نظاره کردن هستند – یک نمایاب اپتیکال و یک نمایاب الکترونیکی (نمایشگر ال سی دی). در حالی که هر دوی این صفحات به شما چیزی را نشان ‌می‌دهند که لنز در حال مشاهده آن است، اما نمایاب الکترونیکی می‌تواند چیزهای دیگری را نیز در خصوص طبیعت عکس دیجیتالتان به شما بگوید. یکی از جاهایی که نمایاب الکترونیکی کارآمدتر از نمایاب اپتیکال است، تعیین تعادل رنگ است. نمایاب الکترونیکی به شما نشان خواهد داد که در کدام نقاط تصویر دچار نور بیش از اندازه خواهد شد (و اگر مایل هستید می‌توانید آنها را جبران کنید). نکته با ارزش این است که این اطلاعات به صورت همزمان با تغییر محیط تغییر خواهند کرد. نمایاب اپتیکال شما را مستقیما در مقابل دنیای مکانیکی دوربین قرار می‌دهد و به شما حس بهتری از ترکیب عکس خواهد داد، چرا که شما از این طریق دقیقا همان چیزی را می‌بینید که لنز می‌بیند، نه یک تخمین الکترونیکی از آن را. آتلیه کودک